Gebruiker:Tristan Surtel/Kladblok 4
| Joris Thijssen | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Thijssen tijdens een debat in 2017
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 1974 | |||
| Partij | Partij van de Arbeid | |||
| Alma mater | Technische Universiteit Delft | |||
| ||||
Joris Thijssen (1974) is een Nederlands klimaatactivist en politicus namens de Partij van de Arbeid (PvdA). Hij werkte na zijn studie bij milieuorganisatie Greenpeace en deed aan vele acties mee, waardoor Thijssen meermaals werd gearresteerd en een strafblad kreeg.[1] Tussen 2016 en 2020 was hij mededirecteur van Greenpeace Nederland.
Opleiding[bewerken | brontekst bewerken]
Hij studeerde luchtvaart- en ruimtevaarttechniek aan de Technische Universiteit Delft tussen 1992 en 2000, toen hij cum laude afstudeerde.[2][3] Thijssen was lid van de studentenroeivereniging D.S.R. Proteus-Eretes.[3] Na zijn tweede studiejaar maakte hij een wereldreis en volgens Thijssen zette dit hem aan het denken over het effect van de mens op de planeet.[1] Voor zijn scriptie liep hij onder toezicht van astronaut Wubbo Ockels twee jaar stage bij de Europese Ruimtevaartorganisatie (ESA), waar hij werkte aan een maanlander voor op de zuidpool.[3][4]
In 2008 solliciteerde Thijssen naar een baan als astronaut bij de ESA, maar hij werd niet gekozen.[1]
Greenpeace[bewerken | brontekst bewerken]
Thijssen werd vrijwilliger bij Greenpeace in de tweede helft van de jaren 90.[5] In 1997 ging hij samen met toekomstig politicus Diederik Samson naar Normandië om vanuit een boot met vliegers de mate van radioactiviteit te meten bij een lozingspijp.[1][6] Nadat Thijssen zijn studie had voltooid, kreeg hij een betaalde positie bij de organisatie. Hij voerde actie tegen kernenergie en onderzocht het smelten van gletsjers.[7]
In juli 2002 lukte het Thijssen om het terrein van Paleis Huis ten Bosch te betreden tijdens de presentatie van het kabinet-Balkenende I. Hij toonde daar uit protest een spandoek met de tekst "De milieuminister meldt zich" voordat hij tien minuten later door beveiligers werd weggehaald. Thijssen, die gekleed was in pak en achterin een huurauto zat, was binnengelaten door de Koninklijke Marechaussee nadat zijn chauffeur had gezegd dat achterin de nieuwe milieuminister zat.[8] Twee maanden later, tijdens de algemene politieke beschouwingen, wist hij de plenaire zaal van Tweede Kamer binnen te komen. Ditmaal werd hij verwijderd en gearresteerd voordat hij zich vast kon ketenen en een speech kon houden. Later op die dag werd hij vrijgelaten.[9] Thijssen werd niet vervolgd voor beide acties na het treffen van een schikking van €250.[10]
Thijssen was campagneleider klimaat en energie bij Greenpeace Nederland totdat hij in 2007 naar China verhuisde om bij het kantoor in Beijing voor een jaar als adviseur te werken.[2][3] Daarna werkte hij twee jaar voor Greenpeace International, waar hij veertig regionale kantoren coördineerde en hun acties ondersteunde.[3][11] In 2009–10 zat Thijssen twintig dagen in voorarrest in de Deense gevangenis Vestre, nadat hij en drie anderen waren opgepakt voor huisvredebreuk en valsheid in geschrifte. Hij had twee activisten geholpen, die tijdens de Klimaatconferentie van Kopenhagen waren binnengekomen bij een galadiner voor wereldleiders in het paleis Christiansborg en spandoeken hadden laten zien.[12][13] Hij werd later veroordeeld voor een voorwaardelijke straf van twee weken, maar hij kreeg ook een schadevergoeding van €2.400.[14][15]
Vervolgens kwam Thijssen terug bij Greenpeace Nederland om als campagnedirecteur en later als programmadirecteur te werken.[1][3] Hij probeerde opnieuw op het terrein van Huis ten Bosch te komen als milieuminister tijdens de presentatie van het kabinet-Rutte I in 2010, maar ditmaal mislukte zijn poging. Nadat hij had beweerd de minister van Defensie te zijn en zijn spandoek had getoond, werd hij gearresteerd en voor een aantal uur vastgehouden.[16] Thijssen was ook in 2013 de onderhandelaar van Greenpeace voor het Energieakkoord, waarin 47 organisaties waaronder de Rijksoverheid afspraken om de energievoorziening duurzamer te maken.[17][18]
Mededirecteur (2016–2020)[bewerken | brontekst bewerken]
Thijssen werd op 1 september 2016 samen met Anna Schoemakers directeur van Greenpeace Nederland. Ze volgden Sylvia Borren op.[19] Thijssens focus als directeur was Nederlandse politiek en bedrijven, terwijl Schoemakers zich vooral bezighield met internationale zaken.[20] Een week na hun benoeming hingen ze samen met een andere activist in hangmatten aan een kabel die tussen twee windturbines in de Eemshaven was gespannen om zo te voorkomen dat een kolenschip een kolencentrale daar kon bevoorraden.[21] In oktober deed Thijssen mee aan een nationale klimaattop die over de implementatie van het akkoord van Parijs ging. Daar schudde hij de hand van de directeur van Royal Dutch Shell Nederland, Marjan van Loon.[22]
Toen Thijssen en Schoemakers directeur waren, werd het budget voor het werven van donors vergroot, omdat het aantal donors in de vijf jaren voorafgaand aan 2018 met meer dan eenvijfde was gedaald.[23] Greenpeace was in 2018 ook een van de partijen bij de onderhandelingen voor het klimaatakkoord. Enkele weken voordat het akkoord af zou moeten zijn dreigden Greenpeace en drie andere milieuorganisaties het niet te ondertekenen.[24] In december – op de dag voordat het aan het kabinet werd aangeboden – gaven de organisaties definitief aan het conceptakkoord niet te zullen steunen.[25] In een interview vertelde Thijssen dat volgens hem de maatregelen niet genoeg waren om gevaarlijke klimaatverandering te stoppen. Ook was hij tegenstander van de CO2-afvang en -opslag uit het akkoord en vond hij dat burgers te veel moesten betalen om klimaatverandering tegen te gaan in vergelijking tot grote bedrijven.[2]
Hij trad af als directeur toen in november 2020 werd bekendgemaakt dat hij mee zou doen aan verkiezingen in 2021. Thijssen vertrok om de politieke neutraliteit van Greenpeace te handhaven.[5]
Politiek[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens de Tweede Kamerverkiezingen 2021 stond hij op plek zes op de kandidatenlijst van de PvdA.[26]
Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]
Hij is woonachtig in het Noord-Hollandse dorp Muiderberg met zijn vriendin en twee zonen. Thijssen is een vegetariër.[1][3]
Bronnen, noten en/of referenties
|
Categorie:Nederlands bestuurder Categorie:Nederlands milieuactivist Categorie:PvdA-politicus (Nederland)