Gebruiker:Chescargot/Yvonne Walter

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een backupversie van het lemma Yvonne Walter, gepubliceerd op 3 december 2023 in het kader van #100wikiwomen challenge 2023-2024. In deze kladblokversie staan nog delen die nog bewerkt moeten worden voordat ze in het eigenlijke lemma verwerkt kunnen worden.

Yvonne Walter
Chescargot/Yvonne Walter
Algemene informatie
Geboortenaam Yvonne de Kok
Geboren 4 oktober 1946
Geboorteplaats Eindhoven
Land Vlag van Nederland Nederland
Werk
Genre(s) jazz
Beroep zanger, songwriter
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Yvonne Walter (Eindhoven, 4 oktober 1946[1]), pseudoniem voor Yvonne de Kok, is een Nederlandse jazzzanger en songwriter. Ze wordt gerekend tot de top van jazzmusici in Nederland en België.[2]

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Van jongs af aan was De Kok kunstzinnig georiënteerd en met bijzondere interesse voor jazz. Door de tijdgeest en persoonlijke omstandigheden moest ze zich praktisch opstellen en kon ze zich slechts beperkt met de kunsten bezighouden. Haar eerste drie huwelijken stranden elk zodra zij zich realiseerde dat ze haar eigen behoeften en projecten negeerde. In haar eigen woorden: "Mijn generatie heeft zich met veel volharding moeten wringen uit het keurslijf van wat er van je werd verwacht als vrouw, vooral dan het in dienst staan van man en kroost en je eigen ambities opzijschuiven." Tegen haar vijftigste maakte ze het besluit voor haarzelf te kiezen en vol voor haar muzikale carrière te gaan.[3] Dat ging gepaard met een verhuis naar Antwerpen en verandering van haar naam.

Jeugd en eerste optredens[bewerken | brontekst bewerken]

Walter werd een jaar na de Tweede Wereldoorlog in Eindhoven geboren als Yvonne de Kok. Op haar zevende begon ze met pianospelen en als tiener trad ze op in bandjes van de middelbare school in Dordrecht.[4] In die tijd begon ze ook met liedjes schrijven.[5]

Ze is betrokken geweest in toneel en cabaret, maar koos bewust voor vocale jazz.[6] Ze volgde hiervoor lessen bij Len del Ferro en Dany Zonewa en is daarnaast autodidact. Ze werd ontdekt door Toots Thielemans met wie ze optrad.[7] Ze raakte goed bevriend met haar mentor, de jazzzanger Mark Murphy.[2]

De Kok met Trio Pim Bergman

Na diverse omzwervingen in Nederland, streek ze neer in het Zeeuwse Nisse. Met het Pim Bergman-trio speelde ze maandelijks in het Middelburgse café De Mug. Hieruit rolde in 1982 de elpee Reservé, opgenomen aldaar.[8]

Yvonne de Kok met Trio Mary Hehuat (1984). vlnr: Wout Hendriks, Hans Eykenaar, Yvonne de Kok, Mary Hehuat

De Kok speelde in de jaren 1980 regelmatig op Nederlandse en Belgische podia met het Mary Hehuat-trio, bestaande uit Mary Hehuat (bas), Wout Hendriks (piano) en Dré Pallemaerts danwel Eric Ineke (drums).[9][10] Daar kwam de elpee The Boys Next Door (1984) uit voort. Naar aanleiding hiervan werd in een recensie haar stem beschreven als een lichtelijk gevoileerd geluid, een uitstekende jazz-stem, met een zangstijl die geïnspireerd leek te zijn door Billy Holiday en Cleo Laine. Een klein punt van kritiek werd geuit ten aanzien van haar Engelse uitspraak.[11] Deze kleine euvel is kennelijk blijven hangen, want soortgelijk kritiek zou 25 jaar later herhaald worden.[12]

Renaissance[bewerken | brontekst bewerken]

