Life of Pi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Life of Pi
(Filmposter op en.wikipedia.org)
Alternatieve titel(s) L'histoire de Pi
Regie Ang Lee
Producent Ang Lee
Gil Netter
David Womark
Scenario Yann Martel (boek)
David Magee (script)
Hoofdrollen Suraj Sharma
Irrfan Khan
Ayush Tandon
Gautam Belur
Gérard Depardieu
Muziek Mychael Danna
Montage Tim Squyres
Cinematografie Claudio Miranda
Distributie 20th Century Fox
Première Vlag van Verenigde Staten 21 november 2012
Vlag van België 19 december 2012
Vlag van Nederland 20 december 2012
Genre Avonturenfilm
Coming of Age
Drama
Speelduur 127 minuten
Taal Engels, Tamil, Frans
Japans, Hindi, Chinees
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Vlag van Canada Canada
Vlag van Taiwan Taiwan
Budget $ 120.000.000
Opbrengst $ 609.016.565
Gewonnen prijzen 54, waar van onder meer vier Oscars voor Beste Regie, Beste filmmuziek, Beste cinematografie, Beste visuele effecten
Overige nominaties 79
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Life of Pi is een 3D-film uit 2012. Het verhaal is gebaseerd op het gelijknamige boek van Yann Martel. De film werd geregisseerd door Ang Lee. Naast echte dieren is er gebruikgemaakt van digitale animatie.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Een Indiase jongen, Piscine Molitor Patel, is vernoemd naar een zwembad in Frankrijk waarover zijn oom enthousiast was. Hij wordt gepest omdat zijn naam klinkt als het Engelse pissing. Het lukt hem echter de bijnaam Pi te verwerven door honderden decimalen van de wiskundige constante uit zijn hoofd te leren.

Pi is lid van een gezin dat een dierentuin runt en eigenaar is van de dieren. Wanneer Pi als kleine jongen op een dag de Bengaalse tijger, die omwille van een administratieve fout Richard Parker heet, een stuk vlees wil voeren en daarbij zijn arm tussen de tralies steekt, pepert zijn vader hem in dat een tijger altijd gevaarlijk blijft ook al denk je een vriendschappelijke relatie met hem te hebben.

Het gezin emigreert per boot naar Canada en neemt de dieren mee om in Amerika te verkopen. Onderweg vergaat het schip. Pi's ouders en broer komen om. Pi belandt in een reddingssloep samen met een zebra, een orang-oetan, een hyena en Parker. De hyena doodt de zebra en de orang-oetan. Daarop valt Parker de hyena aan. Pi en Parker blijven over. Voor zijn veiligheid verblijft Pi op een vlot terwijl Parker op de sloep verblijft. Pi vangt vis voor Parker, want als die te veel honger zou krijgen zou hij naar het vlot kunnen zwemmen om Pi aan te vallen. Op een dag springt Parker in het water om een vis te vangen en komt hij zonder hulp niet meer op de boot. Pi heeft daarmee de kans om van Parker af te komen, maar kan dit toch niet over zijn hart verkrijgen en helpt hem aan boord (waar hij geen spijt van krijgt: zijn zorg voor Parker en het gezelschap dat Parker biedt, houden Pi op de been).

Na verloop van tijd wordt het verblijf op het vlot voor Pi onhoudbaar. Hij weet Parker enigszins te temmen. Hierdoor kan Pi ook op de boot verblijven zonder dat Parker hem aanvalt. Pi raakt zijn noodrantsoenen kwijt bij een aanval van een walvis, maar later worden ze overspoeld door vliegende vissen waar ze zich aan tegoed doen. Tijdens een volgende storm verliest Pi ook zijn noodvlot en al het materiaal. Enkel de boot en een dekzeil blijven over. Ook komen ze op een drijvend eiland vol met stokstaartjes, algen, zeewier en zoet water. Het blijkt er echter gevaarlijk want er zijn vleesetende planten en het zoete water wordt in de nacht zo'n sterk zuur dat de zeedieren er in oplossen. Daarom vertrekken ze weer.

Uiteindelijk bereiken ze land. Parker trekt de jungle in. Pi is teleurgesteld dat de tijger niet eens meer even omkijkt en zonder enig afscheid vertrekt. Pi beseft dat zijn vader gelijk had: je kan geen vriendschappelijke relatie met een wild dier opbouwen.

Pi wordt ondervraagd door twee verzekeringsinspecteurs die de oorzaak van de ramp moeten achterhalen. Ze geloven hem niet en, belangrijker, ze zijn bang dat hun opdrachtgevers het verhaal niet zullen geloven. Daarop vertelt Pi een geloofwaardigere versie.

Dit alles vertelt Pi op latere leeftijd aan een schrijver, die over hem gehoord heeft en hem komt opzoeken. De schrijver ontdekt in het tweede verhaal dat de zebra een zwaargewonde matroos was, de hyena een kok die het lichaam van de matroos gebruikte als visvoer, de orang-oetan Pi's moeder die door de kok werd vermoord en Pi de tijger die de kok doodde. Pi zegt dat de oorzaak van de ramp nooit werd opgehelderd en dat, omdat hij de enige overlevende is, er ook geen bewijzen zijn welk verhaal nu waar is. Daarop vraagt hij de schrijver welk verhaal hij prefereert. De schrijver kiest voor het eerste omdat dat het mooiste is. Daarop stelt Pi dat het met religie net zo is: de leer is zo bijzonder dat het moeilijk te geloven is, maar men geeft zich toch er aan over. In de laatste scène geeft Pi een kopie van het officiële verslag van de verzekeringsinspecteurs. Daaruit blijkt dat zij uiteindelijk ook voor de eerste versie opteerden.

Acteurs[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage Opmerking
Sharma, Suraj Suraj Sharma Piscine Molitor "Pi" Patel
Khan, Irrfan Irrfan Khan Piscine Molitor "Pi" Patel als volwassen Pi
Belur, Gautam Gautam Belur Piscine Molitor "Pi" Patel als 5-jarige Pi
Tandon, Ayush Ayush Tandon Piscine Molitor "Pi" Patel als 11/12-jarige Pi
Spall, Rafe Rafe Spall Yann Martel de echte Canadese auteur die het boek Life of Pi heeft geschreven
, Tabu Tabu Gita Patel Pi's moeder
Hussain, Adil Adil Hussain Santosh Patel Pi's vader
Khan, Ayan Ayan Khan als 7-jarige
Khaleeli, Mohamed Abbas Mohamed Abbas Khaleeli Ravi Patel als 13/14-jarige Pi's oudere broer
Sivakumar , Vibish Vibish Sivakumar Ravi Patel als 18/19-jarige Pi's oudere broer
Depardieu, Gérard Gérard Depardieu kok
Po-chieh, Wang Wang Po-chieh zeeman
Huang, Jag Jag Huang zeeman
Sainath, Shravanthi Shravanthi Sainath Anandi Pi's vriendin
Di Stefano, Andrea Andrea Di Stefano priester
Alouf, Elie Elie Alouf Francis
*Pi refereert aan Francis als "Mamaji", een Hindi-woord voor "oom van moederszijde"

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

De film won op 24 februari 2013 vier Oscars, nadat hij elf keer was genomineerd. Een van de Oscars ging naar de Nederlander Erik Jan de Boer[1] voor Beste Visuele Effecten. Met vier onderscheidingen was het de meest succesvolle film tijdens de Oscar-uitreiking.

De vier Oscars waren voor: