Wereldkampioenschap voetbal 1990 (kwalificatie CAF)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK voetbal kwalificatie 1990
Kwalificatie CAF
landen van de CAF
Toernooi-informatie
Datum 3 juni 1988 – 19 november 1989
Teams 24 (van 1 confederatie)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 46
Doelpunten 102  (2,22 per wedstrijd)
Topscorer(s) François Omam-Biyik (Kameroen)
4 goals
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

26 teams schreven zich in voor de kwalificatie van het wereldkampioenschap voetbal 1990, maar de FIFA weigerde de kandidaturen van Mauritius en Mozambique. De CAF kreeg twee plaatsen op het WK.

Er waren drie rondes, Algerije, Kameroen, Egypte, Kenia, Marokko, Ivoorkust, Nigeria en Zaïre (de acht best geplaatsten op de FIFA-ranking) kregen een vrijstelling voor de eerste ronde.

Opzet[bewerken | brontekst bewerken]

  • Eerste ronde: de zestien teams spelen in knock-outfase, de winnaars gaan naar de tweede ronde.
  • Tweede ronde: de zestien teams worden in vier groepen van vier verdeeld, de groepswinnaars gaan naar de finaleronde.
  • Finaleronde: de vier teams spelen in knock-outfase en de twee winnaars kwalificeren zich.

Gekwalificeerde landen[bewerken | brontekst bewerken]

FIFA-lid Kwalificatie Aantal dln.
(incl. 1990)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(excl. 1990)
Beste
prestatie
Vlag van Egypte Egypte Winnaar 1 2e 1 1934 1934 0 Eerste ronde
Vlag van Kameroen Kameroen Winnaar 2 2e 2 1982 1982 0 Kwartfinale

Eerste ronde[bewerken | brontekst bewerken]

7 augustus 1988
Angola Vlag van Angola 0 – 0 Vlag van Soedan Soedan Estádio da Cidadela, Luanda
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Modjiri Ubi Kemuare (ZAI)

11 november 1988
Soedan Vlag van Soedan 1 – 2 Vlag van Angola Angola Al-Merrikh Stadion, Khartoem
Toeschouwers: 8.000
Scheidsrechter: Osman Mohamud Halane (SOM)
Osama Goal 7' Vieira Dias Goal 79'
Mavó Goal 85'

Angola won met 2–1 over twee wedstrijden en plaatst zich voor de tweede ronde.


16 juli 1988
Oeganda Vlag van Oeganda 1 – 0 Vlag van Malawi Malawi National Stadium, Kampala
Toeschouwers: 5.613
Scheidsrechter: Tahir Hafid Ali (TAN)
Moriri Goal 66'

30 juli 1988
Malawi Vlag van Malawi 3 – 1 Vlag van Oeganda Oeganda Civo Stadium, Lilongwe
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: William Moses Ochieng (KEN)
Chirwa Goal 3'
Kayira Goal 6'
Waya Goal 51'
Moriri Goal 69'

Malawi won met 3–2 over twee wedstrijden en plaatst zich voor de tweede ronde.


3 juni 1988
Libië Vlag van Libië 3 – 0 Vlag van Burkina Faso Burkina Faso 11 Junistadion, Tripoli
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Ali Bin Nasser (TUN)
Bezan Goal 8'
El-Aisawi Goal 22' (pen.)
El-Ghadi Goal 30'

3 juli 1988
Burkina Faso Vlag van Burkina Faso 2 – 0 Vlag van Libië Libië Stade du 4-Août, Ouagadougou
Scheidsrechter: Badara Sène (SEN)
Gnimassou Goal 65'
Kadeba Goal 73'

Libië won met 3–2 over twee wedstrijden en plaatst zich voor de tweede ronde.


7 augustus 1988
Ghana Vlag van Ghana 0 – 0 Vlag van Liberia Liberia Accra Sports Stadium, Accra
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Linus Mba (NGR)

21 augustus 1988
Liberia Vlag van Liberia 2 – 0 Vlag van Ghana Ghana National Stadium, Monrovia
Toeschouwers: 22.070
Scheidsrechter: Alhagi Faye (GAM)
Weah Goal 27'
Debbah Goal 88'

Liberia won met 2–0 over twee wedstrijden en plaatst zich voor de tweede ronde.


