Naar inhoud springen

Esteban Ocon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esteban Ocon
Esteban Ocon in 2017
Esteban Ocon in 2017
Algemene informatie
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Frankrijk
Geboren 17 september 1996
Évreux
Formule 1-carrière
Jaren actief 2016-2018, 2020-heden
Wagennummer 31
Teams Manor (2016)
Force India (2017-2018)
Renault (2020)
Alpine (2021-heden)
Races 154
Racestarts 154
Overwinningen 1
Podiums 4
Polepositions 0
Snelste rondes 1
Punten 445
Eerste race België 2016
Eerste overwinning Hongarije 2021
Laatste overwinning Hongarije 2021
Laatste race São Paulo 2024
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Esteban Ocon (Évreux, 17 september 1996) is een Frans autocoureur die rijdt voor het Alpine F1 Team, voorheen was hij test/reserve-rijder voor het Mercedes-AMG Petronas F1 Team. Nog eens daarvoor reed hij voor het Force India F1 Team. Hij werd in 2014 kampioen in het Europees Formule 3-kampioenschap en in 2015 GP3-kampioen. In 2016 maakte hij halverwege het seizoen tijdens de Grand Prix van België zijn Formule 1-debuut als rijder voor het Manor F1 Team. In 2017 en 2018 kwam hij uit voor het team Force India, waar hij in 2019 moest vertrekken. In 2020 keert hij terug bij het team van Renault, nadat hij een jaar testrijder was geweest bij Mercedes.

In 2006 maakte Ocon zijn autosportdebuut in het karting, toen hij als achtste eindigde in het Franse Minime-kampioenschap, voordat hij dit kampioenschap won in 2007. In 2008 won hij het Franse Cadet-kampioenschap en in 2009 stapte hij over naar internationale kampioenschappen. Hij reed hier in de KF3-categorie, waar hij tot 2011 actief bleef. Hij won de Franse KF3-titel en eindigde als tweede in de WSK Euro Series.

Formule Renault 2.0

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2012 maakte Ocon zijn debuut in het formuleracing, waarin hij deelnam in de Eurocup Formule Renault 2.0 voor het team Koiranen Motorsport. Hij eindigde als veertiende in het kampioenschap met 31 punten, waaronder een podiumplaats in zijn thuisrace op het Circuit Paul Ricard. Ook nam hij deel aan enkele races van de Formule Renault 2.0 Alps voor Koiranen, waarin hij als zevende eindigde met 69 punten, inclusief twee podiumplaatsen op de Red Bull Ring.

In 2013 stapte Ocon over naar het ART Junior Team in de Eurocup. Hij behaalde vijf podiumplaatsen, inclusief twee overwinningen op Paul Ricard en het Circuit de Barcelona-Catalunya. Met 159 punten eindigde hij achter Pierre Gasly en Oliver Rowland als derde in het kampioenschap. Ook nam hij deel aan enkele raceweekenden in de Formule Renault 2.0 NEC. Met een overwinning in de eerste race van het seizoen op de Hockenheimring en twee andere podiumplaatsen eindigde hij als twaalfde in het kampioenschap met 122 punten.

Esteban Ocon op de Hockenheimring in 2014

Aan het eind van 2013 maakte Ocon zijn debuut in de Formule 3 in de Grand Prix van Macau voor het Prema Powerteam. Hij kwalificeerde zich als vijftiende voor de eerste race, die hij als tiende eindigde. In de tweede race eindigde hij ook als tiende.

In 2014 bleef Ocon voor Prema rijden, maar nu maakte hij zijn debuut in het Europees Formule 3-kampioenschap. In het voorlaatste raceweekend op het Autodromo Enzo e Dino Ferrari behaalde hij, met onder andere zijn negende overwinning van het seizoen, het kampioenschap binnen, waarmee hij zijn laatste concurrenten Max Verstappen en Tom Blomqvist versloeg.

Formule Renault 3.5

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2014 reed Ocon twee raceweekenden in de Formule Renault 3.5 Series op de Hungaroring en op Paul Ricard bij het team Comtec Racing.

In 2015 stapte Ocon over naar de GP3 Series, waar hij uitkomt voor het team ART Grand Prix. Hij behaalde tijdens de eerste race op het Circuit de Barcelona-Catalunya meteen zijn eerste overwinning. Hij won hierna geen races meer, maar werd wel, met onder andere een recordaantal van negen tweede plaatsen op een rij, kampioen tijdens de laatste race op het Yas Marina Circuit nadat hij zijn laatste concurrent Luca Ghiotto voor wist te blijven.

