Red Bull Racing

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Red Bull Racing
Formule 1-team
Algemene informatie
Nationaliteit Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Basis Milton Keynes, Verenigd Koninkrijk
Oprichter(s) Dietrich Mateschitz
Leiding Christian Horner
Technisch directeur Adrian Newey
Actieve jaren 2005 - heden
Website www.redbullracing.com
Vorige naam Jaguar Racing
Sportieve prestaties
Aantal F1-races 375 (374 starts)
Coureurs-kampioenschap(pen) 7 (2010, 2011, 2012, 2013, 2021, 2022, 2023)
Constructeurs-kampioenschap(pen) 6 (2010, 2011, 2012, 2013, 2022, 2023)
Overwinningen 117
Aantal podia 272
Totaal punten 7443
Aantal polepositions 100
Aantal snelste rondes 97
Eerste Grand Prix Australië 2005
Eerste overwinning China 2009
Laatste overwinning Bahrein 2024
Laatste Grand Prix Japan 2024
Formule 1 in 2023
Coureurs 1. Vlag van Nederland Max Verstappen[1]
11. Vlag van Mexico Sergio Pérez[2]
Testcoureurs Vlag van Nieuw-Zeeland Liam Lawson[3]
Vlag van Barbados Zane Maloney[4]
Vlag van Australië Daniel Ricciardo[5]
Chassis Red Bull RB20
Motor Honda RBPT[6]
Banden Pirelli P Zero (droog)
Pirelli Cinturato (nat)
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Red Bull Racing is een Oostenrijks Formule 1-team, gevestigd in Groot-Brittannië en actief sinds 2005. Christian Horner is teambaas sinds de oprichting in 2005. Het team reed onder een Britse licentie in 2005 en 2006 en heeft sinds 2007 een Oostenrijkse licentie. Het is een van de twee Formule 1-teams in eigendom van het Oostenrijkse energiedrankconcern Red Bull, naast het ook in 2005 gekochte RB F1 Team. Vanaf 2022 racet het team onder de naam "Oracle Red Bull Racing".

Red Bull gebruikte Cosworth-motoren in 2005 en Ferrari-motoren in 2006. Het team stapte over op Renault-motoren van 2007 tot en met 2018. In deze periode werden vier achtereenvolgende individuele en constructeurs wereldkampioenschappen gewonnen; van 2010 tot en met 2013. Van 2016 tot 2018 werd de Renault motor officieel "TAG Heuer" genoemd. In 2019 is het team begonnen met het gebruik van Honda-motoren.[7]

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

2005[bewerken | brontekst bewerken]

Aan het eind van 2004 werd Jaguar Grand Prix verkocht aan Red Bull. Na de slechte cijfers van moederbedrijf Ford besloot de directie wereldwijd vele duizenden banen te schrappen. Het viel volgens diezelfde directie niet te verantwoorden dat vele duizenden werknemers hun baan gingen verliezen, maar dat er nog wel honderden miljoenen dollars in het weinig succesvolle F1-project gepompt zouden blijven worden. Het team reed in het eerste jaar van zijn bestaan nog wel met een Cosworthmotor, hoewel ook Cosworth door Ford verkocht was.

In het seizoen 2005 had Red Bull Racing vier coureurs in dienst. De eerste coureur was de van McLaren afkomstige David Coulthard. Als tweede coureur wisselden Christian Klien en Vitantonio Liuzzi elkaar af. Daarnaast nam de Amerikaanse GP2-coureur Scott Speed bij enkele Formule 1-grand-prixwedstrijden de rol van vrijdag- en reservecoureur op zich.

2006[bewerken | brontekst bewerken]

In 2006 kwam David Coulthard samen met Christian Klien wederom voor het Red Bull Racing team uit. Robert Doornbos kreeg de rol als testrijder. Daarnaast maakte het team vanaf dit seizoen gebruik van Ferrarimotoren. Halverwege het seizoen werd Adrian Newey (bekend van Williams en McLaren) aangetrokken voor het ontwerp van een nieuwe wagen. Voor de laatste drie races van het seizoen werd Christian Klien vervangen door Robert Doornbos.

