Gebruiker:Straatspoor/Kladblok

Als het goed is staan op deze pagina alle titels van alle artikelen die ik gepubliceerd heb, en meestal heb ik ze ook aangemaakt, en meestal heb ik ook alle tekst of het grootste deel er van geschreven. 🎰 1️⃣0️⃣1️⃣🎇 artikelen zijn tot nu toe gepubliceerd :

Op 7 maart 2024 bleek dat ik de 1️⃣0️⃣0️⃣ al bereikt had.

Legenda:

✅ = verplaatst naar hoofdruimte, = gepubliceerd.

🔶 = in ontwikkeling.

🟥 = nog niet aan begonnen.

🆖🟧 = Niet Geldig. (als artikel, omdat het slechts een doorverwijzing is)

🔰 = Ik gebruik dit voor Haagse artikelen omdat geel en groen de Haagse kleuren zijn; dat weet natuurlijk iedereen (!). Maar ik weet dat dit symbool eigenlijk een héél andere betekenis heeft. (Namelijk de aanduiding voor beginnend bestuurder in Japan)(!)

😀De afbeeldingen achter de titels duiden elementen aan die in het desbetreffende verhaal voorkomen. Voor zover er bruikbare afb. zijn. Vaak ongeveer in volgorde van het verhaal. Alleen begrijpelijk als je dat verhaal goed kent en een groot voorstellingsvermogen (denkraam) hebt. Voor iedere titel staat één symbool dat de categorie aangeeft.

Om makkelijker te kunnen tellen staat er een cijfer of aantal bij; dat is niet persé de volgorde der publicatie. 🔶 & ❌️ & doorverwijzing(🆖🟧) telt/tellen niet mee.

1️⃣✅ 🎵 Le voyage dans la lune (fantasieoperaparodie)(🎶🌟Jacques Offenbach🌟) 🏰🫅🔭⚒️💥🚀🛰🌌🌚👑🌗🦕🐫😂🎵💐🎼🤣🎶

2️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de sappeljuwelen 🐱🐻👑💎📿💍⛏️

3️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de pruikenmaker 🐱🐻💇 🤯👮‍♂️🚒💦

4️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de stamboom 🐱🐻🌲🦊🕰💣💥🌳🍋

5️⃣✅ 🐱 Heer Bommel doet een kuur (Tom 🐈‍⬛) 🐻💊💦🧔‍♂️

6️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de dief met de duizend gezichten 🐱🐻😎🤡⛴️👩‍🍳🥸😈😇😶‍🌫️🤢🤠🥳👺👽👾😺👱🧔‍♀️👨‍🦳👨‍🎓👨‍🍳🧑‍🌾🧑‍🏭👨‍🏫🧑‍✈️🧑‍🚀🧑‍🚒👮🕵‍♂️💂👷👳‍♂️👲🎅🧙‍♂️🧟‍♂️🥷👤

7️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de Zwarte Vleer 🐱🐻🦇🪄🤴👸♟️🔮🦇

8️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de woelwater 🐱🐻🌊💦✈️🕌💧👮‍♂️

9️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de tegendeler 🐱🐻😎💰🕶🐓

1️⃣0️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de wispen 🐱🐻 🐝 ⛴️ 🕌 🐝

1️⃣1️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de Tere Heer 🐱🐻🧣🩹🛥🏝🧔‍♂️🌋💥

1️⃣2️⃣✅ 🧙‍♂️ Het verborgen dierenrijk (Douwe Dabbert🧙‍♂️) 🐱🐺🐔🐻

1️⃣3️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de brombollen 🐱🐻🟢🪿🎵🟠🎶 🏭 🔴

1️⃣4️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de wonderlijke boedel 🐱🐻 🏡 🛏️👮‍♂️🛋️

1️⃣5️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de zwarte sluiper 🐱🐻🌚😵‍💫💰👿👮‍♂️

1️⃣6️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de toverparaplu 🐱🐻☔ 🛳 🪄🐘 🏯🌂

1️⃣7️⃣✅ 🧙‍♂️ Het monster van het Mistmeer (Douwe Dabbert🧙‍♂️) 🦕🌫🦖

1️⃣8️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de ijzige heinen 🐱🐻☃️🥶👮‍♂️⛄

1️⃣9️⃣✅ 🎵 Merlin (Albéniz) (opera)🎼🧙‍♂️🎵🗡️👑🗡🤴🛡🔮🪄(🎵Isaac Albéniz)

2️⃣0️⃣✅ 🎵 Les Boréades (opera)(🎵Rameau) 🎭 🎶 🎼 🌬🌨❄️💐🇨🇵

2️⃣1️⃣✅ 🚍 Buslijn 12 (Haaglanden) (aangemaakt door Chescargot, maar ik schreef het grootste deel van de tekst, en ik publiceerde het artikel) 🚍 🇳🇱

2️⃣2️⃣✅ 🚌 Buslijn Dienst St. Barbara (Haaglanden) 🚌🪦✝️⚰️ 🇳🇱 (er bestonden oorspronkelijk alleen kleine busjes, vandaar 🚌)

2️⃣3️⃣✅ 🚍 Buslijn CAB - ZHAM (Haaglanden) 🚍 🚌 🇳🇱 (toen waren er inmiddels ook grote bussen)

2️⃣4️⃣✅ 🚍 Buslijn 44 (Haaglanden) 🚌 🚍 🇳🇱 (5 verschillende lijnen)

2️⃣5️⃣✅ 🚍 Buslijn 47 (Haaglanden) 🚍🚌 🇳🇱 (ZEVENTIEN verschillende lijnen)(❗)(in dezelfde regio!(!)

2️⃣6️⃣✅ 🚍 Buslijn 48 (Haaglanden) 🚌🚍 🇳🇱 (4 verschillende lijnen)

2️⃣7️⃣✅ 🚊 Tramstation De Haan (Vlaanderen) 🚈 🇧🇪 🚋

2️⃣8️⃣✅ 🔰 Herderstraat/Herderinnestraat (Den Haag)🔰 🐑 🇳🇱 🐏

2️⃣9️⃣✅ 🔰 Louise de Colignystraat (Den Haag) 🇳🇱 👸

3️⃣0️⃣✅ 🔰 Hofweg (Den Haag) 🔰🏛 🏰 🇳🇱

3️⃣1️⃣✅ 🔰 Kanonstraat (Den Haag) 🔰💣💥 🇳🇱

3️⃣2️⃣✅ 🔰 Assendelftstraat (Den Haag) 🔰 🇳🇱

3️⃣3️⃣✅ 👮‍♂️ Wodca campagne 🍾🇧🇪🍺

3️⃣4️⃣✅ 🎵 Die schöne Galathée (operette)(🎶Franz von Suppè) 🎭 🎼 🎶 🇦🇹

3️⃣5️⃣✅ 🎵 Boccacio (operette)(🎶Franz von Suppè) 🎭 🎵 🎼 🇦🇹

3️⃣6️⃣✅ 🌉 Ophaalbrug Merksem Groot Dok 🌉 🇧🇪 🌁

3️⃣7️⃣✅ 🌉 Ophaalbrug Merksem Klein Dok 🌁 🇧🇪 🌉

3️⃣8️⃣✅ 🔰 Jan Hendrikstraat (Den Haag) 🔰 🇳🇱

3️⃣9️⃣✅ 🔰 Riviervismarkt (Den Haag) 🐟🐠🐡

4️⃣0️⃣✅ 🔰 Grote Halstraat (Den Haag) 🔰 🇳🇱

4️⃣1️⃣✅️ 🔰 Oostinje (tramstation) 🔰 🇳🇱 🚊

4️⃣2️⃣✅ 🔰 Plan Dudok (Den Haag) 🔰 🇳🇱

4️⃣3️⃣✅ 🔰 Jan van Nassaustraat (Den Haag) 🔰 🇳🇱

4️⃣5️⃣✅ 🔰 Frederikstraat (Den Haag) 🔰 🇳🇱

4️⃣6️⃣✅ 🔰 Lange Houtstraat (Den Haag) 🔰 🇳🇱

4️⃣7️⃣✅ 🚊 SNCV/NMVB Tramlijn 30 🚋 🇧🇪

4️⃣8️⃣✅ 🚊 Tramlijn 80 (NMVB)/Centre 🚋 🇧🇪

4️⃣9️⃣✅ 🏰 Fort Boyard (Franse spelshow) 🏝🏰🌊 🇨🇵 (al ruim 30 jaar midden in zee🌊)(als 📺show)

🤩5️⃣0️⃣✅ 🚆 Straattrein 🚅 🚂 🛣🚄 🇺🇲➕🌎 (160.062 bytes bij publicatie)([toen] 365e plaats; op 2.131759 NL-artikelen)(1902 bewerkingen, alléén al vóór dat het gepubliceerd werd!)(mijn grootste artikel ooit, ga ik vanuit, en één van de langste op Wikipedia) Met ruim 600 links❗

5️⃣1️⃣✅ 🔰 De Snoeptrommel(Den Haag) 🔰 🍬🍭🍡🍫 🇳🇱

5️⃣2️⃣✅ 📒 Ware verhalen 🇬🇷 📖📃🏛🌜🌌🤥(Lucianus van Samosata)(uit de 2e eeuw)

5️⃣3️⃣✅️ 🚍 Streekbuslijnen aan de Vlaamse Kust 🇧🇪 🚌 🚍

5️⃣4️⃣✅ 🚊 Oostendse stadstram 🚋 🇧🇪

5️⃣5️⃣✅ 🚊 Knokse stadstram 🚋 🇧🇪

🔶? Gebruiker: Straatspoor/De dame in de lijst 🔶(?) 🖼 (🧙‍♂️Douwe Dabbert)

✅️ Lijst Strandspoor / tramlijnen in Nederland en België 🚂 🏖 (Wel gepubliceerd, maar telt niet mee, omdat het een lijst is i.p.v. een uitgebreid verhaal)

5️⃣6️⃣✅ 🐼 Panda en de modemeester 🐼🥻🦊👗

5️⃣7️⃣✅ 🐼 Panda en het geheimzinnige glas water 🐼💧🦊🔫👮‍♂️💥❗️

5️⃣8️⃣✅ 🐼 Panda en de meester-ontdekkingsreiziger 🐼 🐐 🗺🏞👨‍🚒🌇

5️⃣9️⃣✅ 🐼 Panda en de meester-knutselaar 🐼 🐕 🤖🔨💥👮‍♂️❗️

6️⃣0️⃣✅ 🐼 Panda en de meester-magiër 🐼🌫🧙‍♂️🪄🔮🧝🌫💰🛵👮‍♂️🎩

6️⃣1️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de jakker-jekker 🐱🚬 🏍🐻👮‍♂️

6️⃣2️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de reis naar de Schemerbergen 🐱🐻🎈🌛⛰️

❌️ Gebruiker: Straatspoor/Alternatieve lijst van Panda-verhalen (Niet voor publicatie) 🐼

6️⃣3️⃣✅ 🐼 Panda en de meester-gemaskerde 🐼🦹🥷😎🕶😷🦊

6️⃣4️⃣✅ 🐼 Panda en de geheimzinnige kluizenaar 🐼🏰😴💤💧🥷

6️⃣5️⃣✅ 🚍 Buslijn 131 (Haaglanden) 🚍 🇳🇱 (3 verschillende lijnen)

6️⃣6️⃣✅ 📽️ Larry Semon 🌟🎆😂🎭🤣🙃💣💥☁️💦🚂🏍🚗🚔🏃‍♂️🌀⚡️👮‍♂️🤪🧨💥😵‍💫🛩🏗🚂🏍🕳💩[🎂>>😡]🍯🪝('vergeten' 🤴'koning' van de 🇺🇸🤪slapstick🎬🎞️)

6️⃣7️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de meesterhand 🐱🐻🫱⭕👮🎪🤡🏋‍♂️🐷☂️

🔶? Gebruiker: Straatspoor/Doorverwijspagina Strandlijnen

6️⃣8️⃣✅️ 🚂 Wigwag (spoorwegen) 🍳🍭🌀↔️

6️⃣9️⃣✅️ 🚂 Spoorwegen in Mexico 🇲🇽🚂🚂🚃🚃🚅🚆🚄 🇲🇽

7️⃣0️⃣✅🚊NZH Tramlijn Leiden-Noordwijk aan Zee🚋 🇳🇱 (deze was ik vergeten, door mij aangemaakt in 2021)

Hierna 6 artikelen over (lijnen van) STERN und HAFFERL 🇦🇹 :

🆖🟧✅ 🚃 (1)Lokaallijn Gmunden - Vorchdorf 🚞 🚈 🇦🇹 (doorver👉wijzing van gemaakt)

7️⃣1️⃣✅️ 🚞 (2)Vorchdorferbahn🚞 (Vorchdorf-Lambach) 🇦🇹

7️⃣2️⃣✅️ 🚞 (3)Haager Lies🚞 (Lambach-Haag am Hausruck) 🇦🇹

7️⃣3️⃣✅️ 🚞 (4)Stern und Hafferl🚃 🚈 🇦🇹

7️⃣4️⃣✅️ 🚞 (5)Atterseebahn 🚃 🚈 (Vöcklamarkt - Attersee) 🇦🇹

7️⃣5️⃣✅️ 🚞 (6)Linzer Lokalbahn 🚃 (Linz - Neumarkt / Peuerbach)(LILO) 🇦🇹

- - - - - - - - ♤ - - - - - - - - - - ♧ - - - - - - - - -

Van de volgende 3 was ik vergeten dat ik die in 2022 aangemaakt heb/had:

