Europese Challenge Tour 2009

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
Colsaerts won op Houtrak

De Europese Challenge Tour bestond in 2009 uit 25 toernooien, inclusief de Belgische Telenet Trophy op de Royal Waterloo Golf Club en de Nederlandse Dutch Futures op Golfclub Houtrak.

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Edoardo Molinari won drie toernooien: het Piemonte Open en de Italian Federation Cup in eigen land en het Kazakhstan Open in Almaty. Met zijn broer Francesco Molinari speelde hij een paar keer in de World Cup en in 2010 zelfs de Ryder Cup.
Nicolas Colsaerts was de enige andere meervoudige winnaar, hij won de SK Golf Challenge in Finland en drie weken later de Dutch Futures op Houtrak. Hij speelde later de World Cup en in 2012 zelfs de Ryder Cup.

Schema[bewerken | brontekst bewerken]

Data Toernooi Land Winnaar OWGR
Punten
Info
19-03 22-03 Club Colombia Masters Colombia Vlag van Argentinië Alan Wagner (1) 12 telt ook voor de Tour de las Americas
16-04 19-04 Tusker Kenya Open Kenia Vlag van Engeland Gary Boyd 12
30-04 03-05 Moroccan Classic by Banque Populaire Marokko Vlag van Engeland Robert Coles (2) 12
14-05 17-05 Allianz Open Côtes d'Armor Bretagne Frankrijk Vlag van Engeland Lee S. James 12
21-05 24-05 Piemonte Open Italië Vlag van Italië Edoardo Molinari 12
28-05 31-05 Telenet Trophy België Vlag van Frankrijk François Calmels 12
04-06 07-06 Kärnten Golf Open Oostenrijk Vlag van Duitsland Christoph Günther 12 nieuw toernooi
11-06 14-06 Challenge of Ireland Ierland Vlag van Engeland Robert Coles 12
18-06 21-06 Saint-Omer Open Frankrijk Vlag van Zweden Christian Nilsson 18 telt ook voor de Europese Tour
25-06 28-06 The Princess Zweden Vlag van Engeland Andrew Butterfield 12 nieuw toernooi
02-07 05-07 Credit Suisse Challenge Zwitserland Vlag van Engeland Peter Baker 12
09-07 12-07 Allianz EurOpen de Lyon Frankrijk Vlag van Frankrijk Alexandre Kaleka 12
23-07 26-07 SWALEC Wales Challenge Wales Vlag van Wales Rhys Davies 12
30-07 02-08 Scottish Hydro Challenge Schotland Vlag van Schotland Jamie McLeary 12
06-08 09-08 SK Golf Challenge Finland Vlag van België Nicolas Colsaerts 12
13-08 16-08 Trophée du Golf de Genève Zwitserland Vlag van Frankrijk Julien Quesne 12 Pro-Am
27-08 30-08 DHL Wroclaw Open Polen Vlag van Schotland Eric Ramsay 12
03-09 06-09 Fred Olsen Challenge de España Spanje Vlag van Wales Rhys Davies 12
10-09 13-09 Dutch Futures Nederland Vlag van België Nicolas Colsaerts 12
17-09 20-09 Kazakhstan Open Kazachstan Vlag van Italië Edoardo Molinari 12
01-10 04-10 ECCO Tour Championship Denemarken Vlag van Portugal José-Filipe Lima 12
08-10 11-10 Allianz Open du Grand Toulouse Frankrijk Vlag van Engeland John Parry 12
22-10 25-10 Italian Federation Cup Italië Vlag van Italië Edoardo Molinari 12
28-10 31-10 Apulia San Domenico Grand Final Italië Vlag van Schotland Peter Whiteford 12

Order of Merit[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Speler Prijzengeld ()
1 Vlag van Italië Edoardo Molinari 242.980
2 Vlag van Paraguay José-Filipe Lima 134.622
3 Vlag van België Nicolas Colsaerts 128.590
4 Vlag van Wales Rhys Davies 113.187
5 Vlag van Sint Maarten Peter Whiteford 110.593