Grand Prix Formule 1 van Canada 1998

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Grand Prix Formule 1 van Canada 1998 werd gehouden op 7 juni 1998 in Montreal.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

David Coulthard pakte zijn derde pole-position van het seizoen. Achter hem stond zijn teammaat Mika Häkkinen. Michael Schumacher was derde in zijn Ferrari.

Race[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste start[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de start werd Alexander Wurz op het gras gedwongen door de andere wagens, waardoor hij niet kon remmen. Hierdoor reed hij tegen de wagen van Jean Alesi en ging drie keer over de kop. De race werd gestopt waarna Alesi, Wurz en Jarno Trulli opnieuw konden starten in de reservewagens. Johnny Herbert kon ook opnieuw starten in zijn eigen wagen: zijn mecaniciens slaagden erin de wagen opnieuw te repareren.

Tweede start[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de tweede start blokkeerde Häkkinens versnellingsbak, waardoor hij moest opgeven. Een ander incident gebeurde door Ralf Schumacher: hij ging te hard en spinde in de eerste bocht in het midden van de baan. Hierdoor gebeurde een reeks aan ongevallen achter hem met als belangrijkste slachtoffers opnieuw Alesi en Trulli. Ook Toranosuke Takagi moest opgeven met transmissieproblemen. Häkkinen viel ook uit, vanwege problemen met zijn versnellingsbak. Schumacher was erin geslaagd voorbij Giancarlo Fisichella te gaan, maar door de chaos bij de start kwam toch de safety car op de baan. Toen de safety car opnieuw binnen ging lag Coulthard nog altijd op kop, met Schumacher, Fisichella, Jacques Villeneuve, Rubens Barrichello en Heinz-Harald Frentzen achter hem.

Na dertien ronden kwam de safety car opnieuw buiten nadat Pedro Diniz van het circuit was gegaan en bij het opnieuw op de baan komen gooide hij gras en vuil op de baan. Dit moest weggehaald worden, waardoor de safety car dus nodig was. Toen de safety car opnieuw binnenging, botsten Mika Salo en Herbert. Beiden gaven op, samen met David Coulthard die transmissieproblemen had. Hierdoor scoorde McLaren voor het eerst sinds de Grand Prix van Luxemburg 1997 geen punten.

Door de botsing van Herbert en Salo kwam de safety car opnieuw op het circuit. Schumacher profiteerde hiervan en maakte onmiddellijk een pitstop. Hij kwam terug buiten onder de gele vlag, waardoor hij niet mocht inhalen. Schumacher schoot echter voor Frentzen op het circuit waardoor die van de baan vloog. De Williams-rijder moest hierdoor opgeven.

Bij de herstart leidde Fisichella, voor Villeneuve, Schumacher, Damon Hill, Jan Magnussen en Shinji Nakano. Villeneuve probeerde onmiddellijk voorbij Fisichella te gaan, maar hij ging van de baan hierbij en beschadigde zijn achtervleugel. Schumacher kreeg in de 35ste ronde een stop-and-go straf omwille van het incident met Frentzen waardoor hij opnieuw achter Hill kwam te zitten. Drie ronden later echter ging de Duitser alweer voorbij Hill. Hij nam de leiding in ronde 45 toen Fisichella zijn pitstop maakte. Schumacher vergrootte zijn voorsprong en toen hij binnenkwam voor zijn tweede pitstop slaagde hij erin zijn eerste plaats te behouden. Fisichella werd uiteindelijk tweede, Eddie Irvine derde en Wurz vierde. Beide Stewards finishten voor het eerst in de punten: Barrichello werd vijfde, Magnussen zesde.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Nummer Rijder Team Ronden Tijd/Opgave Startplaats Punten
1 3 Vlag van Duitsland Michael Schumacher Ferrari 69 1'40:57.3 3 10
2 5 Vlag van Italië Giancarlo Fisichella Benetton-Playlife 69 +16.662 4 6
3 4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Irvine Ferrari 69 +1:00.059 8 4
4 6 Vlag van Oostenrijk Alexander Wurz Benetton-Playlife 69 +1:03.232 11 3
5 18 Vlag van Brazilië Rubens Barrichello Stewart-Ford 69 +1:21.513 13 2
6 19 Vlag van Denemarken Jan Magnussen Stewart-Ford 68 +1 Ronde 20 1
7 22 Vlag van Japan Shinji Nakano Minardi-Ford 68 +1 Ronde 18  
8 20 Vlag van Brazilië Ricardo Rosset Tyrrell-Ford 68 +1 Ronde 22  
9 16 Vlag van Brazilië Pedro Diniz Arrows 68 +1 Ronde 19  
10 1 Vlag van Canada Jacques Villeneuve Williams-Mecachrome 63 +6 Rondes 6  
NF 23 Vlag van Argentinië Esteban Tuero Minardi-Ford 53 Elektrisch probleem 21  
NF 9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill Jordan-Mugen-Honda 42 Elektrisch probleem 10  
NF 11 Vlag van Frankrijk Olivier Panis Prost-Peugeot 39 Spin 15  
NF 2 Vlag van Duitsland Heinz-Harald Frentzen Williams-Mecachrome 20 Spin 7  
NF 7 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Coulthard McLaren-Mercedes 18 Gaspedaal 1  
NF 15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Herbert Sauber-Petronas 18 Spin 12  
NF 17 Vlag van Finland Mika Salo Arrows 18 Spin 17  
NF 8 Vlag van Finland Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 0 Versnellingsbak 2  
NF 10 Vlag van Duitsland Ralf Schumacher Jordan-Mugen-Honda 0 Versnellingsbak 5  
NF 14 Vlag van Frankrijk Jean Alesi Sauber-Petronas 0 Botsing 9  
NF 12 Vlag van Italië Jarno Trulli Prost-Peugeot 0 Botsing 14  
NF 21 Vlag van Japan Toranosuke Takagi Tyrrell-Ford 0 Transmissie 16  

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Pole-position David Coulthard McLaren-Mercedes 1:18.213
Snelste ronde Michael Schumacher Ferrari 1:19.379


Vorige race:
Grand Prix van Monaco 1998
FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
49e seizoen (1998)
Volgende race:
Grand Prix van Frankrijk 1998

Vorige race:
Grand Prix van Canada 1997
Grand Prix van Canada Volgende race:
Grand Prix van Canada 1999