Naar inhoud springen

Volta NXT Classic

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Volta Limburg Classic)
Vlag van Nederland Volta NXT Classic
Volta NXT Classic
Lokale naam De Hel (van het Mergelland)
Regio Vlag van Nederland Mergelland en
Vlag van België Voerstreek
Periode eerste zaterdag in april
Classificatie
Discipline weg
Type Eendagswielerwedstrijd
Internationale kalender UCI Europe Tour
Categorie 1.1
Geschiedenis
Eerste editie 1973
Aantal edities 49 (2024)
Eerste winnaar Vlag van Nederland Jan Spijker
Laatste winnaar Vlag van België Timo Kielich
Laatste Bel. winnaar Timo Kielich (2024)
Laatste Ned. winnaar Floris Gerts (2016)
Meeste zeges Vlag van Nederland Raymond Meijs
(4 zeges)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Volta NXT Classic (voorheen Hel van het Mergelland) is een eendaagse wielerwedstrijd die wordt gehouden in het Nederlandse Zuid-Limburgse Mergelland en de Belgische Voerstreek. Tot en met 2011 heette de wedstrijd Hel van het Mergelland en van 2012 tot en met 2023 Volta Limburg Classic.[1]

Deze wedstrijd behoort tot de zwaarste klassiekers in de Nederlandse wielerwereld, met zware beklimmingen, snelle afdalingen, vroege uitvallers, vaak regen- en hagelbuien, valpartijen, nipte overwinningen en talentvolle winnaars. De wedstrijd wordt in het zuiden omschreven als een "parel van de wielersport". Soms wordt het ook gezien als het kleine broertje van de Amstel Gold Race.[2]

Start en finish van de wedstrijd zijn op de kasseien van de Diepstraat in Eijsden. Het parcours voerde destijds de renners eerst over Belgisch gebied, met name de Voerstreek en delen van de provincie Luik, met beklimmingen als de Kluis, Holiquette, Neufchâteau en Sint-Jansrade. In de tweede helft diende weer via Eijsden het Limburgse heuvelland te worden bedwongen, waarbij onder andere de Gulperberg, de Koning van Spanje, Loorberg, Piemert en Eyserbosweg als scherprechters fungeerden. De wedstrijd werd voor het eerst in 1973 georganiseerd in het kader van de Amateur-Top-Competitie en tot 1992 is de wedstrijd als zodanig verreden.

Gezien het voor de organisatie steeds lastiger werd om de benodigde vergunningen te krijgen (met name in België) is het parcours vanaf 2010 gewijzigd. Het parcours werd veranderd in een lus van circa 60 kilometer door de gemeentes Eijsden-Margraten en Voeren, die driemaal afgelegd werd. Sinds 2015 is deze lus vergroot tot 90 kilometer die twee keer wordt afgelegd. In deze lus vormen Camerig, Gulperberg, Mheerelindje en Moerslag de scherprechters. In 2018 werd de Koning van Spanje toegevoegd en in 2019 de Vaalserberg. Daarna volgen er nog twee (ook soms een) lokale ronde in Eijsden met de finish op de kasseien in de Diepstraat.

Patrick Müller op het podium in 2019.

In de jaren van 1987 tot 1992 werden telkens vier wedstrijden verreden namelijk de Amateur-Top, de Amateur-Promotie, de Junioren-wedstrijd en de Dames-wedstrijd. Vanaf 1993 is de Hel van het Mergelland echter een 1.5 UCI-klassieker. Sinds 2005 is de wedstrijd onderdeel van de UCI Europe Tour en heeft de Hel een 1.1-status. In 2012 werd de naam veranderd in Volta Limburg Classic.

Prominente winnaars zijn: Herman Snoeyink, Max van Heeswijk, Tom Cordes, John van den Akker en Nico Sijmens. De meeste overwinningen behaalde Raymond Meijs (1990, 1997, 1998 en 1999). De lijst van winnaars van de juniorenwedstrijd vermeldt enkele bekende namen, zoals Michael Boogerd die de wedstrijd in 1990 op zijn naam schreef en Adrie van der Poel - succesvol in 1980. Bij de dames was Monique de Bruin winnares in 1987, zij werd in 1988 opgevolgd door Heleen Hage en in 1991 stond ook Leontien Zijlaard-van Moorsel op het podium. Ook de lokale wielertalenten Ad Wijnands en Jo Maas legden in de Hel de basis voor hun verdere toekomst als wielrenner. Beiden werden in latere jaren winnaars van Touretappes.

