Naar inhoud springen

Prins-bisschop

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Johann Otto von Gemmingen, prins-bisschop van Augsburg

Een prins-bisschop of vorst-bisschop was in de middeleeuwen een persoon die binnen de organisatie van de Rooms-Katholieke Kerk de functie van bisschop had en naast het geestelijk bestuur over een kerkelijk gewest, het bisdom, ook het wereldlijk gezag uitoefende over een bepaald grondgebied, waar hij de functie van landsheer had, dienend onder een koning of keizer.

Prins-bisschoppen kwamen onder meer voor in Engeland, West- en Midden-Europa, Macedonië, Polen, Andorra en Montenegro, telkens waar een plaatselijke bisschop ook wereldlijke macht had weten te verwerven. Daar konden verschillende redenen voor zijn, bijvoorbeeld het strategisch belang dat een stad of regio voor de wereldlijk machthebber had, die er dan naar streefde dat de kerkelijk bestuurder hem of haar goedgezind was. De term prins-bisschop wordt vooral gebruikt door historici, vanuit de kerken werden aan de bisschoppen met dubbelfunctie meestal andere titels.

Een belangrijk verschil tussen de Kerken: de geestelijken van de Anglicaanse en Oosters-orthodoxe kerken mochten een vrouw huwen, die van de Rooms-Katholieke Kerk niet. In Montenegro regeerde een bisschop van de Servisch-orthodoxe Kerk als vazal van de Turkse sultan. De titel en waardigheid waren hier erfelijk binnen de familie Njegosh en de (ongehuwde) bisschoppen werden opgevolgd door hun neven. De laatste regerende prins-bisschop was die van Montenegro, waarna het land in 1860 een gewoon vorstendom werd. Sinds bisschoppen geen wereldlijk gezag meer bekleden, wordt de titel alleen nog in een historische context gebruikt.

Prins-bisschoppen in het Heilige Roomse Rijk

[bewerken | brontekst bewerken]

In het Heilige Roomse Rijk daarentegen vormden een vijftigtal prinsbisdommen een onderdeel van de rijksorganisatie (naast vele honderden andere vorstendommen). In de 11e eeuw probeerde paus Gregorius VII de Rijksbisschoppen weer strakker aan de kerkelijke hiërarchie te binden door het document Dictatus papae, maar in 1220 werden de prins-bisschoppen vrijwel zelfstandig door het verdrag dat zij sloten met keizer Frederik II: de Confoederatio cum principibus ecclesiasticis. Tijdens de Reformatie werd een aantal prinsbisdommen geseculariseerd en omgezet in wereldlijke vorstendommen. De laatste prinsbisdommen verdwenen ten slotte bij de Reichsdeputationshauptschluss van 1803. De belangrijkste geestelijke vorsten waren de aartsbisschoppen van Mainz, Trier en Keulen, die tevens keurvorst waren.

In de Nederlanden bestond tot 1526 het prinsbisdom Utrecht, tot 1795 het prinsbisdom Luik en het prinsbisdom Kamerijk. In 1672 werd de Republiek onder andere aangevallen door de keurvorst-aartsbisschop van Keulen en de prins-bisschop van Münster. De laatste was Bernhard von Galen van Münster, die in Groningen als Bommen Berend bekendstaat.

Een minder belangrijke variant van de prins-bisschop was de prins-abt zoals die van het abdijvorstendom Stavelot-Malmedy (dat vaak in personele unie verbonden was met het prinsbisdom Luik) en het abdijvorstendom Thorn.

Lijst van prinsbisdommen binnen het Heilige Roomse Rijk

[bewerken | brontekst bewerken]

Kerkprovincie Mainz

[bewerken | brontekst bewerken]
Wapen Naam Statuut Lokale na(a)me(n) Kreits Moderne
staat
Opmerkingen
Mainz Aartsbisdom en keurvorstendom Erzstift und Kurfürstentum Mainz Keur-Rijnse Kreits Vlag van Duitsland Duitsland Keurvorst en pauselijk legaat van Duitsland; primas Germaniae.
Straatsburg Bisdom Bistum Strossburi
Principauté épiscopale de Strasbourg
Hochstift Straßburg
Boven-Rijnse Kreits Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Duitsland Duitsland
Worms Bisdom Hochstift Worms Boven-Rijnse Kreits Vlag van Duitsland Duitsland
Spiers Bisdom Hochstift Speyer Boven-Rijnse Kreits Vlag van Duitsland Duitsland
Chur Bisdom Hochstift Chur
Uvestgieu da Cuira
Oostenrijkse Kreits Vlag van Zwitserland Zwitserland
Augsburg Bisdom Hochstift Augsburg Zwabische Kreits Vlag van Duitsland Duitsland
Konstanz Bisdom Hochstift Konstanz Zwabische Kreits Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Würzburg Bisdom Hochstift Würzburg Frankische Kreits Vlag van Duitsland Duitsland In 1168 verleende keizer Frederik I Barbarossa de titel hertog van Franken aan de bisschoppen van Würzburg.
Eichstätt Bisdom Hochstift Eichstätt Frankische Kreits Vlag van Duitsland Duitsland
Verden Bisdom Hochstift Verden Nederrijns-Westfaalse Kreits Vlag van Duitsland Duitsland In 1566 werd het bisdom luthers, waardoor de wereldlijke taken van de bisschoppen vervielen. Het (lutherse) bisdom verdween in 1648.
Paderborn Bisdom Hochstift Paderborn Nederrijns-Westfaalse Kreits Vlag van Duitsland Duitsland
Hildesheim Bisdom Hochstift Hildesheim Nedersaksische Kreits Vlag van Duitsland Duitsland
Halberstadt Bisdom Hochstift Halberstadt Nedersaksische Kreits Vlag van Duitsland Duitsland