5 augustus 1988
Tunesië Vlag van Tunesië 5 – 0 Vlag van Guinee Guinee Stade El Menzah, Tunis
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Mohamed Hossameldin (EGY)
Jeridi Goal 3'
Maaloui Goal 11'
Limam Goal 75'Goal 89'
Yaacoubi Goal 82'

21 augustus 1988
Guinee Vlag van Guinee 3 – 0 Vlag van Tunesië Tunesië Stade du 28 Septembre, Conakry
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Dodji Kouassi (TOG)
Emmerson Goal 34'Goal 82'
Toure Goal 49'

Tunesië won met 5–3 over twee wedstrijden en plaatst zich voor de tweede ronde.



Gabon Vlag van Gabon w/o Vlag van Togo Togo
teruggetrokken

Gabon plaatst zich voor de tweede ronde, nadat Togo zich had teruggetrokken.


Zimbabwe Vlag van Zimbabwe w/o Vlag van Lesotho (1987-2006) Lesotho
teruggetrokken

Zimbabwe plaatst zich voor de tweede ronde, nadat Lesotho zich had teruggetrokken.


Zambia Vlag van Zambia w/o Vlag van Rwanda (1962-2001) Rwanda
teruggetrokken

Zambia plaatst zich voor de tweede ronde, nadat Rwanda zich had teruggetrokken.


Tweede ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
 Geplaatst voor de volgende ronde.

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

Algerije behoorde nog steeds tot de sterke Afrikaanse landen, Rabah Madjer behoorde nog steeds tot de selectie en men had weinig problemen het opkomende Ivoorkust te verslaan. Libië trok zich halverwege terug vanwege politieke spanningen.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1. Vlag van Algerije Algerije 4 3 1 0 6 1 +5 7
2. Vlag van Ivoorkust Ivoorkust 4 1 2 1 5 1 +4 4
3. Vlag van Zimbabwe Zimbabwe 4 0 1 3 1 10 –9 1
Vlag van Libië Libië Teruggetrokken

6 januari 1989
Algerije Vlag van Algerije 3 – 0 Vlag van Zimbabwe Zimbabwe 19 mei 1956-stadion, Annaba
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Mohamed Hafez (EGY)
Menad Goal 10'Goal 26'
Madjer Goal 65'

8 januari 1989
Ivoorkust Vlag van Ivoorkust
Bamba Goal 80'
1 – 0
Geannuleerd[1]
Vlag van Libië Libië Stade Félix Houphouët-Boigny, Abidjan
Toeschouwers: 30.032
Scheidsrechter: Simon Bantsimba (CGO)

20 januari 1989
Libië Vlag van Libië 0 – 2
w/o[2]
Vlag van Algerije Algerije 11 Junistadion, Tripoli
Scheidsrechter: Neji Jouini (TUN)

22 januari 1989
Zimbabwe Vlag van Zimbabwe 0 – 0 Vlag van Ivoorkust Ivoorkust National Stadium, Harare
Toeschouwers: 21.121
Scheidsrechter: Bester Kalombo (MAW)

11 juni 1989
Ivoorkust Vlag van Ivoorkust 0 – 0 Vlag van Algerije Algerije Stade Félix Houphouët-Boigny, Abidjan
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Ali Bin Nasser (TUN)

25 juni 1989
Zimbabwe Vlag van Zimbabwe 1 – 2 Vlag van Algerije Algerije National Stadium, Harare
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Tesfaye Gebreyesus (ETH)
Ndunduma Goal 90' Menad Goal 38'
Madjer Goal 87'

13 augustus 1989
Ivoorkust Vlag van Ivoorkust 5 – 0 Vlag van Zimbabwe Zimbabwe Stade Félix Houphouët-Boigny, Abidjan
Scheidsrechter: Badou Jasseh (GAM)
Ben Salah Goal 30'Goal 47'
Akenon Goal 71' (pen.)
Amani Goal 81'
Bamba Goal 89'