7️⃣6️⃣✅ 🎵 Masquerade (Chatsjatoerjan)(ballet)💃🎭👺🦹🥷🌀💥🥴🥳😵‍💫🤪🤸🧠💥🤯😵🌀🙃🎭🇷🇺

7️⃣7️⃣✅ 🎵 Gayaneh (ballet) (🎶Chatsjatoerjan)💃🗡️💥🌀🇷🇺

7️⃣8️⃣✅ 🎵 Eine Alpensinfonie (Strauss)(🎵Richard Strauss)🎼🌚🌄☀️🏞️🧗↗️🏔️🏞️🌁🌤️🌔🌑🌖🌬️🌩️⚡🥁⚡💥💥⬜🌤️🏔️🏃↘️🌄🌚 🇩🇪

__________________________☆_________________________

7️⃣9️⃣✅️ 🚞 Spoorwegen in Indonesië 🚂🚄🚞 🇮🇩

8️⃣0️⃣✅️ 🚂 Suikerrietspoorlijnen in Indonesië 🚂🍨🚂🎂🚂🍭 🇮🇩

8️⃣1️⃣✅️ 🚍 Buslijn 43 (Haaglanden) 🚍🇳🇱 (1 lijn)

8️⃣2️⃣✅️ 🚍 Buslijn 45 (Haaglanden) 🚍🇳🇱 (2 verschillende lijnen)

8️⃣3️⃣✅️ 🚍 Buslijn 46 (Haaglanden) 🚍🇳🇱 (4 verschillende lijnen)

In het verleden publiceerde ik ook direct, dus zonder kladblok, en daardoor bleek in maart 2024 dat ik nòg "enkele" titels vergeten was. Ik schreef deze artikelen in 2022. Hier komen ze:

8️⃣4️⃣✅️ 🚍 Buslijn S (Haaglanden)🔰🇳🇱 (4 verschillende lijnen)

8️⃣5️⃣✅️ 🚍 Buslijn W (Haaglanden)🔰🇳🇱 (2 verschillende lijnen)

8️⃣6️⃣✅️ 🚍 Buslijn 17 (Haaglanden) 🇳🇱 (1 lijn)

8️⃣7️⃣✅️ 🚍 Buslijn 30 (Haaglanden) 🇳🇱 (2 verschillende lijnen)

8️⃣8️⃣✅️ 🚍 Buslijn 32 (Haaglanden) 🇳🇱 (4 verschillende lijnen)

8️⃣9️⃣✅️ 🚍 Buslijn 33 (Haaglanden) 🇳🇱 (5 verschillende lijnen)

9️⃣0️⃣✅️ 🚍 Buslijn 34 (Haaglanden) 🇳🇱 (3 verschillende lijnen)

9️⃣1️⃣✅️ 🚍 Buslijn 35 (Haaglanden) 🇳🇱 (5 verschillende lijnen)

9️⃣2️⃣✅️ 🚍 Buslijn 37 (Haaglanden) 🇳🇱 (3 verschillende lijnen)

9️⃣3️⃣✅️ 🚍 Buslijn 39 (Haaglanden) 🇳🇱 (1 lijn)

9️⃣4️⃣✅️ 🚍 Buslijn 40 (Haaglanden) 🇳🇱 (2 verschillende lijnen)

🆖🟧✅️ 🚍 Buslijn 41 (Haaglanden)(doorver👉wijzing naar buslijn 17)(ik heb het wel aangemaakt maar het is een doorver👉wijzing geworden) 🇳🇱

9️⃣5️⃣✅️ 🚍 Buslijn 42 (Haaglanden) 🇳🇱 (3 verschillende lijnen)

9️⃣6️⃣✅️ 🚍 Buslijn 56 (Haaglanden) 🇳🇱 (2 verschillende lijnen)

9️⃣7️⃣✅️ 🗞 De avonturen van Pa Pinkelman (tekststripalbum, 1976) 📰👤👬🪄🛏✨️❄️🥶🛖🧔🏿💣🚀🌌🌚👑 🇳🇱 (oorspronkelijk stripverhaal in kranten, vandaar 🗞📰)(👤duidt er op dat de hoofdpersoon een gewone man is)(verhaal van ✒️Godfried Bomans)

9️⃣8️⃣✅️ 🎵 Istvan Kiraly (film)(🎵Ferenc Erkel)(Mooiste opera~film ooit!)🎼🎞📯🌅☀️🌲👑🌳🌞🛡☀️📯🌄👑🛐🔥✝️🗡🌅🔔 🇭🇺

🆖️🟧 Istvan Kiraly (doorver👉wijzing) 🇭🇺

9️⃣9️⃣✅️ 🎵 La Grande-Duchesse de Gérolstein (🎶Jacques Offenbach) (absurde operette)🎼🤩🗡👩‍❤️‍👨🤣👑 🇲🇫

🥳🎂🎇1️⃣0️⃣0️⃣🎇✅️ 🚌 Buurtbus 284 (Haaglanden) 🚌 🇳🇱

1️⃣0️⃣1️⃣✅ 🐱 Tom Poes en de krakers 🐱🐻🦖

🔶 🚍Gebruiker: Straatspoor/Openbaar vervoer tussen Voorschoten en Wassenaar 🚍 🇳🇱

Gebruiker: Straatspoor/Reactie

Gebruiker:Straatspoor/Kladblok/Straattrein

Gebruiker:Straatspoor/Kladblok/Buslijn 12 (Haaglanden)

Gebruiker: Straatspoor/Kladblok/Spoorwegen in Mexico

Gebruiker: Straatspoor/Kladblok/Suikerrietspoorlijnen in Indonesië

Gebruiker: Straatspoor/Kladblok/Spoorwegen in Indonesië

Buslijn 12 was viermaal een Westnederland (later ZWN)-streekbuslijn in de regio Haaglanden in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het begon echter als een 'wilde' buslijn in de jaren twintig van de vorige eeuw.

Gebruiker:Straatspoor/Kladblok/Buslijn 39 (Haaglanden)

Geschiedenis

1924-1927

De eerste buslijn 12 was een zogenaamde 'wilde' bus, hetgeen betekent dat het niet van staatswege, maar door een particuliere onderneming bestierd werd. Vaak reden zij met primitieve busjes. In dit geval was de bedrijfsnaam Quick. Deze lijn reed vanaf 1924 tussen Laakkwartier (Wenckebachstraat) en Scheveningen. De route ging via Spui, Plein, Parkstraat, Zoutmanstraat, Stadhoudersplein, Boreelstraat, Westduinweg en Badhuisstraat. Deze lijn reed ook 's nachts. Op 1 januari 1927 werden alle wilde busdiensten verboden en opgeheven. Het zou tot na 1995 duren voor er weer een nachtbus in de regio zou komen.

1970-1972

Westnederland-buslijn 12 reed voor het eerst in de periode van 1970 tot 1972. Omdat er destijds nog geen ziekenhuis was in Zoetermeer, reed deze lijn van Zoetermeer via Wilsveen naar het Diaconessenhuis (ziekenhuis) te Voorburg.

1972-1979

De tweede Westnederland-buslijn 12 reed van 1972 tot in 1979 tussen Leidschendam Anthoniushove (ziekenhuis) en Zoetermeer. Het eindpunt was bij de Philipsstraat, maar lijn 12 kwam ook bij het toenmalige "busstation" op de kruising Stationsstraat/Oranjelaan/Karel Doormanlaan, alwaar ook buslijn 1, 3 en 4 kwamen. Ditmaal liep de route niet via Wilsveen, maar via Stompwijk. In 1980 is deze lijn vervangen door buslijn 1, en daarna is het lijnnummer nog veranderd naar respectievelijk 166, 134, en 47. Die laatste was een belbus. Daarna heeft er nog een lijntaxi gereden. Sinds 2001 rijdt er geen lijndienst meer tussen Leidschendam en Stompwijk. Omdat Stompwijk bij Leidschendam hoort, moeten inwoners die per bus naar Leidschendam willen sindsdien omreizen via Leiden of Zoetermeer.

1990-1998

Vanaf 1990 kreeg Zoetermeer stadslijnen; de lijnen 12, 14, 16/17, 18/19, 20/21, en 22/23 hebben een periode bestaan. De meeste waren gekoppelde ringlijnen. Tussen 1990 en 1998 reed buslijn 12 rechtstreeks over de Zuidweg tussen station Zoetermeer en Brinkhage. Deze lijn 12 reed net als lijn 14 alleen in de spitsuren. In 1997 reed lijn 12 naar Lansinghage én Brinkhage. Alleen dat jaar had lijn 12 én lijn 14 eindpunt in Lansinghage. De overige jaren kwam alleen lijn 14 in Lansinghage. Lijn 12 had in 1997 eindpunt in beide gebieden, en zodoende dus 3 eindpunten. Bovendien reed hij via Woudlaan, Sieraadlaan, Natuursteenlaan en Oostweg. Maar ook nog steeds via de Zuidweg, waardoor het een ringlijn was.

· ·

Haagse buslijnen

Bronnen, noten en/of referenties

Licentie

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) kopie van het artikel Buslijn 12 (Haaglanden) op de Nederlandstalige Wikipedia dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Buslijn 39

Buslijn 39 was een streekbuslijn in de regio Haaglanden.

Historie

Het lijnnummer 39 werd in de regio Haaglanden pas voor het eerst gebruikt in 2001/2002, en verving lijn 127 tussen Naaldwijk en Rijswijk, en lijn 48 door Voorburg & Leidschendam. Zo ontstond een doorgaande lijn Naaldwijk - Voorschoten. In december 2003 werd de lijn verlengd naar Leiderdorp Rijnland ziekenhuis. De route ging nog steeds via Honselersdijk, Kwintsheul, Wateringen, Den Haag, Rijswijk, Voorburg-Leidschendam, Voorschoten en Leiden.

In 2005 vertrok de lijn tijdelijk vanaf Den Haag Centraal Station in plaats van Naaldwijk.

In 2011 werd lijn 39 opgeheven en vervangen door bus 46 en 49. De enige lijn 39 heeft dus slechts 10 jaar gereden. Te Rijswijk ging lijn 39 door de Plaspoelpolder en over de Lindelaan, en door Voorburg-Leidschendam ging het via Rozenboomlaan, Prins Bernhardlaan, Heuvelweg en Noordsingel.

Externe link

• Frans Mensonides, De digitale reiziger (7) - Busmeisjes en dansmeisjes; Lange lijn 39 (Leiderdorp - Naaldwijk) (2005).

Bronnen, noten en/of referenties

· ·

Buslijnen in het kader van de concessie Haaglanden Streek

Licentie

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) kopie van het artikel Buslijn 39 (Haaglanden) op de Nederlandstalige Wikipedia dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zİe de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Buslijn 44

Buslijn 44 is een streekbuslijn in Haaglanden in de provincie Zuid-Holland. In het verleden waren er ook buslijnen 44, met diverse route-varianten.

1976 - 2002

Tussen 1976 en juli 1992 reed de eerste lijn 44 ongeveer dezelfde route, en vormde samen met bus 47 en 48 min of meer een drie-eenheid tussen Den Haag en Leidschendam. Lijn 48 was de enige van de drie die meestal verder reed. De eerst bekende lijn 44 begon in 1976 op de Houtmarkt/Turfmarkt in Den Haag. Daar was toen een onoverdekt busstation. Gelijk aan lijn 47 en 48 reed lijn 44 eerst een grote omweg via Amsterdamse Veerkade, Wagenstraat, Stationsweg, station HS. Daar was toen een uiterst krap 'streekbusstation', met 8 lijnen. Op die hoogte is nu de taxi-standplaats. Daarna over het Schenkviaduct. Daarna Schenkkade, Voorburg Koningin Julianalaan, Mgr. van Steelaan, Leidschendam Heuvelweg, Amstelweg (nu Burg. Kolfschotenlaan), Prins Hendriklaan, Koningin Julianaweg/Oude Trambaan, Damlaan, en het eindpunt was op het Damplein. Jarenlang reden er maar liefst 8 buslijnen door de Stationsweg en Wagenstraat in Den Haag; dat zijn allebei nauwe straten. Anno 2022 rijdt er geen buslijn meer.

In 1977 was er een kleine wijziging: in Leidschendam werd de route Heuvelweg-Banninglaan-Noordsingel-Prins Hendriklaan.

In 1979 werd het eerste deel van de route via de Heuvelweg verlaten, en reden 44, 47 en 48 via St. Martinuslaan, Prins Bernhardlaan, Noordsingel, Banninglaan, Heuvelweg, Amstelweg.

In 1984 verviel die hele omweg in Den Haag; vertrekpunt was nu bovenop het Centraal Station. De route ging eerst via de toen bestaande busbaan met een grote bocht onder het tramviaduct door omlaag richting Theresiastraat. Beneden gekomen ging het dan rechtsaf de Prins Clauslaan op, en vervolgens via Juliana van Stolberglaan, Beatrixlaan en Schenkkade; daarna verder oude route.

In 1985 werd lijn 44 in Leidschendam doorgetrokken over de sluisjes via de Nieuwstraat naar nieuwbouwwijk de Star. Omdat de sluisbruggen vaak open zijn, ook nu nog, maar één rijbaan hebben, en de bus maar één brug gebruiken kon, was er vaak grote vertraging.

