Wereldkampioenschap voetbal 1990 (kwalificatie UEFA)

WK voetbal kwalificatie 1990
	Kwalificatie UEFA
	landen van de UEFA
Toernooi-informatie
Datum	21 mei 1988 – 18 november 1989
Teams	32 (van 1 confederatie)
Toernooistatistieken
Wedstrijden	116
Doelpunten	289 (2,49 per wedstrijd)
Navigatie
Portaal	Voetbal

32 teams werden over 7 groepen verdeeld, 13 teams zouden zich kwalificeren voor het wereldkampioenschap voetbal 1990.

Opzet[bewerken | brontekst bewerken]

Groep 1, 2 en 4: 4 teams, de groepswinnaar kwalificeert zich en de 2 beste tweedes.
Groep 3, 5, 6 en 7: 5 teams, de groepswinnaar en de nummer 2 kwalificeren zich.

Gekwalificeerde landen[bewerken | brontekst bewerken]

FIFA-lid	Confederatie	Kwalificatie	Aantal dln. (inclusief 1990)	Dln. op rij	Eerste dln.	Laatste dln.	Titels (exclusief 1990)	Beste prestatie
Italië	UEFA	Gastland	12e	8	1934	1986	3	Winnaar
Roemenië	UEFA	Winnaar groep 1	5e	1	1930	1970	0	Groepsfase
Zweden	UEFA	Winnaar groep 2	8e	1	1934	1978	0	Tweede
Engeland	UEFA	Tweede groep 2	9e	3	1950	1986	1	Winnaar
Sovjet-Unie	UEFA	Winnaar groep 3	7e	3	1958	1986	0	Vierde
Oostenrijk	UEFA	Tweede groep 3	6e	1	1934	1982	0	Derde
Nederland	UEFA	Winnaar groep 4	4e	1	1934	1986	0	Tweede
Duitsland	UEFA	Tweede groep 4	12e	10	1934	1986	2	Winnaar
Joegoslavië	UEFA	Winnaar groep 5	8e	1	1930	1982	0	Vierde
Schotland	UEFA	Tweede groep 5	7e	5	1954	1986	0	Groepsfase
Spanje	UEFA	Winnaar groep 6	8e	4	1934	1986	0	Vierde
Ierland	UEFA	Tweede groep 6	1e	1	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.
België	UEFA	Winnaar groep 7	8e	3	1930	1986	0	Vierde
Tsjecho-Slowakije	UEFA	Tweede groep 7	8e	1	1934	1982	0	Tweede

Potten en loting[bewerken | brontekst bewerken]

De loting vond plaats in Zürich, Zwitserland, op 12 december 1987. De deelnemende landen werden verdeeld over 5 potten. De landen die zich uiteindelijk zouden kwalificeren zijn vetgedrukt in deze tabel.

Pot A	Pot B	Pot C	Pot D	Pot E
West-Duitsland Engeland Spanje Sovjet-Unie Denemarken België Frankrijk	Bulgarije Nederland Polen Duitse Democratische Republiek Portugal Schotland Hongarije	Roemenië Zweden Wales Noord-Ierland Oostenrijk Tsjecho-Slowakije Joegoslavië	Ierland Griekenland Zwitserland Finland IJsland Noorwegen Albanië	Turkije Malta Luxemburg Cyprus

Groepen en wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda

■ Geplaatst voor het hoofdtoernooi.

Groep 1[bewerken | brontekst bewerken]

Groep 1 werd vooraf gezien als een vrij open strijd, waarbij alle vier landen vooraf kansen leken te hebben zich te plaatsen. Belangrijkste kanshebbers op de ticket waren Denemarken, een land met een vrij oude selectie, dat een slecht EK achter de rug had en het land in opkomst Roemenië. De Denen begonnen teleurstellend met gelijke spelen tegen Griekenland en Bulgarije, maar herstelde zich met een 2-0 overwinning in Sofia en een ouderwetse voetbalshow in de thuiswedstrijd tegen de Grieken: 7-1. Inmiddels had Michael Laudrup gezelschap gekregen van zijn eveneens getalenteerde broer Brian Laudrup. Opvallend in deze groep was de laatste plaats van Bulgarije, ondanks de aanwezigheid van het aanstormende talent Hristo Stoitsjkov. Voor de confrontaties tegen Roemenië had Denemarken één punt achterstand, er kon maar één ploeg zich plaatsen voor het WK, omdat de nummers twee van de andere groepen met vier deelnemers meer punten hadden. Denemarken overklaste Roemenië in Kopenhagen met onder andere twee doelpunten van Brain Laudrup en de bij PSV Eindhoven spelende Flemming Povlsen. Roemenië maakte een stroeve indruk, maar wist dat het alles nog in eigen hand had in de thuiswedstrijd. Routinier Søren Lerby werd bij de Denen weer opgeroepen na een prima Europa Cup wedstrijd tegen Steaua Boekarest voor PSV, de hofleverancier van de Roemeense ploeg. Denemarken nam de leiding via opnieuw Povlsen, maar Roemenië trok de wedstrijd naar zich toe en won met 3-1 dankzij twee doelpunten van Balint en de latere speler van Feyenoord Ioan Sabău. Smet op de wedstrijd was de rode kaart van sterspeler Gheorghe Hagi, die daardoor voor de eerste wedstrijd in Italië geschorst was. De Roemenen plaatste zich voor de eerste keer sinds 1970 voor het WK en werden na afloop uitbundig toegejuicht door Valentin Ceaușescu, de zoon van dictator Nicolae Ceaușescu. Valentin zorgde er altijd voor, dat Steaua Boekarest bevoordeeld was in de competitie. Een maand later brak de Revolutie uit in Roemenië en werd Valentin gearresteerd en zijn vader en moeder geëxecuteerd. Alle spelers hoopten na het WK naar een buitenlandse club te verhuizen.

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
1.	Roemenië	6	4	1	1	10	5	+5	9
2.	Denemarken	6	3	2	1	15	6	+9	8
3.	Griekenland	6	1	2	3	3	15	–12	4
4.	Bulgarije	6	1	1	4	6	8	–2	3


19 oktober 1988	Griekenland	1 – 1	Denemarken	Olympisch Stadion, Athene Toeschouwers: 19.349 Scheidsrechter: Dušan Krchňák (CZE)
	Mitropoulos 41'		Povlsen 56'


19 oktober 1988	Bulgarije	1 – 3	Roemenië	Vasil Levski Nationaal Stadion, Sofia Toeschouwers: 60.000 Scheidsrechter: Michał Listkiewicz (POL)
	Kolev 31'		Mateuț 25' Cămătaru 79', 89'


2 november 1988	Roemenië	3 – 0	Griekenland	Stadionul Steaua, Boekarest Toeschouwers: 15.000 Scheidsrechter: Hubert Forstinger (AUT)
	Mateuț 26' Hagi 40' (pen.) Sabău 84'


2 november 1988	Denemarken	1 – 1	Bulgarije	Idrætsparken, Kopenhagen Toeschouwers: 34.600 Scheidsrechter: George Smith (SCO)
	Elstrup 8'		Sadkov 38'


26 april 1989	Griekenland	0 – 0	Roemenië	Olympisch Stadion, Athene Toeschouwers: 15.000 Scheidsrechter: Aron Schmidhuber (FRG)


26 april 1989	Bulgarije	0 – 2	Denemarken	Vasil Levski Nationaal Stadion, Sofia Toeschouwers: 37.000 Scheidsrechter: Alain Delmer (FRA)
			Povlsen 41' B. Laudrup 89'


17 mei 1989	Roemenië	1 – 0	Bulgarije	Stadionul Steaua, Boekarest Toeschouwers: 30.000 Scheidsrechter: Sergei Khusainov (USSR)
	Popescu 35'


17 mei 1989	Denemarken	7 – 1	Griekenland	Idrætsparken, Kopenhagen Toeschouwers: 40.000 Scheidsrechter: Keith Hackett (ENG)
	B. Laudrup 24' Bartram 47' K. Nielsen 55' Povlsen 56' Vilfort 79' Andersen 85' M. Laudrup 89' (pen.)		Mavridis 39'


11 oktober 1989	Bulgarije	4 – 0	Griekenland	Yuri Gagarinstadion, Varna Toeschouwers: 15.000 Scheidsrechter: Rolf Blattmann (SUI)
	Ivanov 72' Bankov 76' Iskrenov 79' Stoichkov 88'


11 oktober 1989	Denemarken	3 – 0	Roemenië	Parken, Kopenhagen Toeschouwers: 45.400 Scheidsrechter: Claude Bouillet (FRA)
	K. Nielsen 4' B. Laudrup 26' Povlsen 85'


15 november 1989	Griekenland	1 – 0	Bulgarije	Olympisch Stadion, Athene Toeschouwers: 1.500 Scheidsrechter: Zoran Petrović (YUG)
	Nioplias 49'


15 november 1989	Roemenië	3 – 1	Denemarken	Stadionul Steaua, Boekarest Toeschouwers: 30.000 Scheidsrechter: Tulio Lanese (ITA)
	Balint 25', 61' Sabău 38'		Povlsen 6'

Groep 2[bewerken | brontekst bewerken]

Engeland had een uiterst beroerd EK achter de rug, het verloor alle wedstrijden, de Britse pers eiste het ontslag van Bobby Robson, maar de Britse voetbalbond had nog vertrouwen in hem. Uiteindelijk hadden ze aan een punt genoeg tegen het sterk weggevallen Polen om zich te kwalificeren. De Polen vochten voor hun laatste kans en dankzij een uitblinkende doelman Peter Shilton bereikte Engeland het gelijke spel. Engeland incasseerde zelfs geen enkel doelpunt in deze cyclus. Na een 0-2 zege in hetzelfde Polen plaatste ook Zweden zich voor het WK en plaatste zich voor de eerste keer sinds 1978 voor een international toernooi. Er speelden twee spelers van Ajax in de basis: verdediger Peter Larson en aanvaller Stefan Petterson.

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
1.	Zweden	6	4	2	0	9	3	+6	10
2.	Engeland	6	3	3	0	10	0	+10	9
3.	Polen	6	2	1	3	4	8	–4	5
4.	Albanië	6	0	0	6	3	15	–12	0


19 oktober 1988	Engeland	0 – 0	Zweden	Wembley Stadium, Londen Toeschouwers: 65.628 Scheidsrechter: Gérard Biguet (FRA)


19 oktober 1988	Polen	1 – 0	Albanië	Śląskistadion, Chorzów Toeschouwers: 35.000 Scheidsrechter: Mircea Salomir (ROM)
	K. Warzycha 78'


5 november 1988	Albanië	1 – 2	Zweden	Qemal Stafastadion, Tirana Toeschouwers: 20.000 Scheidsrechter: Yusuf Namoglou (TUR)
	Shehu 33'		Holmqvist 68' Ekström 71'


8 maart 1989	Albanië	0 – 2	Engeland	Qemal Stafastadion, Tirana Toeschouwers: 30.000 Scheidsrechter: John Blankenstein (NED)
			Barnes 16' Robson 63'


26 april 1989	Engeland	5 – 0	Albanië	Wembley Stadium, Londen Toeschouwers: 60.602 Scheidsrechter: Einar Halle (NOR)
	Lineker 5' Beardsley 12', 64' Waddle 72' Gascoigne 88'


7 mei 1989	Zweden	2 – 1	Polen	Råsundastadion, Stockholm Toeschouwers: 35.032 Scheidsrechter: Kurt Röthlisberger (SUI)
	Ljung 76' N. Larsson 90'		Tarasiewicz 87'


3 juni 1989	Engeland	3 – 0	Polen	Wembley Stadium, Londen Toeschouwers: 69.203 Scheidsrechter: Luigi Agnolin (ITA)
	Lineker 23' Barnes 72' Webb 83'


6 september 1989	Zweden	0 – 0	Engeland	Råsundastadion, Stockholm Toeschouwers: 38.588 Scheidsrechter: Hubert Forstinger (AUT)


8 oktober 1989	Zweden	3 – 1	Albanië	Råsundastadion, Stockholm Toeschouwers: 32.423 Scheidsrechter: José Rosa dos Santos (POR)
	Magnusson 20' Ingesson 55' Engqvist 89'		Kushta 8' (pen.)