25 augustus 1989
Algerije Vlag van Algerije 1 – 0 Vlag van Ivoorkust Ivoorkust 19 mei 1956-stadion, Annaba
Toeschouwers: 50 000
Scheidsrechter: Badara Sène (SEN)
Madjer Goal 56'

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Opvallend aan deze groep was het gebrek aan doelpunten, er vielen slechts dertien doelpunten in twaalf wedstrijden. Egypte had tegenstand van het Liberia van de toen nog bij AS Monaco spelende George Weah, maar plaatste zich uiteindelijk souverein voor de finale-ronde.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1. Vlag van Egypte Egypte 6 3 2 1 6 2 +4 8
2. Vlag van Liberia Liberia 6 2 2 2 2 3 –1 6
3. Vlag van Malawi Malawi 6 1 3 2 3 4 –1 5
4. Vlag van Kenia Kenia 6 1 3 2 2 4 –2 5

6 januari 1989
Egypte Vlag van Egypte 2 – 0 Vlag van Liberia Liberia Cairo Stadium, Caïro
Toeschouwers: 70.000
Scheidsrechter: Abdelali Naciri (MAR)
Ala'a Goal 23'
El-Akad Goal 42'

7 januari 1989
Kenia Vlag van Kenia 1 – 1 Vlag van Malawi Malawi Moi International Sports Centre, Nairobi
Scheidsrechter: Hassan Abdulle Ahmed (SOM)
Dawo Goal 47' McDonald Goal 2'

21 januari 1989
Malawi Vlag van Malawi 1 – 1 Vlag van Egypte Egypte Silver Stadium, Lilongwe
Scheidsrechter: Hafid Tahir (TAN)
Kayira Goal 89' Hesham Goal 60'

22 januari 1989
Liberia Vlag van Liberia 0 – 0 Vlag van Kenia Kenia Nationaal Stadion, Monrovia
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Linus Mba (NGR)

10 juni 1989
Kenia Vlag van Kenia 0 – 0 Vlag van Egypte Egypte Moi International Sports Centre, Nairobi
Scheidsrechter: Joel Dwarf Mondoka (ZAM)

11 juni 1989
Liberia Vlag van Liberia 1 – 0 Vlag van Malawi Malawi Nationaal Stadion, Monrovia
Toeschouwers: 28.000
Scheidsrechter: Laryea Louis (GHA)
Weah Goal 36'

24 juni 1989
Malawi Vlag van Malawi 1 – 0 Vlag van Kenia Kenia Silver Stadium, Lilongwe
Scheidsrechter: John N'Khathazo (ZIM)
Kayira Goal 55'

25 juni 1989
Liberia Vlag van Liberia 1 – 0 Vlag van Egypte Egypte Nationaal Stadion, Monrovia
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter: Celestin N'Cho (CIV)
Debbah Goal 45'

12 augustus 1989
Egypte Vlag van Egypte 1 – 0 Vlag van Malawi Malawi Cairo Stadium, Caïro
Toeschouwers: 55.000
Scheidsrechter: Hassan Ahmed Abdulle (SOM)
Hesham Goal 28'

12 augustus 1989
Kenia Vlag van Kenia 1 – 0 Vlag van Liberia Liberia Moi International Sports Centre, Nairobi
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Mohamed Abdel Salam Gasmalla (SUD)
Onyango Goal 24'

26 augustus 1989
Egypte Vlag van Egypte 2 – 0 Vlag van Kenia Kenia Cairo Stadium, Caïro
Toeschouwers: 47.000
Scheidsrechter: Hafidh Tahir (TAN)
Hesham Goal 58'
I. Hossan Goal 62'

26 augustus 1989
Malawi Vlag van Malawi 0 – 0 Vlag van Liberia Liberia Silver Stadium, Lilongwe
Scheidsrechter: Joel Dwarf Mondoka (ZAM)

Groep C[bewerken | brontekst bewerken]