44 (2)

In 1993 verviel ook de route via Beatrixlaan en Schenkkade. Omdat tramlijn 3 (anno 2022 is dat tramlijn 2) was gaan rijden via Koningin Julianalaan en Mgr. van Steelaan werden buslijn 44, 47 en 48 sterk gewijzigd. Bus 44 en 48 verdwenen helemaal uit die straten. Bus 44 ging vanaf het busplatform nu de andere kant op, keerde onderaan het Prins Bernhard-viaduct, en reed dan via Lekstraat, Binckhorstlaan, Maanweg, station Voorburg, Parkweg, Rozenboomlaan, Prins Bernhardlaan, Noordsingel, Burg. Banninglaan, Heuvelweg, Burg. Kolfschotenlaan, Prins Hendriklaan, en dan verder oude route.

44 (3)

In 1995 werd de route en de eindbestemming totaal anders werden dan voor 1993: Na de route door de Binckhorst ging de route bij station Voorburg voortaan via Westeinde, Westvlietweg en Donau naar het nieuwe bedrijvengebied Forepark. Terug ging het niet via Westeinde maar via Fonteynenburghlaan en prinses Mariannelaan.

In 1997 werd heen en weer via Fonteynenburghlaan en prinses Mariannelaan gereden. In 1999 reed lijn 44 wel weer via Westeinde, maar nu in de tegengestelde richting. In Forepark ging het via Taag, Tiber en Theems. In 2000 kwam er een grotere lus in het Forepark, via Donau, Tiber en Theems.

In 2002 ging de route in Den Haag via de Zonweg in plaats van de Maanweg. Bovendien reed lijn 44 nog maar tot station Voorburg. Wat er daarna gebeurde, is onduidelijk, maar in 2004, 2009, en 2011 staat lijn 44 in ieder geval niet op de lijnennetkaart.

Na 2010

In 2011-2012 rijd er op proef weer een busje tussen Voorschoten en Wassenaar, met lijn nummer 44. Het is geen succes en dus verdwijnt deze vierde lijn 44 weer.

44 (5)

In 2016 keert lijn 44 terug in Wassenaar, nu als aanvulling op buslijn 43 tussen Den Haag en Wassenaar; in plaats van buslijn 91. De route is: Den Haag CS-prins Clauslaan-Bezuidenhoutse weg-Wassenaar Wittenburgerweg-Stoeplaan-Groot Haesebroekseweg-Prinsenweg-Van Duivenvoordelaan-Van Cranenburchlaan-Starrenburglaan-Zuylen van Nijeveltstraat-Storm van 's-Gravesandeweg-Duinrell. Vanaf het viaduct over de N44 bij Marlot tot aan halte Van Oldenbarneveltweg volgen buslijn 43 & 44 de oude route van HTM-tramlijn I-2, en lijn 43 en 44 rijden vanuit Den Haag tot de Van Cranenburchlaan dezelfde route. Lijn 43 gaat door naar Leiden.

Bronnen

• HTM lijnennetkaarten
• Busboekjes NZH

Licentie

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) kopie van het artikel Buslijn 44 (Haaglanden) op de Nederlandstalige Wikipedia dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zİe de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Noten

[Als gecontroleerd markeren] Wikipedia Privacybeleid GebruiksvoorwaardenDesktopweergave

Buslijn 47

Buslijn 47 heeft in de regio Haaglanden in de Nederlandse provincie Zuid-Holland ten minste 16 keer bestaan tussen 1960 en 2011, en bestaat nog als 'besloten vervoer'.

Lijn 47 reed en rijdt alle 17 keren in dezelfde streek, namelijk Leidschendam-Voorburg en omgeving, waarvan ongeveer 20 jaar van en naar Den Haag. Waarschijnlijk was er bijna alle eenenvijftig jaren een lijn 47 in exploitatie, met uitzondering van de perioden januari 1973 tot 1974, augustus 1994 tot mei 1995, en van juli 1997 tot 4 juli 1998. De exploitatie was meestal in handen van de NZH. Deze lijn heeft verreweg de meeste routes van alle lijnnummers in de regio gehad.

Routes

• De eerst bekende buslijn 47 was in de jaren 1960 een spitslijn tussen Den Haag Malieveld en Leiden NS, ongeveer via de oude route van de Blauwe tram, via Voorburg en Voorschoten. Deze bus 47 was alleen voor abonnementhouders.

• 1966: Diaconessenhuis Voorburg - Fonteynenburghlaan - Westeinde - station Voorburg (de onderdoorgang Prinses Mariannelaan en het huidige Stationsplein bestonden toen nog niet) - Zwarte laan (die bevindt zich onder de Utrechtse baan/A12)(nu parkeerplaatsen) - Parkweg - Leidschendam Prinsenhof. Aansluitend op de bezoekuren van het Diaconessenhuis. Opheffingsdatum onbekend.

• 3 november 1974: Den Haag Houtmarkt/Turfmarkt (daar was toen een onoverdekt tram & bus station)- Amsterdamse Veerkade - Wagenstraat - Stationsweg - station HS. Waar nu taxi-standplaats is was een zéér krap "streekbusstation", met 8 streeklijnen. (1, 43, 45, 47, 48, 54, 90, 91) Daarna verder via Schenkviadukt - Schenkkade - Voorburg Koningin Julianalaan - Mgr.van Steelaan - Rodelaan - Prins Bernhardlaan - Leidschendam Weigelia(eindpunt)(alleen heen, noordelijk "boven" Leidschenhage langs) Terugweg: Heuvelweg - Burgemeester Banninglaan - Bachlaan - Koningin Wilhelminalaan - Prins Hendriklaan - Noordsingel - zuidelijk "onder" Leidsenhage langs - verder als heen route. In die tijd reden maar liefst 7 buslijnen door de krappe Wagenstraat en Stationsweg. (WN-lijn 1, HTM-lijn 5, 18 en 19, plus NZH-lijn 45, 47 & 48)(in 1982-83 werd het hoogste aantal bereikt; toen waren het er zelfs 8; lijn 5,18, 30, 44, 47, 48, 127, 128) Tegenwoordig rijdt er helemaal geen bus meer door deze straten. (Tot 1926 reden er ook trams)

• 1976: Te Leidschendam werd bus 47 verlengd tot de hoek Noordsingel/Dillenburgsingel. De route veranderde. Hij reed nu via Mgr. van Steelaan, Heuvelweg, en Amstelweg (nu Burgemeester Kolfschotenlaan), samen met bus 45, 48, en 49. Bus 49 had exact dezelfde route en eindpunten als lijn 47; vermoedelijk reden ze beiden maar in één richting. Tussen 1976 en juli 1992 vormde lijn 47 samen met lijn 44 en 48 een soort drie-eenheid. Grotendeels reden ze dezelfde route, maar lijn 48 reed als enige meestal verder dan Leidschendam.

• 1976-1977: In Leidschendam reed lijn 47 nog steeds naar de Dillenburgsingel. Maar de route was nu: Mgr. van Steelaan - Heuvelweg - Burgemeester Banninglaan - Noordsingel, samen met buslijn 44, 48, en 49.(deels ook buslijn 57) Buslijn 49 rijd nog wel dezelfde route, maar rijd door tot Leidschendam Schakenbosch. In 1978 is lijn 49 verdwenen. In 1976-77 was er dus eigenlijk een "vier-eenheid".

• 1977-1985: Lijn 47 werd terug-getrokken tot Voorburg station Voorburg 't Loo. Vanaf 1984 reed lijn 47 (en 44 en 48) niet meer vanaf de Houtmarkt en ook niet meer de omweg via station HS en het Schenkviadukt. Het streekbusstation bij station HS is opgeheven; alleen lijn 127 & 128 halteren er nog. Het nieuwe beginpunt van alle streeklijnen was bovenop Den Haag CS. Vanaf het busplateau ging het over de toenmalige busbaan met een grote bocht omlaag, onder het tramviaduct door, richting Theresiastraat. Beneden gekomen sloeg de bus af naar rechts, en vervolgens via Juliana van Stolberglaan, Beatrixlaan en Schenkkade naar Voorburg. In Voorburg reed lijn 47 een lus via Martinuslaan en Rode laan.

• 1985-juli 1992: Den Haag CS - Leidschendam Anthoniushove. In Den Haag geen wijzigingen; in Voorburg-Leidschendam was de route Mgr. van Steelaan - Rodelaan - Noordsingel - Burgemeester Banninglaan.

• Juli 1992-1993: Ring-lijn door Voorburg; in één richting: Station Voorburg 't Loo-Bruinings Ingenhoeslaan-Koningin Julianalaan-Prins Bernardlaan-Parkweg-Rembrandtlaan-Prins Bernhardlaan-Rodelaan-station Voorburg 't Loo."Dorpsbus Voorburg". Daardoor reed lijn 47 niet meer in Den Haag. Deze wijziging hield verband met de komst van tramlijn 3 (nu 2) op de Koningin Julianalaan en Mgr. van Steelaan. De buslijnen 44 en 48 reden daarom niet meer daar, en lijn 47 alleen nog maar op twee delen van die wegen. En nog maar in één richting, en lijn 47 reed alleen doordeweeks.

• Augustus 1994--mei 1995: lijn 47 is opgeheven.

• 28 mei 1995 - 10 juli 1996: Den Haag Forepark (via Taag, Theems en Tiber) - Middenweg - de Star - Leidse kade - sluisjes - Damlaan - Bachlaan - Burg. Banninglaan - Antoniushove - Burg. Banninglaan - Bachlaan - sluisjes - Leidse kade - de Star - Stompwijkse weg - Stompwijk. Op bepaalde tijden werd de omweg via de Star overgeslagen en in plaats daarvan via de Nieuwstraat gereden. Deze bus 47 werd geëxploiteerd door ZWN in samenwerking met de HTM en taxibedrijf ATC. Vanaf 5 juli 1997 tot 4 juli 1998 is er geen enkele buslijn over de Bachlaan, Damlaan en de sluisjes naar de Star of Stompwijk.

• 5 juli 1997--4 juli 1998: geen lijn 47 in exploitatie.

• 4 juli 1998- juli 2000: Leidschendam Anthoniushove - Leidschendam de Star/Zuid - Den Haag Forepark - Den Haag Leidschenveen - Nootdorp Raadhuis. Naar Stompwijk reed -na afspraak- lijntaxi. Lijn 47 reed elk half uur, maar na 19:00 uur en op zondag maar één keer per uur. Nootdorp was het verst buiten de normale streek van een lijn 47 in westelijke richting in deze regio.

• 2 Juli 2000-2001: Leidschendam WZH Prinsenhof - Noordsingel - Prinsensingel - Heuvelweg - Antoniushove - Heuvelweg - Den Haag station Mariahoeve - Rode laan - Leidschendam Florence De Mantel- Heuvelweg - Burgemeester Banninglaan - Bachlaan - de Star/Zuid - Middenweg - Den Haag Leidschenveen.

• 15 december 2002: Leidschendam WZH Prinsenhof - Noordsingel - Prinsensingel - Anthoniushove - Burg. Banninglaan - Bachlaan - de Star/Zuid - Den Haag Leidschenveen Waterland.

• December 2003 - december 2004: Leidschendam WZH Prinsenhof - Noordsingel - Anthoniushove - Burg. Banninglaan - Bachlaan - de Star/Zuid - Leidschenveen - Zoetermeer. Zoetermeer was het verst zuidelijke eindpunt buiten het normale gebied wat een lijn 47 in deze regio ooit bereikte.

• 12 december 2004: Leidschendam WZH Prinsenhof - Noordsingel - Prinsensingel - Anthoniushove - Burg. Banninglaan - Bachlaan - sluisjes - Nieuwstraat - de Star/Zuid. Terug via Leidse kade.

• 2005-2010: Leidschendam Anthoniushove - Noordsingel - Prins Hendriklaan - <<Koningin Julianaweg<< / >>Oude Trambaan>> - Leidschendam de Star/Zuid.

• 2010-2011: Leidschendam WZH Prinsenhof - Anthoniushove - Leidschendam de Star/Zuid.

• Sinds 2012: Leidschendam Woonoord Duivenvoorde - WZH Prinsenhof - Noordsingel - Prinsensingel - Mall of the Netherlands - Anthoniushove - Mall of the Netherlands - Prins Bernhardlaan - Prinses Beatrixlaan - Prins Hendriklaan - gemeentehuis - Damlaan - Zaagmolenstraat - WZH Schoorwijck - Zaagmolenstraat - Damplein - sluisjes - Damhouderstraat - Nieuwstraat - Venestraat- Leidschendam De Star. Eindpunt t.h.v. het Hert, huisnummer 155. Alleen voor leden WOEJ. Na 52 jaar is lijn 47 niet openbaar meer; anders zou het het langst bestaande lijnnummer zijn in de regio. Daardoor heeft buslijn 43 die eer.

In al die jaren dat lijn 47 over de sluisjes rijdt is er vaak grote vertraging omdat de sluisbrug vaak open is, en maar één rijbaan heeft. De andere sluisbrug is sowieso niet bruikbaar. Voorgangers buslijn 1, 12, 134 en 166 kampten met hetzelfde probleem.

Bronnen, noten en/of referenties

· ·

Haagse buslijnen

Licentie

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) kopie van het artikel Buslijn 47 (Haaglanden) op de Nederlandstalige Wikipedia dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zİe de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Noten

[Als gecontroleerd markeren] Wikipedia Privacybeleid GebruiksvoorwaardenDesktopweergave

Buslijn 48

Buslijn 48 reed in de regio Haaglanden in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Circa 16 jaar vormde buslijn 48 min of meer een drie-eenheid met buslijn 44 en 47. Die laatste twee reden tot in Leidschendam, terwijl lijn 48 meestal verder reed, naar Voorschoten, Leiden en Leiderdorp. De exploitatie was 27 jaar in handen van de NZH, daarna korte tijd Westnederland, en in de 17 jaar daarna in volgorde in handen van ZWN⁣, Connexxion en Veolia.

