Westvleteren (plaats)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Westvleteren
Deelgemeente in België Vlag van België
Westvleteren (België)
Westvleteren
Situering
Gewest Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Provincie Vlag West-Vlaanderen West-Vlaanderen
Gemeente Vleteren
Fusie 1977
Coördinaten 50° 56′ NB, 02° 43′ OL
Algemeen
Oppervlakte 18,13 km²
Inwoners
(1/1/2020)
1.156
(64 inw./km²)
Overig
Postcode 8640
NIS-code 33041(B)
Oude NIS-code 33031
Detailkaart
Kaart van Westvleteren
Locatie in Vleteren
Foto's
Westvleteren
Westvleteren
Portaal  Portaalicoon   België

Westvleteren is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van Vleteren. De kern is een lintdorp langs de N321, nabij de Poperingevaart die de deelgemeente scheidt van Oostvleteren. Het geniet vooral zijn bekendheid dankzij het trappistenbier "Westvleteren" uit de Sint-Sixtusabdij. Westvleteren was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De naam 'Fleternium' werd voor het eerst vernoemd in de 'Chartularium Sithiense' in het jaar 806. 350 jaar later, in 1076 werd de parochie Vleteren opgesplitst in twee verschillende parochies en in 1197 kwam het patronaatsrecht van de Westvleterse parochie aan de Abdij van Waten.

In 1255 bestond er al een Sint-Sixtuskapel in Westvleteren. Waarin datzelfde jaar een kloostergemeenschap werd gesticht door ene Gertrudis. Deze kloosterlingen vertrokken in 1355 naar Lumbres.

In 1371 kwamen de kloostergebouwen in bezit van de Abdij Onze-Lieve-Vrouw Ten Duinen. Begin 17e eeuw vestigde zich hier een groep kluizenaars. Kluizenaar Gilles de Lattre stichtte er een klooster van de Birgittijnen. In 1783 werd dit klooster, onder Keizer Jozef II, gesloten. De gebouwen werden gesloopt. In 1815 werd een nieuwe kapel gebouwd, waarin zich een kluizenaar vestigde. In 1831 kwamen er trappisten van de Abdij op de Katsberg, die te Westvleteren een aan Sint-Sixtus gewijde priorij stichtten, welke uitgroeide tot de Sint-Sixtusabdij.

Demografische ontwikkeling[bewerken | brontekst bewerken]

Westvleteren was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977.

  • Bronnen:NIS, Opm:1831 tot en met 1970=volkstellingen; 1976 = inwoneraantal op 31 december

Bezienswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

Natuur en landschap[bewerken | brontekst bewerken]

Westvleteren ligt in Zandlemig Vlaanderen op een hoogte van ongeveer 5 meter. Het licht golvend landschap heeft een hoogste punt op 24 meter. Ten oosten van Westvleteren loopt de Poperingevaart.

De Bossen tussen Sint-Jan-ter-Biezen en Sint-Sixtusabdij vormen een landschapshistorische ankerplaats.

Politiek[bewerken | brontekst bewerken]

Westvleteren had een eigen gemeentebestuur en burgemeester tot de gemeentelijke fusie van 1977. Burgemeesters waren:[1]

Nabijgelegen kernen[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Herman CAULIER, Domien DOISE, e. a., Westvleteren in de rust van een beek en een abdij, Westvleteren, 2009.
Zie de categorie Westvleteren van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.