Grand Prix Formule 1 van de Verenigde Staten 2015

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Verenigde Staten 2015 Formula 1 United States Grand Prix
Datum 25 oktober 2015
Locatie Circuit of the Americas
Pole
Coureur Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes
Tijd 1:56.824
Snelste Ronde
Coureur Vlag van Duitsland Nico Rosberg 1:40.666 (ronde 49)
Tijd
Podium
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes
2 Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes
3 Vlag van Duitsland Sebastian Vettel Ferrari

De Grand Prix Formule 1 van de Verenigde Staten 2015 werd gehouden op 25 oktober 2015 op het Circuit of the Americas. Het was de zestiende race van het kampioenschap.

Lewis Hamilton werd voor de derde keer wereldkampioen door zijn Mercedes-teamgenoot Nico Rosberg en de Ferrari van Sebastian Vettel voor te blijven.[1]

Wedstrijdverslag[bewerken | brontekst bewerken]

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

De kwalificatie, die had moeten plaatsvinden op zaterdag, viel compleet in het water, aangezien het circuit ongeschikt was voor de auto's vanwege zware regenval. De kwalificatie werd uitgesteld naar zondagochtend 09:00 plaatselijke tijd.[2] Op zondag werd het laatste deel van de kwalificatie (Q3) afgelast vanwege het vele water op de baan, waardoor de tijden die werden gereden in Q2 de startopstelling bepaalden. Hierdoor behaalde Nico Rosberg voor Mercedes zijn vierde pole position van het seizoen door teamgenoot Lewis Hamilton te verslaan.[3] De Red Bull-coureurs Daniel Ricciardo en Daniil Kvjat werden derde en vierde. Sebastian Vettel werd vijfde, voor de Force India-coureurs Sergio Pérez en Nico Hülkenberg en teamgenoot Kimi Räikkönen. Williams-coureur Felipe Massa en Max Verstappen (Toro Rosso) maakten de top 10 compleet.

Na afloop van de kwalificatie kregen Sebastian Vettel en Kimi Räikkönen een straf van 10 startplaatsen, aangezien beide Ferrari-coureurs hun vijfde motor van het seizoen moeten gebruiken, waar er slechts vier zijn toegestaan.[4] Marussia-coureur Will Stevens kreeg een straf van 20 startplaatsen omdat hij meerdere onderdelen van zijn motor moest vervangen.[5] Williams-coureur Valtteri Bottas kreeg vijf startplaatsen straf omdat hij zijn versnellingsbak moest wisselen.[6]

Race[bewerken | brontekst bewerken]

De race begon onder natte omstandigheden. Lewis Hamilton had een betere start en haalde zijn Mercedes-teamgenoot Nico Rosberg in, waarna in de eerste bocht -achter in het veld- een ongeluk plaatsvond. Hierdoor moest de virtuele safety car worden gebruikt om debris op te ruimen. Nadat de virtuele safety car fase ophield, werd Hamilton in de vijftiende ronde ingehaald door Red Bull-coureur Daniel Ricciardo, die hiermee de leiding in de race overnam. Enkele ronden later wisselden de coureurs van regenbanden naar droogweerbanden. Op deze banden kwam de Mercedes beter uit de verf dan de Red Bull, waardoor Rosberg en Hamilton al snel Ricciardo en Daniil Kvjat in wisten te halen. Hierna moest de fysieke safetycar de baan opkomen omdat Sauber-coureur Marcus Ericsson stilviel op de baan. Nadat de auto van het circuit was verwijderd, verloren de Red Bulls nog meer posities aan Sebastian Vettel en Max Verstappen. Ook Nico Hülkenberg wilde Ricciardo inhalen, maar zij kwamen met elkaar in aanraking, waardoor Hülkenberg met schade aan zijn ophanging en voorvleugel zijn auto moest stilzetten. Hierdoor kwam er opnieuw een virtuele safety car fase, waarin Rosberg, Ricciardo en Kvjat hun banden wisselden. Enkele ronden later maakte Kvjat een zware crash mee, hij raakte de controle over zijn auto kwijt waardoor hij in de muur belandde. In de safety car fase die hierop volgde maakte Hamilton zijn pitstop en viel terug tot achter Rosberg.

Acht ronden voor het einde van de race maakte Rosberg echter een stuurfout, waardoor hij de leiding moest afstaan aan Hamilton, die deze niet meer uit handen gaf en hierdoor zijn derde Formule 1-wereldkampioenschap veilig stelde.[1] Nico Rosberg werd tweede. Sebastian Vettel werd na een inhaalrace derde, voor Max Verstappen op de vierde plaats. Sergio Pérez werd vijfde voor de McLaren van Jenson Button op de zesde plaats, zijn beste resultaat van het seizoen. Toro Rosso-coureur Carlos Sainz jr., die in de kwalificatie nog crashte, werd zevende na een tijdstraf van vijf seconden omdat hij te hard reed in de pitstraat. Pastor Maldonado werd voor Lotus achtste, voor de Sauber van Felipe Nasr. Daniel Ricciardo maakte de top 10 compleet door Fernando Alonso enkele meters voor de eindstreep in te halen.

