Grand Prix Formule 1 van Europa 1999

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Grand Prix Formule 1 van Europa 1999 werd gehouden op 26 september 1999 op de Nürburgring.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Heinz-Harald Frentzen vertrok vanop de pole-position na een natte kwalificatie. Bij de start van de race was de baan wel droog maar de start werd vertraagd doordat Alessandro Zanardi en Marc Gené zich fout plaatsten op de grid. Hierdoor was nog een opwarmronde nodig. Toen de race eenmaal vertrokken was, leidde Frentzen voor Mika Häkkinen. Meer naar achteren waren er wat problemen in de eerste bocht: Damon Hill had een elektrisch probleem waardoor Alexander Wurz moest uitwijken en tegen de wagen van Pedro Diniz reed. De Sauber ging hierdoor over de kop. Er kwam de safety car op de baan, terwijl Diniz uit zijn auto werd geholpen.

De top-zes was na de herstart Frentzen, Häkkinen, David Coulthard, Ralf Schumacher, Giancarlo Fisichella en Eddie Irvine. Na een aantal ronden begon het te regenen, waarop Häkkinen in de pits ging voor nat-weer-banden. De rest van de top-zes bleef echter op de baan, wat de correcte beslissing bleek. Het stopte met regenen. Ralf Schumacher maakte gebruik van de opdrogende baan en ging voorbij Coulthard. Ook Irvine ging voorbij Fisichella. Doordat zijn pitcrew niet klaar was maakte Irvine hierna een desastreuze pitstop. Het duurde een halve minuut voor zijn vierde band gemonteerd was en hij opnieuw kon vertrekken. Ook Häkkinen moest opnieuw in de pits komen voor droog-weer-banden.

Frentzen en Coulthard bleven op de eerste en tweede plaats rijden, ook na hun pitstops, ruim voor Ralf Schumacher. Hierop moesten beiden echter opgeven: Frentzen met een elektrisch probleem, Coulthard gleed van de baan nadat het opnieuw was beginnen te regenen. Hierdoor pakte Ralf Schumacher de leiding, die hij opnieuw moest afstaan na zijn pitstop aan Giancarlo Fisichella. De Italiaan bleef op droog-weer-banden rijden en was op weg naar zijn eerste zege, totdat hij van de baan gleed. Ralf Schumacher kwam opnieuw op de eerste plaats te rijden, maar hij moest deze afstaan nadat hij een lekke band kreeg. De nieuwe leider was Johnny Herbert en hij zou deze niet meer afstaan. Dit was de eerste overwinning voor Stewart. Naast Herbert stonden Jarno Trulli en zijn teammaat Rubens Barrichello. De rest van de punten gingen naar Ralf Schumacher, Häkkinen en Marc Gené in de Minardi.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Nummer Rijder Team Ronden Tijd/Opgave Startplaats Punten
1 17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Herbert Stewart-Ford 66 1:41:54.314 14 10
2 19 Vlag van Italië Jarno Trulli Prost-Peugeot 66 +22.619 10 6
3 16 Vlag van Brazilië Rubens Barrichello Stewart-Ford 66 +22.866 15 4
4 6 Vlag van Duitsland Ralf Schumacher Williams-Supertec 66 +39.508 4 3
5 1 Vlag van Finland Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 66 +1:02.950 3 2
6 21 Vlag van Spanje Marc Gené Minardi-Ford 66 +1:05.154 20 1
7 4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Irvine Ferrari 66 +1:06.683 9
8 23 Vlag van Brazilië Ricardo Zonta BAR-Supertec 65 +1 Ronde 17
9 18 Vlag van Frankrijk Olivier Panis Prost-Peugeot 65 +1 Ronde 5
10 22 Vlag van Canada Jacques Villeneuve BAR-Supertec 61 Koppeling 8
NF 20 Vlag van Italië Luca Badoer Minardi-Ford 53 Versnellingsbak 19
NF 14 Vlag van Spanje Pedro de la Rosa Arrows 52 Versnellingsbak 22
NF 9 Vlag van Italië Giancarlo Fisichella Benetton-Playlife 48 Spin 6
NF 3 Vlag van Finland Mika Salo Ferrari 44 Remmen 12
NF 15 Vlag van Japan Toranosuke Takagi Arrows 42 Spin 21
NF 2 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Coulthard McLaren-Mercedes 37 Spin 2
NF 11 Vlag van Frankrijk Jean Alesi Sauber-Petronas 35 Aandrijving 16
NF 8 Vlag van Duitsland Heinz-Harald Frentzen Jordan-Mugen-Honda 32 Elektrisch probleem 1
NF 5 Vlag van Italië Alessandro Zanardi Williams-Supertec 10 Botsing 18
NF 7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill Jordan-Mugen-Honda 0 Elektrisch probleem 7
NF 10 Vlag van Oostenrijk Alexander Wurz Benetton-Playlife 0 Botsing 11
NF 12 Vlag van Brazilië Pedro Diniz Sauber-Petronas 0 Botsing 13

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Pole-position Heinz-Harald Frentzen Jordan-Mugen-Honda 1:19.910
Snelste ronde Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 1:21.282

Wetenswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

  • De zesde plaats van Marc Gene leverde Minardi voor het eerst sinds de GP van Australië 1995 een WK-punt op. Het hadden er nog meer kunnen zijn, want Luca Badoer lag in de slotfase vierde maar hij moest opgeven met een kapotte versnellingsbak.


Vorige race:
Grand Prix van Italië 1999
FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
50e seizoen (1999)
Volgende race:
Grand Prix van Maleisië 1999

Vorige race:
Grand Prix van Europa 1997
Grand Prix van Europa Volgende race:
Grand Prix van Europa 2000