Kerkprovincie Keulen

[bewerken | brontekst bewerken]
Wapen Naam Statuut Lokale na(a)me(n) Kreits Moderne
staat
Opmerkingen
Keulen Aartsbisdom en keurvorstendom Erzstift und Kurfürstentum Köln Keur-Rijnse Kreits Vlag van Duitsland Duitsland Keurvorst en aartskanselier van Italië.
Luik Bisdom Principauté épiscopale de Liège
Prinsbisdom Luik
Hochstift Lüttich
Nederrijns-Westfaalse Kreits Vlag van België België
Vlag van Nederland Nederland
Utrecht Bisdom Sticht Utrecht Nederrijns-Westfaalse Kreits Vlag van Nederland Nederland
Osnabrück Bisdom Hochstift Osnabrück Nederrijns-Westfaalse Kreits Vlag van Duitsland Duitsland Sinds 1648 wisselden lutherse en katholieke bisschoppen elkaar af.
Minden Bisdom Hochstift Minden Nederrijns-Westfaalse Kreits Vlag van Duitsland Duitsland
Münster Bisdom Hochstift Münster Nederrijns-Westfaalse Kreits Vlag van Duitsland Duitsland
Kamerijk Bisdom Principauté épiscopale de Cambrai Nederrijns-Westfaalse Kreits Vlag van Frankrijk Frankrijk Het bisdom Kamerijk omvatte een groot deel van de Zuidelijke Nederlanden, maar de wereldlijke macht van de bisschop beperkte zich tot de stad Kamerijk en haar omgeving.

Kerkprovincie Trier

[bewerken | brontekst bewerken]
Wapen Naam Statuut Lokale na(a)me(n) Kreits Moderne
staat
Opmerkingen
Trier Aartsbisdom en keurvorstendom Erzstift und Kurfürstentum Trier Keur-Rijnse Kreits Vlag van Duitsland Duitsland Keurvorst en aartskanselier van Bourgondië.
Metz Bisdom Hochstift Metz
Principauté épiscopale de Metz
Boven-Rijnse Kreits Vlag van Frankrijk Frankrijk Metz is een van de Drie Bisdommen die in 1552 veroverd werden door Hendrik II van Frankrijk.
Toul Bisdom Principauté épiscopale de Toul Boven-Rijnse Kreits Vlag van Frankrijk Frankrijk Toul is een van de Drie Bisdommen die in 1552 veroverd werden door Hendrik II van Frankrijk.
Verdun Bisdom Principauté épiscopale de Verdun Boven-Rijnse Kreits Vlag van Frankrijk Frankrijk Verdun is een van de Drie Bisdommen die in 1552 veroverd werden door Hendrik II van Frankrijk.

Kerkprovincie Salzburg

[bewerken | brontekst bewerken]
Wapen Naam Statuut Lokale na(a)me(n) Kreits Moderne
staat
Opmerkingen
Salzburg Aartsbisdom Erzstift Salzburg Beierse Kreits Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Brixen Bisdom Hochstift Brixen Oostenrijkse Kreits Vlag van Italië Italië
Passau Bisdom Hochstift Passau Beierse Kreits Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Regensburg Bisdom Hochstift Regensburg Beierse Kreits Vlag van Duitsland Duitsland
Freising Bisdom Hochstift Freising Beierse Kreits Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk

Kerkprovincie Bremen

[bewerken | brontekst bewerken]
Wapen Naam Statuut Lokale na(a)me(n) Kreits Moderne
staat
Opmerkingen
Bremen Aartsbisdom Erzstift Bremen Nedersaksische Kreits Vlag van Duitsland Duitsland In 1566 werd het bisdom luthers, waardoor de wereldlijke taken van de bisschoppen vervielen. Het (lutherse) bisdom verdween in 1648.
Lübeck Bisdom Hochstift Lübeck Nedersaksische Kreits Vlag van Duitsland Duitsland