Na ruim twee decennia in binnen- en buitenland jazzklassiekers te hebben gezongen, nam ze in 1993 als artiestennaam Yvonne Walter aan, de meisjesnaam van haar moeder. 'De Kok' zou in het Engels namelijk schunnig klinken. Ze settelde in Antwerpen, in de buurt van Mary Hehuats (1941–2021[13]) jazzcafé Hopper, waar ze sindsdien ruim twee decennialang maandelijks geprogrammeerd stond.[14] Ze begon met het opnemen van haar eigen composities, met Close Enough (1997) als het eerste cd onder haar nieuwe naam.[5][4]

Halverwege de jaren 2000 vergaarde Walter in Vlaanderen naamsbekendheid met de muziektheatervoorstelling Gezien, Gezegd & Gezongen, welke ze opvoerde met de actrices Antje De Boeck en Els Dottermans.[15][16]

Na drie gestrande huwelijken trouwde Walter ditmaal met een fotograaf, een stamgast van de Hopper.[3][4] Ze settelden op zijn hoeve in Elversele, waar vanaf 2008 in de tuin de Mellowtime Music Festival werd georganiseerd. Hier stond Walter met name met Mark Murphy op het podium.[17][6]

Sinds 2020 woont Walter in Malaga, Andalusië, Spanje.[18] In de zomer van 2023 vormde ze een nieuwe Yvonne Walter-kwartet, ditmaal bestaande uit Arturo Serra (vibrafoon), Miguel Benito (drums), Jose Carra (piano) en Bori Albero (contrabas). Met deze groep trad ze op tijdens het Ondas de Jazz en la Ciudad 2022-2023, een benefietconcert in Vitoria-Gasteiz, de hoofdstad van het Baskische Alava.[19][7][20]

Stijl en werkwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Hoewel Walter ook in ensembles en orkesten speelt, vormt ze bij voorkeur kleine groepen. Zo heeft zij onder meer met de volgende bands gespeeld:[5]

  • Yvonne Walter Kwartet 'Bitter Sweet', met Mary Hehuat (dubbelbas), Eric Ineke (drums), Sabin Todorov (piano)
  • Yvonne Walter Quintet, met Sabin Todorov (piano), Hans van Oost (gitaar), Hendrik Vanattenhoven (dubbelbas), Rony Verbiest (accordeon)
  • Mellow Moods
  • Duo met Jef Neve
  • Trio Crack
  • Take it Easy
  • Yvonne Walter & Friends ??
  • Rob van Kreeveld trio

Tijdens optredens mixt ze jazzklassiekers met haar eigen liedjes en het werk van componisten als Ivan Lins, Johnny Mandel, Blossom Dearie, Jack van Poll, Hein Van de Geyn en Bert Joris.[1]

== Oeuvre == === Discografie ===

Albums gepubliceerd ten tijde dat Walter nog als Yvonne de Kok op de planken stond:

  • 1982: Reservé, met trio Pim Bergman
  • 1984:The Boys Next Door, met het trio van Mary Hehuat, Wout Hendriks en Eric Ineke

Albums gepubliceerd onder de naam van Yvonne Walter:

  • 1997: Thrills[22]
  • 2000: Songs for Christmas, met Harry Happel (piano)
  • 2009: I wish I Knew: Yvonne Walter Sings the Coltrane Ballads, een interpretatie van de songs die jazzsaxofonist John Coltrane in 1962 op vinyl zette.[3][6] Met pianist Rob van Kreeveld en bassist Mary Hehuat. Hoewel er vraagtekens worden gesteld bij haar Engelse uitspraak, ontvangt deze CD lof in een recensie van de Jazzflits.[12]
  • 2014: Bitter Sweet, een eerbetoon aan Johanna Rafalowicz, beter bekend als Ann Burton, die met name in Japan geroemd was voor haar jazz ballades[15][23]
  • 2017: Yvonne & Paolo, een samenwerking met Paolo Radoni (gitaar)
  • 2020: Time To Swing, a liveopname
  • 2022: Libra
  • 2023: Pannonica

Optredens[bewerken | brontekst bewerken]

Behalve in Nederland en België, verzorgde Walter optredens in met name Engeland, Spanje, Duitsland, Frankrijk, Canada, Thailand en Singapore.[21]

