Overleg:Syndroom van Münchhausen by proxy

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Overleg:Münchhausen by proxy)
Laatste reactie: 8 jaar geleden door Perudotes in het onderwerp Al dan niet een misdrijf

"zijn duizenden ouders veroordeeld wegens moord op hun kind. "

Dat lijkt me sterk. Ik denk maximaal enige tientallen. Bart (evanherk)

'bij volmacht' is natuurlijk een heel slechte vertaling, het kind heeft de ouder nergens toe gemachtigd. 'via een tussenpersoon' of 'indirect munchhausensyndroom' lijkt me veel beter. Bart (Evanherk) 2 mrt 2008 12:53 (CET)Reageren

"Op grond van zijn artikelen en getuigenissen in rechtszaken, zijn er ouders veroordeeld wegens moord op hun kind. Later bleek het in enkele gevallen om wiegendood te gaan, en was er geen sprake van moord of Münchhausen by proxy en moeten de diagnoses en veroordelingen op basis van de theorie van Meadow worden herzien."

dit is onjuist: Het ging hier over de situatie dat er meer dan 1 geval van wiegendood in een gezin voorkwam. Dit is statistisch dermate onwaarschijnlijk, dat Meadows het principe huldigde "een wiegendood is een tragedie, twee keer een wiegendood in het zelfde gezin is zeer verdacht, drie keer is moord." Dit zal in de meeste gevallen overigens ook wel juist zijn, maar eenvoudige kansrekening gaat eraan voorbij dat er gemeenschappelijke oorzaken kunnen bestaan waardoor de kans in 1 gezin soms veel hoger is. Bart (Evanherk) 2 mrt 2008 13:31 (CET)Reageren

Tevergeefts toevoegen[brontekst bewerken]

Hallo

Ik heb reeds enkele keren geprobeerd een verwant boek toe te voegen onderaan deze tekst. Daar het om een jeugdboek gaat die heel educatief kan zijn op dit vlak vond ik dit een goed idee. Misschien komt het omdat ik niet goed weet hoe wikipedia werkt, of misschien mag ik gewoon niet zomaar dingen toevoegen. Indien dit laatste het probleem mocht zijn, gelieve me te verexcuseren.

Hoi Ben, no problem. Mocht het een bekend jeugdboek zijn wat over het onderwerp handelt kan je er mogelijk wel over schrijven binnen de contekst van het artikel of een artikel over het betreffende boek maken. Ik heb inmiddels een handig informatiesjabloon op je eigne overlegpagina geplaatst. Met vriendelijke groet, MoiraMoira overleg 24 sep 2008 13:50 (CEST)Reageren

Psychiatrische storing, ja/nee[brontekst bewerken]

Moderators van Wikipedia, ik heb van de week een verzoek ingediend om het art over Münchhausen by proxy te wijzigen en te beveiligen. Het art is met de foute info die erin stond weer terug gezet. Ik vind het zo ontzettend droevig dat dit gebeurd. Kennelijk moet ik me bewijzen om serieus genomen te worden. Terwijl ik juist al mijn credentials erbij had gezet. Wat ik vind ik het erg dat jullie vragen om bewijzen over dat Mbp geen ziekte is maar Kindermishandeling. Ik heb hieronder en in de vragen aan wikipediamoderators aangegeven dat ik DE ervaringsdeskundige op dit gebied ben, Ik heb er nb 2 boeken overgeschreven. Wordt door het AMK erkend. Wat wil je nou, dat ik Wikipedia voor gek laat verklaren en voor lul laat zetten door Medewerkers van Bijvoorbeeld forum educatief, wil je dat ik je door een dr met een titel laat mailen hierover? Waar gaat dit nu over. Ik heb 2 boeken geschreven, op tv geweest, ik heb een documentaire laten maken, ik geef meerdere lezingen per jaar, Het is toch te idioot voor woorden dat ik mezelf moet bewijzen om foutieve info van wiki te laten halen? Sla ieder willekeurig medisch tijdschrift erover erop na, kijk op mijn site, bel het amk voor mijn part, bel dr jolande schoonenberg van het amk, bel dr Ad Bosschaart, moet ik met nog meer namen en bewijzen gooien en strooien? Willen jullie dat ik jullie onze brochure stuur waarin mbp uitgelegd wordt? Waar gaat dit nou helemaal over? Münchhausen by proxy is GEEN ziekte. Het is een algemeen misverstand omdat het het syndroom van Münchhausen by proxy genoemd wordt maar het is geen ziekte. Het is geen syndroom, een syndroom is een samenraapsel van meerdere klachten dat is dit niet. Het is kindermishandeling zoals bijv incest. Het wordt gepleegd. Men spreekt over daders en slachtoffers. Mbp kun je niet hebben, je kunt er niet aan lijden. 2.2 Mbp geen psychisch ziektebeeld Het syndroom van Münchhausen by proxy zelf is geen psychiatrisch ziektebeeld. De naam syndroom is misleidend. Je kunt niet aan Mbp lijden, je kunt het niet hebben, je pleegt het en het bestaat uit twee subcriteria PCF en FDP:

