2-acrylamide-2-methylpropaansulfonzuur

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
2-acrylamide-2-methylpropaansulfonzuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 2-acrylamide-2-methylpropaansulfonzuur
Algemeen
Molecuulformule C7H13NO4S
IUPAC-naam 2-methyl-2-(prop-2-enoylamino)propaan-1-sulfonzuur
Andere namen AMPS, ATBS
Molmassa 207,25 g/mol
SMILES
CC(C)(CS(=O)(=O)O)NC(=O)C=C
InChI
1S/C7H13NO4S/c1-4-6(9)8-7(2,3)5-13(10,11)12/h4H,1,5H2,2-3H3,(H,8,9)(H,10,11,12)
CAS-nummer 15214-89-8
EG-nummer 239-268-0
PubChem 65360
Wikidata Q209301
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Smeltpunt 181 °C
Goed oplosbaar in water, dimethylformamide
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

2-acrylamide-2-methylpropaansulfonzuur (merknaam: AMPS® van Lubrizol Corp.) is een onverzadigd sulfonzuur. Het is een witte kristallijne en hygroscopische vaste stof, die zeer goed oplosbaar is in water. Het is verkrijgbaar in poeder- of korrelvorm of als waterige oplossing van het natrium- of ammoniumzout.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

In het oorspronkelijk octrooi van Lubrizol[1] gebeurde de synthese in twee stappen: de sulfonering van isobuteen met acetylsulfaat (uit zwaveltrioxide en azijnzuur), gevolgd door de reactie van het gevormde sulfonzuur met water en acrylonitril, in aanwezigheid van zwavelzuur.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Het is een reactieve acrylmonomeer, waarmee hoogmoleculaire polymeren of copolymeren kunnen gemaakt worden met bijzondere eigenschappen, dankzij het hydrofiele karakter en de ionisering van de sulfongroep in oplossing. Oorspronkelijk werd het gebruikt als comonomeer voor polyacrylnitrilvezels, om een betere hechting van verfstoffen aan de vezels te verkrijgen. Later zijn talrijke andere toepassingsgebieden voor deze polymeren gevonden.

Wateroplosbare copolymeren van de stof kunnen bijvoorbeeld gebruikt worden in de waterbehandeling, om kalk- en andere aanslag van ijzer(III)oxide, calcium- of magnesiumcarbonaat (ketelsteen) en dergelijke te voorkomen in ketelwatercircuits. De sulfongroep ioniseert volledig in water en vermindert de neerslag van zouten met tweewaardige kationen.[2]

Copolymeren worden ook gebruikt voor de stabilisatie en de beïnvloeding van de viscositeit van latexemulsies, kleefstoffen en vloeistoffen die bij olie- en gasboringen worden gebruikt.

(Co-)polymeren van 2-acrylamide-2-methylpropaansulfonzuur kunnen eveneens in cosmetica of farmaceutica gebruikt worden om emulsies te stabiliseren in producten die op de huid worden aangebracht. Ze fungeren als "glijmiddel" en zorgen ervoor dat de producten de huid niet irriteren.[3] Er kunnen hydrogels mee gevormd worden voor medische toepassingen.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]