Alison Cerutti

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alison Cerutti
Alison Cerutti
Persoonlijke informatie
Volledige naam Alison Conte Cerutti
Geboortedatum 7 december 1985
Geboorteplaats Vitória
Nationaliteit Vlag van Brazilië Braziliaanse
Lengte 2,03 m[1]
Gewicht 106 kg[1]
Sportieve informatie
Discipline beachvolleybal
Olympische Spelen Zilver 2012
Goud 2016
Portaal  Portaalicoon   Sport

Alison Conte Cerutti (Vitória, 7 december 1985) is een Braziliaans beachvolleyballer.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

In 2008 won Alison met Pedro Cunha zijn eerste grote toernooi op de wereldtour, het toernooi van Bahrein. In 2009 won Alison met zijn teamgenoot Harley Marques Silva zilver op het wereldkampioenschap in Stavanger, Noorwegen en twee toernooien op de wereldtour, Shanghai (won in de finale van zijn voormalig teamgenoot Pedro Cunha) en Mysłowice, Polen. In 2010 won Alison het toernooi van Shanghai nogmaals. Een jaar later, in 2011, won hij, deze keer met teamgenoot Emanuel Rego, op de wereldtour de toernooien van Praag, Peking, Gstaad en Moskou en werden ze wereldkampioen. Bovendien haalde het duo goud op de Pan-Amerikaanse Spelen. Op de Olympische Spelen van 2012 in Londen haalde Alison en Emanuel zilver, nadat ze de finale van het Duitse duo Brink/Reckermann hadden verloren. Tevens prolongeerde ze in 2012 de titel op de wereldtour in Moskou en wonnen ze het toernooi van Berlijn. In 2013 wonnen Alison en Vitor Gonçalves Felipe het toernooi van Xiamen, China. Een jaar later won Alison opnieuw een toernooi tijdens de wereldtour, ditmaal het toernooi van Klagenfurt, Oostenrijk met Bruno Oscar Schmidt. In 2015 won Alison met zijn teamgenoot Bruno tijdens de wereldtour zes toernooien, inclusief het wereldkampioenschap in Nederland. Ze versloegen in de finale het Nederlandse duo Varenhorst/Nummerdor. De overige vijf toernooien die het duo won waren de toernooien van Gstaad (Zwitserland), Yokohama (Japan), Long Beach (Californië, VS), Olsztyn (Polen) en Fort Lauderdale (Florida, VS). In 2016 won het duo Alison/Bruno de toernooien van Vitória in zijn geboorteplaats en dat van Poreč, Kroatië. Bovendien werd in 2016 op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro goud gehaald. Halverwege 2018 werd de succesvolle samenwerking met Bruno beëindigd en werd Alison een duo met André Loyola Stein. Echter werd na 8 teleurstellende toernooien met enkel een finaleplaats in Moskou ook deze samenwerking stopgezet. Vanaf april 2019 vormt Alison een duo met Álvaro Morais Filho en dat leverde een maand later al de eerste toernooiwinst in de World Tour in Kuala Lumpur op. Op 21 juli 2019 wonnen Alison en Álvaro hun tweede toernooi, in Espinho (Portugal), tegen het Braziliaanse duo George en André, waar hij eerder een duo mee vormde.

Toernooiwinsten[bewerken | brontekst bewerken]

nr. jaar partner toernooi tegenstanders score
1. 2008 Cunha Vlag van Bahrein Bahrain Open Vlag van Frankrijk Cès/Cès
2. 2009 Harley Vlag van China Shanghai Open Vlag van Brazilië Cunha/Pedro
3. 2009 Harley Vlag van Polen Mysłowice Open Vlag van Verenigde Staten Jennings/Fuerbringer
4. 2010 Harley Vlag van China Shanghai Open Vlag van Duitsland Brink/Reckermann
5. 2011 Emanuel Vlag van Tsjechië Prague Open Vlag van Verenigde Staten Rogers/Dalhausser
6. 2011 Emanuel Vlag van China Beijing Grand Slam Vlag van Duitsland Brink/Reckermann
7. 2011 Emanuel Vlag van Italië Wereldkampioenschap Vlag van Brazilië Araújo/Ricardo 21-16, 21-15
8. 2011 Emanuel Vlag van Zwitserland 1 to 1 energy GS Gstaad Vlag van Verenigde Staten Rogers/Dalhausser
9. 2011 Emanuel Vlag van Rusland Grand Slam Moskou Vlag van Zwitserland Bellaguarda/Heuscher
10. 2011 Emanuel Vlag van Mexico Pan-Amerikaanse Spelen Vlag van Venezuela Hernandez/Mussa 21-17, 21-12
11. 2012 Emanuel Vlag van Rusland Grand Slam Moskou Vlag van Nederland Nummerdor/Schuil
12. 2012 Emanuel Vlag van Duitsland Smart Grand Slam Berlijn Vlag van Verenigde Staten Gibb/Rosenthal
13. 2013 Vitor Vlag van China Xiamen Grand Slam Vlag van Nederland Brouwer/Meeuwsen 18-21, 21-15, 15-13
14. 2014 Bruno Vlag van Oostenrijk Klagenfurt A1 Grand Slam Vlag van Italië Nicolai/Lupo 21-14, 21-17
15. 2015 Bruno Vlag van Nederland Wereldkampioenschap Vlag van Nederland Nummerdor/Varenhorst 12-21, 21-14, 22-20
16. 2015 Bruno Vlag van Zwitserland Gstaad Major Vlag van Letland Samoilovs/Šmēdiņš 21-16, 13-21, 15-10
17. 2015 Bruno Vlag van Japan Yokohama Grand Slam Vlag van Canada Schalk/Saxton 21-15, 21-15
18. 2015 Bruno Vlag van Verenigde Staten Long Beach Grand Slam Vlag van Verenigde Staten Lucena/Dalhausser 21-16, 20-22, 15-13
19. 2015 Bruno Vlag van Polen Olsztyn Grand Slam Vlag van Verenigde Staten Gibb/Patterson 21-10, 21-15
20. 2015 Bruno Vlag van Verenigde Staten Fort Lauderdale World Tour Finals Vlag van Verenigde Staten Lucena/Dalhausser 21-13, 21-15
21. 2016 Bruno Vlag van Brazilië Vitória Open Vlag van Italië Nicolai/Lupo 21-13, 21-18
22. 2016 Bruno Vlag van Kroatië Poreč Major Vlag van Oostenrijk Doppler/Horst 21-13, 16-21, 15-12
23. 2016 Bruno Vlag van Brazilië Olympische Spelen Vlag van Italië Nicolai/Lupo 21-19, 21-17
24. 2016 Bruno Vlag van Canada Toronto World Tour Finals Vlag van Brazilië Solberg/Evandro 21-19, 21-19
25. 2017 Bruno Vlag van Brazilië WT4* Rio de Janeiro Vlag van Polen Łosiak/Kantor 25-23, 21-12
26. 2019 Álvaro Vlag van Maleisië WT3* Kuala Lumpur Vlag van Verenigde Staten Brunner/Priddy 24-22, 21-18
27. 2019 Álvaro Vlag van Portugal WT4* Espinho Vlag van Brazilië André/George 21-13, 15-21, 15-9

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ a b Profiel op fivb.org
Zie de categorie Alison Cerutti van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alison_Cerutti&oldid=62500116"