Grand Prix Formule 1 van Frankrijk 1994

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Grand Prix Formule 1 van Frankrijk 1994 werd gehouden op 3 juli 1994 op Magny-Cours.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Damon Hill klopte Nigel Mansell in het gevecht voor de pole-position. Michael Schumacher startte vanop de derde plaats. Ferrari-rijders Jean Alesi en Gerhard Berger vertrokken vanop de vierde en vijfde plaats terwijl de Jordans van Eddie Irvine en Rubens Barrichello zich als zesde en zevende kwalificeren. Achter hen maakten Jos Verstappen, Mika Häkkinen en Heinz-Harald Frentzen de top-10 compleet.

Race[bewerken | brontekst bewerken]

Schumacher maakte een geweldige start en nam de eerste plaats over van Hill. Mansell reed derde na de start, in gevecht met de Ferrari van Alesi. Ze bleven in deze volgorde rijden tot Mansell in de achttiende ronde een pitstop maakte. Een aantal rijders hadden een twee-stop-strategie, anderen een drie-stop-strategie waardoor Rubens Barrichello een tijdje als derde reed, tot een probleem met een wielmoer tijdens zijn pitstop.

In de 35ste ronde kwam Alesi binnen voor de tweede van zijn drie pitstops, waardoor hij achter Berger terechtkwam. Twee ronden later maakte Schumacher zijn pitstop waardoor Hill de koppositie overnam. Vijf ronden later reed Schumacher opnieuw vlak achter Hill. Alesi spinde van de baan en gooide grind op de baan. Barrichello gleed hierover weg en reed tegen Alesi aan die opnieuw op de baan probeerde te komen. Berger kwam zo op de derde plaats te liggen tot zijn pitstop, waarna Mansell de derde plaats overnam. De Brit moest later echter opgeven met een transmissieprobleem.

Hill maakte zijn tweede pitstop en kwam 20 seconden achter Schumacher opnieuw op de baan. In de laatste ronden viel Häkkinen uit met een opgeblazen Peugeot-motor, waardoor Frentzen vierde werd. Een aantal ronden later gooide Ukyo Katayama zijn vijfde plaats weg na een spin, waardoor Christian Fittipaldi, Pierluigi Martini en Andrea de Cesaris gingen strijden voor de laatste punten. In de laatste ronde kwam Johnny Herberts Lotus nog dicht bij de punten, hij finishte een neuslengte achter de Cesaris.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Nummer Rijder Team Ronden Tijd/Opgave Startplaats Punten
1 5 Vlag van Duitsland Michael Schumacher Benetton-Ford 72 1:38:36.2 3 10
2 0 Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill Williams-Renault 72 +12.642 1 6
3 28 Vlag van Oostenrijk Gerhard Berger Ferrari 72 +52.765 5 4
4 30 Vlag van Duitsland Heinz-Harald Frentzen Sauber-Mercedes 71 +1 Ronde 10 3
5 23 Vlag van Italië Pierluigi Martini Minardi-Ford 70 +2 Rondes 16 2
6 29 Vlag van Italië Andrea de Cesaris Sauber-Mercedes 70 +2 Rondes 11 1
7 12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Herbert Lotus-Mugen-Honda 70 +2 Rondes 19  
8 9 Vlag van Brazilië Christian Fittipaldi Arrows-Ford 70 +2 Rondes 18  
9 32 Vlag van Frankrijk Jean-Marc Gounon Simtek-Ford 68 +4 Rondes 26  
10 4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Blundell Tyrrell-Yamaha 67 +5 Rondes 17  
11 20 Vlag van Frankrijk Erik Comas Larrousse-Ford 66 Motor 20  
NF 3 Vlag van Japan Ukyo Katayama Tyrrell-Yamaha 53 Spin 14  
NF 7 Vlag van Finland Mika Häkkinen McLaren-Peugeot 48 Motor 9  
NF 2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Williams-Renault 45 Versnellingsbak 2  
NF 27 Vlag van Frankrijk Jean Alesi Ferrari 41 Botsing 4  
NF 14 Vlag van Brazilië Rubens Barrichello Jordan-Hart 41 Botsing 7  
NF 25 Vlag van Frankrijk Eric Bernard Ligier-Renault 40 Versnellingsbak 15  
NF 19 Vlag van Monaco Olivier Beretta Larrousse-Ford 36 Motor 25  
NF 8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Martin Brundle McLaren-Peugeot 29 Motor 12  
NF 10 Vlag van Italië Gianni Morbidelli Arrows-Ford 28 Botsing 22  
NF 26 Vlag van Frankrijk Olivier Panis Ligier-Renault 28 Botsing 13  
NF 31 Vlag van Australië David Brabham Simtek-Ford 28 Transmissie 24  
NF 6 Vlag van Nederland Jos Verstappen Benetton-Ford 25 Spin 8  
NF 15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Irvine Jordan-Hart 24 Versnellingsbak 6  
NF 24 Vlag van Italië Michele Alboreto Minardi-Ford 21 Motor 21  
NF 11 Vlag van Italië Alessandro Zanardi Lotus-Mugen-Honda 20 Motor 23  
NQ 34 Vlag van België Bertrand Gachot Pacific-Ilmor    

Wetenswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Pole-position Damon Hill Williams-Renault 1:16.282
Snelste ronde Damon Hill Williams-Renault 1:19.678


Vorige race:
Grand Prix van Canada 1994
FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
45e seizoen (1994)
Volgende race:
Grand Prix van Groot-Brittannië 1994

Vorige race:
Grand Prix van Frankrijk 1993
Grand Prix van Frankrijk Volgende race:
Grand Prix van Frankrijk 1995