Freddy Van Gaever

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Freddy Van Gaever
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemeen
Geboren Berchem, 19 juni 1938
Overleden 15 december 2017
Kieskring Antwerpen
Regio Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Land Vlag van België België
Functie Politicus
Partij Vlaams Belang
Functies
1966 - ? Algemeen directeur DAT
? - ? Algemeen directeur EAT
? - ? Bestuurslid VG Airlines
2004-2007 Vlaams Parlementslid[1]
2007-2012 Gemeenteraadslid Wommelgem
2007-2010 Gecoöpteerd senator[2]
Website
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Economie

Freddy Van Gaever (Berchem, 19 juni 1938 - Antwerpen, 15 december 2017) was een Belgisch zakenman en politicus voor Vlaams Belang.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn secundaire studies ging hij studeren aan de Universiteit Antwerpen, waar hij afstudeerde als licentiaat in de handels- & maritieme wetenschappen. Vervolgens studeerde hij aan het Limburgs Universitair Centrum (LUC) alwaar hij het diploma Master in Tourism behaalde. Reeds in zijn studentenjaren was hij actief in het maatschappelijk middenveld. Zo zat hij samen met Wilfried Martens in het Comité van Leiding van de Vlaamse Vereniging van Studenten (VVS).

Bedrijfsleven[bewerken | brontekst bewerken]

Hij bouwde een loopbaan uit in de toeristische, de transport- en de luchtvaartsector. Hij lag mee aan de basis van Delta Air Transport (later SN Brussels Airlines, nu Brussels Airlines), European Air Transport (nu DHL Express Belgium), VLM Airlines en VG Airlines (later Delsey Airlines). Dit bedrijf - dat slechts een jaar bestond - nam reeds bij aanvang een slechte start nadat er problemen bleken met de aflevering van een Air Operator Certificate (AOC), nadat Van Gaver te laat was geweest met het afleveren van de benodigde documenten zoals een businessplan voor de opstart op 1 maart 2002.[3] Tot eindelijk de eerste vlucht vertrok, slechts 15 dagen later dan gepland, met name op 15 maart van dat jaar.[4]

Als Vlaamsgezind ondernemer was hij een van de personen achter de denkgroep Pro Flandria en werkte hij mee aan de RTBF-reportage Bye Bye Belgium over de onafhankelijkheid van Vlaanderen.

Politiek engagement[bewerken | brontekst bewerken]

In 2004 stapte hij in de politiek als verruimingskandidaat voor het Vlaams Belang. Bij de derde rechtstreekse Vlaamse verkiezingen van 13 juni 2004 werd hij verkozen in de kieskring Antwerpen. Hij bleef Vlaams volksvertegenwoordiger tot eind juni 2007, waarna hij in het Vlaams Parlement werd opgevolgd door Frank Creyelman en zelf de overstap maakte naar de Senaat, waar hij van juli 2007 tot juni 2010 als gecoöpteerd senator zetelde. Ook was hij van 2007 tot 2012 gemeenteraadslid van Wommelgem.

Als een van de grootste gangmakers binnen het Vlaams Belang van de Forza Flandria was hij aanwezig bij de oprichting van Lijst Dedecker, maar in tegenstelling tot medeverruimer Jurgen Verstrepen maakte hij de overstap niet. Van Gaever onderhield ook goede banden met Hugo Coveliers van VLOTT.

Van Gaever was actief binnen de Vlaamse Beweging en hield zich in de politiek hoofdzakelijk bezig met thema's zoals transport (hij pleitte bijvoorbeeld voor langsnuiten), economische zaken (hij was voorstander van een inperking van de sociale uitkeringen) en de media (hij wilde een eigen Vlaamsgezinde rechtse krant opstarten).

Freddy Van Gaever legde zich ook toe op het schrijven van boeken, waarvan de meeste door Uitgeverij Egmont uitgegeven werden. Het gaat om Voetbal, een feest?, Volksvertegenwoordiger, een feest?, Lod, Zestig rode rozen, Luchtvaart, een feest? en Het leven heeft geen prijs. Zijn zevende boek Wegtransport, een feest? is nog niet uit. Als Vlaams Belanger werd hij geboycot door de reguliere uitgevers, om dit te omzeilen publiceerde hij onder het pseudoniem Frank Dewia. Deze naam was een samentrekking van de drie toenmalige VB-kopstukken met name Frank Vanhecke, Filip Dewinter en Gerolf Annemans.[5]

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Hij was gehuwd en had drie kinderen. Van Gaever overleed op 79-jarige leeftijd aan kanker.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]