Exposition Universelle (1900)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
EXPO 1900 Parijs
Overzicht van Exposition Universelle
Overzicht van Exposition Universelle
BIE-classificatie Universele tentoonstelling
Naam Exposition Universelle de 1900
Bouwwerk Metro van Parijs
Oppervlakte 216 ha
Uitvinding(en) geluidsfilm, roltrap, dieselmotor, heliograaf
Ligging
Land Frankrijk
Locatie Champ-de-Mars
Trocadéro
Bois de Vincennes
Esplanade des Invalides
Data
Openingsdatum 14 april 1900
Sluitingsdatum 12 november 1900
Universele tentoonstellingen
Vorige Wereldtentoonstelling van 1897 in Brussel
Volgende Louisiana Purchase Exposition in St. Louis
Plan Pratique
een van de foto's van FB Johnston

De Exposition Universelle van 1900 was een wereldtentoonstelling die werd gehouden in Parijs, Frankrijk, ter viering van alles wat in de afgelopen eeuw was bereikt en om ontwikkeling in de volgende eeuw te promoten. De stijl die volop aanwezig was op de tentoonstelling was Jugendstil. Het Bureau International des Expositions heeft de tentoonstelling achteraf erkend als de 13e universele wereldtentoonstelling.

De tentoonstelling duurde van 15 april tot 12 november 1900.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

Een speciaal comité geleid door Gustave Eiffel reikte een gouden medaille uit aan Lavr Proskoerjakovs project voor de Krasnojarskbrug. Meer dan 50 miljoen mensen bezochten de tentoonstelling, wat destijds een wereldrecord was. De Franse overheid verdiende 7 miljoen frank aan de tentoonstelling. In totaal stonden er 76.000 exposanten, verspreid over een gebied van 1,12 km2.

Een aantal van de bekendste bouwwerken in Parijs werden gebouwd voor de tentoonstelling, waaronder het Gare de Lyon, station Musée d'Orsay, de Pont Alexandre-III, het Grand Palais en het Petit Palais. De eerste lijn van de Metro van Parijs werd tijdens de tentoonstelling in gebruik genomen.

Deel van de tentoonstelling waren de Olympische Zomerspelen van 1900, die over een periode van vijf maanden plaatsvonden. De spelen werden gekenmerkt door het feit dat voor het eerst vrouwen deelnamen. Bij bepaalde sporten deden multinationale teams mee.

Prestaties[bewerken | brontekst bewerken]

De Exposition Universelle was de plek waar voor het eerst geluidsfilms en roltrappen werden tentoongesteld. Op de tentoonstelling demonstreerde Rudolf Diesel zijn dieselmotor, die op puur plantaardige olie liep. Op de tentoonstelling werden tevens veel panorama’s en verbeteringen van de techniek van het maken van panorama’s getoond.

Centraal op de expositie stond de Great Exposition Refractor, een refractor-telescoop met een diameter van 1,25 m en een optische tube van 60 m lang en 1,5 m in diameter.

De expositie had een eigen Palais l'Electrique. Een van de bezienswaardigheden was de rue de l'avenir (straat van de toekomst), een 3½ kilometer lang elektrisch rolpad dat op een 7 meter hoge brug langs het expositieterrein voerde.

De tentoonstelling bevatte ook de Exposé nègre, waarbij foto’s door Frances Benjamin Johnston van haar negroïde studenten aan het Hampton Instituut tentoon werden gesteld.[1] Deze tentoonstelling werd deels door Booker T. Washington georganiseerd en was bedoeld om aan te tonen hoe Afro-Amerikanen op een positieve manier bijdroegen aan de Amerikaanse gemeenschap.[1] Ten tijde van de tentoonstelling vonden er in de Verenigde Staten nog veel lynchpartijen plaats. Deze tentoonstelling werd gedeeld met een volkstentoonstelling.

Tijdens de wijnwedstrijd die op de tentoonstelling werd gehouden, versloeg een Russische wijn alle Franse wijnen voor de titel 'Grand Prix de Champagne'. Campbell's kreeg er de gouden medaille, die nog altijd op hun logo staat afgebeeld.

Blikvanger in het 'Paleis voor Decoratie, Meubilering en Diverse Industrieën'[2] was het eierschaalporselein van de plateelbakkerij Rozenburg.