Geschiedenis

In 1966 ging buslijn 48 rijden tussen Station Den Haag Staatsspoor en station Leiden, min of meer via de oude route van HTM-buslijn 40, die samen met HTM-buslijn 41 en 42 in 1958 de blauwe tram hadden vervangen tussen Scheveningen en Voorburg. Die volgden dus ook ongeveer de voormalige route van de blauwe tram, maar werden in 1966 opgeheven; lijn 42 zelfs al in 1965. Maar bus 48 volgde de oude tramroute verder; via Voorschoten naar Leiden.

In 1972/73 was de route hetzelfde tot aan Leidschendam Damlaan. Daarna ging het via Bachlaan--Heuvelweg--Amstelweg en Noordsingel tot Schakenbosch. Ook deze lijn volgde deels de oude tram-route. Buslijn 46 volgde dezelfde route, behalve de omweg door Leidschendam.

Per 3 november 1974 ging lijn 48 rijden tussen Den Haag Houtmarkt/Turfmarkt - (daar was toen een onoverdekt tram/busstation) -Leidschendam Schakenbosch. Met een grote omweg via Amsterdamse Veerkade, Wagenstraat, Stationsweg, Station HS, Rijswijkse plein en Schenkviadukt. Bij station HS was toen een krap streekbusstation, met de streeklijnen 1, 43, 45, 47, 48, 54, 90 en 91. Dat was ter hoogte van waar anno 2022 de taxi-standplaats is. Maar liefst acht buslijnen persten zich in die tijd door de nauwe Stationsweg en Wagenstraat: WN-lijn 1, HTM-lijn 5, 18, 19, en NZH-lijn 45, 47, 48, en WN-lijn 54. Tegenwoordig rijdt er helemaal geen buslijn meer door die straten. (Tot 1926 reden er ook trams)

De oude tram-route werd door deze wijziging in 1974 verlaten door lijn 48. WN-lijn 1, HTM-lijn 26 en NZH-lijn 46 bleven nog wel gedeeltelijk zo rijden. Voortaan ging lijn 48 via Schenkkade, Koningin Julianalaan, Mgr. van Steelaan, Rode laan, Prins Bernhardlaan, Noordsingel, Veursestraatweg, Voorschoten en Leiden naar Leiderdorp. Buslijn 45 reed tot in Leidschendam dezelfde route, maar ging toen via Voorschoten naar Wassenaar. Maar liefst tot in 2011 zou er in Leiderdorp een eindpunt van lijn 48 zijn.

1976 was het begin van de drie-eenheid van de buslijnen 44,47 en 48: gedrieën reden zij van tram/busstation Houtmarkt via de eerder genoemde omweg naar Voorburg. Daar ging het via Koningin Julianalaan, Mgr. van Steelaan, Leidschendam Heuvelweg, Amstelweg, Noordsingel. Lijn 44 en 47 bleven in Leidschendam, lijn 48 ging dóór naar Leiderdorp.

In de loop van 1976 veranderde de route te Leidschendam in Heuvelweg-Banninglaan-Noordsingel. In 1976-77 reed lijn 49 ook dezelfde route tussen Houtmarkt en Leidschendam, en was er dus eigenlijk een "vier-eenheid". Er reden dus vier NZH-buslijnen door de krappe Wagenstraat en Stationsweg, plus een WN-buslijn en drie HTM-buslijnen. Alle vier NZH-lijnen gingen over het Schenkviadukt. Na deze periode was lijn 49 er niet meer, en is het aantal NZH-lijnen op deze route nooit meer meer dan drie geweest.

Van 1977 tot de zomer van 1992 werd de route in Voorburg Mgr. van Steelaan-Rode laan-Prins Bernhardlaan.

In 1982-83 werd nog steeds het krappe 'busstation' naast station HS aangedaan; er stopten in die tijd acht streeklijnen aan dezelfde stoeprand: lijn 43, 44, 47, 48, 90, 91, 127 en 128. Lijn 43, 90 en 91 reden niet door Wagenstraat en Stationsweg.

In de loop van 1983 werd tram/busstation Houtmarkt opgeheven. De grote omweg verviel, en ook 'streekbusstation' HS. Het nieuwe vertrekpunt van alle streeklijnen was sindsdien bovenop het Centraal station. Vandaar reed lijn 48 eerst omlaag via de toenmalige busbaan richting Theresiastraat, onder het tramviaduct door, dan langs de Utrechtse baan naar Ternoot (tramhalte op tramviaduct), dan Beatrixlaan, Schenkkade, en daarna de oude route. In de andere richting was er een rechte busbaan op het prins Bernhard viaduct.

Wegens de komst in juli 1992 van tramlijn 3 (nu 2) te Voorburg verdwenen de lijn 44 en 48 uit die buurt. Dit was het einde van de 'drie-eenheid'. Lijn 48 verdween zelfs uit geheel Den Haag en Voorburg. Leidschendam Anthoniushove werd zijn nieuwe vertrekpunt. Via Burg. Banninglaan, Noordsingel, Voorschoten en Leiden ging het naar Leiderdorp.

In 1995 werd lijn 48 weer flink langer; hij mocht helemaal naar Delft doorrijden, en werd daarmee de langste streekbuslijn in de regio, en de eerste tussen Delft en Leiderdorp. De NZH was uit de regio verdwenen, en Westnederland was samengegaan met ZWN. Zodoende verbond lijn 48 het voormalige NZH-vervoergebied met het voormalige vervoersgebied van Westnederland. Vanuit Delft ging het via Beatrixlaan, Rijswijk 't Haantje, Rijswijk Plaspoelpolder, Lindelaan, Geestbrugweg, Voorburg prinses Mariannelaan, Parkweg, Rozenboomlaan, en Leidschendam Noordsingel. Dit bleef zo tot juli 2000.

In juli 2000 veranderde de route in Leidschendam in Noordsingel-Burg. Banninglaan-Heuvelweg-Dillenburgsingel-Noordsingel.

In 2002 was het alweer voorbij met de rechtstreekse verbinding tussen Delft en Leiderdorp. Lijn 48 verdween uit Delft, Rijswijk, Voorburg en Leidschendam. Het vertrekpunt kwam in Voorschoten te liggen; sindsdien reed lijn 48 alleen nog tussen Voorschoten en Leiderdorp.

In 2012 is lijn 48 niet langer op de lijnennetkaart of in de regio Haaglanden te bekennen en dus opgeheven.

Trivia

• In januari 2024 keerde het lijnummer 48 voor enkele dagen terug, maar dan voor een speciale tramlijn Station HS - Station Centraal - World Forum - Statenkwartier - Duinstraat- Scheveningen Noorderstrand, vanwege een internationaal studentencongres in het Worldforum. Het was de eerste keer dat er een lijndienst gebruik maakte van de recente nieuwe sporen die nu lijn 17 met lijn 11 verbinden. Voorheen kon dit slechts in één richting.

Bronnen

• Lijnennetkaarten HTM/NZH/ZWN/Connexxion/Veolia.

· ·

Haagse buslijnen

Bronnen, noten en/of referenties

Gebruikersmenu Gebruiker:Straatspoor/Kladblok/Buslijn 48(Haaglanden)

Licentie

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) kopie van het artikel Buslijn 48 (Haaglanden) op de Nederlandsstalige Wikipedia dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zİe de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Noten

[Als gecontroleerd markeren] Wikipedia Privacybeleid GebruiksvoorwaardenDesktopweergave

Buslijn 43
Basisgegevens
Locatie	Den Haag - Leiden
Startdatum	30 oktober 1966
Lengte trajecten	ca. 20 km.
Aantal lijnen	1 lijn
Uitvoerder(s)	EBS
Portaal    Openbaar vervoer

Buslijn 43

Buslijn 43 rijdt al bijna 60 jaar ongeveer dezelfde route tussen Den Haag en Leiden via Wassenaar in de regio Haaglanden in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het is de belangrijkste buslijn naar Wassenaar, en de lijn die het langst hetzelfde lijnnummer heeft in deze regio.

Historie

Buslijn 43 ging rijden in 1966, en was één van de opvolgers van de Gele Tram (lijn I - 2), die tot 1961 reed. Die reed echter vanaf de Turfmarkt en door het centrum en op vrije baan via de Benoordenhoutseweg, terwijl lijn 43 vertrok vanaf Station HS. Daar was toen een heel krap busstation, voor maar liefst acht lijnen. Lijn 43 reed via de Merwedestraat, Lekstraat, station Staatsspoor en Bezuidenhoutseweg. Zodoende hoefde de bus richting Leiden niet linksaf te slaan op de zeer drukke N44 bij de Zijdeweg (en dat is ook allang niet meer mogelijk). Pas in 1984 verviel beginpunt Station HS en werd Station Den Haag Centraal het beginpunt. Vanaf het busstation ging het omlaag via de toenmalige busbaan die uitkwam tegenover de Theresiastraat. Vervolgens naast de Utrechtse Baan naar de Bezuidenhoutseweg.

Vervolgens werd vanop het viaduct over de Leidse Straatweg (N44) bijna de gehele oude tramroute door Wassenaar gevolgd. Vooral naast de Groot Haesebroekse weg is de ruimte van de oude trambaan nog goed te zien naast de weg. Sinds 1973 was lijn 91 er meestal ook bij: deze reed dezelfde route, maar ging verder naar Katwijk. In 1988 werd Wassenaar zijn eindpunt, en in 1991 wordt lijn 91 opgeheven. In 1997 keerde lijn 91 terug, maar via de N44, dus lijn 43 heeft het rijk alleen. In 2002 werd lijn 91 weer opgeheven. In 2004 was lijn 91 weer terug, maar weer niet op dezelfde route als lijn 43. In 2011 gebeurde dat dan toch, maar in 2015 werd lijn 91 vernummerd in lijn 44. In Wassenaar is de belangrijkste overstaphalte, Van Oldebarneveltweg, op de plaats van het vroegere tramstation. Hierna werd tot circa 1968 de oude tramroute gevolgd, door de Van Zuijlen van Nijeveltstraat-Deylerweg, tot aan het Rozenplein. Tussen Wassenaar en Leiden moesten en moeten andere wegen gevolgd worden, vanwege nieuwe wijken, omdat de oude trambaan verdwenen is, fietspad is geworden, of niet gevolgd kan worden omdat de infrastructuur veranderd is. In Leiden ging lijn 43 later via het universiteitsterrein rijden, want dat was er vroeger nog niet. Beide lijnen werden geëxploiteerd door de NZH tot 1 juni 1994. Daarna namen anderen de dienst over: Westnederland, ZWN, Connexxion, Veolia, Connexxion en tenslotte EBS. Doordeweeks wordt er om de 30 minuten gereden, en lijn 44 doet dat ook, zodat er dus een kwartierdienst is tussen Den Haag en Wassenaar.

Bronnen

• Busboekjes NZH
• Lijnennetkaarten HTM en Haaglanden
• Haagse stratengids 1966/67

· ·

Haagse buslijnen

Bronnen, noten en/of referenties

Gebruikersmenu Gebruiker:Straatspoor/Kladblok/Straattrein:

Licentie

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) kopie van het artikel Buslijn 43 (Haaglanden) op de Nederlandsstalige Wikipedia dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zİe de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Noten

[Als gecontroleerd markeren] Wikipedia Privacybeleid GebruiksvoorwaardenDesktopweergave Haagse bus

Buslijn 45
Basisgegevens
Locatie	Den Haag - Leiden
Vervoerssysteem	Bus
Startdatum	1972
Lengte trajecten	ca. 20 km.
Aantal lijnen	1
Uitvoerder(s)	EBS
Portaal    Openbaar vervoer

Buslijn 45 is de belangrijkste buslijn tussen Den Haag en Voorschoten (-Leiden) in de regio Haaglanden in de Nederlandse provincie Zuid Holland, en bestaat al bijna 50 jaar.

Buslijn 45 (Haaglanden)

Buslijn 45 is een streekbuslijn in de regio Haaglanden.

Geschiedenis

In 1972 staat deze lijn op een Falkplan-plattegrond. De route was toen Wassenaarse Slag - Wassenaar - Papelaan - Station Voorschoten - Voorschoten Boschgeest (wijk) - Vlietwijk. In 1974 staat lijn 45 voor het eerst op de HTM-Lijnennetkaart. De lijn was toen verlengd naar Den Haag, en begon in Den Haag op het toenmalige busstation Houtmarkt, en reed met een grote omweg via Amsterdamse Veerkade, Stationsweg, Station HS, en het Schenkviaduct Voorburg in. Bij station HS was toen een krap busstation, voor maar liefst acht lijnen. Te Voorburg ging het via de Koningin Julianalaan en Mgr. van Steelaan, Rode Laan en Noordsingel. Vervolgens via Voorschoten naar Wassenaar; nog niet naar Leiden dus.

In de loop van 1975 werd deze lijn 45 alweer opgeheven, maar later in 1976 kwam de lijn definitief terug; zij het met een andere route. Wederom vanaf de Houtmarkt, maar nu zonder omweg, over het Prins Bernhardviaduct, dan Prinses Beatrixlaan, en dan Voorburg in. Dan over de Laan van Nieuw Oosteinde, Parkweg, en vervolgens net als de voormalige Blauwe Tram verder naar Voorschoten, maar niet door de krappe Schoolstraat, en daarna naar Leiden. In 1979 volgde daar verlenging naar Leiden Merenwijk. Vanaf 1984 was het busstation bovenop Den Haag Centraal het beginpunt. Van daar omlaag over de toenmalige busbaan die uitkwam tegenover de Theresiastraat. Daarna langs Ternoot naar de Prinses Beatrixlaan. De verdere route bleef ongewijzigd.