PCF. De medische diagnose bij het kind: Pediatric Condition Falsification (PCF) = Gefalsificeerde / geïnduceerde aandoening bij het kind. FDP. De diagnose bij de ouder/verzorger: Factitious Disorder by Proxy (FDP) = Nagebootste stoornis bij “volmacht”.

Het lijkt me beter als de tekst van de officiële brochure inzake mbp op wikipedia wordt gezet.

Roos Boum met ou alstublieft Roos Boum 30 jan 2009 12:05 (CET)Reageren

Beste Roos Boum, waarom staat mbp in de DSM-V als psychiatrische storing vermeld? Bij mij weten en wat ik in de engelstalige literatuur vind over mbp is mbp een synoniem FDP. Er wordt nergens onderscheid gemaakt tussene twee. Aleen op Nederlande website wordt dit kunstmatige onderscheid gemaakt lijkt het voor voor, maar al die websites zijn met upersoon verbonden. Websites die niet aan u gelieerd zijn geven een ander beeld. Zou u zo vriendelijk willen zijn om de verscillen uit te leggen, zodat de gemiddelde wikipediaan (ook die zonder DSM op het nachtkastje) een beter begrip van de situatie krijgt. Met vriendelijke groet Rododendron 30 jan 2009 12:25 (CET)Reageren
Beste Roos, je noemt het zelf een FDP diagnose. Hier is een ref dat FDP in DSM-IV staat als psychiatrische aandoening.
In 1994, the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition (DSM-IV), used the term factitious disorder by proxy (FDP) to describe a psychiatric illness of the perpetrator who fabricates or inflicts illnesses on her victims ([1]) Taketa (overleg) 30 jan 2009 12:39 (CET)Reageren

Dat klopt dus helemaal, en vandaar dat MBP alleen een woord voor de daden en de handelingen is! Net als incest een woord voor de daden en handelingen is. Je kunt incest niet hebben. JE kunt wel knettergek zijn om het te doen. En je kunt wel een psychische ziekte zoals bijv borderline of sterk narcistisch of wat ook zijn en Mbp plegen. Je kunt het niet HEBBEN en je kunt er niet aan LIJDEN. DSM is zwaar verouderd. De artsen in NL doen er alles aan om de naam Mbp naar het verleden te wijzen omdat het juist zoveel verwarring sticht. Er wordt alles aan gedaan om voorlichting erover te geven. Daarom is het zo belangrijk dat het op wikipedia goed staat en dat het grote misverstand (Ja inderdaad wereldwijd) uit de weg wordt geholpen. En nee ik wil niet roomser dan de paus zijn, maar het is wel ontzettend belangrijk dat er goede info over komt, vandaar ook dat wij als STOMbP voorlichting geven dmv een voorlichtingsfilm, brochures, lezingen etc.

STOMbP[brontekst bewerken]

Ik hoop dat degene die telkens dat psychiatrisch syndroom weer terugzet onderstaand artikel goed zou willen lezen. Het is onderbouwd en mag van STOMbP zo op Wikipedia gezet worden. Zolang op Wikipedia Mbp als Psychiatrisch syndroom blijft staan, heb ik op de enige uitgebreide Nederlandse site over Mbp en op de STOMbP site op laten nemen dat de info op Wikipedia niet correct is.

Hieronder de tekst die goed op Wikipedia zou zijn. Deze tekst is van een brochure van STOMbP. STOMbP werkt samen met AMK, deze info is goedgekeurd door het AMK (Advies en meldpunt kindermishandeling)

Hoofdstukken.

