Jadon Sancho

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jadon Sancho
Sancho in 2020 als speler van Borussia Dortmund
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jadon Malik Sancho
Geboortedatum 25 maart 2000
Geboorteplaats Londen, Vlag van Engeland Engeland
Lengte 180 cm
Been Rechts
Positie Vleugelspeler
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
(gehuurd van Vlag van Engeland Manchester United)
Rugnummer 10
Contract tot 30 juni 2026 (optie + 1 jaar, bij Manchester United)
Verhuurd tot 30 juni 2024
Jeugd
2007–2015
2015–2017
Vlag van Engeland Watford
Vlag van Engeland Manchester City
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2017–2021
2021–
2024–
Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
Vlag van Engeland Manchester United
Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
104(38)
58(9)
4(0)
Interlands **
2015–2016
2016–2017
2017–2018
2018–2021
Vlag van Engeland Engeland –16
Vlag van Engeland Engeland –17
Vlag van Engeland Engeland –19
Vlag van Engeland Engeland
11(7)
18(14)
7(2)
23(3)

* Bijgewerkt op 15 februari 2024
** Bijgewerkt op 15 februari 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Jadon Malik Sancho (Londen, 25 maart 2000) is een Engels-Trinidadiaans voetballer die doorgaans speelt als vleugelspeler. In juli 2021 verruilde hij Borussia Dortmund voor Manchester United, dat hem in januari 2024 weer verhuurde aan Borussia Dortmund. Sancho maakte in 2018 zijn debuut in het Engels voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Sancho werd op zevenjarige leeftijd opgenomen in de jeugdopleiding van Watford. Die verruilde hij in 2015 voor die van Manchester City. Coach Josep Guardiola wilde hem langzaam klaarstomen voor het eerste elftal en de Engelse club bood hem een contract aan, maar Sancho besloot toch te vertrekken.[1] Op zijn zeventiende maakt hij daarom voor acht miljoen pond de overstap naar de overstap naar Borussia Dortmund. De Duitse club nam hem direct op in de selectie van het eerste elftal. Hij nam er het rugnummer 7 over van de naar FC Barcelona vertrokken Ousmane Dembélé.[2] Sancho debuteerde op 21 oktober 2017 in het eerste elftal van de Duitsers, tegen Eintracht Frankfurt. Nuri Şahin en Maximilian Philipp brachten Dortmund op een voorsprong van 0–2, maar door Sébastien Haller en Marius Wolf kwam de thuisploeg langszij. De Engelsman mocht van coach Peter Bosz zes minuten voor het einde van de wedstrijd invallen voor Philipp.[3] Met zijn invalbeurt werd Sancho de eerste Engelse speler in het eerste elftal van Borussia Dortmund.[4] Op 14 januari maakte Sancho zijn basisdebuut voor Borussia Dortmund, in een doelpuntloos gelijkspel tegen Wolfsburg.[5] Tegen Hertha BSC, een week later, was hij voor het eerst betrokken bij een goal, toen hij een assist gaf op Shinji Kagawa. De wedstrijd eindigde door mede een doelpunt van Davie Selke in 1–1.[6] Op 21 april maakte hij zijn eerste doelpunt voor de Duitse club; hij scoorde de openingsgoal in een wedstrijd tegen Bayer Leverkusen. Door twee doelpunten van Marco Reus en een van Maximilian Philipp werd het uiteindelijk 4–0.[7] De Engelsman kwam in het seizoen 2017/18 tot twaalf competitiewedstrijden met daarin één doelpunt.

Op 18 september 2018 maakte de Engelsman zijn Europese debuut voor Borussia Dortmund, in de Champions League startte hij in de basis tegen Club Brugge (0–1 winst door Christian Pulisic). Hiermee werd hij de jongste Engelsman ooit die voor een buitenlandse club in actie kwam in de Champions League.[8] Borussia Dortmund brak op 2 oktober 2018 het contract van Sancho open om deze te verlengen tot medio 2022.[9] Tegen Atlético Madrid maakte Sancho op 24 oktober 2018 zijn eerste Europese doelpunt. Hij maakte op aangeven van Achraf Hakimi de derde van Dortmund die avond, nadat ook Axel Witsel en Raphaël Guerreiro tot scoren waren gekomen. Die laatste speler zorgde ook voor het slotakkoord: 4–0.[10]

In zijn derde seizoen bij Dortmund (2019/20) is Sancho door goals en assist betrokken bij veel doelpunten. Na een hattrick op 31 mei werd hij, op de leeftijd van 20 jaar en 67 dagen, de jongste speler ooit met 30 doelpunten op zijn naam in de Bundesliga.[11] Aan het einde van dat seizoen verlengde de Engelse aanvaller zijn contract tot medio 2023.[12] Het jaar erop vertrok Sancho wel bij de club. Manchester United haalde de aanvaller terug naar Engeland en betaalde circa vijfentachtig miljoen euro voor zijn diensten. Bij United zette Sancho zijn handtekening onder een contract voor vijf seizoenen, met een optie op een jaar extra.[13] Op 3 september 2023 liet coach Erik ten Hag Sancho buiten de selectie voor een wedstrijd tegen Arsenal, omdat hij niet goed genoeg getraind zou hebben. Sancho zei hierop dat dit onwaar was en dat hij als zondebok werd aangewezen.[14] Anderhalve week later maakte Manchester United bekend dat Sancho niet meer meetrainde met het eerste elftal.[15] Tot aan de winterstop kwam hij niet meer in actie en in januari huurde zijn oude club Borussia Dortmund hem voor de rest van het seizoen.[16]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2017/18 Vlag van Duitsland Borussia Dortmund Bundesliga 12 1 0 0 0 0 12 1
2018/19 34 12 2 0 7 1 43 13
2019/20 32 17 4 1 8 2 44 20
2020/21 26 8 6 6 6 2 38 16
2021/22 Vlag van Engeland Manchester United Premier League 29 3 2 1 7 1 38 5
2022/23 26 6 5 0 10 1 41 7
2023/24 3 0 0 0 0 0 3 0
Vlag van Duitsland Borussia Dortmund Bundesliga 4 0 0 0 0 0 4 0
Totaal 166 47 19 8 38 7 223 62

Bijgewerkt op 15 februari 2024.[17]

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Sancho maakte deel uit van Engeland –16 en –17. Met de selectie tot zeventien jaar bereikte hij de finale van het EK –17 van 2017. De Engelsen verloren daarin door middel van een beslissende strafschoppenserie van Spanje –17. Sancho kreeg na afloop de prijs voor meest waardevolle speler van het toernooi toegekend. Sancho maakte op 12 oktober 2018 zijn debuut in het Engels voetbalelftal, toen in de Nations League met 0–0 gelijkgespeeld werd tegen Kroatië. De vleugelspeler begon op de reservebank maar van coach Gareth Southgate mocht hij twaalf minuten voor tijd invallen voor Raheem Sterling.[18] Sancho maakte op 10 september 2019 zowel zijn eerste als zijn tweede doelpunt voor de Engelse nationale ploeg. Hij schoot toen de 4–1 en de 5–1 binnen in een met 5–3 gewonnen kwalificatiewedstrijd voor het EK 2020 tegen Kosovo. Sancho werd in juni 2021 door Southgate opgenomen in de selectie van Engeland voor het uitgestelde EK 2020.[19] Tijdens het toernooi haalde Engeland de finale, waarin verloren werd van Italië (1–1, 3–2 na strafschoppen). In de groepsfase werd gewonnen van Kroatië (1–0) en Tsjechië (0–1) en gelijkgespeeld tegen Schotland (0–0). Daarna werd achtereenvolgens afgerekend met Duitsland (2–0), Oekraïne (0–4) en Denemarken (2–1 na verlenging). Sancho speelde mee tegen Tsjechië, Oekraïne en Italië. In de finale mocht hij in de laatste minuut van de verlenging invallen, om vervolgens een strafschop te nemen in de daarop volgende reeks. Hij miste echter en na de verloren reeks kreeg hij veel racistische haatberichten, net als Marcus Rashford en Bukayo Saka.[20] Zijn toenmalige teamgenoten Manuel Akanji (Zwitserland), Axel Witsel, Thomas Meunier, Thorgan Hazard (allen België), Thomas Delaney (Denemarken), Jude Bellingham (eveneens Engeland), Mats Hummels, Emre Can (beiden Duitsland) en Raphaël Guerreiro (Portugal) waren ook actief op het EK. Sancho werd niet geselecteerd voor het WK 2022 in Qatar.[21]