In 2011 verviel het deel Station Leiden - Leiden Merenwijk. Maandag tot en met zaterdag rijdt lijn 45 elk kwartier; grotendeels rijdt lijn 46 (sinds 2011) dezelfde route, maar om het half uur, dus zijn er gedeeltelijk zes ritten per uur per richting. Maar lijn 46 gaat via Voorschoten naar Wassenaar. Op zondag rijden beide lijnen twee keer per uur.

De dienst werd tot 1 juni 1994 uitgevoerd door de NZH. Daarna kwamen WN, ZWN, Connexxion, Veolia, Connexxion en tenslotte EBS.

Bronnen

• Busboekjes NZH
• Lijnennetkaarten HTM en Haaglanden
• Falkplan plattegrond uit 1972.

· ·

Haagse buslijnen

Bronnen, noten en/of referenties

Gebruikersmenu Gebruiker:Straatspoor/Kladblok/Straattrein:

Licentie

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) kopie van het artikel Buslijn 45 (Haaglanden) op de Nederlandsstalige Wikipedia dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zİe de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Noten

[Als gecontroleerd markeren] Wikipedia Privacybeleid GebruiksvoorwaardenDesktopweergave

Haagse bus

Straatspoor/Kladblok
Basisgegevens
Locatie	Den Haag, Voorburg, Leidschendam, Voorschoten, Wassenaar, Leiden, Leiderdorp
Startdatum	30 oktober 1966
Lengte trajecten	verschillend
Aantal lijnen	1 lijn
Uitvoerder(s)	EBS
Portaal    Openbaar vervoer

Buslijn 46 (Haaglanden)

Buslijn 46 is een streekbuslijn in de regio Haaglanden. De dienst begon in 1966, maar bestond niet alle jaren, en ook niet altijd met dezelfde route.

Historie

46 (1)

30 oktober 1966: buslijn 46 ging rijden op de route station Staatsspoor - Bezuidenhoutseweg - Prins Clauslaan - Prinses Beatrixlaan - Voorburg Laan van Nieuw Oost Einde, en vervolgens via de route van de voormalige Blauwe Tram door Leidschendam naar Voorschoten en Leiden station. 18 jaar lang ging dat zo door.

In 1984 werd het busstation bovenop Den Haag Centraal het nieuwe beginpunt. Van daar omlaag via de toenmalige busbaan die uitkwam tegenover de Theresiastraat, en daarna langs Ternoot naar de Prinses Beatrixlaan. De verdere route bleef ongewijzigd tot 1998, want toen werd lijn 46 voorlopig opgeheven.

Tussen 1998 en 2002 was er geen lijn 46.

46 (2)

In 2002 keerde het lijnnummer 46 terug, maar op een totaal andere route: Vanaf Station Voorburg over de Oude Tolbrug, en dan langs de Vliet (Rijn-Schiekanaal) naar het nieuwe Forepark.

46 (3)

In 2006 kreeg lijn 46 weer een heel andere route: Station Voorburg - Laan van Nieuw Oost Einde - Potgieterlaan - Koningin Julianalaan - Bruijnings Ingenhoeslaan - station Voorburg 't Loo - Sint Martinuslaan - Noordsingel - Leidsenhage - Antoniushove - Heuvelweg - Burgemeester Kolfschotenlaan - Noordsingel - WZH Prinsenhof.

In 2010 was er opnieuw geen lijn 46.

46 (4)

In 2011 keerde lijn 46 terug op bijna de hele oorspronkelijke route. In Leidschendam maakt lijn 46 sindsdien echter een omweg via J.S Bachlaan - Heuvelweg - Dillenburgingel - Noordsingel. Bovendien reed lijn 46 niet naar Leiden maar slechts tot Voorschoten.

In 2023 werd lijn 46 verlengd van Voorschoten tot Wassenaar Duinrell. Hiervoor was het al zo dat lijn 46 op maandag tot en met vrijdag doorreed naar Wassenaar, maar onder lijnnummer 42. Sinds het geheel lijn 46 is geworden wordt er ook op zaterdag en zondag doorgereden. Zodoende hebben reizigers uit Voorburg-Leidschendam en Voorschoten de hele week een rechtstreekse verbinding met Wassenaar en Duinrell.

Omdat lijn 46 grotendeels als aanvulling op buslijn 45 rijdt, is de frequentie (twee keer uur) op maandag tot en met zaterdag lager dan die van lijn 45 (vier keer per uur), eindigt doordeweeks voor 21 uur, en begint de dienst op zaterdag en zondag later dan lijn 45, en eindigt dan voor 19 uur.

De exploitant was tot 1994 de NZH. Daarna kwamen Westnederland, ZWN, Connexxion, Veolia en tenslotte EBS.

Bronnen

• Busboekjes NZH
• Lijnennetkaarten HTM en Haaglanden

· ·

Haagse buslijnen

Gebruikersmenu Gebruiker:Straatspoor/Kladblok/Straattrein:

Licentie

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) kopie van het artikel Buslijn 46 (Haaglanden) op de Nederlandstalige Wikipedia dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zİe de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Buslijn 56

HTM-buslijn 56 was een experimentele lijn in de regio Haaglanden in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. En het is ook een streek-bus-lijn geweest.

HTM-buslijn 56 reed tussen Rijswijk en Zoetermeer Noordhove. Het begin/eindpunt in Rijswijk was op de Generaal Spoorlaan bij winkelcentrum In de Boogaard. De route ging via Plaspoelpolder, en de snelwegen A4 en A12.

De bussen waren speciaal ingericht om vouwfietsen mee te nemen. De lijn ging met hoge verwachtingen van start in augustus 1999. Maar die verwachtingen kwamen niet uit, ondanks dat je bij aankoop van een jaarabonnement een vouwfiets ter waarde van 1095€ cadeau kreeg. Na anderhalf jaar werd de lijn weer opgeheven.

WSM

De voormalige Westlandse Stoomtramweg Maatschappij, in 1969 opgevolgd door voormalig vervoerbedrijf Westnederland, heeft tussen 1966 en 1981 ook een lijn 56 geëxploiteerd; tussen Den Haag Varkenmarkt (later Houtmarkt, nog later Centraal station) en Rotterdam CS via Wateringen. Op bepaalde tijden had lijn 56 een zijlijn met hetzelfde nummer tussen het kantoor van Westnederland in Den Haag Loosduinen en het Plein in Wateringen.In 1983 werd lijn 56 vernummerd in 129, en de zijtak in 121.

Bronnen, noten en/of referenties

· ·

Haagse buslijnen

Gebruiker:Straatspoor/Kladblok/Straattrein: verschil tussen versies

Licentie

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) kopie van het artikel Buslijn 56 (Haaglanden) op de Nederlandsstalige Wikipedia dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Noten

[Als gecontroleerd markeren] Wikipedia Privacybeleid GebruiksvoorwaardenDesktopweergave

Tom Poes en de krakers
Stripreeks	Tom Poes
Volgnummer	50
Scenario	Toonder Studio's
Tekeningen	Toonder Studio's
Type	Softcover
Pagina's	53
Uitgever	Oberon
ISBN	90 320 0519 7
Lijst van verhalen van Heer Bommel en Tom Poes
Portaal    Strip

Tom Poes en de krakers is een ballonstripverhaal uit de Tom Poes reeks, gemaakt door de Toonder studios. De eerste publicatie was in weekblad Donald Duck in 1966 van nummer 51 tot nummer 14 in 1967. Het verscheen als album in 1978 bij Oberon.

Tom Poes en de krakers

Tom Poes en de krakers is een Ballonstripverhaal uit de Tom Poes reeks, gemaakt door de Toonder studio's. De eerste publicatie was in weekblad Donald Duck, in 1966 van nummer 51, tot nummer 14 in 1967. Het verscheen in 1978 als album bij uitgeverij Oberon.

Samenvatting

Tom Poes en Heer Bommel 'redden' een 'drenkeling' uit 'droog water'. Later springen ze er alle drie in, en komen zo in 'kraakland'. Niet alleen zijn daar blaffende vogels en miauwende honden, maar vooral zijn alle groene wezens die praten als mensen voorzien van een groot nummer op hun buik. En hoe hóger dat nummer, hoe mìnder je voorstelt. Sterker nog, een laag nummer mag een hoger nummer 'kraken', waarbij er van alles kapot kan gaan. En dat gebeurt veel, want ze zijn geen vriendelijkheid gewend. Zelfs je huis kan instorten, alleen maar door kraakwoorden. Omdat Tom Poes en Heer Bommel geen nummer hebben worden ze gearresteerd. Tom Poes verzint een list, waardoor Heer Bommel de leider van het land wordt. Hij leert de krakers dat ze beter vriendelijk voor elkaar kunnen zijn; het volk is daar erg blij mee. Maar Heer Bommel wil toch naar huis, en stiekem gaan ze via een vluchtgang weg en weer door het droge water, en zo komen ze weer in hun eigen wereld.

Licentie

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) kopie van het artikel Tom Poes en de krakers op de Nederlandsstalige Wikipedia dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zİe de bewerkingsgeschiedenis

Externe link

Tom Poes en de krakers, heerbommelinfo.nu

Bronnen

• https://lastdodo.nl/nl/items/39466-tom-poes-en-de-krakers.
• Tom Poes en de krakers, uitgeverij Oberon, 1978.
• Tom Poes en de krakers, uitgeverij Cliché, 2016.

Ranglijst landen met de meeste locaties per werelddeel

• Noord-Amerika: Verenigde Staten: 241
• Europa: Duitsland: 68
• Azië / Oceanië: Indonesië: 30.

Straattreinen wereldwijd

Aangezien de Verenigde Staten verreweg de meeste straattreinen kent en het fenomeen ook daar ontstaan is, begint dit overzicht met dit land. Van de meeste locaties in de wereld zijn er wel foto's of video's op internet. In de meeste gevallen staat er daarom een link bij naar een foto of meer.

Verenigde Staten

In bijna alle vijftig staten zijn straattreinen te vinden. Het aantal is sterk afgenomen, en het lijkt niet meer van deze tijd; maar toch komt er soms een nieuw traject bij, wordt er vernieuwd, of wordt een spoor opnieuw in gebruik genomen.

Op vrijwel alle locaties in de Verenigde Staten rijden uitsluitend goederentreinen. De hieronder genoemde trajecten zijn voor zover bekend in gebruik, tenzij anders vermeld. Het in gebruik zijn wil zeker niet altijd zeggen dat er dagelijks treinen rijden; dit kan variëren van bijvoorbeeld één trein per jaar, maar ook 60 treinen op één dag, afhankelijk van de locatie. Het gebruik kan ineens stoppen of na jaren herbeginnen. Omdat de meeste Amerikaanse treinen bijzonder lang zijn, kan het vele minuten duren voordat een trein gepasseerd is, met flinke verkeerschaos tot gevolg, waarbij de hele omgeving tot stilstand komt.

Er is in heel de Verenigde Staten maar één lijn met een straattrein die geen normaalspoor heeft.

Alabama

• Birmingham: de eerste locatie is meteen een bijzondere, want het straattreintraject ligt eerst naast 1st Street Ave S; en daarna maakt deze enkelsporige lijn een bocht de 32nd Street in, waar ook straatspoor pal naast de weg is. Meteen na die bocht is er een gelijkvloerse kruising in een hoofdlijn met vier sporen. Dit is de enige locatie in het land met deze situatie. Ondanks die vier sporen zijn er geen slagbomen, en het enkelspoor is helemaal onbeveiligd. Vanwege dat enkelspoor is een slagboom aan die kant ook niet zonder meer mogelijk. In het Engels wordt een gelijkvloerse kruising van twee spoorlijnen een "diamond" (d.i. ruit) genoemd, dus zijn er hier maar liefst vier ruiten naast elkaar.
• Gadsden; hier rijdt een straattrein door Locust Street. De verkeerslichten blijven op groen tot de trein de route verlaten heeft.
• Tuscaloosa: hier is een straattreintraject door 16th Street.

Alaska

• In de Anton Anderson Memorial Tunnel rijden straattreinen. De tunnel van ruim vier kilometer lengte heeft maar één rijbaan voor auto's en trein samen, maar niet tegelijkertijd. Er is wisselend eenrichtingsverkeer. Die enige rijbaan is daarom een straattreintraject.

Arizona

• Globe: hier rijdt een straattrein door N Pine Street.
• Phoenix: hier is een straattrein-lijn in de 11th Avenue. Na het straattraject loopt de lijn dood.

Arkansas

• Ashdown: hier kan een straattrein onbeveiligd over een verbindingslijn door E Whitaker Street rijden.
• Hot Springs: straattrein reed door Goodwin Alley. Het spoor ligt er nog.
• North Little Rock: hier kan een straattrein onbeveiligd op een doodlopende lijn op straat door Arkansas Ave rijden.
• Pine Bluff: doorgaande straattrein op vrije baan door W 4th Ave op dubbelspoor. Voorheen reden er ook straattreinen door 3rd Street. Er is nog een restant.

Californië

Nergens ter wereld rijden er zoveel straattreinen als in Californië. En vroeger nog veel meer. Het is ook één van de grootste staten, hoewel het één niet het ander hoeft in te houden.

