Grand Prix Formule 1 van Canada 2014

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Canada Formula 1 Grand Prix du Canada 2014
Datum 8 juni 2014
Locatie Circuit Gilles Villeneuve
Pole
Coureur Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes
Tijd 1:14.874
Snelste Ronde
Coureur Vlag van Brazilië Felipe Massa Williams-Mercedes
Tijd 1:18.504 (ronde 58)
Podium
1 Vlag van Australië Daniel Ricciardo Red Bull-Renault
2 Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes
3 Vlag van Duitsland Sebastian Vettel Red Bull-Renault

De Grand Prix Formule 1 van Canada 2014 werd gehouden op 8 juni 2014 op het Circuit Gilles Villeneuve. Het was de zevende race van het kampioenschap.

Wedstrijdverslag[bewerken | brontekst bewerken]

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

DRS-systeem[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het DRS-systeem wordt, net zoals in voorgaande jaren, één detectiepunt gebruikt voor twee DRS-zones. Dit detectiepunt ligt na bocht 9, waarna voor bocht 12 voor de eerste keer en na bocht 14 voor de tweede keer het DRS-systeem open mag. Als een coureur bij dit detectiepunt binnen een seconde achter een andere coureur rijdt, mag hij zijn achtervleugel open zetten.[1]

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Nico Rosberg behaalde voor Mercedes zijn derde pole position van het seizoen, voor teamgenoot Lewis Hamilton.[2] Sebastian Vettel start voor Red Bull de race als derde, voor het Williams-duo Valtteri Bottas en Felipe Massa en teamgenoot Daniel Ricciardo. Fernando Alonso kwalificeerde zich voor Ferrari als zevende voor de Toro Rosso van Jean-Éric Vergne. De McLaren van Jenson Button en de Ferrari van Kimi Räikkönen sloten de top 10 af.

Sauber-coureur Esteban Gutiérrez kon niet deelnemen aan de kwalificatie na een crash in de derde vrije training op zaterdag. Zijn auto was hierbij zo zwaar beschadigd dat het team het chassis van de auto moest vervangen.[3] Ook moest hij starten vanuit de pitstraat nadat ook zijn versnellingsbak moest worden vervangen.[4] Ook Caterham-coureur Kamui Kobayashi moest zijn versnellingsbak wisselen, waar hij vijf startplaatsen straf voor kreeg.[5]

Race[bewerken | brontekst bewerken]

De race begon met een ongeluk tussen de Marussia-coureurs Max Chilton en Jules Bianchi. Het incident bracht de safetycar in de baan. Halverwege de race had het Mercedes-duo Nico Rosberg en Lewis Hamilton 22 seconden voorsprong. Beide Mercedes auto's kregen echter elektronische problemen door oververhitting van het ERS systeem. Door het niet functioneren van het ERS systeem misten beide coureurs vermogen en bovendien werden de achterremmen veel meer belast dan normaal. Hamilton viel in ronde 46 uit door oververhitte achterremmen. Vervolgens ontstond er een kopgroep van vier auto's met Rosberg, Force India-coureur Sergio Pérez, Daniel Ricciardo en Sebastian Vettel. Later sloot ook Felipe Massa zich hierbij aan. Ricciardo haalde met vijf ronden te gaan Pérez in, waarna hij inliep op Rosberg, die hij met twee ronden te gaan inhaalde. In de laatste bocht van de voorlaatste ronde haalde ook Vettel Pérez in. Aan het begin van de laatste ronde probeerde Massa dit ook, Pérez ging iets van zijn lijn af, beide coureurs raakten elkaar en crashten. Dit zorgde voor opnieuw een safetycarsituatie en de eerste Formule 1-overwinning van Daniel Ricciardo, voor Nico Rosberg en Sebastian Vettel.[6] Jenson Button eindigde de race als vierde voor de andere Force India van Nico Hülkenberg en Fernando Alonso. De top 10 werd volgemaakt door Valtteri Bottas, Jean-Éric Vergne, de McLaren van Kevin Magnussen en Kimi Räikkönen.

Na de race werd Chilton gestraft met een gridpenalty van drie plaatsen voor de volgende race, ook Pérez werd bestraft voor het veroorzaken van het ongeluk met Massa, hij kreeg een vijf plaatsen gridpenalty.[7]

Vrije trainingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Er wordt enkel de top 5 weergegeven.
Vrije training 1
[8]
Pos No Coureur Constructeur Tijd
1 14 Vlag van Spanje Fernando Alonso Ferrari 1:17.238
2 44 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes 1:17.254
3 6 Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes 1:17.384
4 1 Vlag van Duitsland Sebastian Vettel Red Bull-Renault 1:18.131
5 77 Vlag van Finland Valtteri Bottas Williams-Mercedes 1:18.361
Vrije training 2
[9]
Pos No Coureur Constructeur Tijd
1 44 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes 1:16.118
2 6 Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes 1:16.293
3 1 Vlag van Duitsland Sebastian Vettel Red Bull-Renault 1:16.573
4 7 Vlag van Finland Kimi Räikkönen Ferrari 1:16.648
5 14 Vlag van Spanje Fernando Alonso Ferrari 1:16.701
Vrije training 3
[10]
Pos No Coureur Constructeur Tijd
1 44 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes 1:15.610
2 19 Vlag van Brazilië Felipe Massa Williams-Mercedes 1:16.086
3 6 Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes 1:16.120
4 14 Vlag van Spanje Fernando Alonso Ferrari 1:16.488
5 3 Vlag van Australië Daniel Ricciardo Red Bull-Renault 1:16.504

