Gebruiker:Stunteltje/Zandbak/Henc van Maarseveen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie


Henricus Theodorus Johannes Franciscus (Henc) van Maarseveen (Utrecht, 20 december 1926 - Gouda, 20 november 2012) was graficus en gewoon hoogleraar in de rechtsgeleerdheid, met inbegrip van het staats- en bestuursrecht, aan de Nederlandse Economische Hogeschool te Rotterdam, vanaf 1973 de Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR). In beide beroepen stond hij bekend om zijn vernieuwende ideeën, vaak tegen de stroom in. Hij was zoon van minister Johannes Henricus van Maarseveen, eerst getrouwd met Josche P. Roverts, kunstschilderes (1936 - 2002) en na haar dood met Caroline M.Th. Lindo. Die vanaf 1981 dertig jaar lang secretaris van het Nederlands Juristenblad (NJB) was en daarnaast kunstwerken in textiel vervaardigde.

De graficus[bewerken | brontekst bewerken]

Henc van Maarseveen studeerde aan de Academie Artibus in Utrecht. Hij was de ontdekker van schuifdrukken. De graficus stuurt daarbij het proces, maar heeft weinig invloed op wat er gebeurt en als zodanig op het eindresultaat. Van Maarseveen richtte in 1960, samen met zijn collega’s Dirkje Kuik en J.H. Moesman, het Utrechtse "Grafisch Gezelschap De Luis" op. Zij wilden de luis in de pels van de moderne kunst zijn. Dat heeft hem zijn leven lang gemotiveerd.

Hij heeft gewerkt in Utrecht, Parijs en na zijn emeritaat in Gouda. In 1993 was hij medeoprichter van de Vereniging van Originele Grafiek (tegenwoordig Grafiekplatform VOG), waarvan hij tot het jaar 2000 voorzitter was. Tevens was hij lid van Grafiek Coalitie Gouda, die sinds 2002 bestaat.

Van Maarseveen exposeerde onder meer in Laren, Eelde, Leiden en Museum Gouda.

De jurist[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1952 - 1954 Wetenschappelijk medewerker aan de Rijksuniversiteit Utrecht
  • 1954 - 1957 Advocaat
  • 1957 - 1968 Ambtenaar aan het ministerie van Binnenlandse Zaken, vanaf 1963 bij de afdeling Grondwetszaken. Per 12-7-1968 werd Van Maarseveen vanwege zijn hoogleraarsbenoeming in Rotterdam als secretaris van de Commissie-Cals-Donner vervangen door H. Gritter.
  • 1968 - 1985 Hoogleraar aan de Faculteit der Sociale Wetenschappen aan de Nederlandse Economische Hogeschool Rotterdam.
  • 1984 - 1992 Hoogleraar staats- en bestuursrecht aan de Faculteit der Rechtsgeleerdheid, thans Erasmus School of Law.

Als ambtenaar heeft hij belangrijk werk verricht bij de totstandkoming van de nieuwe grondwet.

Als hoogleraar schrok hij niet terug voor het innemen van prikkelende stellingen en ging ook de discussie over gevoelige onderwerpen niet uit de weg. Hij zat daarmee geheel op de lijn van andere hoogleraren van de nieuwe universiteit, zoals Louk Hulsman, Jan van Dunné en Jack ter Heide.[1] Hij maakte er in zijn colleges als hoogleraar staatsrecht bijvoorbeeld geen geheim van, dat hij nooit ging stemmen. Zo heeft hij in 1971 het politiek recht geïntroduceerd, als opvolger van het staatsrecht.[2] Een aantal elementen waarvoor hij met zijn politiek recht aandacht vroeg, is inmiddels binnen andere sociaal-wetenschappelijke, politicologische en bestuurstheoretische kaders terug te vinden.

Het tekende hem dat hij het initiatief heeft genomen tot het organiseren van een internationaal symposium over ‘Anarchisme en Recht’ (gerealiseerd in januari 1979).

Hij nam ook een antimonarchaal standpunt in. Maar maakte daarbij ook duidelijk[3], dat de discussie hierover politiek zinloos is. Waarbij hij overigens aanvulde: ‘Politieke haalbaarheid is gelukkig niet de maatstaf aller dingen’.

Hij was ook van mening dat het huwelijk de rechtsorde uit moet, vond dat niemand er iets mee te maken heeft hoe mensen willen samenleven. Hij was een groot voorstander van emancipatie.

Per 1 januari 1992 werd hij, geheel tegen zijn wil, wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd als hoogleraar aan de EUR ontslagen. Hij heeft dat op grond van leeftijdsdiscriminatie tot aan de hoogste rechter bestreden (en verloren). Hij was in veel zaken gewoon zijn tijd vooruit.

Na zijn ontslag heeft hij radicaal met het staatsrecht gebroken en zijn werk als graficus weer opgepakt. Hij werd gekend als een buitengewoon aimabel mens met een groot gevoel voor humor.[4]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Categorie:Graficus Categorie:Nederlands rechtsgeleerde Categorie:Hoogleraar aan de Erasmus Universiteit Rotterdam