Vanwege de MKZ-crisis werd de editie van 2001 niet verreden als gevolg van de verscherpte grenscontroles. In 2008 won neoprof Tony Martin "de hel" in barre weersomstandigheden door samen met Adam Hansen (zijn ploeggenoot van Team Highroad) vrijwel vanuit de start te ontsnappen en een koppeltijdrit tot de finish te voltooien. In 2014 won Moreno Hofland de Volta Limburg Classic tweeëndertig jaar nadat zijn vader Peter Hofland dezelfde koers gewonnen had.

De editie van 2020 werd vanwege de uitbraak van de coronapandemie geannuleerd.[3] Om dezelfde reden werd de wedstrijd in 2021 van april naar juli verplaatst,[4] maar werd op het laatste moment alsnog afgelast,[5] vanwege de overstromingen in Limburg.[6]

Lijst van winnaars

[bewerken | brontekst bewerken]

1973 · Vlag van Nederland Jan Spijker
1974 · Vlag van Nederland Toine van den Bunder
1975 · Vlag van Nederland Wil van Helvoirt
1976 · Vlag van Nederland Mathieu Dohmen
1977 · Vlag van Nederland Toine van den Bunder
1978 · Vlag van Nederland Toine van den Bunder
1979 · Vlag van Nederland Herman Snoeijink
1980 · Vlag van Nederland Pim Bosch
1981 · Vlag van Nederland René Koppert
1982 · Vlag van Nederland Peter Hofland
1983 · Vlag van Nederland Jan Peels
1984 · Vlag van Nederland Chris Koppert
1985 · Vlag van Nederland Stephan Räkers
1986 · Vlag van Nederland Marc van Orsouw
1987 · Vlag van Nederland Tom Cordes
1988 · Vlag van Nederland Gerrit Möhlmann
1989 · Vlag van Nederland Willem-Jan van Loenhout
1990 · Vlag van Nederland Raymond Meijs

1991 · Vlag van Nederland Rob Compas
1992 · Vlag van Nederland Martin van Steen
1993 · Vlag van België Erwin Thijs
1994 · Vlag van Nederland John van den Akker
1995 · Vlag van Nederland Max van Heeswijk
1996 · Vlag van Nederland Lucien de Louw
1997 · Vlag van Nederland Raymond Meijs
1998 · Vlag van Nederland Raymond Meijs
1999 · Vlag van Nederland Raymond Meijs
2000 · Vlag van Duitsland Bert Grabsch
2001 · niet verreden
2002 · Vlag van Australië Corey Sweet
2003 · Vlag van België Wim Van Huffel
2004 · Vlag van Denemarken Allan Johansen
2005 · Vlag van België Nico Sijmens
2006 · Vlag van Oekraïne Mychajlo Chalilov
2007 · Vlag van België Nico Sijmens
2008 · Vlag van Duitsland Tony Martin

2009 · Vlag van Italië Mauro Finetto
2010 · Vlag van Frankrijk Yann Huguet
2011 · Vlag van Nederland Pim Ligthart
2012 · Vlag van Rusland Pavel Broett
2013 · Vlag van Duitsland Rüdiger Selig
2014 · Vlag van Nederland Moreno Hofland
2015 · Vlag van Zwitserland Stefan Küng
2016 · Vlag van Nederland Floris Gerts
2017 · Vlag van Italië Marco Canola
2018 · Vlag van Slovenië Jan Tratnik
2019 · Vlag van Zwitserland Patrick Müller
2020 · niet verreden
2021 · niet verreden
2022 · Vlag van België Arnaud De Lie
2023 · Vlag van Australië Kaden Groves
2024 · Vlag van België Timo Kielich

Meervoudige winnaars

[bewerken | brontekst bewerken]
Zeges Renner Land Jaren
4 Raymond Meijs Vlag van Nederland Nederland 1990, 1997, 1998, 1999
3 Toine van den Bunder Vlag van Nederland Nederland 1974, 1977, 1978
2 Nico Sijmens Vlag van België België 2005, 2007

