Zonnedauw
| Zonnedauw | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Drosera spatulata | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| geslacht | |||||||||||||||||
| Drosera L. (1753) | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Zonnedauw op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Zonnedauw (Drosera) is een geslacht van vleesetende planten in de Zonnedauwfamilie (Droseraceae) en telt rond de tweehonderd soorten. De botanische naam Drosera is afgeleid van het Oudgrieks δρόσος (drosos) = dauw. De zonnedauw lokt, vangt en verteert insecten door een glinsterende, kleverige substantie aan diens tentakeltjes. De prooi dient om de plant te voorzien van voedingsstoffen die vrijwel afwezig zijn in de bodem waar de planten leven. De meeste zonnedauwsoorten leven in moerasachtige gebieden, maar er zijn uitzonderingen in uiterst droge gebieden.
Soorten in België en Nederland
Inheemse soorten uit België en Nederland:
- Kleine zonnedauw (Drosera intermedia)
- Lange zonnedauw (Drosera anglica)
- Ronde zonnedauw (Drosera rotundifolia)
Enkele belangwekkende soorten
Drosera macrantha komt voor in de drogere gebieden in de wereld in het westen van Australië. Drosera macrantha groeit vanaf einde herfst tot de lente, daarna sterft het deel boven de grond af. De rest van het jaar is de plant verscholen als een knolletje diep onder de grond. Zo overleeft het 's zomers in west Australië, waar het erg warm kan worden en de plant meer vocht dreigt te verliezen dan dat het kan opnemen. Doordat deze knol water vasthoudt, kan de plant de hele zomer onder de grond overleven.
Drosera magnifica, de grootst bekende zonnedauw, is in 2015 beschreven naar aanleiding van een foto op Facebook. Drosera magnifica is een endeem en slechts te vinden op één berg: de Pico do Padre Ângelo, in het zuidoosten van Brazilië.[1]
Zie ook
| Bronnen, noten en/of referenties |
· 
· 
· · · ·