Grand Prix Formule 1 van Australië 2016

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Australië Grand Prix Formule 1 van Australië 2016
Albert Park Street Circuit
Algemene informatie
Officiële naam 2016 Formula 1 Rolex Australian Grand Prix
Racedag 20 maart 2016
Circuit Vlag van Australië Albert Park Street Circuit
Pole position
Coureur Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton
(Mercedes)
Tijd 1:23.837
Snelste ronde
Coureur Vlag van Australië Daniel Ricciardo
(Red Bull-TAG Heuer)
Tijd 1:28.997 (ronde 49 van 57)
Podium
1e plaats Vlag van Duitsland Nico Rosberg
(Mercedes)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton
(Mercedes)
3e plaats Vlag van Duitsland Sebastian Vettel
(Ferrari)
Portaal  Portaalicoon   Autosport

De Grand Prix Formule 1 van Australië 2016 werd gehouden op 20 maart op het Albert Park Street Circuit. Het was de eerste race van het seizoen 2016.

Vrije trainingen[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Er wordt enkel de top-5 weergegeven.
Vrije training 1
[1]
Pos No Coureur Constructeur Tijd
1 44 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes 1:29.725
2 26 Vlag van Rusland Daniil Kvjat Red Bull-TAG Heuer 1:30.146
3 3 Vlag van Australië Daniel Ricciardo Red Bull-TAG Heuer 1:30.875
4 27 Vlag van Duitsland Nico Hülkenberg Force India-Mercedes 1:31.325
5 33 Vlag van Nederland Max Verstappen Toro Rosso-Ferrari 1:31.720
Vrije training 2
[2]
Pos No Coureur Constructeur Tijd
1 44 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes 1:38.841
2 27 Vlag van Duitsland Nico Hülkenberg Force India-Mercedes 1:39.308
3 7 Vlag van Finland Kimi Räikkönen Ferrari 1:39.486
4 3 Vlag van Australië Daniel Ricciardo Red Bull-TAG Heuer 1:39.535
5 55 Vlag van Spanje Carlos Sainz jr. Toro Rosso-Ferrari 1:39.694
Vrije training 3
[3]
Pos No Coureur Constructeur Tijd
1 44 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes 1:25.624
2 6 Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes 1:25.800
3 5 Vlag van Duitsland Sebastian Vettel Ferrari 1:25.852
4 55 Vlag van Spanje Carlos Sainz jr. Toro Rosso-Ferrari 1:26.257
5 7 Vlag van Finland Kimi Räikkönen Ferrari 1:26.435

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Opzet[bewerken | brontekst bewerken]

De kwalificaties voor de startposities werd voor het eerst met het nieuwe kwalificatiesysteem gereden. De kwalificatie duurde nog steeds een uur en bestond nog steeds uit drie delen: Q1, Q2 en Q3. Waar in het verleden aan het einde van Q3 en Q2 coureurs afvielen op basis van hun genoteerde tijd aan het einde van de sessie, gebeurde dit nu gedurende de sessie.[4]

Q1, het eerste deel van de kwalificatie, duurde zestien minuten. Na zeven minuten diende de langzaamste coureur de baan te verlaten. Iedere anderhalve minuut later viel er weer een coureur af, totdat er vijftien coureurs overblijven.

Q2 duurde een kwartier en na zes minuten viel de langzaamste coureur af. Dit ging zo door totdat er acht coureurs overbleven.

Q3 duurde veertien minuten en na vijf minuten viel de langzaamste coureur af. De sessie ging door totdat er met anderhalve minuut te gaan nog twee coureurs over waren.[5]

Gekwalificeerden[bewerken | brontekst bewerken]

Lewis Hamilton behaalde de pole position voor Mercedes door teamgenoot Nico Rosberg te verslaan.[6] Het Ferrari-duo Sebastian Vettel en Kimi Räikkönen kwalificeerde zich als derde en vierde. Max Verstappen werd voor Toro Rosso vijfde en behaalde hiermee zijn beste kwalificatieresultaat uit zijn carrière tot nu toe. Williams-coureur Felipe Massa noteerde de zesde tijd, voor Verstappens teamgenoot Carlos Sainz jr. en de Red Bull van Daniel Ricciardo. De Force India's van Sergio Pérez en Nico Hülkenberg startten vanaf de negende en tiende plaats.

MRT-coureur Rio Haryanto kreeg drie startplaatsen straf omdat hij tijdens de derde vrije training in de pitstraat tegen de auto van Romain Grosjean aanreed.[7] Daarnaast kreeg Williams-coureur Valtteri Bottas een straf van vijf startplaatsen nadat hij zijn versnellingsbak moest wisselen.[8]

