Classic Brugge-De Panne
.svg){kind=small} Driedaagse Brugge-De Panne
| ||||
|---|---|---|---|---|
| Lokale naam | Driedaagse Brugge-De Panne | |||
| Regio | Vlaanderen | |||
| Periode | maart-april | |||
| Organisator | KVC Panne Sportief | |||
| Classificatie | ||||
| Discipline | weg | |||
| Type | Eendagskoers | |||
| Internationale kalender | UCI World Tour | |||
| Geschiedenis | ||||
| Eerste editie | 1977 | |||
| Aantal edities | 43 (2019) | |||
| Eerste winnaar | Roger Rosiers
| |||
| Laatste winnaar |  Dylan Groenewegen
| |||
| Laatste Bel. winnaar | Philippe Gilbert (2017) | |||
| Laatste Ned. winnaar | Dylan Groenewegen (2019) | |||
| Meeste zeges | Eric Vanderaerden (5 zeges) | |||
| ||||
De Driedaagse Brugge-De Panne (voorheen Driedaagse van De Panne-Koksijde) is een driedaagse wielerwedstrijd die jaarlijks in het uiterste westen van Vlaanderen wordt verreden, rond de plaatsen De Panne en Brugge.
Geschiedenis
De Driedaagse van De Panne bestaat sinds 1977 en sinds 2005 maakt ze deel uit van het Europese continentale circuit.
De laatste jaren komt de eerste etappe steevast aan in Zottegem. De wedstrijd vond tot 2017 meestal plaats eind maart - begin april, op de dinsdag, woensdag en donderdag vóór de Ronde van Vlaanderen. Omdat de Driedaagse op een vergelijkbaar parcours wordt verreden, met veel heuvels uit de Vlaamse Ardennen en diverse kasseienstroken, wordt ze door veel renners gebruikt als een voorbereiding op deze wedstrijd. Traditioneel bestaat de wedstrijd uit drie gewone etappes, met op de slotmiddag een afsluitende tijdrit. Het is hier waar de wedstrijd meestal wordt beslist. De leiderstrui in het algemene tijdsklassement heeft in deze rittenwedstrijd een witte kleur.
In 2018 verschoof de Driedaagse een week naar voren, in de week na Milaan-Sanremo en voorafgaand aan de E3 Harelbeke op vrijdag en Gent-Wevelgem op zondag. De woensdag vóór de Ronde van Vlaanderen is nu bestemd voor Dwars door Vlaanderen. Er werd ook een nieuw concept bedacht: op de eerste twee dagen (dinsdag en woensdag) wedstrijden voor de elite mannen en de derde dag (donderdag) voor de elite vrouwen.[1] De startplaats van de wedstrijden wordt Brugge (dat niet langer startplaats is van de Ronde van Vlaanderen) en de finish blijft in De Panne. De naam wijzigt hierdoor ook in de Driedaagse Brugge-De Panne. Het sprintcriterium op de eerste dag kwam echter te vervallen door gebrek aan interesse bij ploegen.[2] De wedstrijd voor de mannen is een eendagskoers in de buiten categorie (UCI 1.HC) en de wedstrijd voor vrouwen maakt deel uit van de UCI Women's World Tour. De vernieuwde Driedaagse mijdt nu de Vlaamse Ardennen en zoekt nu in West-Vlaanderen kasseien, duinen en de Moeren als elementen. De verwachting is dat ook de wind een rol zal spelen. Qua beklimmingen worden enkele hellingen in het Heuvelland opgezocht, de belangrijkste is de Kemmelberg.
Hellingen
Zie Lijst van beklimmingen in de Driedaagse Brugge-De Panne voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Erelijst mannen
Meervoudige winnaars
| Zeges | Renner | Land | Jaren |
|---|---|---|---|
| 5 | Eric Vanderaerden | België |
1986, 1987, 1988, 1989, 1993 |
| 2 | Michele Bartoli |  Italië |
1995, 1998 |
| Vjatsjeslav Jekimov |  Rusland |
1996, 2000 | |
| Peter Van Petegem | België |
1999, 2002 | |
| Sylvain Chavanel |  Frankrijk |
2012, 2013 |
Meeste etappezeges
| Aantal | Wielrenner |
|---|---|
| 13 | Eric Vanderaerden
|
| 6 |  Alexander Kristoff
|
| 5 | .svg){kind=small} Mark Cavendish
|
| Eddy Planckaert
|
Erelijst vrouwen
| Jaar | Winnaar | Tweede | Derde |
|---|---|---|---|
| 2018 | Jolien D'Hoore
|
 Chloe Hosking
|
 Christine Majerus
|
| 2019 | Kirsten Wild
|
Lorena Wiebes
|
Lotte Kopecky
|
| 2020 | Niet verreden | ||
Sjabloon:Navigatie Driedaagse van De Panne-Koksijde
· 
· 
- ↑ Driedaagse De Panne-Koksijde wordt tweedaagse (voor mannen én vrouwen) Het Laatste Nieuws, www.HLN.nl, 10 augustus 2017
- ↑ Driedaagse De Panne-Koksijde wordt eendagskoers Wielerflits.nl, 5 februari 2018