2007[bewerken | brontekst bewerken]

Adrian Newey, chief technical officer van Red Bull Racing

Voor 2007 had Red Bull Racing als coureurs David Coulthard en Mark Webber bevestigd. Ze reden in de eerste door Adrian Newey ontworpen Red Bull wagen voorzien van een Renaultmotor en Bridgestonebanden. Officieel werd deze auto niet door het team zelf maar door de dochteronderneming Red Bull Technology ontworpen. Het team toonde op 26 januari 2007 op het Circuit de Catalunya bij Barcelona de nieuwe wagen voor het seizoen 2007, de RB3.

2010[bewerken | brontekst bewerken]

Het was een moeilijk jaar voor Red Bull. De ontworpen auto zat zover op de limiet dat hij regelmatig (vooral met oververhitte motoren) uitviel. Het seizoen werd uiteindelijk beslist in de laatste race in Abu Dhabi. Sebastian Vettel werd daar wereldkampioen Formule 1 met 256 punten, met slechts 3 punten voorsprong op Fernando Alonso. De tweede Red Bull Coureur, Mark Webber, werd derde met 242 punten.

2011[bewerken | brontekst bewerken]

Een zeer succesvol jaar voor Red Bull, Sebastian Vettel werd met overmacht wereldkampioen (392 punten), met 122 punten voorsprong op de nummer 2, Jenson Button, terwijl Mark Webber wederom derde werd met 258 punten.

2012[bewerken | brontekst bewerken]

Door de strengere regels die dat jaar werden toegepast, had Red Bull een moeilijke start. De eerste zeven wedstrijden werden door verschillende coureurs gewonnen: Fernando Alonso was de eerste die twee overwinningen wist te pakken dat jaar. Maar, net als in de jaren daarvoor, kwam de Red Bull RB8 steeds meer op gang richting het einde van het jaar. Wederom zou het kampioenschap beslist worden in de laatste race, dit keer in Brazilië. Daar had Vettel een slechte start (teamgenoot Webber had tegen de verwachting in een goede start), werd aangetikt in bocht vier en moest achteraan beginnen. Door moeilijke weersomstandigheden en een strakke strategie, wist Vettel toch zesde te eindigen, wat genoeg was om zijn voorsprong op Alonso vast te houden en daarmee zijn derde wereldkampioenschap te pakken. Webber werd zesde met 179 punten.

2013[bewerken | brontekst bewerken]

2013 was waarschijnlijk het tot dan toe meest succesvolle jaar voor Red Bull. Sebastian Vettel won dat jaar 13 races en won het kampioenschap uiteindelijk met 397 punten. (155 punten voorsprong op de nummer 2: Alonso). Mark Webber werd derde met 199 punten. In juni 2013 werd bekend dat Mark Webber aan zijn laatste seizoen als coureur bij Red Bull in de Formule 1 bezig was. Hij zou zijn autosportcarrière voortzetten in het WEC bij het fabrieksteam van de Duitse autofabrikant Porsche.

2014[bewerken | brontekst bewerken]

Op 2 september 2013 werd bekendgemaakt dat Daniel Ricciardo in 2014 voor Red Bull zou rijden. Door de nieuwe regelgeving, waarvan de introductie van de 1,6 liter V6-turbomotoren de belangrijkste wijziging was, verging het Red Bull dit jaar stukken minder dan de jaren ervoor. Het Mercedes-team was oppermachtig. Sebastian Vettel wist geen race te winnen, in tegenstelling tot zijn nieuwe teamgenoot Ricciardo die drie Grands Prix wist te winnen.

2015[bewerken | brontekst bewerken]

In 2015 rijden Daniel Ricciardo en Daniil Kvjat voor het team van Red Bull. Het was het slechtste seizoen voor Red Bull Racing sinds 2008. Door vele problemen met de motor hadden ze een matige seizoensstart, en vochten ze vaak met de middenmoters. Ze behaalden drie podiumplekken, een tweede en derde plek in Hongarije en een tweede plek in Singapore, maar ze behaalden geen overwinning in 2015. Ze konden niet meedoen met de top en eindigde als vierde in het kampioenschap voor constructeurs.