11 oktober 1989	Polen	0 – 0	Engeland	Śląskistadion, Chorzów Toeschouwers: 32.423 Scheidsrechter: Emilio Soriano Aladrén (ESP)


25 oktober 1989	Polen	0 – 2	Zweden	Śląskistadion, Chorzów Toeschouwers: 12.000 Scheidsrechter: Wieland Ziller (GDR)
			P. Larsson 34' (pen.) Ekström 60'


15 november 1989	Albanië	1 – 2	Polen	Qemal Stafastadion, Tirana Toeschouwers: 10.000 Scheidsrechter: George Smith (SCO)
	Kushta 63'		Tarasiewicz 45' Ziober 85'

Groep 3[bewerken | brontekst bewerken]

De Sovjet-Unie plaatste zich zonder veel problemen voor het WK in een vrij zwakke groep, toch ontstonden scheuren in de homogene Oekraïense ploeg. Na het EK in 1988 en dankzij de perestrojka-politiek van Michael Gorbatsjov vertrokken veel spelers naar het westen, maar de meeste spelers konden niet aarden. Middenvelder-strateeg Aleksandr Zavarov en doelman Rinat Dasajev stelden teleur bij hun clubs respectievelijk FC Juventus en Sevilla FC. Het schrijnendste voorbeeld was aanvaller Igor Belanov, die zo ongelukkig was bij Borussia Mönchengladbach dat zijn vrouw werd gearresteerd vanwege winkeldiefstal. De andere vier landen hadden alle kans op de tweede ticket, omdat alle ploegen niet sterk genoeg waren. Oost-Duitsland verloor twee keer met 2-0 van het al jaren niets presterende Turkije, terwijl Turkije drie punten verloor aan IJsland. Opvallendste speler bij Turkije was Tanju Çolak, die vijf keer scoorde in deze cyclus en zijn team Galatasaray leidde naar de halve finales van de Europa Cup der Landskampioenen. Het wisselvallige Turkije was kansloos na een nederlaag tegen de Sovjet-Unie op de laatste speeldag. Op de voorlaatste speeldag verloor Oostenrijk met 3-0 van Turkije en omdat Oost-Duitsland met 2-1 won van de Sovjet-Unie had Oost-Duitsland genoeg aan een gelijkspel in Wenen om zich te kwalificeren. Een week voor de wedstrijd viel de Berlijnse Muur en dat verstoorde de voorbereiding op het duel. De talentrijke selectie werd gek gemaakt door makelaars, die allemaal vette contracten aanboden aan de spelers. Oost-Duitsland was totaal niet bezig met voetbal en een niet bepaald sterk Oostenrijk profiteerde: 3-0 door drie treffers van Toni Polster. Een jaar later hief Oost-Duitsland zichzelf op als land, Duitsland werd weer één land en spelers als Thomas Doll, Matthias Sammer en Ulf Kirsten haalden ook het Duitse elftal.

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
1.	Sovjet-Unie	8	4	3	1	11	4	+7	11
2.	Oostenrijk	8	3	3	2	9	9	0	9
3.	Turkije	8	3	1	4	12	10	+2	7
4.	Duitse Democratische Republiek	8	3	1	4	9	13	–4	7
5.	IJsland	8	1	4	3	6	11	–5	6


31 augustus 1988	IJsland	1 – 1	Sovjet-Unie	Laugardalsvöllur, Reykjavik Toeschouwers: 7.982 Scheidsrechter: Alan Snoddy (NIR)
	Grétarsson 10'		Lytovchenko 75'


12 oktober 1988	Turkije	1 – 1	IJsland	Ali Sami Yenstadion, Istanboel Toeschouwers: 25.680 Scheidsrechter: Ovadia Ben Itzhak (ISR)
	Ünal Karaman 73'		Torfason 62'


19 oktober 1988	Sovjet-Unie	2 – 0	Oostenrijk	Republicanstadion, Kiev Toeschouwers: 95.000 Scheidsrechter: Rune Larsson (SWE)
	Mykhaylychenko 46' Zavarov 68'


19 oktober 1988	Duitse Democratische Republiek	2 – 0	IJsland	Friedrich-Ludwig-Jahn-Sportpark, Berlijn Toeschouwers: 12.300 Scheidsrechter: Einar Halle (NOR)
	Thom 34', 88'


2 november 1988	Oostenrijk	3 – 2	Turkije	Praterstadion, Wenen Toeschouwers: 27.000 Scheidsrechter: Tullio Lanese (ITA)
	Polster 38' Herzog 42', 54'		Uçar 61' Çolak 81'


30 november 1988	Turkije	3 – 1	Duitse Democratische Republiek	Ali Sami Yenstadion, Istanboel Toeschouwers: 42.000 Scheidsrechter: Lajos Németh (HUN)
	Çolak 23', 63' Çetin 69'		Thom 76'


12 april 1989	Duitse Democratische Republiek	0 – 2	Turkije	Ernst Grubestadion, Magdeburg Toeschouwers: 23.000 Scheidsrechter: Jan Damgaard (DEN)
			Çolak 21' Dilmen 88'


26 april 1989	Sovjet-Unie	3 – 0	Duitse Democratische Republiek	Republicanstadion, Kiev Toeschouwers: 100.000 Scheidsrechter: Douglas Hope (SCO)
	Dobrovolski 3' Lytovchenko 20' Protasov 40'


10 mei 1989	Turkije	0 – 1	Sovjet-Unie	Ali Sami Yenstadion, Istanboel Toeschouwers: 45.000 Scheidsrechter: Michel Vautrot (FRA)
			Mykhaylychenko 41'


