Gebruiker:Evil berry/Station Centraal/Lijn 7/Babylon
Babylon of Babel is een stad uit de Oudheid, die zich in het huidige Irak bevindt, 80 km. ten zuiden van Bagdad.
De naam Babylon is een Griekse verbastering van het Akkadische Bab-Ili, hetgeen betekent "de poort van God". De naam in het Assyrisch betekent "de stad van de verspreiding der stammen".
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De stad was gevestigd op beide oevers van de rivier de Eufraat, ongeveer 300 kilometer stroomopwaarts van zijn samenloop met de Tigris.
De monumentale lijst van zijn koningen reikt terug in de tijd tot circa 2300 v. Chr. en bevat onder andere de legendarische koning Hammurabi.
De Elamieten vielen het koninkrijk Chaldea binnen (te weten: Lager Mesopotamië, ook Shinar geheten, en Hoger Mesopotamië, ook Akkad geheten) en heersten over de stad. Ten slotte wist Hammurabi de stad uit de greep van zijn veroveraars te halen en startte het nieuwe koninkrijk Chaldea, waarvan Babylon de hoofdstad werd.
De stad groeide snel in omvang en aanzien, maar werd in de loop van de tijd onderhorig aan Assyrië. Met de val van Ninivé (606 v. Chr.) wierp de stad het Assyrische juk af en werd het de hoofdstad van het groeiende Babylonische Rijk. Onder koning Nebukadnezar werd het één van de mooiste steden van de Oudheid. De stad werd beroemd door de Hangende tuinen van Babylon, één van de zeven wereldwonderen.
In 539 v. Chr. werd de stad bezet door Cyrus II, de koning van de Perzische Achaemeniden. Keer op keer werd Babylon bezocht door vijandelijke legers, tot al zijn inwoners verdreven waren en de stad een woestenij geworden was.
Toestand sinds de Irakoorlog[bewerken | brontekst bewerken]
De uitgravingen en overblijfselen van Babylon maken deel uit van een archeologisch park. In april 2003 werd in het kader van de Irakoorlog in Babylon een 150 hectare groot militair kampement van het Amerikaanse leger gevestigd, sinds september 2003 vormt het een militair steunpunt voor Poolse troepen in Irak. Daarbij is het 2600 jaar oude wegplaveisel vergruisd, zijn grotere delen met behulp van puinresten geëgaliseerd ten behoeve van staanplaatsen voor vrachtwagens en landingsplaatsen voor helikopters. Verder is archeologisch materiaal gebruikt als onder meer zandzakvulling. De enorme schade is begin 2005 becijferd door John Curtis van het Brits Museum, grotendeels op basis van een Pools archeologisch rapport dat in 2003 is opgesteld na de overname van de Amerikaanse basis (Camp Babylon) door de Polen.
De stad Babylon (Babel) in de Bijbel[bewerken | brontekst bewerken]
De stad Babylon wordt in de Bijbel Babel genoemd. Zo gaat het verhaal van de Toren van Babel, over een toren (ziggoerat) in de stad Babylon. Het Nederlandse woord babbelen is etymologisch gezien afkomstig van het woord Babel en dit verhaal.
De stad Babel/Babylon wordt in de Bijbelse apocalyptiek ook gezien als type van de bron van immens kwaad (zie ook satan) en het machtscentrum van de tegenstrevers van God. Volgens het boek Openbaring van Johannes wordt de stad Babel/Babylon op het eind van de menselijke geschiedenis verwoest. Of dit letterlijk opgevat moet worden is steeds een discussiepunt tussen Bijbeluitleggers gebleven. De meeste gaan ervan uit dat de stad Babel/Babylon als zinnebeeld voor een goddeloos systeem moet worden gezien. Anderen menen dat de stad Babel/Babylon in de eindtijd letterlijk herbouwd is en ook letterlijk door God vernietigd wordt.
De stad Babel/Babylonië wordt meerdere keren genoemd als "Babel de grote hoer", dit kwam door de (van een Bijbels standpunt geziene) afgoderij van de bewoners. Zoals gezegd staat de stad Babel/Babylon in de Bijbel dan ook symbool voor alles wat met perverse en onreine zaken te maken heeft.
Volgens de Bijbelboeken zou de profeet Jesaja voorzegd hebben dat het machtige, onoverwinnelijke stad Babel/Babylon zou worden verslagen en zo volkomen door de Meden verwoest, dat het daarna nooit meer zou worden bevolkt. (Jesaja 12:17-22) In die tijd was dit een verbazingwekkende voorzegging, want de stad Babel/Babylon werd beschouwd als een van de zeven wonderen van de oude wereld (of althans haar hangende tuinen en werd onneembaar geacht. Toch belegerden naar schatting honderdvijftig jaar na Jesaja's voorzegging de Meden en de Perzen de torenhoge muren van de stad Babel/Babylon. Dat was geen kleinigheid. Deze muren waren vijfenveertig meter hoog en zo breed dat er vijf wagens naast elkaar overheen konden rijden. Maar de Meden en de Perzen waren slim. Zij damden de rivier de Eufraat af die onder de Babylonische muur door naar de stad stroomde. Terwijl de stad Babel/Babylon zich bedronk op een door de koning aangericht feest, marcheerde het leger van de Meden over de droge rivierbedding onder de muur door en veroverde de stad. In dezelfde nacht verscheen voor de arrogante Babylonische koning het 'teken aan de wand': mene, mene, tekel, ufarsin. De profeet Daniël gaf de dronken menigte hiervoor de volgende verklaring: 'God heeft uw koningschap geteld en er een einde aan gemaakt; gij zijt in de weegschaal gewogen en te licht bevonden. Uw koninkrijk is gebroken en aan de Meden en Perzen gegeven.' Die nacht ging het Babylonische koninkrijk te gronde. (Daniël 5:1-30)
Over de discussie over de verhouding Bijbelse teksten en Babylonische teksten zie: Babel und Bibel (Duits voor: Babel en Bijbel).
Hedendaags gebruik in de Rastafari cultuur[bewerken | brontekst bewerken]
Het populaire gebruik van het Babylon in rasta reggae liedjes is afkomstig van de leringen van Marcus Garvey. Rastafaris vereenzelvigen zich met de situatie van de joden in de Bijbel, maar dan gericht op de hedendaagse situatie, de nasleep van de slavernij, armoede en onrecht in Jamaica. Het gebruik van Babylon in deze context heeft een centrale gedachte weer en benadrukt dat zij er nu onder lijden. Zo kunnen zij hun statement kracht bijzetten en gebruiken "Babylon must fall" in plaats van "Injustice must fall", "poverty shall stop".