Overwinningen per land

[bewerken | brontekst bewerken]
Zeges Land
29 Vlag van Nederland Nederland
6 Vlag van België België
3 Vlag van Duitsland Duitsland
2 Vlag van Australië Australië, Vlag van Italië Italië, Vlag van Zwitserland Zwitserland
1 Vlag van Denemarken Denemarken, Vlag van Frankrijk Frankrijk, Vlag van Oekraïne Oekraïne, Vlag van Rusland Rusland, Vlag van Slovenië Slovenië
Vlag van Nederland Volta Limburg Classic
Winnares Demi Vollering op het podium in 2019
Winnares Demi Vollering op het podium in 2019
Regio Vlag van Nederland Mergelland
Periode eerste zaterdag in april
Discipline weg
Type Eendagswielerwedstrijd
Geschiedenis
Eerste editie 1987
Aantal edities 12 (2024)
Eerste winnaar Vlag van Nederland Monique de Bruin
Laatste winnaar Vlag van Nederland Femke Markus
Laatste Bel. winnaar Kristel Werckx (1991)
Laatste Ned. winnaar Femke Markus (2024)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
De winnende kopgroep van 2018 tijdens de klim in Moerslag.

De Hel van het Mergelland kende van 1987 tot en met 1992 al een editie voor vrouwen, met onder andere Monique de Bruin, Heleen Hage en Leontien van Moorsel op de erelijst.[7] In hetzelfde jaar als de herinvoering van de Amstel Gold Race voor vrouwen, in 2017, kreeg ook de Volta Limburg Classic opnieuw een vrouwenwedstrijd, op nationaal niveau.[8] Hoewel de wedstrijd geen UCI-status heeft, kent de wedstrijd doorgaans een sterk deelnemersveld, waarbij profrensters niet met hun ploeg, maar als individuele rensters deelnemen. In 2017 ging de overwinning naar de Canadese Karol-Ann Canuel van Boels Dolmans, in 2018 en 2019 wonnen rensters van Parkhotel Valkenburg en in 2022 won Amber Kraak van Jumbo-Visma. Voor Demi Vollering was haar overwinning in 2019 de doorbraak in haar carrière. Het parcours voor de vrouwen is zo'n 120 kilometer lang en bestaat uit meerdere rondes met beklimmingen van het Savelsbos en Moerslag.

Jaar Eerste Tweede Derde
1987 Vlag van Nederland Monique de Bruin Vlag van Nederland Gonnie van Koert Vlag van Noorwegen Anita Valen-de Vries
1988 Vlag van Nederland Heleen Jacoba Wijnen-Hage Vlag van Nederland Els Koolloos Vlag van Nederland Monica de Waal
1989 Vlag van Nederland Cyntha Lutke Schipholt
1990 Vlag van Nederland Agnes Loohuis-Damveld Vlag van Nederland Cora Westland Vlag van Nederland Cyntha Lutke Schipholt
1991 Vlag van België Kristel Werckx Vlag van Nederland Leontien Zijlaard-van Moorsel Vlag van Verenigde Staten Inga Thompson-Benedict
1992 Vlag van Canada Alison Sydor Vlag van België Heidi Van De Vijver Vlag van België Kristel Werckx
1993 t/m 2016: Wedstrijd niet georganiseerd
2017 Vlag van Canada Karol-Ann Canuel Vlag van Nederland Riejanne Markus Vlag van Duitsland Liane Lippert
2018 Vlag van Nederland Belle de Gast Vlag van Nederland Jip van den Bos Vlag van Nederland Roos Hoogeboom
2019 Vlag van Nederland Demi Vollering Vlag van Duitsland Franziska Koch Vlag van Noorwegen Susanne Andersen
2020: Wedstrijd geannuleerd vanwege coronapandemie
2021: Wedstrijd geannuleerd vanwege watersnood
2022 Vlag van Nederland Amber Kraak Vlag van Nederland Anouska Koster Vlag van Nederland Thalita de Jong
2023 Vlag van Nederland Mischa Bredewold Vlag van Nederland Lonneke Uneken Vlag van Zwitserland Nöelle Rüetschi
2024 Vlag van Nederland Femke Markus Vlag van Tsjechië Julia Kopecký Vlag van Nieuw-Zeeland Niamh Fisher-Black

Overwinningen per land

[bewerken | brontekst bewerken]
Zeges Land
9 Vlag van Nederland Nederland
2 Vlag van Canada Canada
1 Vlag van België België
Zie de categorie Volta Limburg Classic van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.