20 mei 1989	Duitse Democratische Republiek	1 – 1	Oostenrijk	Zentralstadion, Leipzig Toeschouwers: 22.000 Scheidsrechter: Alphonse Constantin (BEL)
	Kirsten 86'		Polster 3'


31 mei 1989	Sovjet-Unie	1 – 1	IJsland	Leninstadion, Moskou Toeschouwers: 60.654 Scheidsrechter: Timo Keltonen (FIN)
	Dobrovolski 65'		Eðvaldsson 86'


14 juni 1989	IJsland	0 – 0	Oostenrijk	Laugardalsvöllur, Reykjavik Toeschouwers: 10.535 Scheidsrechter: Howard King (WAL)


23 augustus 1989	Oostenrijk	2 – 1	IJsland	Lehenstadion, Salzburg Toeschouwers: 16.000 Scheidsrechter: Peter Mikkelsen (DEN)
	Pfeifenberger 47' Zsak 62'		Margeirsson 48'


6 september 1989	Oostenrijk	0 – 0	Sovjet-Unie	Praterstadion, Wenen Toeschouwers: 62.500 Scheidsrechter: Keith Hackett (ENG)


6 september 1989	IJsland	0 – 3	Duitse Democratische Republiek	Laugardalsvöllur, Reykjavik Toeschouwers: 7.124 Scheidsrechter: Keith Cooper (WAL)
			Sammer 55' Ernst 63' Doll 65'


20 september 1989	IJsland	2 – 1	Turkije	Laugardalsvöllur, Reykjavik Toeschouwers: 3.451 Scheidsrechter: José Pérez Sánchez (ESP)
	Pétursson 56', 72'		Uçar 85'


8 oktober 1989	Duitse Democratische Republiek	2 – 1	Sovjet-Unie	Ernst-Thälmannstadion, Karl-Marx-Stadt Toeschouwers: 15.900 Scheidsrechter: Bo Helén (SWE)
	Thom 81' Sammer 83'		Lytovchenko 74'


25 oktober 1989	Turkije	3 – 0	Oostenrijk	Ali Sami Yenstadion, Istanboel Toeschouwers: 33.465 Scheidsrechter: Josef Marko (CZE)
	Dilmen 12', 52' Uçar 60'


15 november 1989	Sovjet-Unie	2 – 0	Turkije	RSC Lokomotivstadion, Simferopol Toeschouwers: 28.000 Scheidsrechter: Dieter Pauly (FRG)
	Protasov 68', 79'


15 november 1989	Oostenrijk	3 – 0	Duitse Democratische Republiek	Praterstadion, Wenen Toeschouwers: 55.000 Scheidsrechter: Piotr Werner (POL)
	Polster 2', 23' (pen.), 61'

Groep 4[bewerken | brontekst bewerken]

Nederland was de kersverse Europese kampioen, coach Rinus Michels vertrok naar Bayer Leverkusen en werd opgevolgd door Thijs Libregts. Voor het EK sprak aanvoerder Ruud Gullit al zijn ongenoegen uit over de benoeming, omdat Libregts in zijn tijd als coach van Feyenoord in een interview refereerde aan de huidskleur van zijn toenmalige speler. Libregts bezat niet het charisma van Michels en had als coach alleen een landstitel bij Feyenoord veroverd, hetgeen vooral als een verdienste van Johan Cruijff en dezelfde Gullit werd beschouwd. Nederland won de eerste wedstrijd van Wales met 1-0 door een laat doelpunt van Gullit. Zonder de geblesseerde Gullit trad men in de tweede wedstrijd tegen uitgerekend West-Duitsland aan. West-Duitsland werd op het eigen EK verslagen door Nederland, hetgeen tot veel leedvermaak in Nederland leidde. Heel Duitsland zon op wraak, speelde beter dan Nederland, maar kwam niet verder dan een bal op de lat van Olaf Thon. In de return was Gullit opnieuw geblesseerd evenals Jan Wouters en Hans van Breukelen. Nederland speelde opnieuw een moeizame wedstrijd. West-Duitsland kwam op een 1-0 voorsprong door een doelpunt van Karl-Heinz Riedle en kreeg volop kansen op meer doelpunten. Vlak voor tijd benutte Marco van Basten de enige kans voor Nederland na sterk werk van invaller René Eijkelkamp. na afloop van de wedstrijd leverde Gullit felle kritiek op de tactiek van Libregts. In een rellerige sfeer vertrok Nederland naar Finland, waar het team weer moeizaam opereerde. Libregts werd gered door uitgerekend de half geblesseerde Ruud Gullit, die inviel en via een uitstekende individuele actie Wim Kieft bediende: 1-0. Na deze wedstrijd vond overleg plaats tussen Libregts, Gullit, van Basten en het bondsbestuur (waar inmiddels ook Rinus Michels was toegetreden) om de gelederen gesloten te houden. Nederland won de resterende wedstrijden en was geplaatst voor het WK. Na de kwalificatie barstte het tumult weer los, de spelers gaven hun vertrouwen in Libregts op en in een rechtszaak werd Libregts contract ontbonden. Michels gaf de spelers drie alternatieven aan om de nieuwe coach te worden: Johan Cruijff, Leo Beenhakker en Aad de Mos, de meerderheid van de spelers koos voor Cruijff. Michels zag daar zelf vanaf vanwege (zeer waarschijnlijk) persoonlijke redenen en benoemde Beenhakker als interim-coach op het WK. Met name van Basten was furieus over deze actie en het gekrakeel ging tot het WK verder. West-Duitsland plaatste zich als tweede voor het WK, in de beslissende wedstrijd werd Wales met 2-1 verslagen. Na het teleurstellende EK kregen meer technische spelers als Thomas Häßler en Andy Möller een kans, vooral op het middenveld maakte Duitsland een sterke indruk. Lothar Matthäus en Andreas Brehme vertrokken na het EK naar Inter Milan en werden daar kampioen. Het seizoen daarna vertrok Jürgen Klinsmann ook naar Inter, waardoor bij Inter Milan drie Duitsers onder contract had en aartsrivaal AC Milan drie Nederlanders (van Basten, Gullit en Rijkaard.