2016[bewerken | brontekst bewerken]

Na veel moeilijkheden met de Renaultmotor in 2015, bleef het team toch met deze krachtbron actief in de Formule 1. Wel kreeg de motor de naam van sponsor TAG Heuer. Op 5 mei werd bekend dat Max Verstappen per direct voor Red Bull ging rijden. Verstappen die de eerste vier races van het seizoen voor het opleidingsteam van Red Bull, Toro Rosso had gereden nam vanaf de volgende race de plaats in van Daniil Kvjat die terugkeerde naar Toro Rosso.[8] Op 15 mei 2016 in zijn eerste race voor Red Bull Racing, de Grand Prix van Spanje op het Circuit de Barcelona-Catalunya, pakte Verstappen meteen de overwinning. Hij was daarmee de jongste coureur en de eerste Nederlander ooit die een Formule 1-race won. In Monaco lag Ricciardo lange tijd aan de leiding, maar werd uiteindelijk tweede nadat het team bij zijn pitstop niet klaarstond met nieuwe banden. Ricciardo won wel de Grand Prix van Maleisië nadat raceleider Lewis Hamilton uitviel met motorproblemen. In totaal werden er zestien podiumplaatsen behaald en eindigde het team achter Mercedes als tweede in het constructeurskampioenschap.

2017[bewerken | brontekst bewerken]

In 2017 begon het seizoen opnieuw met problemen met de Renaultmotor. Zowel Ricciardo als Verstappen konden geen goede resultaten behalen, al werd Verstappen wel derde tijdens de tweede Grand Prix van het seizoen in China. Ricciardo won vanaf de tiende startplaats de eerste Grand Prix van Azerbeidzjan nadat andere coureurs uitvielen of terugzakten door crashes of andere problemen. Later in het seizoen werden wel regelmatig podiumplaatsen behaald, al vielen Ricciardo en Verstappen respectievelijk zes en zeven keer uit vanwege motorproblemen of crashes. Verstappen behaalde nog wel twee dominante zeges in Maleisië en Mexico. Uiteindelijk werd het team achter Mercedes en Ferrari derde in het constructeurskampioenschap.

2018[bewerken | brontekst bewerken]

In 2018 kent Red Bull zowel betere betrouwbaarheid als betere snelheid, al werd er vroeg in het seizoen al tweemaal een dubbele uitvalbeurt genoteerd. In Bahrein viel Ricciardo al snel uit met een elektrisch probleem, terwijl Verstappen na een aanrijding met Lewis Hamilton te veel schade opliep. In Azerbeidzjan kwamen de beide coureurs met elkaar in aanraking, waardoor zij de race niet uit konden rijden. Ricciardo won wel de Grands Prix in China en Monaco, waarbij hij de laatste race vanaf poleposition startte. Daarnaast won Verstappen in Oostenrijk en Mexico.

In juni 2018 maakte Red Bull bekend dat het in 2019 overstapt van de Renault- naar een Hondamotor, nadat Toro Rosso in 2018 al deze overstap had gemaakt.[9] In juli 2018 maakte Daniel Ricciardo bekend de renstal te verlaten voor Renault.[10] Hij is vervangen door Pierre Gasly die in 2018 bij Toro Rosso reed.[11]

2019[bewerken | brontekst bewerken]

De overstap naar Honda lijkt zich, na een teleurstellende seizoensstart uit te betalen met overwinningen voor Max Verstappen in Oostenrijk, Duitsland en Brazilië. Tevens haalt Verstappen in Hongarije de eerste pole position van het jaar voor het team. Het is voor de Nederlander zijn eerste pole ooit. Voor Honda is het de eerste pole sinds Australië 2006 (Jenson Button in de Honda F1).

Op 12 augustus werd bekendgemaakt dat Alexander Albon promotie maakte naar Red Bull Racing ten koste van Pierre Gasly, die is teruggezet naar Toro Rosso.

Verstappens succesvolle Grand Prix van Brazilië werd mede mogelijk gemaakt door de uitstekende beslissingen van Hannah Schmitz. Hiermee werd Schmitz, die al jaren als senior ingenieur strategie bij Red Bull Racing actief was, voor het eerst bij het publiek bekend. Deze en hieropvolgende successen zouden er toe bijdragen dat Schmitz in 2021 tot hoofdingenieur strategie van het raceteam gepromoveerd werd.

2020[bewerken | brontekst bewerken]

Max Verstappen behaalde twee overwinningen voor Red Bull in 2020 en elf podiumplaatsen. In alle races waarin hij finishte, uitgezonderd de GP van Turkije waar hij zesde werd, haalde hij het podium. Vijf keer in zeventien races haalde Verstappen de eindstreep niet. Alexander Albon behaalde zijn eerste podium in zijn Formule 1-carrière met de derde plaats in de GP van Toscane wat hem later in het seizoen ook in de GP van Bahrein lukte. Albon viel tweemaal uit tijdens een race.
Red Bull eindigde als tweede bij de constructeurs achter Mercedes met 319 punten.

2021[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2021 werd Sergio Pérez de nieuwe teamgenoot van Verstappen, met Albon als reserverijder.[12] Max Verstappen won de wereldtitel op 12 december door in de allerlaatste ronde van de GP van Abu Dhabi Lewis Hamilton in te halen.

2022[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2022 werd Max Verstappen wereldkampioen op 9 oktober, door de GP van Japan te winnen. Met 341 punten kon nummer twee, teamgenoot Sergio Pérez, zijn voorsprong niet meer inhalen. Op 23 oktober 2022 na de GP van de Verenigde Staten behaalde het Red Bull team de constructeurstitel.

2023[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2023 was Red Bull Racing, met name Max Verstappen, dominant in bijna alle races. Op 24 september 2023 na de GP van Japan behaalde het Red Bull team de constructeurstitel. Op 7 oktober reed Max Verstappen naar een tweede plaats in de sprintrace van de Grand Prix Formule 1 van Qatar 2023, zodat hij niet meer in te halen was in het coureurskampioenschap, en veroverde daarmee zijn derde opeenvolgende titel als wereldkampioen.

2024[bewerken | brontekst bewerken]

Het seizoen 2024 begon voor Red Bull Racing een beschuldiging richting teambaas Christian Horner van mogelijk grensoverschrijdend gedrag. Op 28 februari werd door het team bekendgemaakt dat Horner vrijgesproken was van alle beschuldigingen. Er is wel nog hoger beroep mogelijk tegen deze beslissing.[13]

RB F1 Team[bewerken | brontekst bewerken]

Zie RB F1 Team voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 2005 kocht Red Bull ook het Brits-Italiaans Formule 1-team van Minardi op. In 2006 ging het team van Minardi daarom verder onder de naam Scuderia Toro Rosso, wat Italiaans is voor 'Renstal Red Bull'. Dit team wordt gebruikt als juniorteam van het 'grote' Red Bull Racing. Het was in 2008 bij Scuderia Toro Rosso dat Sebastian Vettel zijn eerste overwinning pakte tijdens de grand prix van Italië. Dit betekende dat Toro Rosso zijn eerste overwinning behaalde voor Red Bull Racing dat deed. Mede door deze overwinning stelde Vettel een stoeltje bij Red Bull Racing veilig voor 2009, toen hij ook voor dat team zijn eerste overwinning behaalde. Andere Red Bull coureurs die in Toro Rosso zijn opgeleid zijn onder meer Daniel Ricciardo, Daniil Kvjat, Max Verstappen, Pierre Gasly en Alexander Albon.

Van 2020 tot 2023 had het team de naam “Scuderia Alpha Tauri” gebruikt. Dit was voor promotionele doeleinden aangezien AlphaTauri een kledingmerk van Red Bull GmbH is.