In 2016 maakte Ocon zijn debuut in de DTM bij het door Mercedes gerunde ART Grand Prix als vervanger van de naar de Formule 1 vertrokken Pascal Wehrlein. Tijdens de eerste vijf raceweekenden was een vijfde plaats tijdens de race op het Circuit Park Zandvoort zijn beste resultaat, maar hierna maakte hij zelf de overstap naar de Formule 1 en werd hij vervangen door Felix Rosenqvist.

Ocon maakte zijn debuut in een Formule 1-auto in een Lotus E20 op 22 oktober 2014 op het Circuit Ricardo Tormo Valencia voor het team van Lotus, waar hij sinds 2010[1] in het opleidingsprogramma zat. Hij maakte hier genoeg kilometers om in aanmerking te komen voor een superlicentie. Later die maand reed hij op 29 oktober 2014 ook een dag in de Ferrari F10 op het circuit van Fiorano als een beloning voor het behalen van het Europees Formule 3 kampioenschap.[2] Tijdens de laatste race van 2014 in Abu Dhabi maakte hij voor Lotus zijn debuut in de eerste vrije training in de Formule 1 waar hij 28 ronden reed in de Lotus E22 met een 16e tijd als resultaat.[3] Na deze Grand Prix testte hij nogmaals de Lotus.[4]

In 2015 stapte Ocon in de Force India VJM08 na de Grands Prix van Spanje en Oostenrijk als testcoureur.[5] In mei 2015 maakte hij de overstap naar het ontwikkelingsprogramma van Mercedes als DTM-testrijder[6] en op 28 november 2015 werd hij aangekondigd als testrijder bij het Formule 1-team van Mercedes.

In 2016 keerde Ocon terug bij Lotus, dat inmiddels de naam had veranderd naar Renault F1 Team, om de officiële reservecoureur te worden bij dit team.[7] Vanaf de Grand Prix van België nam Ocon de plaats van Rio Haryanto in bij het Manor F1 Team.[8]

In 2017 maakt Ocon de overstap naar het Force India F1 Team voor zijn eerste volledige Formule 1-seizoen als opvolger van de vertrokken Nico Hülkenberg.[9] Tijdens raceseizoen 2018 werd duidelijk dat Lance Stroll - zoon van investeerder Lawrence Stroll - in 2019 coureur zou worden bij het team van Force India, ten koste van Ocon. De tweede coureur bij Force India is namelijk Sergio Pérez, die aanzienlijk meer sponsors met zich meebrengt en daardoor in financieel opzicht meer kan bijdragen dan Ocon. Ocon tekende daarop een test- en reserverijderscontract bij Mercedes.[10]

In augustus 2019 werd bekendgemaakt dat Ocon in het seizoen 2020 terugkeert als Formule 1-coureur bij het team van Renault als vervanger van Nico Hülkenberg.[11]

Op 1 augustus 2021 heeft Ocon in Hongarije zijn eerste Grand Prix gewonnen.[12]

Op 25 juli 2024 werd bekend dat Ocon vanaf 2025 uit zal komen voor het team van Haas.[13]

Formule 1-carrière

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar/Jaren Team
2014 Lotus (testcoureur)
2016 Renault F1 Team (testcoureur)
2016 Manor F1 Team
2017 - 2018 Force India F1 Team
2018 Racing Point F1 Team
2020 Renault F1
2021 - heden Alpine F1 Team

Onderstaande tabel is bijgewerkt tot en met de Grand Prix van São Paulo 2024.

2016 2017 2018 2020 2021 2022 2023 2024 * Totaal
Aantal races 9 20 21 17 22 22 22 21 * 154 (154 starts)
Aantal zeges 0 0 0 0 1 0 0 0 * 1
Aantal pole-positions 0 0 0 0 0 0 0 0 * 0
Aantal snelste rondes 0 0 0 0 0 0 0 1 * 1
Aantal podiumplaatsen 0 0 0 1 1 0 1 1 * 4
Aantal WK-punten 0 87 49 62 74 92 58 23 * 445
Eindstand WK 23 8 12 12 11 8 12 14 *

* Seizoen loopt nog.