Vrije trainingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Er wordt enkel de top 5 weergegeven.
Vrije training 1
[7]
Pos No Coureur Constructeur Tijd
1 6 Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes 1:53.989
2 26 Vlag van Rusland Daniil Kvjat Red Bull-Renault 1:55.224
3 3 Vlag van Australië Daniel Ricciardo Red Bull-Renault 1:55.592
4 55 Vlag van Spanje Carlos Sainz jr. Toro Rosso-Renault 1:55.667
5 44 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes 1:55.693
Vrije training 2 Geannuleerd door zware regenval[8]
Vrije training 3
[9]
Pos No Coureur Constructeur Tijd
1 44 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes 1:59.517
2 5 Vlag van Duitsland Sebastian Vettel Ferrari 2:00.380
3 27 Vlag van Duitsland Nico Hülkenberg Force India-Mercedes 2:00.496
4 77 Vlag van Finland Valtteri Bottas Williams-Mercedes 2:00.523
5 55 Vlag van Spanje Carlos Sainz jr. Toro Rosso-Renault 2:00.687

Testcoureurs:
Vlag van Italië Raffaele Marciello (Sauber-Ferrari, P16)

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Pos No Coureur Constructeur Q1 Q2 Q3 Grid
1 6 Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes 1:56.671 1:56.824 afgelast 1
2 44 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes 1:56.871 1:56.929 2
3 3 Vlag van Australië Daniel Ricciardo Red Bull-Renault 1:56.495 1:57.969 3
4 26 Vlag van Rusland Daniil Kvjat Red Bull-Renault 1:57.640 1:58.434 4
5 5 Vlag van Duitsland Sebastian Vettel Ferrari 2:00.950 1:58.596 13[4]
6 11 Vlag van Mexico Sergio Pérez Force India-Mercedes 1:59.284 1:59.210 5
7 27 Vlag van Duitsland Nico Hülkenberg Force India-Mercedes 1:58.325 1:59.333 6
8 7 Vlag van Finland Kimi Räikkönen Ferrari 1:58.198 1:59.703 18[4]
9 19 Vlag van Brazilië Felipe Massa Williams-Mercedes 2:00.902 1:59.999 7
10 33 Vlag van Nederland Max Verstappen Toro Rosso-Renault 1:58.689 2:00.199 8
11 14 Vlag van Spanje Fernando Alonso McLaren-Honda 1:59.704 2:00.265 9
12 77 Vlag van Finland Valtteri Bottas Williams-Mercedes 1:59.569 2:00.334 16[6]
13 8 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean Lotus-Mercedes 2:00.236 2:00.595 10
14 22 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jenson Button McLaren-Honda 2:00.261 2:01.193 11
15 13 Vlag van Venezuela Pastor Maldonado Lotus-Mercedes 2:00.844 2:01.604 12
16 9 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Sauber-Ferrari 2:02.212 14
17 12 Vlag van Brazilië Felipe Nasr Sauber-Ferrari 2:03.194 15
18 53 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Marussia-Ferrari 2:04.176 17
19 28 Vlag van Verenigd Koninkrijk Will Stevens Marussia-Ferrari 2:04.526 19[5]
107% tijd: 2:04.649
20 55 Vlag van Spanje Carlos Sainz jr. Toro Rosso-Renault 2:07.304 20

Race[bewerken | brontekst bewerken]

Pos No Coureur Constructeur Rondes Tijd/Oorzaak uitval Grid Punten
1 44 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes 56 1:50:52.703 2 25
2 6 Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes 56 +2.850 1 18
3 5 Vlag van Duitsland Sebastian Vettel Ferrari 56 +3.381 13 15
4 33 Vlag van Nederland Max Verstappen Toro Rosso-Renault 56 +22.359 8 12
5 11 Vlag van Mexico Sergio Pérez Force India-Mercedes 56 +24.413 5 10
6 22 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jenson Button McLaren-Honda 56 +28.053 11 8
7 55 Vlag van Spanje Carlos Sainz jr. Toro Rosso-Renault 56 +30.619 20 6
8 13 Vlag van Venezuela Pastor Maldonado Lotus-Mercedes 56 +32.273 12 4
9 12 Vlag van Brazilië Felipe Nasr Sauber-Ferrari 56 +40.257 15 2
10 3 Vlag van Australië Daniel Ricciardo Red Bull-Renault 56 +53.571 3 1
11 14 Vlag van Spanje Fernando Alonso McLaren-Honda 56 +54.816 9
12 53 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Marussia-Ferrari 56 +1:15.277 17
DNF 26 Vlag van Rusland Daniil Kvjat Red Bull-Renault 41 Ongeluk 4
DNF 27 Vlag van Duitsland Nico Hülkenberg Force India-Mercedes 35 Ongeluk 6
DNF 9 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Sauber-Ferrari 25 Vermogen 14
DNF 7 Vlag van Finland Kimi Räikkönen Ferrari 25 Remmen 18
DNF 19 Vlag van Brazilië Felipe Massa Williams-Mercedes 23 Ophanging 7
DNF 8 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean Lotus-Mercedes 10 Remmen 10
DNF 77 Vlag van Finland Valtteri Bottas Williams-Mercedes 5 Ophanging 16
DNF 28 Vlag van Verenigd Koninkrijk Will Stevens Marussia-Ferrari 1 Mechanisch 19

Tussenstanden na de Grand Prix[bewerken | brontekst bewerken]

Coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Nummer Rijder Team Punten
1 44 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes 327
2 5 Vlag van Duitsland Sebastian Vettel Ferrari 251
3 6 Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes 247
4 7 Vlag van Finland Kimi Räikkönen Ferrari 123
5 77 Vlag van Finland Valtteri Bottas Williams-Mercedes 111

Constructeurs[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Team Punten
1 Vlag van Duitsland Mercedes 574
2 Vlag van Italië Ferrari 374
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Mercedes 220
4 Vlag van Oostenrijk Red Bull-Renault 150
5 Vlag van India Force India-Mercedes 102

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Vorige race:
Grand Prix van Rusland 2015
FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
66e seizoen (2015)
Volgende race:
Grand Prix van Mexico 2015

Vorige race:
Grand Prix van de Verenigde Staten 2014
Grand Prix van de Verenigde Staten Volgende race:
Grand Prix van de Verenigde Staten 2016