Paviljoens[bewerken | brontekst bewerken]

Er waren diverse landenpaviljoens. Nederland had er echter voor gekozen geen nationaal paviljoen in te richten, maar een paviljoen over Nederlands-Indië te bouwen, waarbij de nadruk lag op de cultuurhistorie. Cornelis Marinus Pleyte, oud-conservator van het Rijks Ethnographisch Museum in Leiden en het Ethnographisch Museum Artis in Amsterdam had voor deze expositie 28 beelden van hindoegoden in Bali laten maken. Verder had Nederland voor de tentoonstelling de boeddhistische tempel Candi Sari uit midden-Java laten nabouwen.[3]

Indisch paviljoen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Replica van de Candi Saritempel uit Java

  • Beeld van Uma, de gemalin van Shiva

  • Beeld van Brahma

  • Beeld van Garuda, het rijdier van Vishnu

  • Beeld van de hellegod Yama

  • Beeld van Hanuman, de generaal van het apenleger

Beelden van landenpaviljoens[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Exposition Universelle (1900) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
achteraf door BIE erkend:Londen (1851) · Parijs (1855) · Londen (1862) · Parijs (1867) · Wenen (1873) · Philadelphia (1876) · Parijs (1878) · Melbourne (1880) · Barcelona (1888) · Parijs (1889) · Chicago (1893) · Brussel (1897) · Parijs (1900) · St. Louis (1904) · Luik (1905) · Milaan (1906) · Brussel (1910) · Turijn (1911) · Gent (1913) · San Francisco (1915) · Barcelona/Sevilla (1929) · Chicago (1933)
algemeen/universeel (BIE):Brussel (1935) · Parijs (1937) · New York (1939) · Port-au-Prince (1949) · Brussel (1958) · Seattle (1962) · Montreal (1967) · Osaka (1970) · Sevilla (1992) · Hannover (2000) · Shanghai (2010) · Milaan (2015) · Dubai (2020) · Osaka (2025)
gespecialiseerde tentoonstellingen (BIE):Stockholm (1936) · Helsinki (1938) · Luik (1939) · Parijs (1947) · Lyon (1949) · Stockholm (1949) · Lille (1951) · Jeruzalem (1953) · Rome (1953) · Napels (1954) · Turijn (1955) · Helsingborg (1955) · Beit Dagan (1956) · Berlijn (1957) · Turijn (1961) · München (1965) · San Antonio (1968) · Budapest (1971) · Spokane (1974) · Okinawa (1975) · Plovdiv (1981) · Knoxville (1982) · New Orleans (1984) · Plovdiv (1985) · Tsukuba (1985) · Vancouver (1986) · Brisbane (1988) · Plovdiv (1991) · Genua (1992) · Daejeon (1993) · Lissabon (1998) · Nagoya (2005) · Zaragoza (2008) · Yeosu (2012) · Astana (2017) · Buenos Aires (2023)
AIPH-tuinbouwtentoonstellingen (BIE):Floriade Rotterdam (1960) · Hamburg (1963) · Wenen (1964) · Parijs (1969) · Floriade Amsterdam (1972) · Hamburg (1973) · Wenen (1974) · Montreal (1980) · Floriade Amsterdam (1982) · München (1983) · Liverpool (1984) · Osaka (1990) · Floriade Zoetermeer/Den Haag (1992) · Stuttgart (1993) · Kunming (1999) · Floriade Haarlemmermeer (2002) · Rostock (2003) · Chiang Mai (2006/7) · Floriade Venlo (2012) · Antalya (2016) · Beijing (2019) · Doha (2021) · Floriade Almere (2022)
afgelaste tentoonstellingen:E42, Rome (1942) · EXPO 95 Wenen & Budapest (1995) · Seine Saint Denis (2004)
overige wereldtentoonstellingen:New York (1853) · Dublin (1853) · Tokio (1867) · Dublin (1874) · Berlijn (1879) · Sydney International Exhibition (1879) · Amsterdam (1883) · New Orleans (1884) · Antwerpen (1885) · Londen (1886) · Amsterdam (1887) · Brussel (1888) · Glasgow (1888) · Melbourne (1888) · Antwerpen (1894) · Milaan (1894) · San Francisco (1894) · Atlanta (1895) · Amsterdam (1895) · Berlijn (1896) · Buffalo (1901) · Turijn (1902) · Christchurch (1906) · Dublin (1907) · Hampton Roads (1907) · Seattle (1909) · Lyon (1914) · Semarang (1914) · San Diego (1915) · Rio de Janeiro (1922) · Wembley (1924) · Parijs (1925) · Philadelphia (1926) · Antwerpen (1930) · Luik (1930) · Parijs (1931) · Cleveland (1936) · San Francisco (1939) · New York (1964)
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Exposition_Universelle_(1900)&oldid=56885282"