In ieder geval zou één ploeg uit "Donker Afrika" de finalepoule halen, zowel Kameroen als Nigeria hadden een sterke selectie. Spelers als aanvaller Yekini en RSC Anderlecht-verdediger Stephen Keshi waren de basis van de selectie, die later de bijnaam "the Super Eagles" zou krijgen. Ook de latere Feyenoord-spits Mike Obiku maakte deel van de selectie. Kameroen had afscheid genomen van de op leeftijd zijnde Roger Milla, die ging afbouwen op het eiland Réunion. De helft van de selectie speelde bij Franse clubs, waarvan spits Oman -Bijik de bekendste was. Kameroen en Nigeria speelden beiden in het begin van de cyclus een punt tegen Angola, dat voor de rest geen rol van betekenis speelde. Het eerste onderlinge duel won Nigeria met 2-0, maar Nigeria verzuimde verder van Kameroen weg te lopen door een 2-1-nederlaag tegen laagvlieger Gabon. In de laatste wedstrijd moest Kameroen winnen om de finalepoule te halen. Voor 90.000 toeschouwers won Kameroen met 1-0 door een doelpunt in de eerste helft van Oman-Bijik.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1. Vlag van Kameroen Kameroen 6 4 1 1 9 6 +3 9
2. Vlag van Nigeria Nigeria 6 3 1 2 7 5 +2 7
3. Vlag van Angola Angola 6 1 2 3 6 7 –1 4
4. Vlag van Gabon Gabon 6 2 0 4 5 9 –4 4

7 januari 1989
Nigeria Vlag van Nigeria 1 – 0 Vlag van Gabon Gabon Nnamdi Azikiwe Stadium, Enugu
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Badou Jasseh (GAM)
Odegbami Goal 5'

8 januari 1989
Kameroen Vlag van Kameroen 1 – 1 Vlag van Angola Angola Stade Omnisports, Yaoundé
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Dodji Hounnake-Kouassi (TOG)
Djonkep Goal 75' Saavedra Goal 11'

22 januari 1989
Gabon Vlag van Gabon 1 – 3 Vlag van Kameroen Kameroen Stade Omnisports, Libreville
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Bakary Sarr (SEN)
Manon Goal 33' Omam-Biyik Goal 26'
Kana-Biyik Goal 39'
Mbouh Goal 85'

22 januari 1989
Angola Vlag van Angola 2 – 2 Vlag van Nigeria Nigeria Estádio da Cidadela, Luanda
Toeschouwers: 60.000
Scheidsrechter: Joel Mondoka (ZAM)
Vieira Dias Goal 30'
Jesus Goal 62'
Keshi Goal 8'
Obiku Goal 67'

10 juni 1989
Nigeria Vlag van Nigeria 2 – 0 Vlag van Kameroen Kameroen Liberty Stadium, Ibadan
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Mohamed Hossam El-Din (EGY)
Keshi Goal 43'
Siasia Goal 86'

11 juni 1989
Angola Vlag van Angola 2 – 0 Vlag van Gabon Gabon Estádio da Cidadela, Luanda
Scheidsrechter: Celestin N'Cho (CIV)
Maluka Goal 7'Goal 28'

25 juni 1989
Angola Vlag van Angola 1 – 2 Vlag van Kameroen Kameroen Estádio da Cidadela, Luanda
Toeschouwers: 60.000
Scheidsrechter: Simon Bantsimba (CGO)
Paulão Goal 5' Omam-Biyik Goal 59'
Kana-Biyik Goal 70'

25 juni 1989
Gabon Vlag van Gabon 2 – 1 Vlag van Nigeria Nigeria Stade Omnisports, Libreville
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Mark Dormoh (LBR)
Ondeno Goal 32'
Minko Goal 37'
Siasia Goal 57'

12 augustus 1989
Nigeria Vlag van Nigeria 1 – 0[3] Vlag van Angola Angola National Stadium, Lagos
Toeschouwers: 100.000
Scheidsrechter: Dodji Hounnake-Kouassi (TOG)
Keshi Goal 44'

