John Cordier
| John Cordier | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemeen | ||||
| Volledige naam | John Cordier | |||
| Geboren | Oudenburg, 1 september 1941 | |||
| Overleden | Bonheiden, 22 januari 2002 | |||
| Kieskring |  Mechelen
| |||
| Regio |  Vlaanderen
| |||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| Functie | Politicus Ondernemer | |||
| Partij | CVP | |||
| Functies | ||||
| 1982–1992 | Voorzitter KV Mechelen | |||
| 1997–? | Voorzitter raad van beheer Koninklijk Ballet van Vlaanderen | |||
| 1999–2000 | Voorzitter Fabrimetal | |||
| 2000–2002 | Voorzitter Agoria | |||
| 2001–2002 | Gemeenteraadslid Mechelen | |||
| 2001–2002 | Schepen Mechelen | |||
| ||||
John Cordier (Oudenburg, 1 september 1941 – Bonheiden, 22 januari 2002[1]) was een Belgisch ondernemer en politicus voor de CVP.
Levensloop
Hij begon zijn professionele carrière als marconist op zeeschepen. In 1969 startte hij Telindus op, een modem- en netwerkproducent. Onder zijn leiding groeide Telindus uit tot een van de grote Europese netwerkintegratoren. De eerste reeks modems vernoemde hij naar zijn dochters.[2] Het bedrijf is momenteel gevestigd te Haasrode – nabij Leuven – en het heeft filialen in heel Europa en Zuidoost-Azië.
In de sportwereld was Cordier ook erg actief: hij was onder andere 11 jaar lang de voorzitter van de Belgische voetbalclub KV Mechelen. Hij haalde met Aad de Mos een toptrainer in huis en trok in de loop der jaren internationals als onder meer Michel Preud'homme, Lei Clijsters, Graeme Rutjes, John Bosman, Philippe Albert, Marc Emmers en Erwin Koeman.[3] Onder zijn leiding en dankzij zijn financiële steun is de club in die periode (1982–1993) uitgegroeid tot een topploeg, met als belangrijkste wapenfeit de overwinning tegen Ajax in 1988 in de finale van de Europacup II en enkele maanden later winst in de UEFA Super Cup van PSV.
In het begin van de jaren 90 ging Telindus door een moeilijke periode. Cordier besloot zich terug te trekken uit KV Mechelen. De club was financieel wel gezond, dankzij de verkoop van verschillende spelers, onder andere aan RSC Anderlecht. Na zijn aftreden als voorzitter ging de club stilaan bergaf, vooral doordat financiële middelen ontbraken. Daarnaast speelde Cordier ook een actieve rol in de culturele wereld, als voorzitter van de raad van beheer van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen.[4] Daarnaast was hij tot 1995 voorzitter van de werkgeversorganisatie Fabit, verantwoordelijk voor de elektronica-, informatie- en telecommunicatiesector binnen Fabrimetal.[5] In 1999 volgde Cordier Julien De Wilde op als voorzitter van de beroepsfederatie Fabrimetal,[6] dat daarop werd omgedoopt tot Agoria.[7] Na zijn dood werd hij opgevolgd door Thomas Leysen.[8]
Hij engageerde zich met de CVP in de plaatselijke politiek in Mechelen[9] en werd na de lokale verkiezingen van 2000 eerste schepen in zijn thuisstad. Verder was hij de stuwende kracht achter Mobistar (opgericht door France Télécom en Telindus) dat onder zijn voorzitterschap naast Proximus de belangrijkste mobiele operator werd in België.[10]
John Cordier stierf op 22 januari 2002 aan een hartstilstand. Op dat moment revalideerde hij nog van een hersenbloeding die hij enkele maanden eerder had opgelopen. Hij werd 60 jaar. De uitvaartplechtigheid vond plaats in de Sint-Romboutskathedraal te Mechelen.
Bibliografie
- Managers in Vlaanderen: John Cordier over een nieuwe ondernemingsstijl, Telindus en KV Mechelen; Bart Verduyn; Uitgeverij Elsevier; 1986; ISBN 90 698 200 64
| Voorganger: Herman Candries |
Voorzitter van KV Mechelen 1982–1992 |
Opvolger: Willy Dussart |
| Voorganger: Julien De Wilde |
Voorzitter van Fabrimetal / Agoria 1999–2002 |
Opvolger: Thomas Leysen |
Bronnen, noten en/of referenties
|