Interlands van Jadon Sancho voor Vlag van Engeland Engeland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
1 12 oktober 2018 Vlag van Kroatië KroatiëEngeland Vlag van Engeland 0 – 0 Nations League 2018/19
2 15 november 2018 Vlag van Engeland EngelandVerenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 3 – 0 Vriendschappelijk
3 18 november 2018 Vlag van Engeland EngelandKroatië Vlag van Kroatië 2 – 1 Nations League 2018/19
4 22 maart 2019 Vlag van Engeland EngelandTsjechië Vlag van Tsjechië 5 – 0 EK 2020 kwalificatie
5 6 juni 2019 Vlag van Nederland NederlandEngeland Vlag van Engeland 3 – 1 Nations League 2018/19
6 9 juni 2019 Vlag van Zwitserland ZwitserlandEngeland Vlag van Engeland 0 – 0 Nations League 2018/19
7 7 september 2019 Vlag van Engeland EngelandBulgarije Vlag van Bulgarije 4 – 0 EK 2020 kwalificatie
8 10 september 2019 Vlag van Engeland EngelandKosovo Vlag van Kosovo 5 – 3 EK 2020 kwalificatie Goal 44'Goal 45+1'
9 11 oktober 2019 Vlag van Tsjechië TsjechiëEngeland Vlag van Engeland 2 – 1 EK 2020 kwalificatie
10 14 oktober 2019 Vlag van Bulgarije BulgarijeEngeland Vlag van Engeland 0 – 6 EK 2020 kwalificatie
11 14 november 2019 Vlag van Engeland EngelandMontenegro Vlag van Montenegro 7 – 0 EK 2020 kwalificatie
12 5 september 2020 Vlag van IJsland IJslandEngeland Vlag van Engeland 0 – 1 Nations League 2020/21
13 8 september 2020 Vlag van Denemarken DenemarkenEngeland Vlag van Engeland 0 – 0 Nations League 2020/21
14 11 oktober 2020 Vlag van Engeland EngelandBelgië Vlag van België 2 – 1 Nations League 2020/21
15 14 oktober 2020 Vlag van Engeland EngelandDenemarken Vlag van Denemarken 0 – 1 Nations League 2020/21
16 12 november 2020 Vlag van Engeland EngelandIerland Vlag van Ierland 3 – 0 Vriendschappelijk Goal 31'
17 15 november 2020 Vlag van België BelgiëEngeland Vlag van Engeland 2 – 0 Nations League 2020/21
18 18 november 2020 Vlag van Engeland EngelandIJsland Vlag van IJsland 4 – 0 Nations League 2020/21
19 6 juni 2021 Vlag van Engeland EngelandRoemenië Vlag van Roemenië 1 – 0 Vriendschappelijk
20 22 juni 2021 Vlag van Tsjechië TsjechiëEngeland Vlag van Engeland 0 – 1 EK 2020
21 3 juli 2021 Vlag van Oekraïne OekraïneEngeland Vlag van Engeland 0 – 4 EK 2020
22 11 juli 2021 Vlag van Italië ItaliëEngeland Vlag van Engeland 1 – 1 (3 – 2 n.s.) EK 2020
Als speler bij Vlag van Engeland Manchester United
23 9 oktober 2021 Vlag van Andorra AndorraEngeland Vlag van Engeland 0 – 5 WK 2022 kwalificatie

Bijgewerkt op 15 februari 2024.[22]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
DFB-Pokal 1 2020/21
DFL-Supercup 1 2019
Vlag van Engeland Manchester United
EFL Cup 1 2022/23

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Oud-kooivoetballer Sancho van Man United plant carrière met zorg Goalgetters, 28 oktober 2022
  2. (en) Jadon Sancho joins Borussia Dortmund from Manchester City The Guardian, 31 augustus 2017. Gearchiveerd op 26 december 2022.
  3. Wedstrijdgegevens Eintracht Frankfurt – Borussia Dortmund bij Soccerway
  4. (en) England wonderkid Sancho makes history with Dortmund debut Goal, 21 oktober 2017. Gearchiveerd op 26 december 2022.
  5. Verhaegh en Wolfsburg houden Dortmund op 0-0 De Telegraaf, 14 januari 2018. Gearchiveerd op 29 januari 2021.
  6. Piepjonge Engelsman werpt zich op als redder in nood bij Dortmund Voetbalzone, 19 januari 2018. Gearchiveerd op 12 april 2019.
  7. Hoofdrol Engelse tiener bij klinkende zege Dortmund op Leverkusen Algemeen Dagblad, 21 april 2018. Gearchiveerd op 26 oktober 2018.
  8. (en) Borussia Dortmund's English teenager Jadon Sancho makes history with UEFA Champions League debut Bundesliga, 19 september 2018. Gearchiveerd op 29 januari 2019.
  9. Borussia Dortmund houdt toptalent Jadon Sancho langer aan boord Nieuwsblad, 2 oktober 2018. Gearchiveerd op 12 april 2019.
  10. (en) Dortmund 4-0 Atletico: Jadon Sancho scores first Champions League goal Daily Mail, 24 oktober 2018. Gearchiveerd op 25 september 2020.
  11. Sensationele Sancho dendert door en in Messi en Lewandowski voorbij Voetbal International, 1 juni 2020. Gearchiveerd op 13 augustus 2023.
  12. Jadon Sancho verlaat Dortmund dan toch niet en verlengt tot 2023 Sporza, 10 augustus 2020
  13. Manchester United en Borussia Dortmund akkoord over megatransfer Sancho Voetbal International, 30 juni 2021
  14. (en) Manchester United: Jadon Sancho says he is 'a scapegoat' after being dropped BBC, 3 september 2023
  15. (en) Man United's Jadon Sancho to train alone amid Ten Hag row ESPN, 14 september 2023
  16. (de) BVB leiht Jadon Sancho bis Saisonende aus Borussia Dortmund, 11 januari 2024
  17. Profiel Sancho bij Soccerway
  18. Wedstrijdgegevens Kroatië – Engeland bij European Football. Gearchiveerd op 29 september 2022.
  19. (en) Final England squad named for UEFA EURO 2020 FA, 1 juni 2021
  20. Engelse fans racistisch nadat Rashford, Sancho en Saka een penalty missen Sportnieuws, 12 juli 2021. Gearchiveerd op 23 juli 2021.
  21. (en) England squad named for Fifa World Cup in Qatar 2022 England Football, 10 november 2022
  22. Gespeelde interlands Sancho bij European Football. Gearchiveerd op 29 september 2022.