Dessonornis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dessonornis
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Muscicapidae (Vliegenvangers)
Geslacht
Dessonornis
Smith, 1836
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

Dessonornis is een vogelgeslacht in de familie Muscicapidae (vliegenvangers) die voorkomt ten zuiden van de Sahara.

Taxonomie[bewerken | brontekst bewerken]

Het geslacht Dessonornis werd in 1836 geïntroduceerd door de Britse ornitholoog Andrew Smith voor één soort, de witkeellawaaimaker.[1][2] De naam Dessonornis is een spelfout: Smith corrigeerde het in 1840 naar Bessonornis.[3] De naam combineert het Oudgriekse bēssa dat "glen" of "beboste vallei" betekent met ornis dat "vogel" betekent.[4] De spellingcorrectie wordt niet erkend door de International Ornithologists' Union.

Deze soorten werden voorheen in Cossypha geplaatst. Uit fylogenetische studies blijkt dat ze nauwer verwant zijn aan Cichladusa en Xenocopsychus.[5] In de revisie, teneinde monofyletische groepen te creëren, werd Dessonornis weer in gebruik genomen.[6]

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Het geslacht omvat de volgende soorten;

Naam Auteur Verspreidingsgebied Ondersoorten
Witkeellawaaimaker
(Dessonornis humeralis)
Smith, 1836 Botswana tot zuidelijk Mozambique, oostelijk Transvaal en noordelijk Natal
0
Kaapse lawaaimaker
(Dessonornis caffer)
(Linnaeus, 1771) Zuid-Afrika
4
Archers janfrederik
(Dessonornis archeri)
(Sharpe, 1902) Oostelijk Congo-Kinshasa, zuidwestelijk Oeganda, westelijk Rwanda en westelijk Burundi
2
Bruinflankjanfrederik
(Dessonornis anomalus)
(Shelley, 1893) Tanzania. Malawi, noordelijk Mozambique, noordoostelijk Zambia
4