D4 (hunebed)
| D4 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Hunebed D4 te Midlaren | ||||
  | ||||
| Situering | ||||
| Coördinaten | 53° 6′ NB, 6° 40′ OL | |||
| ||||
Hunebed D4 ligt op de Steenakkers aan de Schutsweg ten zuiden van Midlaren in de Nederlandse provincie Drenthe. Hunebed D4 ligt - vanaf de weg gezien - voor zijn 'tweelingbroer' en zorgt ervoor dat deze nog wat meer aan het zicht is onttrokken. Samen met hunebed D3 wordt dit hunebed de "Hunenborg" genoemd.
Het hunebed ligt samen met het D3 wat verscholen tussen twee oude boerderijtjes (keuterijtjes) (nr. 40 en 42) net buiten het dorp Midlaren. Ze zijn begroeid met korstmossen.
Bouw[bewerken | brontekst bewerken]
D4 is gebouwd tussen 3400 en 3100 v.Chr. en wordt toegeschreven aan de trechterbekercultuur.
Het hunebed heeft 7 dekstenen, deze zijn allen van de draagstenen gegleden.[1]
Het hunebed is 14,8 meter lang en 3,9 meter breed[2].
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Beide boerderijtjes zijn op 31 december 1869 voor honderd gulden overgenomen van de Boermarke van Midlaren door het Rijk. In 1870 werden de resten van de dekheuvels afgegraven, hierbij kwamen potten en drie vuurtstenen bijltjes tevoorschijn. De hunebedden werden gefotografeerd door Friedrich Julius von Kolkow.
Van Giffen noemt het hunebed "erg gestoord"[3].
In 1965 werd een restauratie uitgevoerd[4], de stenen verzakten door vlierstruiken in de kelder. In 1983 werden gasbetontegels geplaatst om illegale schatgraverij te voorkomen. In 2003 werd aardewerk uit de tijd van de hunebedbouwers aangetroffen onder de vloer van de schuur van nummer 40.[5]
De hunebedden worden beheerd door Het Drentse Landschap en werden in 2003 erkend als rijksmonument. Een van de boerderijtjes is inmiddels aangekocht door Het Drentse Landschap.[6] Op de afbeelding is dit keuterijtje goed te zien.
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 