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
1.	Nederland	6	4	2	0	8	2	+6	10
2.	West-Duitsland	6	3	3	0	13	3	+10	9
3.	Finland	6	1	1	4	4	16	–12	3
4.	Wales	6	0	2	4	4	8	–4	2


31 augustus 1988	Finland	0 – 4	West-Duitsland	Olympisch Stadion, Helsinki Toeschouwers: 31.693 Scheidsrechter: Vadim Zhuk (USSR)
			Völler 7', 15' Matthäus 52' Riedle 87'


14 september 1988	Nederland	1 – 0	Wales	Olympisch Stadion, Amsterdam Toeschouwers: 55.000 Scheidsrechter: Jan Damgaard (DEN)
	Gullit 82'


19 oktober 1988	Wales	2 – 2	Finland	Vetch Field, Swansea Toeschouwers: 9.603 Scheidsrechter: Gudmundor Haraldsson (ICE)
	Saunders 16' (pen.) Lahtinen 40' (e.d.)		Ukkonen 9' Paatelainen 44'


19 oktober 1988	West-Duitsland	0 – 0	Nederland	Olympisch Stadion, München Toeschouwers: 73.000 Scheidsrechter: Pietro D'Elia (ITA)


26 april 1989	Nederland	1 – 1	West-Duitsland	De Kuip, Rotterdam Toeschouwers: 50.500 Scheidsrechter: Erik Fredriksson (SWE)
	van Basten 87'		Riedle 68'


31 mei 1989	Wales	0 – 0	West-Duitsland	Cardiff Arms Park, Cardiff Toeschouwers: 30.000 Scheidsrechter: Carlos Silva Valente (POR)


31 mei 1989	Finland	0 – 1	Nederland	Olympisch Stadion, Helsinki Toeschouwers: 46.217 Scheidsrechter: Piotr Werner (POL)
			Kieft 87'


6 september 1989	Finland	1 – 0	Wales	Olympisch Stadion, Helsinki Toeschouwers: 7.480 Scheidsrechter: Siegfried Kirschen (GDR)
	Lipponen 50'


4 oktober 1989	West-Duitsland	6 – 1	Finland	Westfalenstadion, Dortmund Toeschouwers: 40.000 Scheidsrechter: Alan Snoddy (NIR)
	Möller 12', 80' Littbarski 47' Klinsmann 53' Völler 62' Matthäus 84' (pen.)		Lipponen 72'


11 oktober 1989	Wales	1 – 2	Nederland	Racecourse Ground, Wrexham Toeschouwers: 9.025 Scheidsrechter: Helmut Kohl (AUT)
	Bowen 89'		Rutjes 13' Bosman 79'


15 november 1989	Nederland	3 – 0	Finland	De Kuip, Rotterdam Toeschouwers: 49.500 Scheidsrechter: Egil Nervik (NOR)
	Bosman 57' E. Koeman 62' R. Koeman 69' (pen.)


15 november 1989	West-Duitsland	2 – 1	Wales	Müngersdorfer Stadion, Keulen Toeschouwers: 60.300 Scheidsrechter: Michel Vautrot (FRA)
	Völler 25' Häßler 48'		Allen 11'

Groep 5[bewerken | brontekst bewerken]

Het Franse voetbal zat in een zware crisis na de succesvolle periode rond Michel Platini. "Les bleus" begonnen met een gelukkige overwinning tegen Noorwegen dankzij een omstreden strafschop, benut door Jean-Pierre Papin. Na een blamerend gelijkspel op Cyprus werd coach Henri Michel ontslagen en vervangen door Platini himself. Het hielp niet echt, want na nederlagen tegen Joegoslavië (3-2), Schotland (2-0) en gelijke spelen tegen Joegoslavië en Noorwegen was de situatie rond het Franse elftal hopeloos. Schotland had geen groots elftal, maar had met negen punten uit vijf wedstrijden een ruime voorsprong op Frankrijk, Mo Johstone maakte zes doelpunten in deze wedstrijden. Schotland had nog één punt nodig zich te kwalificeren voor het WK, maar na een 0-1 voorsprong in de eerste helft tegen Joegoslavië werd Schotland in de tweede helft weggespeeld: 3-1. Na een 3-0 nederlaag tegen Frankrijk, hadden de Schotten nog steeds genoeg aan een gelijkspel in de thuiswedstrijd tegen Noorwegen. Schotland kwam op voorsprong door Ally McCoist, maar na een late gelijkmaker van de Noren kregen de Schotten het nog benauwd. Uiteindelijk had Schotland maar één punt meer dan Frankrijk. Joegoslavië had voor de eerste keer in jaren een goed presterend elftal met veel technisch jonge spelers. Het land was al in 1987 jeugdwereldkampioen geworden in Chili met de Kroaat Robert Prosinecki als beste speler. Grote man in dit elftal was de Serviër Dragan Stojkovic, die dankzij spectaculaire acties en doelpunten gevolgd werd door diverse westerse topclubs. Zowel Servië als Kroatië hadden een uitstekende lichting, aangevuld met de geroutineerde Bosniër Safet Sušić en de Sloveen Srečko Katanec, het zou de laatste keer zijn dat Joegoslavië aantrad als een verenigd land en het land werd gezien als een outsider voor de titel.

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
1.	Joegoslavië	8	6	2	0	16	6	+10	14
2.	Schotland	8	4	2	2	12	12	0	10
3.	Frankrijk	8	3	3	2	10	7	+3	9
4.	Noorwegen	8	2	2	4	10	9	+1	6
5.	Cyprus	8	0	1	7	6	20	–14	1


14 september 1988	Noorwegen	1 – 2	Schotland	Ullevaalstadion, Oslo Toeschouwers: 22.769 Scheidsrechter: Luigi Agnolin (ITA)
	Fjørtoft 44'		McStay 14' Johnston 62'


28 september 1988	Frankrijk	1 – 0	Noorwegen	Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 22.000 Scheidsrechter: Gunther Habermann (GDR)
	Papin 84' (pen.)