Formule 1-resultaten

[bewerken | brontekst bewerken]
Kleur Resultaat
Goud Winnaar
Zilver Tweede plaats
Brons Derde plaats
Groen Gefinisht (punten behaald)
Blauw Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Paars Uitgevallen (DNF)
Rood Niet gekwalificeerd (DNQ)
Kleur Resultaat
Zwart Gediskwalificeerd (DSQ)
Wit Niet gestart (DNS)
Blanco Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD) / Niet deelgenomen
1, 2, 3 Sprint positie (punten behaald)
P Poleposition
S Snelste ronde
Jaar Inschrijving Chassis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 Pos Punten
2014 Lotus Lotus
E22
Renault
Energy F1-2014 1.6 V6
AUS
MAL
BHR
CHN
SPA
MON
CAN
OOS
GBR
DUI
HON
BEL
ITA
SIN
JPN
RUS
VST
BRA
ABU
TC
- -
2016 Renault Renault
RS16
Renault
RE16 V6
AUS
BHR
CHN
RUS
SPA
TC
MON
CAN
EUR
OOS
GBR
TC
HON
TC
DUI
TC
23 0
Manor Manor
MRT05
Mercedes
PU106C Hybrid 1.6 V6
BEL
16
ITA
18
SIN
18
MAL
16
JPN
21
VST
18
MEX
21
BRA
12
ABU
13
2017 Force India Force India
VJM10
Mercedes
M08 EQ
Power+ V6
AUS
10
CHN
10
BHR
10
RUS
7
SPA
5
MON
12
CAN
6
AZE
6
OOS
8
GBR
8
HON
9
BEL
9
ITA
6
SIN
10
MAL
10
JPN
6
VST
6
MEX
5
BRA
DNF
ABU
8
8 87
2018 Force India Force India
VJM11
Mercedes
M09 EQ
Power+ V6
AUS
12
BHR
10
CHN
11
AZE
DNF
SPA
DNF
MON
6
CAN
9
FRA
DNF
OOS
6
GBR
7
DUI
8
HON
13
12 49
Racing Point BEL
6
ITA
6
SIN
DNF
RUS
9
JPN
9
VST
DSQ
MEX
11
BRA
14
ABU
DNF
2020 Renault Renault
R.S.20
Renault
E-Tech 20 V6
OOS
8
STI
DNF
HON
14
GBR
6
70J
8
SPA
13
BEL
5
ITA
8
TOS
DNF
RUS
7
EIF
DNF
POR
8
EMI
DNF
TUR
11
BHR
9
SAK
2
ABU
9
12 62
2021 Alpine Alpine
A521
Renault
E-Tech 20B V6
BHR
13
EMI
9
POR
7
SPA
9
MON
9
AZE
DNF
FRA
14
STI
14
OOS
DNF
GBR
9
HON
1
BEL
7‡
NED
9
ITA
10
RUS
14
TUR
10
VST
DNF
MXS
13
SAP
8
QAT
5
SAU
4
ABU
9
11 74
2022 Alpine Alpine
A522
Renault
E-Tech RE22
BHR
7
SAU
6
AUS
7
EMI
14
MIA
8
SPA
7
MON
13
AZE
10
CAN
6
GBR
DNF
OOS
65
FRA
8
HON
9
BEL
7
NED
9
ITA
11
SIN
DNF
JPN
4
VST
11
MXS
8
SAP
8
ABU
7
8 92
2023 Alpine Alpine
A523
Renault
E-Tech RE23
BHR
DNF
SAU
8
AUS
14
AZE
15
MIA
9
MON
3
SPA
8
CAN
8
OOS
714
GBR
DNF
HON
DNF
BEL
8
NED
10
ITA
DNF
SIN
DNF
JPN
9
QAT
7
VST
DNF
MXS
10
SAP
10
LSV
4
ABU
12
12 58
2024* Alpine Alpine
A524
Renault
E-Tech RE24
BHR
17
SAU
13
AUS
16
JPN
15
CHN
11
MIA
10
EMI
14
MON
DNF
CAN
10
SPA
10
OOS
12
GBR
16
HON
18
BEL
9
NED
15
ITA
14
AZE
15
SIN
13
VST
18S
MXS
13
SAP
2
LSV
QAT
ABU
14* 23*
Jaar Inschrijving Chassis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 Pos Punten
  • Uitgevallen maar wel geklasseerd omdat er meer dan 90% van de race-afstand werd afgelegd.
  • ‡ Halve punten werden toegekend tijdens de GP van België 2021 omdat er minder dan 75% van de wedstrijd was afgelegd door hevige regenval.
  • * Seizoen loopt nog.
Nr. Grand Prix Team
1 Vlag van Hongarije Grand Prix van Hongarije 2021 Vlag van Frankrijk Alpine
[bewerken | brontekst bewerken]