Finale UEFA Champions League 2009

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Finale UEFA Champions League
Finale UEFA Champions League 2009
Competitie UEFA Champions League 2008–09
Datum 27 mei 2009
Stadion Stadio Olimpico
Locatie Rome, Italië
Scheidsrechter Massimo Busacca (Zwitserland)
Toeschouwers 62.467
Man van de wedstrijd UEFA:
Xavi (Barcelona)
Supporters:
Lionel Messi (Barcelona)
Weer Heldere hemel
23 °C
71% luchtvochtigheid[1]
← Vorige     Volgende →
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De UEFA Champions Leaguefinale van het seizoen 2008/09 is de zeventiende finale in de geschiedenis van de Champions League. De wedstrijd vond plaats op 27 mei 2009 in het Stadio Olimpico in Rome. Titelverdediger Manchester United nam het op tegen het Spaanse FC Barcelona. FC Barcelona onttroonde Manchester United en won zo voor de derde keer de Chamions League in de clubgeschiedenis. Een vroeg openingsdoelpunt van Samuel Eto'o en een kopbal van Lionel Messi twintig minuten voor tijd beslechtten het pleit in het voordeel van de Blaugrana.

Bij Manchester United stond Edwin van der Sar onder de lat. Hij werd een jaar eerder door de UEFA nog verkozen tot "Man van de Match". Dit jaar was deze eer weggelegd voor Xavi. De supporters verkozen dan weer Messi tot "Man van de Match". De finale was de laatste wedstrijd van Cristiano Ronaldo in loondienst van Manchester United voor hij in de zomer van 2009 naar Real Madrid verkaste. Real Madrid kocht Cristiano Ronaldo voor destijds een bedrag van 94 miljoen euro.

Voorgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Messi legt aan, Carrick kijkt toe.

Manchester United won de Champions League al in 1999 en 2008. FC Barcelona won de trofee enkel in 2006, het versloeg toen het Engelse Arsenal FC in de finale. In 1984 speelden Manchester United en FC Barcelona al tegen elkaar. Manchester United versloeg FC Barcelona toen in de kwartfinale van de Europacup II. In 1991 stonden beide clubs in de finale van de Europacup II. Manchester United won toen met 2-1 na twee goals van Mark Hughes. In 1995 en 1999 zaten de twee clubs in dezelfde groep tijdens de groepsfase van de Champions League. In 1994 plaatsten zowel FC Barcelona als Manchester United zich voor de volgende ronde, in 1998 vloog FC Barcelona er in de groepsfase uit.

Maar de belangrijkste confrontatie dateerde van een jaar eerder. In 2008 speelden Manchester United en FC Barcelona tegen elkaar in de halve finale van de Champions League. In twee spannende wedstrijden trok Manchester United aan het langste eind. Manchester United schakelden FC Barcelona uit met slechts één doelpunt en versloegen nadien Chelsea FC in de finale.

Openingsceremonie[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de openingsceremonie speelde een team van Europese voetballers, onder leiding van Ruud Gullit, een partijtje voetbal tegen een Italiaans team met onder meer gewezen voetballers Alessandro Costacurta en Bruno Conti. Verscheidene ex-spelers en -trainers van beide clubs waren ook aanwezig. Zo draafden onder meer Bryan Robson, Ole Gunnar Solskjær en Hristo Stoichkov op. De Italiaanse tenor Andrea Bocelli zong tijdens de openingsceremonie Il Gladiatore en zong ook mee met de officiële titelsong van de Champions League.

Motivatievideo[bewerken | brontekst bewerken]

Trainer Josep Guardiola motiveerde zijn team door voor de aftrap een video te tonen in de kleedkamer. De video was een montage van FC Barcelona's hoogtepunten van dat seizoen en beelden uit de film Gladiator. Luciano Pavarotti's versie van het nummer Nessun dorma diende als soundtrack. Het filmpje duurde zo'n 7 minuten. Enkele spelers waren zo beroerd dat ze moesten huilen. Toen de spelers van FC Barcelona nadien in de spelerstunnel stonden te wachten, zei Guardiola geen woord meer.

Wedstrijddetails[bewerken | brontekst bewerken]


27 mei 2009
20:45 (UTC+2)
FC Barcelona Vlag van Spanje 2 – 0 Vlag van Engeland Manchester United Stadio Olimpico, Rome
Toeschouwers: 62.467
Scheidsrechter: Massimo Busacca (Zwitserland)
Eto'o Goal 10'
Messi Goal 70'
Barcelona
Man United
FC Barcelona:
GK 1 Vlag van Spanje Víctor Valdés
RB 5 Vlag van Spanje Carles Puyol Aanvoerder
CB 24 Vlag van Ivoorkust Yaya Touré
CB 3 Vlag van Spanje Gerard Piqué Kreeg geel 16'
LB 16 Vlag van Brazilië Sylvinho
DM 28 Vlag van Spanje Sergio Busquets
CM 6 Vlag van Spanje Xavi
CM 8 Vlag van Spanje Andrés Iniesta 90+2'
RW 10 Vlag van Argentinië Lionel Messi
CF 9 Vlag van Kameroen Samuel Eto'o
LW 14 Vlag van Frankrijk Thierry Henry 72'
Wisselspelers:
GK 13 Vlag van Spanje José Manuel Pinto
DF 2 Vlag van Uruguay Martín Cáceres
DF 46 Vlag van Spanje Marc Muniesa
MF 15 Vlag van Mali Seydou Keita 72'
MF 7 Vlag van IJsland Eiður Guðjohnsen
MF 11 Vlag van Spanje Bojan
MF 27 Vlag van Spanje Pedro 90+2'
Coach:
Vlag van Spanje Josep Guardiola
Manchester United:
GK 1 Vlag van Nederland Edwin van der Sar
RB 22 Vlag van Ierland John O'Shea
CB 5 Vlag van Engeland Rio Ferdinand
CB 15 Vlag van Servië Nemanja Vidić Kreeg geel 90+3'
LB 3 Vlag van Frankrijk Patrice Evra
CM 8 Vlag van Brazilië Anderson 46'
CM 16 Vlag van Engeland Michael Carrick
CM 11 Vlag van Wales Ryan Giggs Aanvoerder 75'
RW 13 Vlag van Zuid-Korea Park Ji-Sung 66'
CF 7 Vlag van Portugal Cristiano Ronaldo Kreeg geel 78'
LW 10 Vlag van Engeland Wayne Rooney
Wisselspelers:
GK 29 Vlag van Polen Tomasz Kuszczak
DF 21 Vlag van Brazilië Rafael
DF 23 Vlag van Noord-Ierland Jonathan Evans
MF 17 Vlag van Portugal Nani
MF 18 Vlag van Engeland Paul Scholes 75' Kreeg geel 81'
FW 9 Vlag van Bulgarije Dimitar Berbatov 66'
FW 32 Vlag van Argentinië Carlos Tévez 46'
Coach:
Vlag van Schotland Alex Ferguson

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]