Met ingang van het seizoen 2024 kreeg AlphaTauri de nieuwe naam "Visa Cash App RB Formula One Team" naar aanleiding van een managementherstructurering.[14]

Red Bull Junior Team[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds 2001 heeft Red Bull het Red Bull Junior Team. Dit team koopt zich in bij een bestaand team dat onder de oude naam doorgaat, alleen staat er grote Red Bull-sponsoring op. Coureurs van het team worden gesponsord door Red Bull in juniorkampioenschappen. Bekende coureurs die uit dit programma zijn voortgekomen zijn onder anderen Sebastian Vettel, Daniel Ricciardo en Max Verstappen.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Kleur Resultaat
Goud Winnaar
Zilver Tweede plaats
Brons Derde plaats
Groen Gefinisht (punten behaald)
Blauw Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Paars Uitgevallen (DNF)
Rood Niet gekwalificeerd (DNQ)
Kleur Resultaat
Zwart Gediskwalificeerd (DSQ)
Wit Niet gestart (DNS)
Blanco Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD) / Niet deelgenomen
1, 2, 3 Sprint positie (punten behaald)
P Poleposition
S Snelste ronde

2005 - 2009[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Chassis Motor Banden Coureurs 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 Punten WK-plaats
2005 RB1 Cosworth
TJ2005
M AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
BHR
Vlag van Bahrein
SMR
Vlag van San Marino
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
EUR
Vlag van Europa
CAN
Vlag van Canada
VST
Vlag van Verenigde Staten
FRA
Vlag van Frankrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
TUR
Vlag van Turkije
ITA
Vlag van Italië
BEL
Vlag van België
BRA
Vlag van Brazilië
JPN
Vlag van Japan
CHN
Vlag van China
34 7
Vlag van Verenigd Koninkrijk David Coulthard 4 6 8 11 8 DNF 4 7 DNS 10 13 7 DNF 7 15 DNF DNF 6 9
Vlag van Oostenrijk Christian Klien 7 8 DNS 8 DNS DNF 15 9 DNF 8 13 9 9 9 5
Vlag van Italië Vitantonio Liuzzi 8 DNF DNF 9
2006 RB2 Ferrari
056
M BHR
Vlag van Bahrein
MAL
Vlag van Maleisië
AUS
Vlag van Australië
SMR
Vlag van San Marino
EUR
Vlag van Europa
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
CAN
Vlag van Canada
VST
Vlag van Verenigde Staten
FRA
Vlag van Frankrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
TUR
Vlag van Turkije
ITA
Vlag van Italië
CHN
Vlag van China
JPN
Vlag van Japan
BRA
Vlag van Brazilië
16 7
Vlag van Verenigd Koninkrijk David Coulthard 10 DNF 8 DNF DNF 14 3 12 8 7 9 11 5 15 12 9 DNF DNF
Vlag van Oostenrijk Christian Klien 8 DNF DNF DNF DNF 13 DNF 14 11 DNF 12 8 DNF 11 11
Vlag van Nederland Robert Doornbos 12 13 12
2007 RB3 Renault
RS27
B AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
BHR
Vlag van Bahrein
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
VST
Vlag van Verenigde Staten
FRA
Vlag van Frankrijk
GBR
Vlag van Duitsland
EUR
Vlag van Europa
HON
Vlag van Hongarije
TUR
Vlag van Turkije
ITA
Vlag van Italië
BEL
Vlag van België
JPN
Vlag van Japan
CHN
Vlag van China
BRA
Vlag van Brazilië
24 5
Vlag van Verenigd Koninkrijk David Coulthard DNF DNF DNF 5 14 DNF DNF 13 11 5 11 10 DNF DNF 4 8 9
Vlag van Australië Mark Webber 13 10 DNF DNF DNF 9 7 12 DNF 3 9 DNF 9 7 DNF 10 DNF
2008 RB4 Renault
RS27
B AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
BHR
Vlag van Bahrein
SPA
Vlag van Spanje
TUR
Vlag van Turkije
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
FRA
Vlag van Frankrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
EUR
Vlag van Europa
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
CHN
Vlag van China
BRA
Vlag van Brazilië
29 7
Vlag van Verenigd Koninkrijk David Coulthard DNF 9 18 12 9 DNF 3 9 DNF 13 14 17 11 16 7 DNF 10 DNF
Vlag van Australië Mark Webber DNF 7 7 5 7 4 12 6 10 DNF 9 12 8 8 DNF 8 14 9
2009 RB5 Renault
RS27
B AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
CHN
Vlag van China
BHR
Vlag van Bahrein
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
TUR
Vlag van Turkije
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
EUR
Vlag van Europa
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
15312 Zilver
Vlag van Australië Mark Webber 12 6 2 11 3 5 2 2 1P 3S 9 9 DNF DNF 17S 1S 2
Vlag van Duitsland Sebastian Vettel 13 15 1P 2 4 DNF 3P 1PS 2 DNF DNF 3S 8 4 1P 4 1S
Jaar Chassis Motor Banden Coureurs 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 Punten WK-plaats

2010 - 2019[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Chassis Motor Banden Coureurs 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Punten WK-plaats
2010 RB6 Renault
RS27-2010
B BHR
Vlag van Bahrein
AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
CHN
Vlag van China
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
TUR
Vlag van Turkije
CAN
Vlag van Canada
EUR
Vlag van Europa
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
KOR
Vlag van Zuid-Korea
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
498 Goud
Vlag van Duitsland Sebastian Vettel 4P DNFP 1 6P 3 2S DNF 4 1P 7P 3PS 3PS 15 4 2 1P DNFP 1 1P
Vlag van Australië Mark Webber 8 9S 2PS 8 1P 1P 3P 5 DNF 1 6 1 2P 6 3 2S DNF 2 8
2011 RB7 Renault
RS27-2011
P AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
CHN
Vlag van China
TUR
Vlag van Turkije
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
EUR
Vlag van Europa
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
KOR
Vlag van Zuid-Korea
IND
Vlag van India
ABU
BRA
Vlag van Brazilië
650 Goud
Vlag van Duitsland Sebastian Vettel 1P 1P 2P 1P 1 1P 2P 1PS 2 4 2P 1P 1P 1P 3P 1S 1PS DNFP 2P
Vlag van Australië Mark Webber 5 4S 3S 2S 4P 4S 3 3 3P 3P 5 2S DNF 3 4 3 4 4S 1S
2012 RB8 Renault
RS27-2012
P AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
CHN
Vlag van China
BHR
Vlag van Bahrein
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
EUR
Vlag van Europa
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
KOR
Vlag van Zuid-Korea
IND
Vlag van India
ABU
VST
Vlag van Verenigde Staten
BRA
Vlag van Brazilië
460 Goud
Vlag van Duitsland Sebastian Vettel 2 11 5 1PS 6 4 4PS DNFP 3 5 4S 2 22† 1 1PS 1 1P 3S 2PS 6
Vlag van Australië Mark Webber 4 4 4 4 11 1P 7 4 1 8 8 6 20† 11 9 2PS 3 DNF DNF 4
2013 RB9 Renault
RS27-2013
P AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
CHN
Vlag van China
BHR
Vlag van Bahrein
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
KOR
Vlag van Zuid-Korea
JPN
Vlag van Japan
IND
Vlag van India
ABU
VST
Vlag van Verenigde Staten
BRA
Vlag van Brazilië
596 Goud
Vlag van Duitsland Sebastian Vettel 3P 1P 4S 1S 4 2S 1P DNF 1 3 1S 1P 1PS 1PS 1 1P 1 1PS 1P
Vlag van Australië Mark Webber 6 2 DNF 7 5 3 4S 2S 7 4S 5 3 15† DNF 2PS DNF 2P 3 2S
2014 RB10 Renault
Energy F1-2014
P AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
BHR
Vlag van Bahrein
CHN
Vlag van China
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
RUS
Vlag van Rusland
VST
Vlag van Verenigde Staten
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
405 Zilver
Vlag van Duitsland Sebastian Vettel DNF 3 6 5 4S DNF 3 DNF 5 4 7 5 6 2 3 8 7S 5 8
Vlag van Australië Daniel Ricciardo DSQ DNF 4 4 3 3 1 8 3 6 1 1 5 3 4 7 3 DNF 4S
2015 RB11 Renault
Energy F1-2015
P AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
CHN
Vlag van China
BHR
Vlag van Bahrein
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
RUS
Vlag van Rusland
VST
Vlag van Verenigde Staten
MEX
Vlag van Mexico
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
187 4
Vlag van Australië Daniel Ricciardo 6 10 9 6 7 5S 13 10 DNF 3S DNF 8 2S 15 15† 10 5 11 6
Vlag van Rusland Daniil Kvjat DNS 9 DNF 9 10 4 9 12 6 2 4 10 6 13 5 DNF 4 7 10
2016 RB12 TAG Heuer P AUS
Vlag van Australië
BHR
Vlag van Bahrein
CHN
Vlag van China
RUS
Vlag van Rusland
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
EUR
Vlag van Azerbeidzjan
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
HON
Vlag van Hongarije
DUI
Vlag van Duitsland
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
MAL
Vlag van Maleisië
JPN
Vlag van Japan
VST
Vlag van Verenigde Staten
MEX
Vlag van Mexico
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
468 Zilver
Vlag van Australië Daniel Ricciardo 4S 4 4 11 4 2P 7 7 5 4 3 2S 2 5 2S 1 6 3 3S 8 5
Vlag van Rusland Daniil Kvjat DNS 7 3 15
Vlag van Nederland Max Verstappen 1 DNF 4 8 2 2 5 3 11 7 6 2 2 DNF 4 3S 4
2017 RB13 TAG Heuer P AUS
Vlag van Australië
CHN
Vlag van China
BHR
Vlag van Bahrein
RUS
Vlag van Rusland
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
AZE
Vlag van Azerbeidzjan
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
MAL
Vlag van Maleisië
JPN
Vlag van Japan
VST
Vlag van Verenigde Staten
MEX
Vlag van Mexico
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
368 Brons
Vlag van Australië Daniel Ricciardo DNF 4 5 DNF 3 3 3 1 3 5 DNF 3 4S 2 3 3 DNF DNF 6 DNF
Vlag van Nederland Max Verstappen 5 3 DNF 5 DNF 5 DNF DNF DNF 4 5 DNF 10 DNF 1 2 4 1 5S 5
2018 RB14 TAG Heuer P AUS
Vlag van Australië
BHR
Vlag van Bahrein
CHN
Vlag van China
AZE
Vlag van Azerbeidzjan
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
FRA
Vlag van Frankrijk
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
RUS
Vlag van Rusland
JPN
Vlag van Japan
VST
Vlag van Verenigde Staten
MEX
Vlag van Mexico
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
419 Brons
Vlag van Australië Daniel Ricciardo 4S DNF 1S DNF 5S 1P 4 4 DNF 5 DNF 4S DNF DNF 6 6 4 DNF DNFP 4 4
Vlag van Nederland Max Verstappen 6 DNF 5 DNF 3 9S 3S 2 1 15† 4 DNF 3 5 2 5 3 2 1 2 3
2019 RB15 Honda
RA619H
P AUS
Vlag van Australië
BHR
Vlag van Bahrein
CHN
Vlag van China
AZE
Vlag van Azerbeidzjan
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
FRA
Vlag van Frankrijk
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
RUS
Vlag van Rusland
JPN
Vlag van Japan
MEX
Vlag van Mexico
VST
Vlag van Verenigde Staten
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
417 Brons
Vlag van Nederland Max Verstappen 3 4 4 4 3 4 5 4 1S 5 1S 2PS DNF 8 3 4 DNF 6 3 1P 2
Vlag van Frankrijk Pierre Gasly 11 8 6S DNF 6 5S 8 10 7 4 14† 6
Vlag van Thailand Alexander Albon 5 6 6 5 4 5 5 14 6
Jaar Chassis Motor Banden Coureurs 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Punten WK-plaats

