Diazo(trimethylsilyl)methaan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Diazo(trimethylsilyl)methaan
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van diazo(trimethylsilyl)methaan
Algemeen
Molecuulformule C4H10N2Si
IUPAC-naam (diazomethyl)trimethylsilaan
Andere namen trimethylsilyldiazomethaan
Molmassa 114,22 g/mol
SMILES
C[Si](C)(C)C=[N+]=[N-]
CAS-nummer 18107-18-1
PubChem 167693
Wikidata Q1990988
Beschrijving Groen-gele vloeistof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarToxischSchadelijk voor de gezondheid
Gevaar
H-zinnen H225 - H302 - H304 - H315 - H330 - H336 - H361 - H373
EUH-zinnen geen
P-zinnen P210 - P260 - P281 - P284 - P301+P310 - P310
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur groen-geel
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Diazo(trimethylsilyl)methaan of trimethylsilyldiazomethaan (TMSD) is een diazoverbinding die in de organische chemie veel gebruikt wordt als methyleringsreagens.

Trimethylsilyldiazomethaan is een alternatief voor diazomethaan, omdat het minder gevaarlijk is en stabieler dan diazomethaan. Diazomethaan is een carcinogene en explosieve stof en de bereiding ervan vereist de nodige veiligheidsmaatregelen. De uitgangsstoffen zijn bovendien mutageen en ook carcinogeen.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Een mogelijke bereidingsmethode voor diazo(trimethylsilyl)methaan gaat uit van chloormethyltrimethylsilaan, dat met magnesium reageert tot het overeenkomstige Grignardreagens, dat vervolgens met difenylfosforzuurazide in reactie wordt gebracht.[1][2]

Eigenschappen en toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Diazo(trimethylsilyl)methaan is niet carcinogeen of explosief, is eenvoudiger te bereiden en is commercieel verkrijgbaar als een oplossing in een koolwaterstof, zoals n-hexaan of in di-ethylether.[3]

Diazo(trimethylsilyl)methaan vormt met een carbonzuur en in aanwezigheid van methanol de corresponderende methylester van het carbonzuur:

Deze reactie wordt ook gebruikt in de analytische scheikunde voor de bepaling van carbonzuren. De methylesters van de carbonzuren (bijvoorbeeld van penicilline) zijn gemakkelijk te identificeren met behulp van GC/MS-analyse (gaschromatografie en massaspectrometrie).

In vergelijking met diazomethaan verloopt de veresteringsreactie langzamer, en er is methanol nodig. Bovendien kan trimethylsilyldiazomethaan nevenreacties aangaan, wat met diazomethaan minder het geval is. Deze ongewenste nevenproducten verlagen de nauwkeurigheid van de analyse, alsook de reactieopbrengst. Door de optimalisatie van de procedure (juiste keuze van reactietijden, -temperaturen, oplosmiddel en katalysator) kan men met diazo(trimethylsilyl)methaan toch betere resultaten verkrijgen dan met diazomethaan.[4][5]

Diazo(trimethylsilyl)methaan wordt ook gebruikt in de Arndt-Eistert-reactie (in plaats van diazomethaan).