== Externe links ==

Noten en referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. a b (en) Yvonne Walter age, hometown, biography. Last.fm. Geraadpleegd op 31 oktober 2023.
  2. a b c Mynsberghe, Erwin, Pastorieconcert Deurle op 15 juli. Het Nieuwsblad (3 juli 2018).
  3. a b c Dierckx, Tanja, Ik was bijna 50 toen ik voor het eerst voor mezelf koos. De Morgen (13 juni 2009).
  4. a b c ""Hier krijg je een kus van de postbode"", Gazet van Antwerpen /Divers, 3 september 2009.
  5. a b c (en) Yvonne Walter. Jazz in Belgium. Geraadpleegd op 31 oktober 2023.
  6. a b c Vermeir, Kurt, "Yvonne Walter brengt ode aan haar muzikale held John Coltrane", De Standaard, 27 januari 2010.
  7. a b (es) Yvonne Walter. Gasteiz Hoy. Geraadpleegd op 31 oktober 2023.
  8. Yvonne de Kok nam plaat op in De Mug, Scheldebode (13 januari 1982). Zie ook toelichting bij elpee van Yvonne De Kok met het Trio Pim Bergman, Réservé (1982).
  9. "Moderne jazz tijdens het festival", De Stem, 5 mei 1983.
  10. "Mary Hehuat-trio in Lokerse Jazzklub", De Voorpost, 30 maart 1984.
  11. H.R., "Elpee Yvonne de Kok Veelbelovend", De Stem, 18 oktober 1984.
  12. a b Invernizzi, Hans (9 november 2007). I wish I knew (recensie). Jazzflits 7 (127): p.12
  13. Westveer, Eddy, Mary Hehuat Less is more. Jazzradar (26 februari 2021).
  14. Westveer, Eddy en Elly, Café Hopper grote huiskamer met muzikale historie. Jazznu (29 maart 2017).
  15. a b Spaey, Leo, Yvonne Walter brengt hommage aan Jazz zangeres Ann Burton. Het Nieuwsblad (27 september 2014).
  16. Claeys, Guinevere, Yvonne Walter. Knack Weekend (18 november 2003).
  17. Westveer, Ella en Eddy, VSOP in Hopper. Jazzradar (28 juli 2019).
  18. (en) About. Yvonne Walter. Geraadpleegd op 31 oktober 2023.
  19. (es) González, Carlos, El contrabajista portugués Carlos Bica se adueña de Ondas de Jazz. Diario de Noticias de Álava (25 april 2023).
  20. (es) Ondas de Jazz en la ciudad 2022-2023: Yvonne Walter 4tet. Kulturklik - euskadi.eus (16 november 2022).
  21. a b c Deurle: jazz in de pastorietuin. De Loathemsche Kleppe in de Leiestreek (5 juli 2018).
  22. a b Thrills -Yvonne Walter. Muziekweb. Geraadpleegd op 31 oktober 2023.
  23. (en) Beije, Peter, Yvonne Walter | Bitter Sweet (recensie). Jazz in Europe (9 oktober 2014).
  24. Yvonne Walter in Middelburg. Provinciale Zeeuwse Courant (25 april 2001).
  25. Brousseeuw, Topjazz in Lokeren. Gazet van Antwerpen (7 februari 2001).
  26. Vermoesen, Kristien, ,,Gezien, gezegd, gezongen: de actrices Els Dottermans en Antje De Boeck gaan zingen. De Standaard (19 november 2003).
  27. De Smet, Jan; Laveyne, Liv, Drie om te zien (en te horen). De Morgen (20 november 2003).
  28. Gezelle, Herman, Jazzicoon Yvonne Walter concerteerde in Klaveren Drie. NNieuws (3 maart 2010).
  29. Basement Jazz editie 65: Time to Swing Maandag 18 september 2023. Jazz- en Wijnclub (18 augustus 2023).
Zie de categorie Yvonne Walter van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.


Categorie:Nederlands jazzzanger Categorie:Nederlands liedschrijver