Kerkprovincie Maagdenburg

[bewerken | brontekst bewerken]
Wapen Naam Statuut Lokale na(a)me(n) Kreits Moderne
staat
Opmerkingen
Maagdenburg Aartsbisdom Erzstift Magdeburg Nedersaksische Kreits Vlag van Duitsland Duitsland In 1566 werd het bisdom luthers, waardoor de wereldlijke taken van de bisschoppen vervielen. Het (lutherse) bisdom werd geseculariseerd tot hertogdom Maagdenburg in 1680.
Lebus Bisdom Hochstift Lebus
Diecezja Lubuska
Geen Vlag van Duitsland Duitsland In 1555 werd het bisdom luthers, waardoor de wereldlijke taken van de bisschoppen vervielen. Het (lutherse) bisdom werd deel van het markgraafschap Brandenburg in 1598.
Merseburg Bisdom Hochstift Merseburg Geen Vlag van Duitsland Duitsland In 1544 werd het bisdom luthers, waardoor de wereldlijke taken van de bisschoppen vervielen. Het (lutherse) bisdom werd deel van het keurvorstendom Saksen in 1565.
Meißen Bisdom Hochstift Meißen Geen Vlag van Duitsland Duitsland In 1581 werd het bisdom luthers, waardoor de wereldlijke taken van de bisschoppen vervielen. Het (lutherse) bisdom werd deel van het keurvorstendom Saksen in 1663.
Naumburg-Zeitz Bisdom Hochstift Naumburg-Zeitz Opper-Saksische Kreits Vlag van Duitsland Duitsland In 1542 werd het bisdom luthers, waardoor de wereldlijke taken van de bisschoppen vervielen. Het (lutherse) bisdom werd deel van het keurvorstendom Saksen in 1565.

Kerkprovincie Besançon

[bewerken | brontekst bewerken]
Wapen Naam Statuut Lokale na(a)me(n) Kreits Moderne
staat
Opmerkingen
Besançon Aartsbisdom Principauté épiscopale de Besançon Geen Vlag van Frankrijk Frankrijk De aartsbisschoppen regeerden over de stad Besançon. Toen die in 1290 een vrije rijksstad werd, behielden de aartsbisschoppen wel bepaalde privileges.
Bazel Bisdom Hochstift Basel
Principauté épiscopale de Besançon
Boven-Rijnse Kreits Vlag van Zwitserland Zwitserland
Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Lausanne Bisdom Principauté épiscopale de Lausanne Geen Vlag van Zwitserland Zwitserland In 1536 werd het prinsbisdom veroverd door het kanton Bern en werd het bestuur geseculariseerd.

Direct onder de paus vallende bisdommen

[bewerken | brontekst bewerken]

Kerkprovincie Aquileja

[bewerken | brontekst bewerken]
Wapen Naam Statuut Lokale na(a)me(n) Kreits Moderne
staat
Opmerkingen
Aquileja Patriarchaat Patrie dal Friûl
Oglejski patriarhat
Geen Vlag van Italië Italië In 1445 op het Concilie van Florence-Ferrara afgestaan aan de republiek Venetië.
Trente Bisdom Hochstift Trient
Principato vescovile di Trento
Oostenrijkse Kreits Vlag van Italië Italië
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk

Prins-bisschoppen in Frankrijk

[bewerken | brontekst bewerken]

In Frankrijk bekleedden de bisschoppen traditioneel geen wereldlijke macht, tenzij dan in de gebieden die veroverd waren op het Heilige Roomse Rijk. Wel waren er zes bisschoppen die van ambtswege een adellijke titel droegen en daardoor behoorden tot de pairs van Frankrijk. De pairie ontstond in de 12e eeuw. In 1216 werd het aantal pairs vastgesteld op 9: 6 geestelijke en 3 wereldlijke. Hoewel het aantal wereldlijke pairs sterk varieerde, bleef het aantal geestelijke pairs altijd stabiel. Aangezien Sint-Remigius in 496 Clovis gekroond had tot eerste koning van Frankrijk, kreeg de aartsbisschop van Reims de eerste plaats onder de pairs. De andere geestelijke pairs speelden ook een rol in de kroningsceremonie. In 1674 benoemde Lodewijk XIV de aartsbisschop van Parijs tot hertog van Saint-Cloud, die daarmee de zevende geestelijke pair werd.

Wapen Naam Adellijke
titel
Lokale na(a)me(n) Taak bij de kroning
Aartsbisschop van Reims Hertog Archevêque-duc de Reims Hij zalft en kroont de Koning.
Bisschop van Laon Évêque-duc de Laon Hij draagt de Heilige Ampul met de gewijde olie om de Koning mee te zalven.
Bisschop van Langres Évêque-duc de Langres Hij draagt de scepter van de Koning. Hij is de enige die niet onder de kerkprovincie Reims valt.
Bisschop van Beauvais Graaf Évêque-comte de Beauvais Hij draagt de mantel van de Koning.
Bisschop van Châlons Évêque-comte de Châlons Hij draagt de ring van de Koning.
Bisschop van Noyon Évêque-comte de Noyon Hij draagt de gordel van de Koning.
Aartsbisschop van Parijs, hertog van Saint-Cloud Hertog (sinds 1674) Archevêque de Paris, duc de Saint-Cloud Geen.
  • Rogier, L.J. (1949) Geschiedenis van het katholicisme in Noord-Nederland in de 16de en 17de eeuw, I p. 514-530 en II p. 409-415
  • Buntinx, J. (1950) 'De geestelijke vorsten' in: Algemene geschiedenis der Nederlanden, II p. 146-152