13 augustus 1989
Kameroen Vlag van Kameroen 2 – 1 Vlag van Gabon Gabon Stade Omnisports, Yaoundé
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Idrissa Sarr (MTN)
Kana-Biyik Goal 32'
Mbouh Goal 38'
Nzamba Goal 78'

27 augustus 1989
Kameroen Vlag van Kameroen 1 – 0 Vlag van Nigeria Nigeria Stade Omnisports, Yaoundé
Toeschouwers: 90.000
Scheidsrechter: Neji Jouini (TUN)
Omam-Biyik Goal 31'

27 augustus 1989
Gabon Vlag van Gabon 1 – 0 Vlag van Angola Angola Stade Omnisports, Libreville
Scheidsrechter: Abdellah Naciri (MAR)
Minko Goal 24'

Groep D[bewerken | brontekst bewerken]

Dit was de spannendste Afrikaanse groep van allemaal, want na vier speeldagen hadden alle vier de ploegen kans op plaatsing voor de finalepoule. Zambia had zes punten uit vier wedstrijden en voorsprong van twee punten op Tunesië en drie op Zaïre en Marokko. Zambia moest nog wel twee uitwedstrijden spelen. De ploeg had grote indruk gemaakt op de Olympische Spelen van 1988 door met 4-0 van Italië te winnen met drie treffers van de vedette van de ploeg Kalusha, die in 1989 vertrok van Cercle Brugge naar PSV Eindhoven. Marokko moest winnen van Tunesië om nog kans te hebben op plaatsing, het bleef bij 0-0, waardoor Marokko, het land dat veel indruk maakte op het laatste WK als eerste land uitgeschakeld was. Doordat Zaïre met 1-0 won van Zambia was de strijd nog volledig open. Tunesië moest nu winnen van Zambia en dat gebeurde ook: Majoubi scoorde 15 minuten voor tijd de winnende treffer en het veelbelovende Zambia was uitgeschakeld. Zaïre kwam niet verder dan een 1-1 gelijkspel in Marokko en Tunesië was geplaatst voor de finalepoule.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1. Vlag van Tunesië Tunesië 6 3 1 2 5 5 0 7
2. Vlag van Zambia Zambia 6 3 0 3 7 6 +1 6
3. Vlag van Zaïre Zaïre 6 2 2 2 7 7 0 6
4. Vlag van Marokko Marokko 6 1 3 2 4 5 –1 5

8 januari 1989
Marokko Vlag van Marokko 1 – 0 Vlag van Zambia Zambia Prince Moulay Abdellah Stadium, Rabat
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Bashir Salem (LBY)
Rhiati Goal 39'

8 januari 1989
Zaïre Vlag van Zaïre 3 – 1 Vlag van Tunesië Tunesië Stade du 20 Mai, Kinshasa
Toeschouwers: 21.900
Scheidsrechter: Tadesse Degefa (ETH)
Mapuata Goal 23'Goal 33'
Wawa Goal 61'
Limam Goal 7'

22 januari 1989
Tunesië Vlag van Tunesië 2 – 1 Vlag van Marokko Marokko Stade El Menzah, Tunis
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Idrissa Sarr (MTN)
Abdelli Goal 37'
Chiab Goal 44'
Bouderbala Goal 4'

22 januari 1989
Zambia Vlag van Zambia 4 – 2 Vlag van Zaïre Zaïre Independence Stadium, Lusaka
Scheidsrechter: Sydney Picon-Ackong (MRI)
Nyirenda Goal 10'
Msiska Goal 17'
Makinka Goal 25'
Bwalya Goal 75'
Kabongo Goal 29'Goal 78'

11 juni 1989
Zaïre Vlag van Zaïre 0 – 0 Vlag van Marokko Marokko Stade du 20 Mai, Kinshasa
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Badara Sène (SEN)

11 juni 1989
Zambia Vlag van Zambia 1 – 0 Vlag van Tunesië Tunesië Independence Stadium, Lusaka
Scheidsrechter: Eganaden Cadressen (MRI)
Makinka Goal 73'

25 juni 1989
Tunesië Vlag van Tunesië 1 – 0 Vlag van Zaïre Zaïre Stade El Menzah, Tunis
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Mohamed Hansal (ALG)
Maâloul Goal 74' (pen.)