19 oktober 1988	Schotland	1 – 1	Joegoslavië	Hampden Park, Glasgow Toeschouwers: 42.771 Scheidsrechter: Karl-Heinz Tritschler (FRG)
	Johnston 19'		Katanec 37'


22 oktober 1988	Cyprus	1 – 1	Frankrijk	Makariostadion, Nicosia Toeschouwers: 2.700 Scheidsrechter: Emilio Soriano Aladrén (ESP)
	Pittas 78' (pen.)		Xuereb 44'


2 november 1988	Cyprus	0 – 3	Noorwegen	Tsirionstadion, Limasol Toeschouwers: 7.767 Scheidsrechter: Edgar Azzopardi (MLT)
			Sørloth 57', 78' Osvold 90'


19 november 1988	Joegoslavië	3 – 2	Frankrijk	JNA Stadion, Belgrado Toeschouwers: 7.489 Scheidsrechter: Erik Fredriksson (SWE)
	Spasić 11' Sušić 76' Stojković 82'		Perez 3' Sauzée 68'


11 december 1988	Joegoslavië	4 – 0	Cyprus	Stadion Crvena Zvezda, Belgrado Toeschouwers: 15.246 Scheidsrechter: Todor Kolev (BUL)
	Savićević 13', 33', 82' Hadžibegić 44' (pen.)


8 februari 1989	Cyprus	2 – 3	Schotland	Tsirionstadion, Limasol Toeschouwers: 25.000 Scheidsrechter: Siegfried Kirschen (GDR)
	Kolliandris 13' Ioannou 47'		Johnston 9' Gough 54', 90'


8 maart 1989	Schotland	2 – 0	Frankrijk	Hampden Park, Glasgow Toeschouwers: 65.204 Scheidsrechter: Jiri Stiegler (CZE)
	Johnston 28', 52'


26 april 1989	Schotland	2 – 1	Cyprus	Hampden Park, Glasgow Toeschouwers: 50.081 Scheidsrechter: Gudmundur Haraldsson (ICE)
	Johnston 26' McCoist 63'		Nicolaou 62'


29 april 1989	Frankrijk	0 – 0	Joegoslavië	Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 34.287 Scheidsrechter: Tulio Lanese (ITA)


21 mei 1989	Noorwegen	3 – 1	Cyprus	Ullevaalstadion, Oslo Toeschouwers: 10.271 Scheidsrechter: Peter Mikkelsen (DEN)
	Osvold 16' Sørloth 34' Bratseth 35'		Kolliandris 44'


14 juni 1989	Noorwegen	1 – 2	Joegoslavië	Ullevaalstadion, Oslo Toeschouwers: 22.740 Scheidsrechter: Vadim Zhuk (USSR)
	Fjørtoft 89'		Stojković 21' Vujović 86'


5 september 1989	Noorwegen	1 – 1	Frankrijk	Ullevaalstadion, Oslo Toeschouwers: 8.564 Scheidsrechter: Todor Kolev (BUL)
	Bratseth 84'		Papin 40' (pen.)


6 september 1989	Joegoslavië	3 – 1	Schotland	Maksimirstadion, Zagreb Toeschouwers: 42.500 Scheidsrechter: Marcel van Langenhove (BEL)
	Katanec 52' Gillespie 58' (e.d.) Vujović 59'		Durie 37'


11 oktober 1989	Joegoslavië	1 – 0	Noorwegen	Olympisch Stadion, Sarajevo Toeschouwers: 32.000 Scheidsrechter: Yusuf Namoğlu (TUR)
	Hadžibegić 44' (pen.)


11 oktober 1989	Frankrijk	3 – 0	Schotland	Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 25.000 Scheidsrechter: Kurt Röthlisberger (SUI)
	Deschamps 26' Cantona 63' Durand 89'


28 oktober 1989	Cyprus	1 – 2	Joegoslavië	Olympisch Stadion, Athene^[1] Toeschouwers: 1.046 Scheidsrechter: Ioan Igna (ROM)
	Pittas 38' (pen.)		Stanojković 5' Pančev 49'


15 november 1989	Schotland	1 – 1	Noorwegen	Hampden Park, Glasgow Toeschouwers: 63.987 Scheidsrechter: Michał Listkiewicz (POL)
	McCoist 44'		Johnsen 89'


18 november 1989	Frankrijk	2 – 0	Cyprus	Stadium Municipal, Toulouse Toeschouwers: 34.687 Scheidsrechter: Valeri Butenko (USSR)
	Deschamps 25' Blanc 75'

Groep 6[bewerken | brontekst bewerken]

Ierland plaatste zich na een prima EK voor de eerste keer voor een WK. Het begon met drie uitwedstrijden, waarin niet werd gescoord, maar won daarna alle thuiswedstrijden. Het profiteerde ook van de terugval van Hongarije, dat zich voor de eerste keer sinds 1978 niet kwalificeerde. Groepswinnaar werd Spanje, dat zich kon revancheren voor een matig EK met de lichting Míchel / Butragueño.