2020 – heden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Chassis
en banden
Motor Coureurs 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 Punten WK-plaats
2020 RB16
P
Honda
RA620H
OOS
Vlag van Oostenrijk
STI
HON
Vlag van Hongarije
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
70J
SPA
Vlag van Spanje
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
TOS
RUS
Vlag van Rusland
EIF
Vlag van Duitsland
POR
Vlag van Portugal
EMI
TUR
Vlag van Turkije
BHR
Vlag van Bahrein
SAK
Vlag van Bahrein
ABU
319 Zilver
Vlag van Nederland Max Verstappen DNF 3 2 2S 1 2 3 DNF DNF 2 2S 3 DNF 6 2S DNF 1P
Vlag van Thailand Alexander Albon 13 4 5 8 5 8 6 15 3 10 DNF 13 15 7 3 6 4
2021 RB16B
P
Honda
RA621H
BHR
Vlag van Bahrein
EMI
POR
Vlag van Portugal
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
AZE
Vlag van Azerbeidzjan
FRA
Vlag van Frankrijk
STI
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
NED
Vlag van Nederland
ITA
Vlag van Italië
RUS
Vlag van Rusland
TUR
Vlag van Turkije
VST
Vlag van Verenigde Staten
MXS
SAP
QAT
Vlag van Qatar
SAU
Vlag van Saoedi-Arabië
ABU
585½ Zilver
Vlag van Nederland Max Verstappen 2P 1 2 2S 1 18S 1PS 1P 1PS *1DNFP 9 1P 1P *2DNFP 2 2 1P 1 *22 2S 2 1PS
Vlag van Mexico Sergio Pérez 5 11 4 5 4 1 3 4 6 16S DNF 19 8 5 9 3 3 3 4S 4 DNF 15
2022 RB18
P
Red Bull
RBPTH001
BHR
Vlag van Bahrein
SAU
Vlag van Saoedi-Arabië
AUS
Vlag van Australië
EMI
MIA
Vlag van Miami
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
AZE
Vlag van Azerbeidzjan
CAN
Vlag van Canada
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
OOS
Vlag van Oostenrijk
FRA
Vlag van Frankrijk
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
NED
Vlag van Nederland
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
VST
Vlag van Verenigde Staten
MXS
SAP
Vlag van São Paulo
ABU
759 Goud
Vlag van Nederland Max Verstappen 19 1 DNF 11PS 1S 1 3 1 1P 7 12PS 1 1 1S 1PS 1 7 1P 1 1P 46 1P
Vlag van Mexico Sergio Pérez 18 4P 2 32 4 2S 1 2S DNF 2 5DNF 4 5 2 5 6S 1 2 4 3 57 3
2023 RB19
P
Honda
RBPTH001
BHR
Vlag van Bahrein
SAU
Vlag van Saoedi-Arabië
AUS
Vlag van Australië
AZE
Vlag van Azerbeidzjan
MIA
MON
Vlag van Monaco
SPA
Vlag van Spanje
CAN
Vlag van Canada
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
NED
Vlag van Nederland
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
QAT
Vlag van Qatar
VST
Vlag van Verenigde Staten
MXS
SAP
LSV
Vlag van Las Vegas
ABU
860 Goud
Vlag van Nederland Max Verstappen 1P 2S 1P 32 1S 1P 1PS 1P 11PS 1PS 1S 11 1P 1 5 1PS 21PS 11 1 11P 1 1PS
Vlag van Mexico Sergio Pérez 2 1P 5S 11 2P 16 4 6S 23 6 3 2 4 2 8 DNF 10 54 DNF 34 3 4
2024 RB20
P
Honda
RBPTH002
BHR
Vlag van Bahrein
SAU
Vlag van Saoedi-Arabië
AUS
Vlag van Australië
JPN
Vlag van Japan
CHN
Vlag van China
MIA
Vlag van Miami
EMI
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
SPA
Vlag van Spanje
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
NED
Vlag van Nederland
ITA
Vlag van Italië
AZE
Vlag van Azerbeidzjan
SIN
Vlag van Singapore
VST
Vlag van Verenigde Staten
MXS
SAP
Vlag van São Paulo
LSV
Vlag van Las Vegas
QAT
Vlag van Qatar
ABU
195 * 1 *
Vlag van Nederland Max Verstappen 1PS 1P DNFP 1PS 1P
Vlag van Mexico Sergio Pérez 2 2 5 2 3
Jaar Chassis Motor Coureurs 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 Punten WK-plaats
  • ‡ Halve punten werden toegekend tijdens de GP van Maleisië 2009 en de GP van België 2021 omdat er minder dan 75% van de wedstrijd was afgelegd door hevige regenval.
  • Uitgevallen maar wel geklasseerd omdat er meer dan 90% van de race-afstand werd afgelegd.
  • *1 Winnaar van de sprintkwalificatie.
  • *2 Tweede in de sprintkwalificatie.
  • * Seizoen loopt nog.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Red Bull Racing van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.