UCI World Tour 2011

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf UCI Wereldranglijst 2011)

De UCI World Tour 2011 is de eerste editie van de UCI World Tour, opvolger van de UCI ProTour. Ook de wedstrijden van de voormalige Historische kalender worden er in opgenomen. Nieuw is de Ronde van Peking. Er zijn 18 ploegen opgenomen in deze wielercompetitie van de UCI. Deze ploegen hebben het recht, maar ook de plicht deel te nemen aan alle wedstrijden, behalve het WK, aangezien de renners hier in landenteams rijden. Het deelnemersveld in de overige wedstrijden wordt aangevuld met wildcards.

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Op 2 november 2010 werden de eerste ploegen bekendgemaakt die mochten deelnemen aan de World Tour, op 22 november gaf de UCI de gehele lijst vrij. Ten opzichte van de UCI ProTour 2010 was de lijst van deelnemende ploegen op drie plekken gewijzigd. Team Milram verdween uit het peloton, Française des Jeux werd een ProContinental-team en Footon-opvolger Geox-TMC greep net naast een WorldTour-licentie. De drie ploegen werden vervangen door Vacansoleil-DCM, BMC Racing Team en Team Leopard-Trek (toen nog onder de naam Pro Team Luxembourg).

Met de toelating van Vacansoleil-DCM zijn er twee Nederlandse ploegen vertegenwoordigd in de World Tour. België heeft met Quick Step en Omega Pharma-Lotto ook twee ploegen in de hoogste divisie.

De ploegen die deelnemen zijn:

18 UCI World Tour-ploegen
Vlag van Frankrijk AG2R-La Mondiale Vlag van Rusland Team Katjoesja Vlag van België Quick Step
Vlag van Kazachstan Pro Team Astana Vlag van Italië Lampre-ISD Vlag van Nederland Rabobank
Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van Luxemburg Team Leopard-Trek Vlag van Verenigde Staten Team RadioShack
Vlag van Spanje Euskaltel-Euskadi Vlag van Italië Liquigas-Cannondale Vlag van Denemarken Saxo Bank-Sungard
Vlag van Verenigde Staten Team Garmin-Cervélo Vlag van Spanje Team Movistar Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling
Vlag van Verenigde Staten Team HTC-High Road Vlag van België Omega Pharma-Lotto Vlag van Nederland Vacansoleil-DCM

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Koers Winnaar Klassementsleider tussenstand
UCI-ranking
18-23 januari Vlag van Australië Tour Down Under Vlag van Australië Cameron Meyer Vlag van Verenigde Staten Team Garmin-Cervélo Vlag van Australië Cameron Meyer Vlag van Verenigde Staten Team Garmin-Cervélo
6-13 maart Vlag van Frankrijk Parijs-Nice Vlag van Duitsland Tony Martin Vlag van Verenigde Staten Team HTC-High Road Vlag van Duitsland Tony Martin Vlag van Verenigde Staten Team HTC-High Road
9-15 maart Vlag van Italië Tirreno-Adriatico Vlag van Australië Cadel Evans Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van Australië Cadel Evans Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team
19 maart Vlag van Italië Milaan-San Remo Vlag van Australië Matthew Goss Vlag van Verenigde Staten Team HTC-High Road Vlag van Australië Matthew Goss Vlag van Verenigde Staten Team HTC-High Road
21-27 maart Vlag van Spanje Ronde van Catalonië Vlag van Italië Michele Scarponi Vlag van Italië Lampre-ISD
27 maart Vlag van België Gent-Wevelgem Vlag van België Tom Boonen Vlag van België Quick Step
3 april Vlag van België Ronde van Vlaanderen Vlag van België Nick Nuyens Vlag van Denemarken Saxo Bank-Sungard
4-9 april Vlag van Spanje Ronde van het Baskenland Vlag van Duitsland Andreas Klöden Vlag van Verenigde Staten Team RadioShack
10 april Vlag van Frankrijk Parijs-Roubaix Vlag van België Johan Vansummeren Vlag van Verenigde Staten Team Garmin-Cervélo Vlag van Zwitserland Fabian Cancellara Vlag van Luxemburg Team Leopard-Trek
17 april Vlag van Nederland Amstel Gold Race Vlag van België Philippe Gilbert Vlag van België Omega Pharma-Lotto
20 april Vlag van België Waalse Pijl Vlag van België Philippe Gilbert Vlag van België Omega Pharma-Lotto Vlag van België Philippe Gilbert Vlag van België Omega Pharma-Lotto
24 april Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik Vlag van België Philippe Gilbert Vlag van België Omega Pharma-Lotto
26 april-1 mei Vlag van Zwitserland Ronde van Romandië Vlag van Australië Cadel Evans Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team
7-29 mei Vlag van Italië Ronde van Italië Vlag van Italië Michele Scarponi Vlag van Italië Lampre-ISD
5-12 juni Vlag van Frankrijk Critérium du Dauphiné Vlag van Verenigd Koninkrijk Bradley Wiggins Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling
11-19 juni Vlag van Zwitserland Ronde van Zwitserland Vlag van Verenigde Staten Levi Leipheimer Vlag van Verenigde Staten Team RadioShack
2-24 juli Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk Vlag van Australië Cadel Evans Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van Australië Cadel Evans Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team
30 juli Vlag van Spanje Clásica San Sebastián Vlag van België Philippe Gilbert Vlag van België Omega Pharma-Lotto
31 juli-6 augustus Vlag van Polen Ronde van Polen Vlag van Slowakije Peter Sagan Vlag van Italië Liquigas-Cannondale
8-14 augustus Vlag van België / Vlag van Nederland Eneco Tour Vlag van Noorwegen Edvald Boasson Hagen Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling
21 augustus Vlag van Duitsland Vattenfall Cyclassics Vlag van Noorwegen Edvald Boasson Hagen Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling
28 augustus Vlag van Frankrijk GP Ouest-France Vlag van Slovenië Grega Bole Vlag van Italië Lampre-ISD
9 september Vlag van Canada Grote Prijs van Quebec Vlag van België Philippe Gilbert Vlag van België Omega Pharma-Lotto Vlag van België Philippe Gilbert Vlag van België Omega Pharma-Lotto
20 aug-11 sept Vlag van Spanje Ronde van Spanje Vlag van Spanje Juan José Cobo Vlag van Spanje Geox-TMC
11 september Vlag van Canada Grote Prijs van Montreal Vlag van Portugal Rui Costa Vlag van Spanje Team Movistar
5-9 oktober Vlag van China Ronde van Peking Vlag van Duitsland Tony Martin Vlag van Verenigde Staten Team HTC-High Road
15 oktober Vlag van Italië Ronde van Lombardije Vlag van Zwitserland Oliver Zaugg Vlag van Luxemburg Team Leopard-Trek

Puntenverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Op de drie grote rondes na duren alle meerdaagse wedstrijden ongeveer een week.
Eindklassementen[1]
Wedstrijd 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
Vijf monumenten 100 80 70 60 50 40 30 20 10 4 -
Overige klassiekers 80 60 50 40 30 22 14 10 6 2 -
Ronde van Frankrijk 200 150 120 110 100 90 80 70 60 50 40 30 24 20 16 12 10 8 6 4
Ronde van Italië, Ronde van Spanje 170 130 100 90 80 70 60 52 44 38 32 26 22 18 14 10 8 6 4 2
Overige rittenkoersen 100 80 70 60 50 40 30 20 10 4 -
Etappes[1]
Wedstrijd 1 2 3 4 5
Ronde van Frankrijk 20 10 6 4 2
Ronde van Italië, Ronde van Spanje 16 8 4 2 1
Overige rittenkoersen 6 4 2 1 1

Eindklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Door de schorsing wegens doping van Alberto Contador vervallen al zijn behaalde punten in 2011 en verdwijnt hij uit de ranking.

# Naam Ploeg Punten
1 Vlag van België Philippe Gilbert Omega Pharma-Lotto 718
2 Vlag van Australië Cadel Evans BMC Racing Team 584
3 Vlag van Spanje Joaquím Rodríguez Katjoesja 446
4 Vlag van Italië Michele Scarponi Lampre-ISD 419
5 Vlag van Duitsland Tony Martin Team HTC-High Road 349
6 Vlag van Spanje Samuel Sánchez Euskaltel-Euskadi 317
7 Vlag van Italië Vincenzo Nibali Liquigas-Cannondale 310
8 Vlag van Ierland Daniel Martin Team Garmin-Cervélo 296
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bradley Wiggins Team Sky 289
10 Vlag van Luxemburg Fränk Schleck Team Leopard-Trek 284

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Het totaal per ploeg is de som van de individuele resultaten van de renners van die ploeg, met een maximum van 5 per ploeg.

Door de schorsing wegens doping van Alberto Contador werden de punten door hem behaald in 2011 voor Saxo Bank-Sungard geschrapt. Daardoor wijzigt de eindrangschikking per ploeg. De ploeg valt terug van de 9e naar de 18e plaats.

# Ploeg Nationaliteit Punten
1 Omega Pharma-Lotto Vlag van België België 1101
2 Sky ProCycling Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 1069
3 Team Leopard-Trek Vlag van Luxemburg Luxemburg 1024
4 Team HTC-High Road Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 892
5 BMC Racing Team Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 887
6 Lampre-ISD Vlag van Italië Italië 856
7 Liquigas-Cannondale Vlag van Italië Italië 837
8 Team Garmin-Cervélo Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 818
9 Rabobank Vlag van Nederland Nederland 687
10 Team RadioShack Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 649

Landen[bewerken | brontekst bewerken]

Het totaal per land is de som van de individuele resultaten van de renners van dat land, met een maximum van 5 per land.

Door de schorsing wegens doping van Alberto Contador werden de punten door hem behaald in 2011 voor Spanje geschrapt. Daardoor wijzigt de eindrangschikking per land. Spanje valt terug van de 1e naar de 4e plaats. Italië wordt eindwinnaar.

# Land Punten
1 Vlag van Italië Italië 1302
2 Vlag van België België 1184
3 Vlag van Australië Australië 1092
4 Vlag van Spanje Spanje 1076
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 947
6 Vlag van Duitsland Duitsland 798
7 Vlag van Nederland Nederland 707
8 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 571
9 Vlag van Luxemburg Luxemburg 536
10 Vlag van Zwitserland Zwitserland 470

Wildcards[bewerken | brontekst bewerken]

Naast de achttien ploegen die aan elke wedstrijd mogen (en moeten) meedoen kan elke organisator een aantal wildcards verdelen onder professionele continentale teams, bijvoorbeeld vanwege goede resultaten of omdat ze uit het betreffende land komen. Unitedhealthcare Pro Cycling was de enige ProContinental-formatie die geen enkele wildcard kreeg. De volgende ploegen zaten in 2011 bij de ProContinental-ploegen of kregen een eenmalige wildcard (UniSa, Reprezentacja Polska, Chinees Nationaal Team):

Ploeg Vlag van Australië
TDU		 Vlag van Frankrijk
P-N		 Vlag van Italië
T-A		 Vlag van Italië
MSR		 Vlag van Spanje
CAT		 Vlag van België
G-W		 Vlag van België
VLA		 Vlag van Spanje
BAS		 Vlag van Frankrijk
P-R		 Vlag van Nederland
AGR		 Vlag van België
WPL		 Vlag van België
LBL		 Vlag van Zwitserland
ROM		 Vlag van Italië
ITA		 Vlag van Frankrijk
DAU		 Vlag van Zwitserland
ZWI		 Vlag van Frankrijk
FRA		 Vlag van Spanje
CSS		 Vlag van Polen
POL		 Vlag van België
Vlag van NederlandENE		 Vlag van Spanje
SPA		 Vlag van Duitsland
VAT		 Vlag van Frankrijk
OUE		 Vlag van Canada
QUE		 Vlag van Canada
MON		 Vlag van China
PEK		 Vlag van Italië
LOM		 Totaal
Vlag van Australië UniSA Australia Ja  1
Vlag van België Landbouwkrediet Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  5
Vlag van België Topsport Vlaanderen-Mercator Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  6
Vlag van België Verandas Willems-Accent Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  6
Vlag van Canada Team SpiderTech-C10 Ja  Ja  2
Vlag van China Chinees nationaal team Ja  1
Vlag van Colombia Colombia es Pasión Ja  1
Vlag van Duitsland Team NetApp Ja  Ja  Ja  3
Vlag van Spanje Andalucía-Caja Granada Ja  Ja  Ja  3
Vlag van Spanje Caja Rural Ja  Ja  Ja  3
Vlag van Spanje Geox-TMC Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  8
Vlag van Frankrijk Bretagne-Schuller Ja  Ja  Ja  3
Vlag van Frankrijk Cofidis Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  16
Vlag van Frankrijk Française des Jeux Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  13
Vlag van Frankrijk Saur-Sojasun Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  6
Vlag van FrankrijkTeam Europcar Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  11
Vlag van Verenigd Koninkrijk Farnese Vini-Neri Sottoli Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  5
Vlag van Ierland Colnago-CSF Inox Ja  Ja  Ja  3
Vlag van Ierland De Rosa-Ceramica Flaminia Ja  1
Vlag van Italië Acqua & Sapone Ja  Ja  Ja  Ja  4
Vlag van Italië Androni Giocattoli Ja  Ja  Ja  3
Vlag van Nederland Skil-Shimano Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  Ja  11
Vlag van Polen CCC Polsat Polkowice Ja  Ja  Ja  3
Vlag van Polen Reprezentacja Polska Ja  1
Vlag van Verenigde Staten Team Type 1 Ja  1
Vlag van Verenigde Staten Unitedhealthcare 0
Wildcards 1 4 2 7 6 7 7 2 7 6 7 7 2 5 4 2 4 3 4 4 4 3 6 4 4 1 7 120
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=UCI_World_Tour_2011&oldid=66791597"