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
1.	Spanje	8	6	1	1	20	3	+17	13
2.	Ierland	8	5	2	1	10	2	+8	12
3.	Hongarije	8	2	4	2	8	12	–4	8
4.	Noord-Ierland	8	2	1	5	6	12	–6	5
5.	Malta	8	0	2	6	3	18	–15	2


21 mei 1988	Noord-Ierland	3 – 0	Malta	Windsor Park, Belfast Toeschouwers: 9.000 Scheidsrechter: Carlos da Silva Valente (POR)
	Quinn 14' Penney 23' Clarke 25'


14 september 1988	Noord-Ierland	0 – 0	Ierland	Windsor Park, Belfast Toeschouwers: 19.873 Scheidsrechter: Michel Vautrot (FRA)


19 oktober 1988	Hongarije	1 – 0	Noord-Ierland	Népstadion, Boedapest Toeschouwers: 18.000 Scheidsrechter: Kurt Röthlisberger (SUI)
	Vincze 84'


16 november 1988	Spanje	2 – 0	Ierland	Estadio Benito Villamarín, Sevilla Toeschouwers: 50.000 Scheidsrechter: Yuri Savchenko (USSR)
	Manolo 52' Butragueño 66'


11 december 1988	Malta	2 – 2	Hongarije	Ta' Qalistadion, Attard Toeschouwers: 9.964 Scheidsrechter: Georgios Koukoulakis (GRE)
	Busuttil 46', 90'		Vincze 5' Kiprich 56'


21 december 1988	Spanje	4 – 0	Noord-Ierland	Estadio Ramón Sánchez Pizjuán, Seville Toeschouwers: 70.000 Scheidsrechter: Marcel van Langenhove (BEL)
	Rogan 30' (e.d.) Butragueño 55' Míchel 60' (pen.) McDonald 64' (e.d.)


22 januari 1989	Malta	0 – 2	Spanje	Ta' Qalistadion, Attard Toeschouwers: 15.797 Scheidsrechter: David Syme (SCO)
			Míchel 15' (pen.) Beguiristain 49'


8 februari 1989	Noord-Ierland	0 – 2	Spanje	Windsor Park, Belfast Toeschouwers: 15.000 Scheidsrechter: Dieter Pauly (FRG)
			Andrinúa 3' Manolo 84'


8 maart 1989	Hongarije	0 – 0	Ierland	Népstadion, Boedapest Toeschouwers: 33.966 Scheidsrechter: Zoran Petrović (YUG)


23 maart 1989	Spanje	4 – 0	Malta	Estadio Benito Villamarín, Sevilla Toeschouwers: 41.500 Scheidsrechter: Georges Sandoz (SUI)
	Míchel 38', 68' (pen.) Manolo 71', 80'


12 april 1989	Hongarije	1 – 1	Malta	Népstadion, Boedapest Toeschouwers: 25.000 Scheidsrechter: Arie Frost (ISR)
	Boda 49' (pen.)		Busuttil 7'


26 april 1989	Malta	0 – 2	Noord-Ierland	Ta' Qalistadion, Attard Toeschouwers: 15.150 Scheidsrechter: Silviu Petrescu (ROM)
			Clarke 55' O'Neill 73'


26 april 1989	Ierland	1 – 0	Spanje	Lansdowne Road, Dublin Toeschouwers: 49.600 Scheidsrechter: Horst Brummeier (AUT)
	Míchel 15' (e.d.)


28 mei 1989	Ierland	2 – 0	Malta	Lansdowne Road, Dublin Toeschouwers: 48.928 Scheidsrechter: José Rosa dos Santos (POR)
	Houghton 32' Moran 55'


4 juni 1989	Ierland	2 – 0	Hongarije	Lansdowne Road, Dublin Toeschouwers: 48.600 Scheidsrechter: Egil Nervik (NOR)
	McGrath 33' Cascarino 80'


6 september 1989	Noord-Ierland	1 – 2	Hongarije	Windsor Park, Belfast Toeschouwers: 8.000 Scheidsrechter: Erik Fredriksson (SWE)
	Whiteside 89'		Kovács 13' Bognár 44'


11 oktober 1989	Ierland	3 – 0	Noord-Ierland	Lansdowne Road, Dublin Toeschouwers: 46.800 Scheidsrechter: Pietro D'Elia (ITA)
	Whelan 42' Cascarino 48' Houghton 57'


11 oktober 1989	Hongarije	2 – 2	Spanje	Népstadion, Boedapest Toeschouwers: 30.000 Scheidsrechter: George Courtney (ENG)
	Pintér 38', 82'		Salinas 30' Míchel 35'


15 november 1989	Spanje	4 – 0	Hongarije	Estadio Ramón Sánchez Pizjuán, Seville Toeschouwers: 20.000 Scheidsrechter: Gérard Biguet (FRA)
	Manolo 7' Butragueño 24' Juanito 40' Fernando 63'


15 november 1989	Malta	0 – 2	Ierland	Ta' Qalistadion, Attard Toeschouwers: 21.942 Scheidsrechter: Jaap Uilenberg (NED)
			Aldridge 31', 68' (pen.)

Groep 7[bewerken | brontekst bewerken]

Halverwege de competitie ging België afscheid nemen van hun coach Guy Thys, die op een degelijke manier de basis legde voor kwalificatie. De "Rode Duivels" speelden gelijk in de uitwedstrijden tegen Portugal en Tsjecho-Slowakije en won met 2-1 van Tsjecho-Slowakije dankzij twee doelpunten van Marc Degryse. Oud-speler Walter Meeuws nam het van Thys over, begon uitstekend met een 3-0 overwinning op Portugal, maar blameerde zich met een 1-1 gelijkspel tegen Luxemburg. Er ontstond een hetze tegen Meeuws, voor het WK werd hij ontslagen en Guy Thys nam het coachschap weer over. De tweede plaats ging tussen Tsjecho-Slowakije en Portugal, de laatste wedstrijden gingen tussen beide landen. De Tsjechen wonnen met 2-1 dankzij twee doelpunten van Michal Bílek en zouden in de return genoeg hebben aan een 3-0 nederlaag om zich te kwalificeren. De Tsjechen bleven met een defensieve instelling moeiteloos op de been in een doelpuntloos duel.