• Alameda: op dit schiereiland waren diverse straattreinlocaties. Er waren drie spoorbruggen om het eiland te bereiken. Eén is er nog, maar zonder rails.
• Anaheim: straattreinen rijden in het centrum zonder vrije baan door Olive Street, en vervolgens na een bocht die niet op straat is door W Santa Ana Street, ook zonder vrije baan.
• Eureka: hier reden straattreinen door 1st Street, langs het centrum. De hele spoorlijn is grotendeels nog aanwezig maar onbruikbaar. Hier reed de Eureka Southern Railway. In de jaren 80 reden er ook excursietreinen.
• Chino: er gaat een straattreinlijn door 6th Street. Dit is een doodlopende lijn.
• Chula Vista: tot 2000 reden er hier nog straattreinen in F - Street midden op straat. In 2020 lagen de rails er deels nog. Het traject was een doodlopende lijn via 3rd Ave naar K-Street. Ook in 3rd Ave lagen de rails midden op straat.
• Colton: tot 2017 reden hier doorgaande straattreinen door S 9th Street. Er waren hier nog zogenoemde wigwags (automatic flagmen) in gebruik. Deze worden steeds zeldzamer.
• Coronado: Er was ooit een lokaallijn tussen Chula Vista en Coronado, en in Pomona Ave te Coronado reed die als straattrein. Het eindpunt was op de marinebasis.
• Fresno: straattrein is mogelijk in S Anna Street (doodlopend), maar dat spoor lijkt buiten gebruik. Daarnaast kan er een doorgaande straattrein rijden naast E California Ave., en naast (vroeger op) N Diana Street en Q street. Door die laatste twee rijdt ook Amtrak. Bij Broadway Street, S Anna Street en S van Ness Ave zouden er in 2023 nog wigwags zijn. Er bestaan/bestonden vele types, maar deze zijn wel heel apart, doordat de gewone rode overweglichten er ook zijn. Meestal vervangen die de wigwag, maar hier is het dubbelop.
• Gardena: op een deel van Vermont Ave rijdt straattrein op rails in de weg; een ander deel heeft vrije baan.

Colorado

• Denver: in de haven kunnen straattreinen rijden, op terreinen, en in Fox Street, W River Drive, Franklin Street, National Western Drive, E 67th Ave, Monroe Street, en W 48th Ave. W River Drive staat nog wel op de kaart, maar is alleen nog spoorbaan. National Western Drive heette voorheen Packinghouse Road.
• Durango: hier rijdt wild-west-straat-stoomtrein naar Silverton op vrije baan door Narrow Gauge Ave (Smalspoorlaan). Zeer toepasselijk. Dit is de enige straattrein-lijn in de Verenigde Staten met een spoorwijdte van 914 mm.
• Fort Collins: straatttreinen tot wel vijf kilometer lang rijden met veel lawaai op doorgaande lijn door de lange Mason Street, die de hele stad doorsnijdt. In 1877 opende deze lijn. Ook hier wil(de) de gemeente er al lang vanaf. In 1988 leek er een goede afspraak te zijn; de treinen zouden omgeleid worden. Maar in diezelfde tijd opende een grote bierbrouwerij ten noorden van de stad, wat zorgde voor veel nieuw treinverkeer. Onder andere daarom zegde het spoorbedrijf de afspraak op; daarmee bleek alle hoop vervlogen. Wel is in 2012 de lijn op vrije baan gelegd, in het midden. Evengoed is bijna de hele stad gestremd als er een trein rijdt. Ook een parallel rijdende buslijn mag dan niet rijden.Aan de noordkant was een sporen-driehoek, deels op straat, met twee andere lijnen er doorheen. Treinen konden daar dus alle kanten op.Ook wil de gemeente van het trein-hoorn lawaai af, maar de Federal Railroad Administration geeft geen millimeter toe. Elke trein toetert tot wel 40 keer in de drie minuten dat hij voorbij rijdt.Aan de noordkant liggen er drie spoorlijnen vrij dicht bij elkaar, en van de vijf overwegen hebben er drie geen slagbomen. Tien overwegen in/bij Mason Street hebben in totaal 288 rode overweg-lichten, maar op twee na geen slagbomen, en daarom is een no-horn-zone niet mogelijk. Drie overwegen hebben echter helemaal geen beveiliging.
• Longmont: straattrein rijdt op vrije baan door Atwood Street.
• Silverton: hier rijdt "oer-straattrein" met wild-west-stoomlocomotieven naar Durango. Het beginpunt is dubbelspoor op straat, bij het originele station (in E 12th Street). Het straattraject is onbeveiligd. Het is een van de weinige smalspoorlijnen die er waren, en waar er nog minder van over zijn. De lijn is niet aangesloten op andere lijnen. Hier is de enige straattrein-lijn in de Verenigde Staten met smalspoor (914 mm) op straat.

Beschrijving

Een officiële definitie van een straattrein-traject is niet bekend; er zijn geen standaard-eisen, dus alle vormen van straten en bestrating tellen mee, zoals een straat of weg op niet-openbaar terrein, en rails die op een vrije baan door de straat gaan. Het spoor kan net als tramrails in het asfalt liggen, maar er zijn ook locaties waar de bielzen, het spoor, en het grind midden op de weg liggen. Dit is de goedkoopste methode</ref> Omdat er dan geen randen zijn om het grind tegen te houden, kan de weg moeilijk berijdbaar zijn.

Het gaat meestal om asfaltwegen, maar bestrating met klinkers, keien, grind, beton of hout komt ook voor. Soms heeft een straat wel een naam, maar is er alleen een treinbaan. Het spoor kan in het midden van de weg liggen, maar ook links en/of rechts, en de ligging kan ook nog van straat tot straat veranderen. Zelfs een slingerend spoor komt voor. Het gaat meestal om doorgaande lijnen voor goederen- en voormalige reizigerstreinen, maar ook om lijnen die uitsluitend voor goederenvervoer aangelegd zijn; vooral in haven- en industriegebieden. Daar zijn of waren vaak ook veel zijsporen op straat. Oude kaarten van grote steden, vooral in de VS, tonen een enorme wirwar aan straatsporen in de havens. Het kwam voor dat passagierstreinen over straat tot aan de veerboot reden. In Weymouth (VK) kwam deze praktijk tot in 1999 voor.

Snelheid

Hoewel de snelheid van een straattrein om veiligheidsredenen veel lager ligt dan die van een trein op de vrije baan buiten de stad, rijden ze toch niet altijd stapvoets en kan de snelheid oplopen afhankelijk van de situatie en beveiliging.

Beveiliging

Voor een straattrein lijken uitgebreide veiligheidsmaatregelen logisch en noodzakelijk, maar in werkelijkheid zijn er meestal weinig of geen. Zo komt beveiliging van een straat-traject met rode of oranje lichten en bellen in de meeste landen weinig voor en zijn slagbomen en seinlichten nog zeldzamer. De hoorn of bel van de trein is vaak de enige vorm van beveiliging. Buiten de VS is het echter ongebruikelijk om bulderende hoorns of luide bel te gebruiken. Uitzonderingen zijn bijvoorbeeld de stoomstraattreinen in Duitsland, die op straat continu bellen, net als de dieseltreinen in de VS. In Zwitserland wordt soms een fluit gebruikt, en soms zijn er rode lichten of waarschuwingslichten. Locomotieven in de Verenigde Staten hebben één tot vijf hoorns op het dak. De bel is meestal niet zichtbaar.

Vooral vroeger liep op sommige plaatsen een treinbeambte met rode vlag voor de trein uit. In het donker worden soms spoorwegfakkels gebruikt. In sommige plaatsen gaan de verkeerslichten knipperen bij een naderende trein, of blijven juist op groen voor de straattrein, terwijl in andere plaatsen de straattrein de rode lichten negeert terwijl hij toeterend doorrijdt.

Straattreinen gelden in dit artikel als onbeveiligd wanneer er geen lichten, bellen en slagbomen zijn op het desbetreffende straattraject. Als minstens een kruising wel beveiliging heeft, wordt het hele traject als beveiligd beschouwd. Er zijn geen standaardeisen waar een weg, straatspoor of trein aan moet voldoen. Hierdoor kunnen zeer uitlopende verkeerssituaties aangetroffen worden.

Treinen kunnen een opvallende kleur hebben, bijvoorbeeld geel of oranje, maar ook onopvallende kleuren zoals lichtgrijs of zwart. Ook de verlichting is niet standaard; zo laat de machinist de koplampen soms afwisselen als waarschuwing, maar soms ook niet. Enkele locomotieven zijn voorzien van flits- of zwaailichten.

Het lijkt logisch dat de weinige beveiliging van straattreinen tot meer ongevallen leidt dan bij normale spoorbanen, maar er zijn geen berichten die dat bevestigen. Er zijn weliswaar enkele aanrijdingen bekend, maar ze worden niet apart vermeld in algemene rapporten. Er gebeuren veel meer ongevallen op beveiligde en onbeveiligde overwegen.

Historie

Het fenomeen van de straattrein is in de Verenigde Staten ontstaan, toen daar vanaf 1827 de eerste spoorwegen aangelegd werden. Er waren meerdere redenen voor het ontstaan van de straattrein:

• Sommige steden of dorpen wilden graag de trein door hun dorp of stad, voor eenvoudig centraal in- en uitstappen en laden en lossen. Dat er geen perron was, was geen probleem, omdat de karren ongeveer dezelfde hoogte als de wagons hadden. Amtrak gebruikt voor reizigerstreinen nog steeds losse opstapjes op lage perrons. Daarnaast hadden diverse stations ook 'straatspoor', omdat er geheel geen perrons waren.
• Soms wilde een landeigenaar naast een dorp zijn land niet of slechts voor een hoge prijs verkopen, en werd het spoor daarom door het dorp gelegd.
• Hoewel Amerika toentertijd veel minder bebouwd was, was er niet overal genoeg ruimte. Zo zijn er krappe dalen, net als in Zwitserland. Oude binnensteden hadden vaak krappe straten die niet berekend waren op het toenemende verkeer, laat staan dat er ruimte was voor een vrije baan. Zelfs midden in New York reden treinen door steegjes en midden op straat.
• Het gebeurde dat er naast spoorlijnen eerst geen bebouwing was, maar er geleidelijk steeds meer gebouwen kwamen, en er uiteindelijk een dorp of stad met straattrein ontstond. Onwetenden vragen zich nu vaak verbijsterd af wie (of welke idioot) er op het 'idiote' idee kwam om een trein door een (smalle) straat te laten rijden, maar vaak is het dus andersom: de trein was er eerst.
• Soms werd de aanleg zonder officiële toestemming uitgevoerd; en wanneer het spoor eenmaal aangelegd was bleek het vaak niet zo makkelijk te verwijderen.

Een voorbeeld hiervan is Erie, Pennsylvania, waar een spoorwegmaatschappij door de 19e straat wilde gaan rijden. Ze wisten dat dat ongewenst was, maar ook dat de rechtbank in het weekend gesloten was, en dat ze daarom op die dagen vrij spel hadden. Want dan was er geen legale manier om hen tegen te houden. Dus legden ze de rails op een zondag in 1882 in de straat. In tegenstelling tot bij de Erie Gauge/Railroad War van 1853/54 brak de bevolking de rails niet op. Ze protesteerden wel decennia lang, met de burgemeester voorop. Maar deze was inmiddels tien jaar overleden toen de lijn uiteindelijk in 2001 verlegd werd. In Skagway, Alaska, was ten tijde van de treinaanleg in 1898 geen officieel bestuur. De officieuze gemeenteraad, waarin ook een crimineel zitting had, liet de spoorlijn midden op Broadway aanleggen. Pas in 1947 werd de lijn uit de straat gehaald en verlegd. Dit is met een spoor van 914 mm breed overigens een van weinige smalspoor-lijnen in Amerika die nog bestaat.

Omdat er lange tijd nog amper ander verkeer was, vond men een trein door de straat niet zo bezwaarlijk, ondanks de rook, lawaai en trillingen. Toen later massaal elektrische interurbans aangelegd werden, de buurtspoorwegen van Amerika, volgde men dan ook het voorbeeld van de straattrein en gingen die dus ook vaak op straat rijden. Veel plaatsen hadden vroeger weinig straten, dus de keus voor in welke straat de lijn aangelegd moest worden was dan niet zo moeilijk. Toch betekende dat niet altijd dat de straattrein door Main Street of 1st Street zou rijden. Maar toen er steeds meer klachten over kwamen, ontstond er een probleem; want naarmate er meer gebouwen kwamen, werd het steeds moeilijker een alternatieve route aan te leggen; niemand wil verhuizen om ruimte te maken, terwijl een tunnel of viaduct vaak onbetaalbaar wordt gevonden.

Daar komt nog bij dat een gemeentebestuur in de Verenigde Staten vaak geen jurisdictie heeft over een spoorlijn, want dat valt onder de Federal Railroad Administration.Zij kunnen een spoorlijn dus niet zelf verplaatsen, en ook niet de tijden of de lengte van de treinen bepalen. Alleen als een spoorwegmaatschappij wil meewerken is een alternatief mogelijk. De vaak moeizame onderhandelingen met een maatschappij en de eigenaars van de benodigde grond slepen vaak decennia lang voort, hoewel er in de grote steden eerder geld is voor verplaatsing of ondertunneling. Want het spoorbedrijf wil niet voor de kosten opdraaien, en het bepaalt zelf wat er gebeurt. Voorbeelden hiervan staan bij diverse plaatsen in het locatie overzicht.

Toen het aantal reizigerstreinen verminderde en steeds meer lijnen voor reizigers gesloten werden, nam de behoefte af om door het centrum te rijden; dat maakte verplaatsen makkelijker.

In films

Enkele speelfilms waarin een straattrein voorkomt:

• Voor zover bekend de oudste speelfilm met een stoomtrein op straat is The Show (1922), een slapstick van Larry Semon. Semon stunt hier vlak voor en op een rijdende straattrein.Het is opgenomen in Glendale, California. Er rijden daar nu nog wel treinen, maar niet meer op straat.
• Buster Keaton liet voor zijn film Our Hospitality uit 1923 een primitieve stoomtrein als in 1830 reconstrueren, en die rijdt in het film-dorp op straatspoor dat met bielzen op de onverharde straat ligt, zoals toen gewoon was. Buiten het dorp rijdt de trein op "onmogelijke" rails, maar ontspoort toch niet. Later raken ze letterlijk het spoor bijster en rijdt de trein op de weg.
• In de "Our Gang" film "The Sundown Limited" (1924) bouwen de kinderen zelf een zogenaamde stoomtrein, en ook die raakt het spoor bijster, en veroorzaakt chaos in het drukke verkeer.
• In The Titfield Thunderbolt (1953) rijdt er een namaak stoomlocomotief van hout op straat.
• In The Polar Express (2004), naar het gelijknamige boek, stapt de hoofdpersoon in een straattrein, al is het wegdek niet te zien door de sneeuw. Aan het einde wordt hij ook weer per trein teruggebracht en in zijn straat afgezet.
• Voor de film Inception (2010) werd een typisch Amerikaanse dieselloc nagebouwd, van staal, maar zonder ijzeren wielen of de normale motor. Hij rijdt in de film wel op straat, met wagons, maar niet op rails.

Ranglijst landen met de meeste locaties per werelddeel

• Noord-Amerika: Verenigde Staten: 241
• Europa: Duitsland: 68
• Azië / Oceanië: Indonesië: 30.

Snelheid

Hoewel de snelheid van een straattrein om veiligheidsredenen veel lager ligt dan die van een trein op de vrije baan buiten de stad, rijden ze toch niet altijd stapvoets en kan de snelheid oplopen afhankelijk van de situatie en beveiliging.

Beveiliging

Voor een straattrein lijken uitgebreide veiligheidsmaatregelen logisch en noodzakelijk, maar in werkelijkheid zijn er meestal weinig of geen. Zo komt beveiliging van een straat-traject met rode of oranje lichten en bellen in de meeste landen weinig voor en zijn slagbomen en seinlichten nog zeldzamer. De hoorn of bel van de trein is vaak de enige vorm van beveiliging. Buiten de VS is het echter ongebruikelijk om bulderende hoorns of luide bel te gebruiken. Uitzonderingen zijn bijvoorbeeld de stoomstraattreinen in Duitsland, die op straat continu bellen, net als de dieseltreinen in de VS. In Zwitserland wordt soms een fluit gebruikt, en soms zijn er rode lichten of waarschuwingslichten. Locomotieven in de Verenigde Staten hebben één tot vijf hoorns op het dak. De bel is meestal niet zichtbaar.

Vooral vroeger liep op sommige plaatsen een treinbeambte met rode vlag voor de trein uit. In het donker worden soms spoorwegfakkels gebruikt. In sommige plaatsen gaan de verkeerslichten knipperen bij een naderende trein, of blijven juist op groen voor de straattrein, terwijl in andere plaatsen de straattrein de rode lichten negeert terwijl hij toeterend doorrijdt.

Straattreinen gelden in dit artikel als onbeveiligd wanneer er geen lichten, bellen en slagbomen zijn op het desbetreffende straattraject. Als minstens een kruising wel beveiliging heeft, wordt het hele traject als beveiligd beschouwd. Er zijn geen standaardeisen waar een weg, straatspoor of trein aan moet voldoen. Hierdoor kunnen zeer uitlopende verkeerssituaties aangetroffen worden.

Treinen kunnen een opvallende kleur hebben, bijvoorbeeld geel of oranje, maar ook onopvallende kleuren zoals lichtgrijs of zwart. Ook de verlichting is niet standaard; zo laat de machinist de koplampen soms afwisselen als waarschuwing, maar soms ook niet. Enkele locomotieven zijn voorzien van flits- of zwaailichten.

Het lijkt logisch dat de weinige beveiliging van straattreinen tot meer ongevallen leidt dan bij normale spoorbanen, maar er zijn geen berichten die dat bevestigen. Er zijn weliswaar enkele aanrijdingen bekend, maar ze worden niet apart vermeld in algemene rapporten. Er gebeuren veel meer ongevallen op beveiligde en onbeveiligde overwegen.

Historie

Het fenomeen van de straattrein is in de Verenigde Staten ontstaan, toen daar vanaf 1827 de eerste spoorwegen aangelegd werden. Er waren meerdere redenen voor het ontstaan van de straattrein:

• Sommige steden of dorpen wilden graag de trein door hun dorp of stad, voor eenvoudig centraal in- en uitstappen en laden en lossen. Dat er geen perron was, was geen probleem, omdat de karren ongeveer dezelfde hoogte als de wagons hadden. Amtrak gebruikt voor reizigerstreinen nog steeds losse opstapjes op lage perrons. Daarnaast hadden diverse stations ook 'straatspoor', omdat er geheel geen perrons waren.
• Soms wilde een landeigenaar naast een dorp zijn land niet of slechts voor een hoge prijs verkopen, en werd het spoor daarom door het dorp gelegd.
• Hoewel Amerika toentertijd veel minder bebouwd was, was er niet overal genoeg ruimte. Zo zijn er krappe dalen, net als in Zwitserland. Oude binnensteden hadden vaak krappe straten die niet berekend waren op het toenemende verkeer, laat staan dat er ruimte was voor een vrije baan. Zelfs midden in New York reden treinen door steegjes en midden op straat.
• Het gebeurde dat er naast spoorlijnen eerst geen bebouwing was, maar er geleidelijk steeds meer gebouwen kwamen, en er uiteindelijk een dorp of stad met straattrein ontstond. Onwetenden vragen zich nu vaak verbijsterd af wie (of welke idioot) er op het 'idiote' idee kwam om een trein door een (smalle) straat te laten rijden, maar vaak is het dus andersom: de trein was er eerst.
• Soms werd de aanleg zonder officiële toestemming uitgevoerd; en wanneer het spoor eenmaal aangelegd was bleek het vaak niet zo makkelijk te verwijderen.

Een voorbeeld hiervan is Erie, Pennsylvania, waar een spoorwegmaatschappij door de 19e straat wilde gaan rijden. Ze wisten dat dat ongewenst was, maar ook dat de rechtbank in het weekend gesloten was, en dat ze daarom op die dagen vrij spel hadden. Want dan was er geen legale manier om hen tegen te houden. Dus legden ze de rails op een zondag in 1882 in de straat. In tegenstelling tot bij de Erie Gauge/Railroad War van 1853/54 brak de bevolking de rails niet op. Ze protesteerden wel decennia lang, met de burgemeester voorop. Maar deze was inmiddels tien jaar overleden toen de lijn uiteindelijk in 2001 verlegd werd. In Skagway, Alaska, was ten tijde van de treinaanleg in 1898 geen officieel bestuur. De officieuze gemeenteraad, waarin ook een crimineel zitting had, liet de spoorlijn midden op Broadway aanleggen. Pas in 1947 werd de lijn uit de straat gehaald en verlegd. Dit is met een spoor van 914 mm breed overigens een van weinige smalspoor-lijnen in Amerika die nog bestaat.

Omdat er lange tijd nog amper ander verkeer was, vond men een trein door de straat niet zo bezwaarlijk, ondanks de rook, lawaai en trillingen. Toen later massaal elektrische interurbans aangelegd werden, de buurtspoorwegen van Amerika, volgde men dan ook het voorbeeld van de straattrein en gingen die dus ook vaak op straat rijden. Veel plaatsen hadden vroeger weinig straten, dus de keus voor in welke straat de lijn aangelegd moest worden was dan niet zo moeilijk. Toch betekende dat niet altijd dat de straattrein door Main Street of 1st Street zou rijden. Maar toen er steeds meer klachten over kwamen, ontstond er een probleem; want naarmate er meer gebouwen kwamen, werd het steeds moeilijker een alternatieve route aan te leggen; niemand wil verhuizen om ruimte te maken, terwijl een tunnel of viaduct vaak onbetaalbaar wordt gevonden.

Daar komt nog bij dat een gemeentebestuur in de Verenigde Staten vaak geen jurisdictie heeft over een spoorlijn, want dat valt onder de Federal Railroad Administration.Zij kunnen een spoorlijn dus niet zelf verplaatsen, en ook niet de tijden of de lengte van de treinen bepalen. Alleen als een spoorwegmaatschappij wil meewerken is een alternatief mogelijk. De vaak moeizame onderhandelingen met een maatschappij en de eigenaars van de benodigde grond slepen vaak decennia lang voort, hoewel er in de grote steden eerder geld is voor verplaatsing of ondertunneling. Want het spoorbedrijf wil niet voor de kosten opdraaien, en het bepaalt zelf wat er gebeurt. Voorbeelden hiervan staan bij diverse plaatsen in het locatie overzicht.

Toen het aantal reizigerstreinen verminderde en steeds meer lijnen voor reizigers gesloten werden, nam de behoefte af om door het centrum te rijden; dat maakte verplaatsen makkelijker.

In films

Enkele speelfilms waarin een straattrein voorkomt:

• Voor zover bekend de oudste speelfilm met een stoomtrein op straat is The Show (1922), een slapstick van Larry Semon. Semon stunt hier vlak voor en op een rijdende straattrein.Het is opgenomen in Glendale, California. Er rijden daar nu nog wel treinen, maar niet meer op straat.
• Buster Keaton liet voor zijn film Our Hospitality uit 1923 een primitieve stoomtrein als in 1830 reconstrueren, en die rijdt in het film-dorp op straatspoor dat met bielzen op de onverharde straat ligt, zoals toen gewoon was. Buiten het dorp rijdt de trein op "onmogelijke" rails, maar ontspoort toch niet. Later raken ze letterlijk het spoor bijster en rijdt de trein op de weg.
• In de "Our Gang" film "The Sundown Limited" (1924) bouwen de kinderen zelf een zogenaamde stoomtrein, en ook die raakt het spoor bijster, en veroorzaakt chaos in het drukke verkeer.
• In The Titfield Thunderbolt (1953) rijdt er een namaak stoomlocomotief van hout op straat.
• In The Polar Express (2004), naar het gelijknamige boek, stapt de hoofdpersoon in een straattrein, al is het wegdek niet te zien door de sneeuw. Aan het einde wordt hij ook weer per trein teruggebracht en in zijn straat afgezet.
• Voor de film Inception (2010) werd een typisch Amerikaanse dieselloc nagebouwd, van staal, maar zonder ijzeren wielen of de normale motor. Hij rijdt in de film wel op straat, met wagons, maar niet op rails.

Alabama

• Birmingham: de eerste locatie is meteen een bijzondere, want het straattreintraject ligt eerst naast 1st Street Ave S; en daarna maakt deze enkelsporige lijn een bocht de 32nd Street in, waar ook straatspoor pal naast de weg is. Meteen na die bocht is er een gelijkvloerse kruising in een hoofdlijn met vier sporen. Dit is de enige locatie in het land met deze situatie. Ondanks die vier sporen zijn er geen slagbomen, en het enkelspoor is helemaal onbeveiligd. Vanwege dat enkelspoor is een slagboom aan die kant ook niet zonder meer mogelijk. In het Engels wordt een gelijkvloerse kruising van twee spoorlijnen een "diamond" (d.i. ruit) genoemd, dus zijn er hier maar liefst vier ruiten naast elkaar.
• Gadsden; hier rijdt een straattrein door Locust Street. De verkeerslichten blijven op groen tot de trein de route verlaten heeft.
• Tuscaloosa: hier is een straattreintraject door 16th Street.

Alaska

• In de Anton Anderson Memorial Tunnel rijden straattreinen. De tunnel van ruim vier kilometer lengte heeft maar één rijbaan voor auto's en trein samen, maar niet tegelijkertijd. Er is wisselend eenrichtingsverkeer. Die enige rijbaan is daarom een straattreintraject.

Arizona

• Globe: hier rijdt een straattrein door N Pine Street.
• Phoenix: hier is een straattrein-lijn in de 11th Avenue. Na het straattraject loopt de lijn dood.

Arkansas

• Ashdown: hier kan een straattrein onbeveiligd over een verbindingslijn door E Whitaker Street rijden.
• Hot Springs: straattrein reed door Goodwin Alley. Het spoor ligt er nog.
• North Little Rock: hier kan een straattrein onbeveiligd op een doodlopende lijn op straat door Arkansas Ave rijden.
• Pine Bluff: doorgaande straattrein op vrije baan door W 4th Ave op dubbelspoor. Voorheen reden er ook straattreinen door 3rd Street. Er is nog een restant.

Californië

Nergens ter wereld rijden er zoveel straattreinen als in Californië. En vroeger nog veel meer. Het is ook één van de grootste staten, hoewel het één niet het ander hoeft in te houden.