Kwalificatie-uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Pos No Coureur Constructeur Q1 Q2 Q3 Grid
1 44 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes 1:25.351 1:24.605 1:23.837 1
2 6 Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes 1:26.934 1:24.796 1:24.197 2
3 5 Vlag van Duitsland Sebastian Vettel Ferrari 1:26.945 1:25.257 1:24.675 3
4 7 Vlag van Finland Kimi Räikkönen Ferrari 1:26.579 1:25.615 1:25.033 4
5 33 Vlag van Nederland Max Verstappen Toro Rosso-Ferrari 1:25.934 1:25.615 1:25.434 5
6 19 Vlag van Brazilië Felipe Massa Williams-Mercedes 1:25.918 1:25.644 1:25.458 6
7 55 Vlag van Spanje Carlos Sainz jr. Toro Rosso-Ferrari 1:27.057 1:25.384 1:25.582 7
8 3 Vlag van Australië Daniel Ricciardo Red Bull-TAG Heuer 1:26.945 1:25.599 1:25.589 8
9 11 Vlag van Mexico Sergio Pérez Force India-Mercedes 1:26.607 1:25.753 9
10 27 Vlag van Duitsland Nico Hülkenberg Force India-Mercedes 1:26.550 1:25.865 10
11 77 Vlag van Finland Valtteri Bottas Williams-Mercedes 1:27.135 1:25.961 16[8]
12 14 Vlag van Spanje Fernando Alonso McLaren-Honda 1:26.537 1:26.125 11
13 22 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jenson Button McLaren-Honda 1:26.740 1:26.304 12
14 30 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jolyon Palmer Renault 1:27.241 1:27.601 13
15 20 Vlag van Denemarken Kevin Magnussen Renault 1:27.297 1:27.742 14
16 9 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Sauber-Ferrari 1:27.435 15
17 12 Vlag van Brazilië Felipe Nasr Sauber-Ferrari 1:27.958 17
18 26 Vlag van Rusland Daniil Kvjat Red Bull-TAG Heuer 1:28.006 18
19 8 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean Haas-Ferrari 1:28.322 19
20 21 Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Haas-Ferrari 1:29.606 20
21 88 Vlag van Indonesië Rio Haryanto MRT-Mercedes 1:29.627 22[7]
22 94 Vlag van Duitsland Pascal Wehrlein MRT-Mercedes 1:29.642 21
107% tijd: 1:31.325

Wedstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Het was de eerste race voor Renault-coureur Jolyon Palmer en het MRT-duo Pascal Wehrlein en Rio Haryanto, alsmede het Haas F1 Team, het eerste Amerikaanse Formule 1-team dat van start ging in 30 jaar.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Nico Rosberg won de race, nadat teamgenoot Lewis Hamilton knap terug wist te komen na een slechte start om als tweede te eindigen.[9] Sebastian Vettel lag lange tijd aan de leiding van de race, maar moest genoegen nemen met een derde positie. Daniel Ricciardo reed ook enkele ronden op podiumkoers, maar eindigde als vierde voor Felipe Massa. Romain Grosjean eindigde de race op een knappe zesde plaats in de eerste race voor zijn team Haas. Hij wist onder anderen Nico Hülkenberg en Valtteri Bottas achter zich te houden. De top 10 werd afgesloten door het Toro Rosso-duo Carlos Sainz jr. en Max Verstappen, die lange tijd in de top 5 reden maar om diverse redenen terugvielen. De race werd enige tijd stilgelegd na een crash in ronde 16, toen McLaren-coureur Fernando Alonso een zware crash meemaakte nadat hij probeerde om de auto van Esteban Gutiérrez in te halen.

Race-uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. No. Coureur Constructeur Rondes Tijd/Oorzaak uitval Grid Punten
1 6 Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes 57 1:48:15.565 2 25
2 44 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes 57 +8.060 1 18
3 5 Vlag van Duitsland Sebastian Vettel Ferrari 57 +9.643 3 15
4 3 Vlag van Australië Daniel Ricciardo Red Bull-TAG Heuer 57 +24.330 8 12
5 19 Vlag van Brazilië Felipe Massa Williams-Mercedes 57 +58.979 6 10
6 8 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean Haas-Ferrari 57 +1:12.081 19 8
7 27 Vlag van Duitsland Nico Hülkenberg Force India-Mercedes 57 +1:14.199 10 6
8 77 Vlag van Finland Valtteri Bottas Williams-Mercedes 57 +1:15.153 16 4
9 55 Vlag van Spanje Carlos Sainz jr. Toro Rosso-Ferrari 57 +1:15.680 7 2
10 33 Vlag van Nederland Max Verstappen Toro Rosso-Ferrari 57 +1:16.833 5 1
11 30 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jolyon Palmer Renault 57 +1:23.399 13
12 20 Vlag van Denemarken Kevin Magnussen Renault 57 +1:25.606 14
13 11 Vlag van Mexico Sergio Pérez Force India-Mercedes 57 +1:31.699 9
14 22 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jenson Button McLaren-Honda 56 +1 ronde 12
15 12 Vlag van Brazilië Felipe Nasr Sauber-Ferrari 56 +1 ronde 17
16 94 Vlag van Duitsland Pascal Wehrlein MRT-Mercedes 56 +1 ronde 21
DNF 9 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Sauber-Ferrari 38 Motor 15
DNF 7 Vlag van Finland Kimi Räikkönen Ferrari 21 Motor 4
DNF 88 Vlag van Indonesië Rio Haryanto MRT-Mercedes 17 Mechanisch 22
DNF 21 Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Haas-Ferrari 16 Ongeluk 20
DNF 14 Vlag van Spanje Fernando Alonso McLaren-Honda 16 Ongeluk 11
DNS 26 Vlag van Rusland Daniil Kvjat Red Bull-TAG Heuer 0 Elektrisch 18

Tussenstanden wereldkampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Betreft tussenstanden voor het wereldkampioenschap na afloop van de race.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]


Vorige race:
Grand Prix van Abu Dhabi 2015
FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
67e seizoen (2016)
Volgende race:
Grand Prix van Bahrein 2016

Vorige race:
Grand Prix van Australië 2015
Grand Prix van Australië Volgende race:
Grand Prix van Australië 2017