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
1.	België	8	4	4	0	15	5	+10	12
2.	Tsjecho-Slowakije	8	5	2	1	13	3	+10	12
3.	Portugal	8	4	2	2	11	8	+3	10
4.	Zwitserland	8	2	1	5	10	14	–4	5
5.	Luxemburg	8	0	1	7	3	22	–19	1


21 september 1988	Luxemburg	1 – 4	Zwitserland	Stade Municipal, Luxemburg Toeschouwers: 2.092 Scheidsrechter: Ignace van Swieten (NED)
	Langers 80'		A. Sutter 1' Turkyilmaz 21' (pen.), 53' B. Sutter 28'


18 oktober 1988	Luxemburg	0 – 2	Tsjecho-Slowakije	Stade de la Frontière, Esch-sur-Alzette Toeschouwers: 1.826 Scheidsrechter: Dusan Čolić (YUG)
			Hašek 25' Chovanec 35'


19 oktober 1988	België	1 – 0	Zwitserland	Heizelstadion, Brussel Toeschouwers: 14.450 Scheidsrechter: David Syme (SCO)
	Vervoort 30'


16 november 1988	Tsjecho-Slowakije	0 – 0	België	Tehelné pole, Bratislava Toeschouwers: 47.182 Scheidsrechter: Neil Midgley (ENG)


16 november 1988	Portugal	1 – 0	Luxemburg	Estádio do Bessa, Porto Toeschouwers: 5.925 Scheidsrechter: Michael Caulfield (IRL)
	Gomes 31'


15 februari 1989	Portugal	1 – 1	België	Estádio da Luz, Lissabon Toeschouwers: 43.501 Scheidsrechter: Gérard Biguet (FRA)
	Paneira 53'		van der Linden 84'


26 april 1989	Portugal	3 – 1	Zwitserland	Estádio da Luz, Lissabon Toeschouwers: 18.460 Scheidsrechter: Alan Gunn (ENG)
	João Pinto 48' Rosa 56' Paneira 69'		Zuffi 64'


29 april 1989	België	2 – 1	Tsjecho-Slowakije	Heizelstadion, Brussel Toeschouwers: 34.612 Scheidsrechter: Emilio Soriano Aladrén (ESP)
	Degryse 29', 77'		Luhový 41'


9 mei 1989	Tsjecho-Slowakije	4 – 0	Luxemburg	Stadion Letná, Praag Toeschouwers: 16.350 Scheidsrechter: Thomas Donnelly (NIR)
	Griga 6' Skuhravý 76', 84' Bílek 81'


1 juni 1989	Luxemburg	0 – 5	België	Stade Grimonprez-Jooris, Lille^[2] Toeschouwers: 9.100 Scheidsrechter: Borislav Alexandrov (BUL)
			van der Linden 13', 52', 62', 89' Vervoort 64'


7 juni 1989	Zwitserland	0 – 1	Tsjecho-Slowakije	Wankdorf, Bern Toeschouwers: 33.000 Scheidsrechter: Helmut Kohl (AUT)
			Skuhravý 22'


6 september 1989	België	3 – 0	Portugal	Heizelstadion, Brussel Toeschouwers: 28.250 Scheidsrechter: Alexey Spirin (USSR)
	Ceulemans 34' van der Linden 59', 69'


20 september 1989	Zwitserland	1 – 2	Portugal	Stade de la Maladière, Neuchâtel Toeschouwers: 18.400 Scheidsrechter: Georgios Koukoulakis (GRE)
	Turkyilmaz 28' (pen.)		Futre 74' (pen.) Águas 77'


6 oktober 1989	Tsjecho-Slowakije	2 – 1	Portugal	Stadion Letná, Praag Toeschouwers: 29.809 Scheidsrechter: Aron Schmidhuber (FRG)
	Bilek 11' (pen.), 82'		Águas 74'


11 oktober 1989	Luxemburg	0 – 3	Portugal	Ludwigsparkstadion, Saarbrücken^[3] Toeschouwers: 1.800 Scheidsrechter: John Purcell (IRL)
			Águas 43', 53' Barros 72'


11 oktober 1989	Zwitserland	2 – 2	België	St. Jakobstadion, Basel Toeschouwers: 5.000 Scheidsrechter: Lajos Hartmann (HUN)
	Knup 50' Turkyilmaz 68'		Degryse 58' Geiger 73' (e.d.)


25 oktober 1989	Tsjecho-Slowakije	3 – 0	Zwitserland	Stadion Letná, Praag Toeschouwers: 33.759 Scheidsrechter: Eeko Aho (FIN)
	Skuhravý 17' Bílek 86' Moravčik 88'


25 oktober 1989	België	1 – 1	Luxemburg	Heizelstadion, Brussel Toeschouwers: 11.600 Scheidsrechter: Guðmundur Haraldsson (ICE)
	Versavel 7'		Hellers 88'


15 november 1989	Portugal	0 – 0	Tsjecho-Slowakije	Estádio da Luz, Lissabon Toeschouwers: 40.000 Scheidsrechter: David Syme (SCO)


15 november 1989	Zwitserland	2 – 1	Luxemburg	Espenmoos, St. Gallen Toeschouwers: 2.500 Scheidsrechter: Ovadia Ben Itzhak (ISR)
	Bonvin 54' Turkyilmaz 62'		Malget 14'

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Groep 5: De wedstrijd tussen Cyprus en Joegoslavië, op 28 oktober 1989, werd op neutraal terrein gespeeld. Dat was de straf voor Cyprus vanwege de ongeregeldheden bij de wedstrijd tussen Cyprus en Schotland.
↑ Groep 7: De wedstrijd Luxemburg–België werd gespeeld in Lille, Frankrijk.
↑ Groep 7: De wedstrijd Luxemburg–Portugal werd gespeeld in Saarbrücken, West-Duitsland.

[1] Groep 5: De wedstrijd tussen Cyprus en Joegoslavië, op 28 oktober 1989, werd op neutraal terrein gespeeld. Dat was de straf voor Cyprus vanwege de ongeregeldheden bij de wedstrijd tussen Cyprus en Schotland.

[2] Groep 7: De wedstrijd Luxemburg–België werd gespeeld in Lille, Frankrijk.

[3] Groep 7: De wedstrijd Luxemburg–Portugal werd gespeeld in Saarbrücken, West-Duitsland.

[1]

[2]

[3]