Louis Zimmermann (1913-1998)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Louis Zimmerman (1913-1998))
Louis Zimmermann
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren Amsterdam, 27 februari 1913
Overleden Den Haag, 28 april 1998
Partij SDAP, PvdA
Titulatuur Dr.
Politieke functies
1946-1947 Gemeenteraadslid Amsterdam
1946 Lid Tweede Kamer
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Nederland

Louis Jacques Zimmermann[1] (Amsterdam, 27 februari 1913 - Den Haag, 28 april 1998) was een Nederlands econoom, hoogleraar en politicus.[2]

Familie[bewerken | brontekst bewerken]

Zimmermann was een zoon van Louis Johann Heinrich Zimmermann (1873-1954), violist en concertmeester van het Concertgebouworkest, en Maria Chits (1873-1942). Hij trouwde met H.M. (Leny) Schilperoort (1912-1997).

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Zimmermann studeerde economie aan de Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam en promoveerde in 1941 in de economische wetenschappen. Hij was wetenschappelijk medewerker bij de SDAP (1939-1940), de Nederlandsche Economische Hogeschool te Rotterdam (vanaf 1940) en het Centraal Bureau voor de Statistiek (1940-1945). In 1944 stelde hij samen met Karel van Boeschoten (1907-1980) de bundel Berijmd verzet samen. Van 1945 tot 1946 was hij redacteur economie van Het Parool.

Politiek[bewerken | brontekst bewerken]

Zimmermann was politiek actief. Hij was aanvankelijk lid van de SDAP, maar stapte in 1946 over naar de PvdA. Hij was gemeenteraadslid van Amsterdam (1946-1947). Van 19 september 1946 tot 24 oktober 1946 was hij lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Hij werd Kamerlid, omdat Ko Suurhoff, die hoger op de lijst stond, niet in de gelegenheid was geweest zijn geloofsbrieven in te sturen, en dus geen zitting kon nemen. Zimmermann was bereid was de zetel tijdelijk in te nemen en direct weer op te geven, zodat Suurhoff deze alsnog kon overnemen.

Onderwijs[bewerken | brontekst bewerken]

Zimmermann werd hoogleraar aan de juridische en economische faculteit van de "Johannes Gutenberg Universität" in Mainz (1947-1952) en vervolgens docent aan het Institute of Social Studies (1952-1954). In de jaren vijftig was hij particulier economisch adviseur, maar ook adviseur van het ministerie van Economische Zaken. Van 1961 tot 1983 was hij hoogleraar economie aan de Vrije Universiteit te Brussel. Vanaf 1967 was hij verbonden aan de Universiteit van Amsterdam op het gebied "economie van de minder ontwikkelde gebieden", als buitengewoon hoogleraar (1967-1971), hoogleraar (1971-1978) en met leeropdracht (1978-1980).

Zimmermann overleed in 1998 op 85-jarige leeftijd.

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

Tot de publicaties van L.J. Zimmerman behoren:

  • 1941: Sparen, beleggen en investeren in de economische literatuur (dissertatie)
  • 1952: The prosperity to Monopolize
  • 1953: De geschiedenis van het economisch denken
  • 1960: Arme en Rijke landen. Een economische analyse
  • 1967: De toekomstige verhouding tussen ontwikkelde en onderontwikkelde gebieden op lange termijn (oratie)
  • 1978: De verhouding tussen ontwikkelde en onderontwikkelde gebieden opnieuw bezien (afscheidscollege Amsterdam op 26 juni 1978)
  • 1987: Politieke economie van Plato tot Marx. Groningen : Wolters Noordhoff. ISBN 90 01 98480 0