Vlekstaarthaai
| Vlekstaarthaai IUCN-status: Gevoelig[1] (2007) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| afbeelding uit 1838 | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Carcharhinus sorrah (Müller & Henle, 1839)[2] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Verspreiding | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Vlekstaarthaai op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De vlekstaarthaai[3] (Carcharhinus sorrah) is een haai uit de familie van de requiemhaaien.[4][5]
Natuurlijke omgeving
De vlekstaarthaai komt voor in de Indische Oceaan en het westen van de Grote Oceaan. Meer in detail in de Rode Zee[5] en ten oosten van Afrika[5] (inclusief Madagaskar,[5] Mauritius[6] en de Seychellen).[5] Verder naar het westen van de Filipijnen[7] naar het noorden tot China[5] en naar het zuiden tot Australië[8] en bij de Salomonseilanden.[5]
Synoniemen
- Carcharhinus bleekeri - (Duméril, 1865)[9]
- Carcharhinus spallanzani - (Péron & Lesueur, 1822)[10]
- Carcharias bleekeri - Duméril, 1865[9]
- Carcharias sorrah - Müller & Henle, 1839[2]
- Carcharias spallanzani - (Péron & Lesueur, 1822)[10]
- Carcharias taeniatus - Hemprich & Ehrenberg, 1899[11]
- Eulamia spallanzani - (Péron & Lesueur, 1822)[10]
- Galeolamna isobel - Whitley, 1947[12]
- Squalus spallanzani - Péron & Lesueur, 1822[10]
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ (en) Vlekstaarthaai op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ a b Müller, J. en F.G.J. Henle 1838-41, Systematische Beschreibung der Plagiostomen. Berlin. Systematische Beschreibung der Plagiostomen.: i-xxii + 1-200, 60 pls. [Pp. 1-28 published in 1838, reset pp. 27-28, 29-102 in 1839, i-xxii + 103-200 in 1841.]
- ↑ Bor, P.H.F. 2002 Nederlandse naamlijst van de recente haaien en roggen (Chondrichthyes: Elasmobranchii) van de wereld. World Wide Web electronic publication www.rajidae.tmfweb.nl, version (05/2002).
- ↑ (en) Carcharhinus sorrah. FishBase. Ed. Rainer Froese and Daniel Pauly. Februari 2009 version. N.p.: FishBase, 2009.
- ↑ a b c d e f g Compagno, L.J.V. 1984 FAO species catalogue. Vol.4. Sharks of the world. An annotated and illustrated catalogue of shark species known to date. Part 2 - Carcharhiniformes. FAO Fish. Synop. 125(4/2):251-655.
- ↑ Baissac, J. de B.' 1990 SWIOP/WP/54 - Checklist of the marine fishes of Mauritius. RAF/87/008/WP/54/90 Regional Project for the Development & Management of Fisheries in the Southwest Indian Ocean.
- ↑ Compagno, L.J.V., P.R. Last, J.D. Stevens en M.N.R. Alava 2005 Checklist of Philippine Chondrichthyes. CSIRO Marine Laboratories, Rept. 243. 101 pp.
- ↑ Kailola, P.J., M.J. Williams, P.C. Stewart, R.E. Reichelt, A. McNee en C. Grieve 1993 Australian fisheries resources. Bureau of Resource Sciences, Canberra, Australia. 422 p.
- ↑ a b Duméril, A.H.A. 1865, Histoire naturelle des poissons ou ichthyologie générale. Tome Premier.I. Elasmobranches. Plagiostomes et Holocéphales ou Chimères. Tableau élémentaire de l'histoire naturelle des animaux.v. 1: 1-720, Atlas: pp. 1-8, Pls. 1-14. [Pt. 1 = pp. 1-352, Pt. 2 = 353-720.]
- ↑ a b c d Lesueur, C.A. 1822 (Nov.), Description of a Squalus, of a very large size, which was taken on the coast of New-Jersey. Journal of the Academy of Natural Sciences, Philadelphia v. 2: 343-352, Pl.
- ↑ Hemprich, F.G. en C.G. Ehrenberg 1899, Symbolae physicae, seu icones adhue ineditae ... ex itineribus per Libyam, AEgyptiam, Nubiam, Dongolam, Syriam, Arabiam et Habessiniam publico institutis sumptu ... studio annis MDCCCXX - MDCCCXXV redierunt. Zoologica. Berlin. Symbolae physicae, seu icones adhue ineditae ...: 1-17, 31 plates [10 on fishes]. [A posthumous series of plates, the fishes published under the editorship of F. Hilgendorf. Most names are not treated as valid and are unavailable. See also Klausewitz 2002 [ref. 28741].]
- ↑ Whitley, G.P. 1947 (20 June), New sharks and fishes from Western Australia. Part 3. Australian Zoologist v. 11 (pt 2): 129-150, Pl. 11.
· 
· 