Megalancosaurus
| Megalancosaurus Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Laat-Trias | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||
| Megalancosaurus Calzavara, Muscio & Wild, 1981 | |||||||||||||||
| Typesoort | |||||||||||||||
| Megalancosaurus preonensis | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Skelet van Megalancosaurus | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Megalancosaurus[1][2] is een geslacht van uitgestorven reptielen uit de Dolomia di Forni-formatie en de Zorzino Limestone uit het Laat-Trias van Noord-Italië en een van de bekendste drepanosauriden. De typesoort is Megalancosaurus preonensis. Een vertaling van de wetenschappelijke naam van het dier zou zijn: 'lang gewapend reptiel uit de Preone-vallei'.
Anatomie[bewerken | brontekst bewerken]
Megalancosaurus was vrij klein, de volwassen lengte was slechts ongeveer vijfentwintig centimeter. Het was gebouwd als een kameleon en had waarschijnlijk een vergelijkbare boombewonende levensstijl, waarbij hij zich voedde met insecten en andere kleine dieren. Zelfs zijn voeten waren kameleonachtig, met twee tenen tegenover de overige drie. De grijpstaart is lang en draagt aan het uiteinde een vreemd klauwachtig orgaan gemaakt van samengesmolten wervels. Zijn schouders vormden een schoft die zou hebben gediend als aanhechtingsplaats voor bijzonder sterke spieren.
Sommige exemplaren hebben een beweegbaar kootje op de voeten. Omdat niet alle leden van de soort dit kootje lijken te dragen, is er gespeculeerd dat het een geval van seksuele dimorfie is, alleen bezeten door welk geslacht dan ook een sterkere greep op de tak nodig heeft tijdens copulatie.
Het hoofd van Megalancosaurus is oppervlakkig erg vogelachtig. De schedel was ongeveer dertig millimeter lang en twaalf millimeter hoog. De ogen waren groot en de snuit smal. Aan het uiteinde van de snuit bevonden zich twee kleine premaxillaire tanden, die door een diasteem werden gescheiden van ten minste tweeëntwintig kleine maxillaire tanden. De oogkassen waren naar voren gericht, wat suggereert dat Megalancosaurus een goed binoculair zicht had.
De kleine groep onderzoekers die meenden dat vogels geen dinosauriërs zijn, de BAND, heeft vaak gesteld dat Megalancosaurus een plausibele vogelvoorouder was. Zij meenden dat Megalancosaurus gezien zijn schouderspieren vleugels had en in staat was om te glijden. Beide hypothesen worden tegenwoordig algemeen afgewezen.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Megalancosaurus preonensis werd voor het eerst beschreven in 1980. Het holotype is GP/1769 MFSN. De ontdekkers interpreteerden het als een archosauriër, gedeeltelijk gebaseerd op de overtuiging dat het een fenestra antorbitalis had. In 1994 werden twee exemplaren die oorspronkelijk werden beschouwd als juvenielen van Drepanosaurus, de specimina MFSN 1801 en P 11 24, aan de soort toegewezen. Deze ontdekking leidde tot het besef dat het een drepanosauride was. Sindsdien wordt het beschouwd als een van de meest afgeleide leden van de groep.
Bronnen, noten en/of referenties
|