Testcoureurs:
Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi (Caterham, P22)

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Pos No Coureur Constructeur Q1 Q2 Q3 Grid
1 6 Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes 1:16.471 1:15.289 1:14.874 1
2 44 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes 1:15.750 1:15.054 1:14.953 2
3 1 Vlag van Duitsland Sebastian Vettel Red Bull-Renault 1:17.470 1:16.109 1:15.548 3
4 77 Vlag van Finland Valtteri Bottas Williams-Mercedes 1:16.772 1:15.806 1:15.550 4
5 19 Vlag van Brazilië Felipe Massa Williams-Mercedes 1:16.666 1:15.773 1:15.578 5
6 3 Vlag van Australië Daniel Ricciardo Red Bull-Renault 1:17.113 1:15.897 1:15.589 6
7 14 Vlag van Spanje Fernando Alonso Ferrari 1:17.010 1:16.131 1:15.814 7
8 25 Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne Toro Rosso-Renault 1:17.178 1:16.255 1:16.162 8
9 22 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jenson Button McLaren-Mercedes 1:16.631 1:16.214 1:16.182 9
10 7 Vlag van Finland Kimi Räikkönen Ferrari 1:17.013 1:16.245 1:16.214 10
11 27 Vlag van Duitsland Nico Hülkenberg Force India-Mercedes 1:16.897 1:16.300 11
12 20 Vlag van Denemarken Kevin Magnussen McLaren-Mercedes 1:16.446 1:16.310 12
13 11 Vlag van Mexico Sergio Pérez Force India-Mercedes 1:18.235 1:16.472 13
14 8 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean Lotus-Renault 1:17.732 1:16.687 14
15 26 Vlag van Rusland Daniil Kvjat Toro Rosso-Renault 1:16.938 1:16.713 15
16 99 Vlag van Duitsland Adrian Sutil Sauber-Ferrari 1:17.519 1:17.314 16
17 13 Vlag van Venezuela Pastor Maldonado Lotus-Renault 1:18.328 17
18 4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Max Chilton Marussia-Ferrari 1:18.348 18
19 17 Vlag van Frankrijk Jules Bianchi Marussia-Ferrari 1:18.359 19
20 10 Vlag van Japan Kamui Kobayashi Caterham-Renault 1:19.278 21[5]
21 9 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Caterham-Renault 1:19.820 20
107% tijd:
22 21 Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Sauber-Ferrari geen tijd Pit[4]

Race[bewerken | brontekst bewerken]

Pos No Coureur Constructeur Rondes Tijd/Oorzaak uitval Grid Punten
1 3 Vlag van Australië Daniel Ricciardo Red Bull-Renault 70 1:39:12.830 6 25
2 6 Vlag van Duitsland Nico Rosberg Mercedes 70 +4.236 1 18
3 1 Vlag van Duitsland Sebastian Vettel Red Bull-Renault 70 +5.247 3 15
4 22 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jenson Button McLaren-Mercedes 70 +11.755 9 12
5 27 Vlag van Duitsland Nico Hülkenberg Force India-Mercedes 70 +12.843 11 10
6 14 Vlag van Spanje Fernando Alonso Ferrari 70 +14.869 7 8
7 77 Vlag van Finland Valtteri Bottas Williams-Mercedes 70 +23.578 4 6
8 25 Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne Toro Rosso-Renault 70 +28.026 8 4
9 20 Vlag van Denemarken Kevin Magnussen McLaren-Mercedes 70 +29.254 12 2
10 7 Vlag van Finland Kimi Räikkönen Ferrari 70 +53.678 10 1
11 11 Vlag van Mexico Sergio Pérez Force India-Mercedes 69 Ongeluk 13
12 19 Vlag van Brazilië Felipe Massa Williams-Mercedes 69 Ongeluk 5
13 99 Vlag van Duitsland Adrian Sutil Sauber-Ferrari 69 +1 ronde 16
14 21 Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Sauber-Ferrari 64 Vermogen Pit
DNF 8 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean Lotus-Renault 59 Achtervleugel 14
DNF 26 Vlag van Rusland Daniil Kvjat Toro Rosso-Renault 47 Aandrijving 16
DNF 44 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton Mercedes 46 Remmen 2
DNF 10 Vlag van Japan Kamui Kobayashi Caterham-Renault 23 Ophanging 21
DNF 13 Vlag van Venezuela Pastor Maldonado Lotus-Renault 21 Motor 17
DNF 9 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Caterham-Renault 7 Turbo 20
DNF 4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Max Chilton Marussia-Ferrari 0 Ongeluk 18
DNF 17 Vlag van Frankrijk Jules Bianchi Marussia-Ferrari 0 Ongeluk 19

Standen na de Grand Prix[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]


Vorige race:
Grand Prix van Monaco 2014
FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
65e seizoen (2014)
Volgende race:
Grand Prix van Oostenrijk 2014

Vorige race:
Grand Prix van Canada 2013
Grand Prix van Canada Volgende race:
Grand Prix van Canada 2015