25 juni 1989
Zambia Vlag van Zambia 2 – 1 Vlag van Marokko Marokko Independence Stadium, Lusaka
Toeschouwers: 40.000
Scheidsrechter: Bester Kalombo (MAW)
Musonda Goal 42'
Bwalya Goal 87'
Timoumi Goal 73'

13 augustus 1989
Marokko Vlag van Marokko 0 – 0 Vlag van Tunesië Tunesië Stade Mohammed V, Casablanca
Toeschouwers: 35.111
Scheidsrechter: Jean-Fidele Diramba (GAB)

13 augustus 1989
Zaïre Vlag van Zaïre 1 – 0 Vlag van Zambia Zambia Stade du 20 Mai, Kinshasa
Scheidsrechter: Mohamed Mohamed Hafez (EGY)
Kabongo Goal 16'

27 augustus 1989
Marokko Vlag van Marokko 1 – 1 Vlag van Zaïre Zaïre Stade Municipal, Kenitra
Toeschouwers: 1.839
Scheidsrechter: Abderrahmane Bergui (ALG)
Madih Goal 58' Makukula Goal 47'

27 augustus 1989
Tunesië Vlag van Tunesië 1 – 0 Vlag van Zambia Zambia Stade El Menzah, Tunis
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Idrissa Traoré (MLI)
Mahjoubi Goal 75'

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Algerije en Egypte zijn geen buurlanden, maar de rivaliteit was tussen beide landen vrij groot. Het had weinig met voetbal te maken, er waren rellen in de stadions en de spelertunnels en het regende overtredingen op het veld. Een speler van Algerije ging vechten met een Egyptische fan en de teamarts van Egypte werd aan één oog verblind, nadat een Algerijnse speler een fles naar hem gooide. In twee wedstrijden viel maar één doelpunt, Hossam Hassan maakte het winnende doelpunt. Egypte plaatste zich voor de eerste keer sinds 1934 voor het eindtoernooi, toevallig ook in Italië. Algerije nam revanche door in 1990 Afrikaans kampioen te worden, maar zou zijn leidende rol in het Afrikaanse voetbal moeten opgeven. Kameroen had niet veel problemen met Tunesië. Het won beide wedstrijden: 2-0 in Yaoundé, 1-0 in Tunis. Toch was de dictator van Kameroen Paul Biya niet gerust op een goede afloop in Italië. Hij benaderde de toen 38-jarige Roger Milla om een comeback te maken op het WK. Milla stelde zich beschikbaar en de Russische bondscoach van Kameroen kon niet anders dan accepteren.


8 oktober 1989
Algerije Vlag van Algerije 0 – 0 Vlag van Egypte Egypte Stade 17 Juin, Constantine
Toeschouwers: 55.000
Scheidsrechter: Sydney Picon-Ackong (MRI)
17 november 1989
Egypte Vlag van Egypte 1 – 0
(1 – 0 agg.)
Vlag van Algerije Algerije Cairo Stadium, Caïro
Toeschouwers: 100.000
Scheidsrechter: Ali Bin Nasser (TUN)
H. Hassan Goal 4'

Egypte won met 1–0 over twee wedstrijden en plaatst zich voor het hoofdtoernooi.


8 oktober 1989
Kameroen Vlag van Kameroen 2 – 0 Vlag van Tunesië Tunesië Stade Omnisports, Yaoundé
Toeschouwers: 80.000
Scheidsrechter: Abdelali Naciri (MAR)
Mfédé Goal 54'
Kundé Goal 90+1'
19 november 1989
Tunesië Vlag van Tunesië 0 – 1
(0 – 3 agg.)
Vlag van Kameroen Kameroen Stade El Menzah, Tunis
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Badara Sène (SEN)
Omam-Biyik Goal 14'

Kameroen won met 3–0 over twee wedstrijden en plaatst zich voor het hoofdtoernooi.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]