César voor beste acteur
De César voor beste acteur (Frans: César du meilleur acteur) is de César-filmprijs die jaarlijks wordt uitgereikt aan de beste mannelijke acteur. Deze César wordt uitgereikt sinds de creatie van de Césars in 1976.
Verscheiden acteurs wonnen de César meermaals. Michel Serrault won driemaal (1979, 1982 en 1996). Daarnaast wonnen Philippe Noiret (1976, 1990), Gérard Depardieu (1981, 1991), Daniel Auteuil (1987, 2000), Michel Bouquet (2002, 2006) en Mathieu Amalric (2005, 2008) elk tweemaal. Gérard Depardieu werd in totaal vijftienmaal genomineerd (anno 2009).
Laureaten en nominaties[bewerken | brontekst bewerken]
Jaren 70[bewerken | brontekst bewerken]
- 1976 : Philippe Noiret voor Le Vieux Fusil
- 1977 : Michel Galabru voor Le Juge et l'Assassin
- 1978 : Jean Rochefort voor Le Crabe-tambour
- 1979 : Michel Serrault voor La Cage aux folles
- Claude Brasseur voor Une histoire simple
- Jean Carmet voor Le Sucre
- Gérard Depardieu voor Le Sucre
Jaren 80[bewerken | brontekst bewerken]
- 1980 : Claude Brasseur voor La Guerre des polices
- Patrick Dewaere voor Série noire
- Yves Montand voor I comme Icare
- Jean Rochefort voor Courage, fuyons
- 1981 : Gérard Depardieu voor Le Dernier Métro
- 1982 : Michel Serrault voor Garde à vue
- 1983 : Philippe Léotard voor La Balance
- Gérard Depardieu voor Danton
- Gérard Lanvin voor Tir groupé
- Lino Ventura voor Les Misérables
- 1984 : Coluche voor Tchao Pantin
- Gérard Depardieu voor Les Compères
- Yves Montand voor Garçon!
- Michel Serrault voor Mortelle randonnée
- Alain Souchon voor L'Été meurtrier
- 1985 : Alain Delon voor Notre histoire
- 1986 : Christophe Lambert voor Subway
- 1987 : Daniel Auteuil voor Jean de Florette / Manon des sources
- 1988 : Richard Bohringer voor Le Grand Chemin
- Jean Carmet voor Miss Mona
- Gérard Depardieu voor Sous le soleil de Satan
- Gérard Jugnot voor Tandem
- Christophe Malavoy voor De guerre lasse
- Jean Rochefort voor Tandem
- 1989 : Jean-Paul Belmondo voor Itinéraire d'un enfant gâté
Jaren 90[bewerken | brontekst bewerken]
- 1990 : Philippe Noiret voor La Vie et rien d'autre
- 1991 : Gérard Depardieu voor Cyrano de Bergerac
- 1992 : Jacques Dutronc voor Van Gogh
- 1993 : Claude Rich voor Le Souper
- 1994 : Pierre Arditi voor Smoking / No Smoking
- 1995 : Gérard Lanvin voor Le Fils préféré
- 1996 : Michel Serrault voor Nelly et Monsieur Arnaud
- Vincent Cassel voor La Haine
- Alain Chabat voor Gazon maudit
- François Cluzet voor Les Apprentis
- Jean-Louis Trintignant voor Fiesta
- 1997 : Philippe Torreton voor Capitaine Conan
- 1998 : André Dussollier voor On connaît la chanson
- Daniel Auteuil voor Le Bossu
- Charles Berling voor Nettoyage à sec
- Alain Chabat voor Didier
- Patrick Timsit voor Le Cousin
- 1999 : Jacques Villeret voor Le Dîner de cons
Jaren 2000[bewerken | brontekst bewerken]
- 2000 : Daniel Auteuil voor La Fille sur le pont
- 2001 : Sergi López voor Harry, un ami qui vous veut du bien
- 2002 : Michel Bouquet voor Comment j'ai tué mon père
- 2003 : Adrien Brody voor Le Pianiste
- 2004 : Omar Sharif voor Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran
- Daniel Auteuil voor Après vous
- Jean-Pierre Bacri voor Les Sentiments
- Gad Elmaleh voor Chouchou
- Bruno Todeschini voor Son frère
- 2005 : Mathieu Amalric voor Rois et reine
- 2006 : Michel Bouquet voor Le Promeneur du Champ-de-Mars
- 2007 : François Cluzet voor Ne le dis à personne
- 2008 : Mathieu Amalric voor Le Scaphandre et le Papillon
- 2009 : Vincent Cassel voor Mesrine
Jaren 2010[bewerken | brontekst bewerken]
- 2010 : Tahar Rahim voor Un prophète
- Yvan Attal voor Rapt
- François Cluzet voor À l'origine
- François Cluzet voor Le Dernier pour la route
- Vincent Lindon voor Welcome
- 2011 : Éric Elmosnino voor Gainsbourg, vie héroïque
- 2012 : Omar Sy voor Intouchables
- 2013 : Jean-Louis Trintignant voor Amour
- 2014 : Guillaume Gallienne - Les Garçons et Guillaume, à table !
- 2015 : Pierre Niney - Yves Saint Laurent
- 2016 : Vincent Lindon - La Loi du marché
- 2017 : Gaspard Ulliel - Juste la fin du monde
- 2018 : Swann Arlaud - Petit Paysan
Jaren 2020[bewerken | brontekst bewerken]
- 2020 : Roschdy Zem - Roubaix, une lumière
- 2021 : Sami Bouajila - Un fils
- 2022 : Benoît Magimel - De son vivant
· 
· 