• Alameda: op dit schiereiland waren diverse straattreinlocaties. Er waren drie spoorbruggen om het eiland te bereiken. Eén is er nog, maar zonder rails.
• Anaheim: straattreinen rijden in het centrum zonder vrije baan door Olive Street, en vervolgens na een bocht die niet op straat is door W Santa Ana Street, ook zonder vrije baan.
• Eureka: hier reden straattreinen door 1st Street, langs het centrum. De hele spoorlijn is grotendeels nog aanwezig maar onbruikbaar. Hier reed de Eureka Southern Railway. In de jaren 80 reden er ook excursietreinen.
• Chino: er gaat een straattreinlijn door 6th Street. Dit is een doodlopende lijn.
• Chula Vista: tot 2000 reden er hier nog straattreinen in F - Street midden op straat. In 2020 lagen de rails er deels nog. Het traject was een doodlopende lijn via 3rd Ave naar K-Street. Ook in 3rd Ave lagen de rails midden op straat.
• Colton: tot 2017 reden hier doorgaande straattreinen door S 9th Street. Er waren hier nog zogenoemde wigwags (automatic flagmen) in gebruik. Deze worden steeds zeldzamer.
• Coronado: Er was ooit een lokaallijn tussen Chula Vista en Coronado, en in Pomona Ave te Coronado reed die als straattrein. Het eindpunt was op de marinebasis.
• Fresno: straattrein is mogelijk in S Anna Street (doodlopend), maar dat spoor lijkt buiten gebruik. Daarnaast kan er een doorgaande straattrein rijden naast E California Ave., en naast (vroeger op) N Diana Street en Q street. Door die laatste twee rijdt ook Amtrak. Bij Broadway Street, S Anna Street en S van Ness Ave zouden er in 2023 nog wigwags zijn. Er bestaan/bestonden vele types, maar deze zijn wel heel apart, doordat de gewone rode overweglichten er ook zijn. Meestal vervangen die de wigwag, maar hier is het dubbelop.
• Gardena: op een deel van Vermont Ave rijdt straattrein op rails in de weg; een ander deel heeft vrije baan. Dit is een doodlopende lijn.
• Lodi: straattrein rijdt door W Lockefort Street. Dit is een doodlopende lijn. De trein rijdt zonder beveiliging schuin de straat op, en zo het autoverkeer tegemoet. Tot na 2000 waren er ook rails midden op Lodi Ave, tussen S Main Street en S Cherokee Lane.
• Lompoc: er is een straattreinlijn door W Laurel Ave, en een door N A Street. De ene doodlopende lijn sluit aan op de andere. Om van de ene op de andere lijn te komen moet een trein achteruit rijden. De eerstgenoemde kent geen beveiliging.
• In Los Angeles kunnen straattreinen rijden:
  • op terreinen bij E 8th Street/Lemon Street.
  • Long Beach Ave: hier liggen voor een groot gedeelte vier sporen op vrije baan door de straat: twee voor treinen en twee voor sneltrams.
  • Terminal Island: op Cannery Street en Barracuda Street ligt nog bruikbaar straatspoor, al lijkt het buiten gebruik.

En vroeger reden er ook straattreinen op hoofdwegen; Tot 2020 lag er nog een stuk rails van circa 500 meter met zijsporen in Alameda Street, tussen E 7th Street en E Olympic Boulevard. Het ging ooit helemaal van noord naar zuid, maar nu zijn er alleen zuidelijker nog rails, op vrije baan. Vooral in een open tunnelbak.

• Modesto: hier reden tot 2000 treinen op straat door een groot deel van de 9th Street, tussen Nellie Ave en S Morton Boulevard. Ooit was dit een elektrische interurban. De gemeente was niet blij met deze route, die tot drie keer toe de straat op-en afging, op deze drukke weg. 88 jaar lang probeerde zij deze lijn weg te krijgen. Bij B-Street verliet de lijn de 9e straat eventjes, en was er op straat kruising met ander straatspoor dat door B-Street gaat; dat spoor is nog steeds in gebruik en is een doorgaande verbindingslijn.
• National City: tot 2021 was er nog een (niet meer bruikbaar) straattreinspoor van de Coronado-line in Cleveland Ave.
• Oakland: Vele straattreinen denderen dagelijks door Embarcadero West, een drukke winkelstraat in het populaire Jack London Square gebied. Dit is de enige straat in de wereld met doorgaand dubbelspoor zonder vrije baan. Oakland is ook sinds 2022 de enige plaats in Amerika waar nog reguliere reizigerstreinen én goederentreinen door een straat rijden. De opening was in 1910. Een grote menigte verwelkomde de eerste trein, die door een speciale "welkomstpoort" reed. Het is ook de enige plaats waar Amtrak dag en nacht, ook met dubbeldekstreinen, nog op straat rijdt. Goederentreinen vervoeren vaak gestapelde containers. Hoewel het derde spoor niet meer in gebruik is heeft deze straat met 60 reizigerstreinen plus een variabel aantal goederentreinen per dag het drukste treinverkeer op straat van Amerika. Beide operationele sporen worden afwisselend in beide richtingen bereden. Het overige verkeer moet daar dus op bedacht zijn. Hoewel Embarcadero West rode lichten, bellen en slagbomen heeft bij alle kruisingen, worden de treinhoorn en bel veelvuldig gebruikt, ook midden in de nacht. Met meer dan 60 treinen per dag is dat bij elkaar dus meer dan 100 keer getoeter per dag. Het autoverkeer rijdt vlak naast de rijdende treinen. Sinds 2015 is er wel enige afscherming. De maximumsnelheid van de treinen hier is 15 mijl, dus 25 km per uur. Er heeft zelfs een portaal met seinlichten over de hele weg heen gestaan. Tot 1995 ging er ook een hoofdlijn door de 3e straat, twee straten verderop. In het verleden hebben in veel meer straten van Oakland straattreinen gereden, en in diverse daarvan liggen nog steeds rails, die nog nauwelijks gebruikt worden of onbruikbaar zijn. Buiten het centrum is er nog straatspoor in gebruik door Glascock Street. Nabij Embarcadero West is er nog aangesloten straatspoor door Union Street - Poplar Street - Louise Street Vroeger was dit een doorgaande lijn. Er zouden nog delen onbruikbaar straatspoor liggen in Wood Street, Kirkham Street, 18th Street, 20th Street, 26th Street en, buiten het centrum, in 105th Ave.
• Petaluma: in 1st Street en N Water Street is nog straatspoor van één en dezelfde voormalige interurbanlijn. Tot in de jaren 90 reden er nog goederentreinen. In Copeland street ligt nog restant van een goederenlijn.
• Redondo Beach: in deze nu onbereikbare stad reden ooit straattreinen op drie à vier lijnen. Vanuit Torrance waren er twee: een via Del Amo Boulevard-Diamond Ave, en een via Torrance Boulevard-Opal Street. Een kustlijn reed door Harbor Ave en Catalina Ave. Deze lijnen waren met elkaar verbonden.
• Redwood City: Er gaat een verbindingslijn voor straattrein door Chestnut Street.
• Richmond: in de haven rijden straattreinen door Wright Ave. Dit is een raccordement dat aan beide zijden aangesloten is.
• Riverside: een voormalige doorgaande lijn ging als straattrein door Vine Street. Als herinnering liggen er nog rails in de weg tussen University Ave en Mission Inn Ave. Deels is het dubbelspoor. Het was oorspronkelijk van de San Pedro, Los Angeles and Salt Lake Railroad. In 1971 reed de laatste trein hier. Niet toevallig ligt het straatspoor voor het oude stationsgebouw.
• Sacramento: bij het treinmuseum in Front Street liggen enkele straatsporen. Tot voor kort reden er ook treinen door R Street. In twee gescheiden delen liggen deels nog rails. Dichtbij het treinmuseum reed vroeger een interurban over de Towerbridge, en die kruiste de spoorlijn. Er zijn plannen om die kruising te herstellen, maar dan voor een stadstramlijn of lightrail.
• San Bernardino: vroeger reden hier straattreinen midden op Rialto Ave.
• San Diego: de Blue line en de Orange line van de San Diego Trolley veranderen 's nachts in een goederentrein. Zij rijden veel op vrije baan, maar de Orange line gaat ook door straten, en zodoende is er in Commercial Street 's nachts sprake van straattrein.
• San Francisco: Straattrein kan/kon rijden door Illinois Street. Slechts een kort deel, vooral op de brug in het zuiden, is nog bruikbaar. Verder noordelijk zijn er restanten in de straat. Deze lijn liep ooit door naar de noordelijke havens, langs Embarcadero, en daar waren straatsporen op maar liefst 40 pieren en in 35 straten. Dit was de San Francisco Belt Railroad. In Jefferson Street liggen nog wat rails, want diezelfde lijn ging ook na Jefferson Street vlak langs het strand, en vervolgens door een nu gesloten tunnel. Ook daar zijn nog rails, en vooral aan de andere kant van de tunnel, bij Fort Mason. Deze lijn ging door via Marina Boulevard tot militair terrein bij Presidio. Vroeger reden er ook treinen via de tramsporen in 3rd Street, via de andere brug over Islais Creek Channel. Meer in het zuiden, in Quint Street - Ranking Street is een slingerend straatspoor nog in gebruik. Juist op de gevaarlijkste hoek is er geen beveiliging, maar wel een seinlicht, wat zeer zeldzaam is bij straatspoor. Verderop is er nog een doodlopende lijn.

Nog zuidelijker was of is nog straatspoor in Carroll Ave in gebruik. Dit gaat om een doodlopende lijn, die vroeger tot in de haven doorliep. Ook hier is een seinlicht, zelfs op een halve seinbrug. Dat is nog nog zeldzamer bij een straatspoor. Er was vroeger ook straatspoor in een deel van Harrison Street, en in Townsend Street.

• San José: goederen-straattrein kan rijden door naast Old Bay Shore Highway, vervolgens rechts de hoek om op de weg van Queens Lane, en vervolgens links weer een hoek om, Rogers Ave in; daar is het midden op straat. Dit betreft een doodlopende lijn. Er is beveiliging, maar veilig is het niet. De trein rijdt namelijk achteruit zonder dat iemand erop let of kan zien of er verkeer aan komt. In het tweede deel van Queens Lane liggen nog rails die niet meer aansluiten en verderop het terrein opgaan. Opmerkelijk: In San José te Costa Rica rijden ook straattreinen.
• Santa Cruz: hier rijden al sinds 1875 toeristische treinen op straat, en tegenwoordig geen andere meer. Vlak bij het strand liggen de rails in de straat. En verderop dezelfde lijn is er in Chestnut Street, in een woonwijk, ook straatspoor. In die straat rijdt de trein aan beide uiteinden onbeveiligd de straat op/af. Bij Lincoln Street en Walnut Ave zouden nog originele wigwags in bedrijf zijn. Aan het strand hebben ook diverse miniatuurtreinen gereden. Er zijn al vaak plannen gemaakt om de passagiersdienst naar San José te herstellen, of alleen een lokale lightrail. Daartoe reed er in 2021 een "very light rail" voertuig op proef.
• Santa Maria: er is een straattrein lijn in W Jones Ave. Deze loopt dood aan einde van de straat, is onbeveiligd en buiten gebruik. In deze buurt is de Santa Maria Railroad actief.
• Sebastopol: hier reed interurbanlijn, later goederenlijn door N Main Street. Geen rails meer.
• Stockton: twee doorgaande lijnen met straattrein kruisen elkaar, maar de kruising ("diamond") is niet op straat; wel dicht er bij. Eén lijn west-oost door E Roosevelt Street (woonwijk), en één lijn noord-zuid door beide delen van S B-Street (woonwijk) en Waterloo Road. Het is tegenwoordig één van de weinige steden met meer dan één straattraject. Veel kruispunten zijn onbeveiligd.
• Torrance: er liggen rails op vrije baan op Torrance Boulevard tussen Denker Ave en Sartori Ave. De lijn gaat verder door Sartori ave, ook op vrije baan. Het eindpunt is verderop. Dit traject wisselt van zijkant naar midden en gaat onder een oud viaduct van de Pacific Electric door; het enige stukje van die lijn dat er over is.
• Turlock: doodlopende lijn door Castor Street (woonwijk), en daarna vertakkingen door B-Street en 5th Street. Lijkt buiten gebruik, want de laatste opnames zijn uit 2007. De lijn door B-Street sloot voorheen aan op andere spoorlijn. Buiten de stad is de lijn nog wel in gebruik. Hier reed vroeger de Tidewater Southern Railroad. Aan B-Street staat nog het oude depot-gebouw.
• Vallejo: op Mare Island was een marinebasis, met vele straatsporen in diverse straten en ook op vele terreinen, allen ten zuiden van de Causeway-bridge. Een heus straattreinnetwerk. Bij veel bedrijven ging of gaat een spoor naar binnen. De meeste sporen zijn er nog wel, maar sinds de marine vertrok werden ze amper nog gebruikt. Anno 2023 is de lijn op het eiland niet meer doorgaand. Er is ook breedspoor voor hijskranen; beide spoorbreedtes liggen soms ook in elkaar, waardoor er drie of vier spoorstaven naast elkaar liggen. Ook op de brug naar het eiland ligt straatspoor. Vroeger waren er aan de noordkant nog veel meer sporen.
• Visalia: doorgaande lijn door W Oak Ave. Straattrein rijdt onbeveiligd schuin deze weg op, tegen het verkeer in.
• Vernon: straattrein door E 46th Street.
• Watsonville: straattrein op doorgaande lijn door Walker Street. Dit is de lijn naar Santa Cruz.
• Wilmington: straattrein door Mc Farland Ave. Dit is een doorgaande lijn. En er is een doodlopende lijn door S Fries Ave. in de haven. Op deze locatie kan een trein tegen het autoverkeer in rijden. Er is echter wel beveiliging.
• Yuba City: Straattrein reed tot ca. 1995 door een stukje van Bridge Street. Deze lijn is opgebroken. Oorspronkelijk was het een elektrische interurban.