Naar inhoud springen

Willy Wellens

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Willy Wellens
Willy Wellens als speler van RWDM (1977).
Willy Wellens als speler van RWDM (1977).
Persoonlijke informatie
Volledige naam Willy René Josephina Wellens
Geboortedatum 29 maart 1954
Geboorteplaats Diest, België
Positie Aanvaller
Jeugd
Vlag van België KVC Westerlo
Senioren
Seizoen Club W (G)
1971–1974
1974–1978
1978–1981
1981–1986
1986–1989
1989–1990
1990–1991
1991–1993
1993–1994
Vlag van België Lierse SK
Vlag van België RWDM
Vlag van België Standard Luik
Vlag van België Club Brugge
Vlag van België Beerschot VAV
Vlag van België KV Kortrijk
Vlag van België RWDM
Vlag van België Cercle Brugge
Vlag van België Racing Mechelen
30(6)
165(61)
69(16)
154(56)
97(25)
28(3)
26(13)
60(1)
17(5)
Interlands
1976–1981 Vlag van België België 7(0)
Getrainde teams
1994–1996
1996–1997
1997–1999
1999–2000
2000–2004
2004–2006
2006–2007
2007
Vlag van België KSK Beveren (assistent)
Vlag van België KSV Roeselare
Vlag van België Club Brugge (beloften)
Vlag van België Club Brugge (assistent)
Vlag van België Germinal Beerschot (assistent)
Vlag van België SW Harelbeke
Vlag van België KV Oostende
Vlag van België SV Oudenaarde
Erelijst
1975
1981
1986
1988
Landskampioen België
Beker van België
Beker van België
Fair-Play Prijs
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Willy Wellens (Diest, 29 maart 1954) is een Belgisch voormalig voetballer die speelde als aanvaller of als aanvallende middenvelder. Hij voetbalde in de eerste klasse bij onder meer RWDM, Standard Luik en Club Brugge en speelde 7 interlandwedstrijden met het Belgisch voetbalelftal. Na zijn spelersloopbaan werd hij trainer in de lagere afdelingen.

Als voetballer

[bewerken | brontekst bewerken]

Wellens groeide op in Averbode doorliep de jeugdreeksen van VC Westerlo. In 1971 werd hij door toenmalig eersteklasser K. Lierse SK aangetrokken als aanvaller. Hij debuteerde er in 1972 in het eerste elftal en verwierf er al snel een basisplaats. Lierse speelde in de middenmoot van de rangschikking en kon in 1974 maar nipt het behoud verzekeren na winst in de eindronde voor het behoud.

Wellens ging bij RWDM voetballen. Hij kon in zijn eerste seizoen met de jonge fusieploeg ploeg onmiddellijk de landstitel vieren. RWDM eindigde de volgende jaren in de top van de rangschikking en kon hierdoor ook in Europees verband spelen. In de UEFA Cup 1976/77 wist de ploeg de halve finale te bereiken. Nadat eerder Feyenoord werd verslagen, was Athletic Bilbao te sterk. Wellens was Europees topschutter van de ploeg met tien doelpunten. Hij bleef er spelen tot in 1978 toen de ploeg stilaan minder succesvol werd.

In 1978 trok Wellens naar Standard Luik, een van de Belgische subtoppers. In 1980 eindigde Standard op de tweede plaats en in 1981 werd de Beker van België en de Belgische Supercup gewonnen. In dat jaar kon Standard de kwartfinales van de UEFA Cup 1980/81 bereiken waarin het verloor van 1. FC Köln.

In 1981 ging Wellens bij Club Brugge spelen. In zijn eerste seizoen werd de ploeg slechts 15de in de Belgische competitie. Met de komst van trainer Georg Kessler behaalde de ploeg betere resultaten met respectievelijk een vijfde en een derde plaats in de Belgische competitie. In 1983 verloor de ploeg de Bekerfinale tegen KSK Beveren. Ook met de komst van Henk Houwaart als trainer bleef de ploeg succesvol. Zowel in 1985 als in 1986 werd de tweede plaats behaald, de laatste na beslissende testwedstrijden tegen RSC Anderlecht. In 1986 werd eveneens de Beker van België gewonnen na 3-0-winst tegen stadsgenoot Cercle Brugge. Op Europees vlak was de ploeg minder succesvol en werd ze telkens in de eerste of de tweede ronde uitgeschakeld.

Ondanks het succes ging Wellens in 1986 bij Beerschot VAC voetballen. De ploeg eindigde steeds in de onderste regionen van de eindrangschikking en Wellens bleef er voetballen tot in 1989. Toen trok hij voor een seizoen naar KV Kortrijk en eindigde met de ploeg op een mooie zevende plaats in de Belgische competitie.

In 1990 keerde Wellens nog voor een seizoen terug naar zijn vroegere club RWDM dat pas opnieuw naar eerste klasse was gepromoveerd. De ploeg kon maar met moeite het behoud verzekeren. Wellens trok in 1991 voor twee seizoenen naar Cercle Brugge en bereikte met de ploeg een negende en een dertiende plaats. Brugge was tevens zijn laatste eersteklasseploeg. In totaal speelde Wellens 596 wedstrijden in de hoogste afdeling, dit is het op een na hoogste aantal wedstrijden dat een speler ooit voetbalde in de Belgische eerste klasse. Enkel Raymond Mommens deed beter met 613 wedstrijden. Wellens scoorde in al deze wedstrijden 166 doelpunten.

In 1993 ging Wellens nog voor een seizoen naar toenmalig tweedeklasser Racing Mechelen. De ploeg eindigde op de laatste plaats en degradeerde naar de derde klasse. Op dat moment zette Wellens een punt achter zijn spelersloopbaan.

Bij het Belgisch voetbalelftal

[bewerken | brontekst bewerken]
Willy Wellens, links onderaan, bij het Belgisch elftal (1977)

Tussen 1976 en 1981 werd Wellens elfmaal geselecteerd voor het Belgisch voetbalelftal en speelde hij zeven wedstrijden met de ploeg. Hij zat in de voorselectie van de ploeg die deelnam aan het Europees kampioenschap voetbal 1980 in Italië maar werd uiteindelijk niet geselecteerd voor een wedstrijd.

Wellens werd na zijn spelerscarrière assistent-voetbaltrainer onder Jos Daerden bij KSK Beveren. Daarna werd hij trainer bij derdeklasser SK Roeselare. Op het einde van de jaren 1990 keerde hij terug naar Club Brugge en werd er jeugd- en hulptrainer. Na de eeuwwisseling was Wellens assistent-trainer bij Germinal Beerschot alvorens in 2004 hoofdtrainer te worden bij derdeklasser SW Harelbeke. Hij bleef er tot in 2006 en werd toen trainer van toenmalig tweedeklasser KV Oostende. Daar bleef Wellens tot in februari 2007 en kon na het seizoen aan de slag bij de ambitieuze derdeklasser KSV Oudenaarde. Hij kon de steile ambities van de club niet waarmaken en verliet eind 2007 het voetbal. Wellens ging nadien als projectmanager aan de slag in het bedrijfsleven.

Fair-Play Prijs

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1988 won Willy Wellens de Fair-Playprijs van de Belgische voetbalcompetitie.

Standard Liège[4]

Club Brugge[5]

International

[bewerken | brontekst bewerken]

België

  • Belgische Fair Play Award: 1988[8]
Zie de categorie Willy Wellens van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.