Grand Prix Formule 1 van Duitsland 1999

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Grand Prix Formule 1 van Duitsland 1999 werd gehouden op 1 augustus 1999 op de Hockenheimring.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf Pole-position leidde Mika Häkkinen tot aan de pitstops de race, voor zijn landgenoot Mika Salo. David Coulthard verspeelde kostbare tijd door zijn voorvleugel stuk te rijden op Salo's achterwiel. De pitstop van Häkkinen verliep niet geheel vlekkeloos waardoor de Fin de leiding verloor aan Salo. Een aantal ronden later ging het helemaal mis voor Häkkinen toen op het rechte stuk voor het stadion zijn achterband klapte en hij op hoge snelheid spinde, om vervolgens tot stilstand te komen in de bandenstapels. Mika Salo moest zich aan de teamorders houden en gaf de leiding aan Eddie Irvine, om vervolgens de rest van de race netjes in het spoor te blijven rijden van zijn teamgenoot.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Nummer Rijder Team Ronden Tijd/Opgave Startplaats Punten
1 4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Irvine Ferrari 45 1:21:58.594 5 10
2 3 Vlag van Finland Mika Salo Ferrari 45 +1.007 4 6
3 8 Vlag van Duitsland Heinz-Harald Frentzen Jordan-Mugen-Honda 45 +5.195 2 4
4 6 Vlag van Duitsland Ralf Schumacher Williams-Supertec 45 +12.809 11 3
5 2 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Coulthard McLaren-Mercedes 45 +16.823 3 2
6 18 Vlag van Frankrijk Olivier Panis Prost-Peugeot 45 +29.879 7 1
7 10 Vlag van Oostenrijk Alexander Wurz Benetton-Playlife 45 +33.333 13  
8 11 Vlag van Frankrijk Jean Alesi Sauber-Petronas 45 +1:11.291 21  
9 21 Vlag van Spanje Marc Gené Minardi-Ford 45 +1:48.318 15  
10 20 Vlag van Italië Luca Badoer Minardi-Ford 44 +1 Ronde 19  
11 17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Herbert Stewart-Ford 40 Versnellingsbak 17  
DNF 14 Vlag van Spanje Pedro de la Rosa Arrows 37 Spin 20  
DNF 1 Vlag van Finland Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 25 Banden 1  
DNF 5 Vlag van Italië Alessandro Zanardi Williams-Supertec 21 Differentieel 14  
DNF 23 Vlag van Brazilië Ricardo Zonta BAR-Supertec 20 Motor 18  
DNF 15 Vlag van Japan Toranosuke Takagi Arrows 15 Motor 22  
DNF 7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill Jordan-Mugen-Honda 13 Remmen 8  
DNF 19 Vlag van Italië Jarno Trulli Prost-Peugeot 10 Motor 9  
DNF 9 Vlag van Italië Giancarlo Fisichella Benetton-Playlife 7 Ophanging 10  
DNF 16 Vlag van Brazilië Rubens Barrichello Stewart-Ford 6 Hydraulica 6  
DNF 22 Vlag van Canada Jacques Villeneuve BAR-Supertec 0 Botsing 12  
DNF 12 Vlag van Brazilië Pedro Diniz Sauber-Petronas 0 Botsing 16  

Wetenswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Mika Salo liet Eddie Irvine voorbij na teamorders. Op het podium gaf Irvine Salo de trofee voor de overwinning.
  • De geruchten over een voortijdig einde van het seizoen voor Damon Hill laaiden opnieuw op nadat hij met een ogenschijnlijk prima wagen opgaf. Jordan verklaarde echter dat hij remproblemen had.

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Pole-position Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 1:42.950
Snelste ronde David Coulthard McLaren-Mercedes 1:45.270


Vorige race:
Grand Prix van Oostenrijk 1999
FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
50e seizoen (1999)
Volgende race:
Grand Prix van Hongarije 1999

Vorige race:
Grand Prix van Duitsland 1998
Grand Prix van Duitsland Volgende race:
Grand Prix van Duitsland 2000