1. Kindermishandeling algemeen, getallen Mbp 2. Wat is Mbp 3. Hulpverlening AMK 4. Herkenning, verpleging, onderwijzers 5. Vaders 6. Kinderen en volwassenen na Mbp


Hoofdstuk 1. Kindermishandeling algemeen, getallen Mbp

1.1 Definitie kindermishandeling uit de Wet op de jeugdzorg 1.2 Uitleg definitie 1.3 Koppeling van definitie aan Münchhausen by proxy 1.4 Aantallen kindermishandeling / Aantallen Mbp-mishandeling 1.5 Overlijdensaantallen door kindermishandeling / door Mbp 1.6 Uitleg waarom weinig bekend over Mbp 1.7 Aantallen hulpverzoeken via STOMbP

1.1 Definitie kindermishandeling uit de Wet op de jeugdzorg Kindermishandeling is een strafbaar feit. Definitie uit de Wet op de jeugdzorg Elke vorm van voor een minderjarige bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard, die de ouders of andere personen ten opzichte van wie de minderjarige in een relatie van afhankelijkheid of van onvrijheid staat, actief of passief opdringen, waardoor ernstige schade wordt berokkend of dreigt te worden berokkend aan de minderjarige in de vorm van fysiek of psychisch letsel.

1.2 Uitleg definitie Het gaat in de definitie om de manier waarop ouders of anderen met een kind omgaan. In die omgang kan zoveel mis zijn dat er sprake is van kindermishandeling. Kindermishandeling is meer dan lichamelijk geweld: het gaat om elke vorm van voor het kind bedreigende en gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard. Dat ook verwaarlozing tot kindermishandeling gerekend wordt, blijkt uit het woord 'passief' in de definitie. Onder de verzorging en opvoeding worden mede verstaan de verantwoordelijkheid voor de veiligheid van het kind alsmede het bevorderen van de ontwikkeling van zijn persoonlijkheid. Onder kindermishandeling wordt verstaan: seksuele mishandeling, fysieke mishandeling en verwaarlozing, maar ook emotionele/psychische mishandeling en getuige zijn van partnergeweld en het onthouden van het recht op school. De term ‘ouders’ slaat op de biologische ouders, maar ook op stiefouders, adoptieouders en pleegouders. Maar ook andere volwassenen kunnen een kind mishandelen doordat het kind afhankelijk is van hen is voor aandacht, bescherming en verzorging. Bijvoorbeeld peuterspeelzaalleidsters, leerkrachten of sporttrainers.

1.3 Koppeling van definitie aan Münchhausen by proxy Bij Münchhausen by proxy is er meestal sprake van bijna alles wat onder kindermishandeling wordt verstaan, behalve vaak de seksuele mishandeling.

1.4 Aantallen kindermishandeling / Mbp mishandeling Per jaar worden in Nederland waarschijnlijk tussen de 107.200 en 160.000 kinderen mishandeld. De getallen zijn beide uit 2005 en zijn respectievelijk afkomstig uit de Nationale Prevalentiestudie Kindermishandeling (NPM-2005) van de Universiteit Leiden en van Scholieren over Mishandeling (SOM) van de Vrije Universiteit te Amsterdam en bekend gemaakt in 2007. Als we de cijfers van de VS erop los laten zou een tiende van deze kinderen slachtoffer zijn van Münchhausen by proxy. Dus mogelijk rond de 10.000 kinderen zijn per jaar slachtoffer van Münchhausen by proxy. Inzake Mbp komen er per jaar 50 meldingen binnen bij het AMK (Advies en Meldpunt Kindermishandeling).

1.5 Overlijdensaantallen door kindermishandeling / door Mbp Waarschijnlijk sterft er elke week een kind aan mishandeling. Van deze tweeënvijftig kinderen per jaar sterven er mogelijk vijf aan de gevolgen van mishandeling door een Münchhausen by proxy-ouder. Deze percentages zijn ontleend aan een vertaling vanuit een onderzoek gedaan in de VS.

1.6 Uitleg waarom weinig bekend over Mbp In Nederland is nog weinig onderzoek gedaan omdat Münchhausen by proxy nog zo in de taboesfeer zit. En Münchhausen by proxy wordt vaak niet ontdekt. Gezonde mensen die nu volwassen zijn, zullen niet altijd een relatie leggen tussen hun jeugd waarin ze zo vaak ziek waren en hun wonderbaarlijke genezing als volwassene. Ze staan er niet bij stil en nemen aan over de ziekte heen te zijn gegroeid.

1.7 Aantallen hulpverzoeken via STOMbP Dat het meer voorkomt dan aangenomen wordt zou kunnen blijken uit het feit, dat STOMbP alleen al gemiddeld tien nieuwe slachtoffer(tje)s per jaar leert kennen. Dat is bijna iedere maand een slachtoffer. Gelukkig kunnen deze mensen het nog navertellen.

Hoofdstuk 2. Wat is Mbp

2.1 Definitie Münchhausen by proxy 2.2 Mbp is geen psychiatrisch ziektebeeld, PCF, FDP 2.3 Kan men genezen van Mbp? 2.4 Wie doen het, wie zijn slachtoffer 2.5 Waarom doen deze daders het? 2.6 Waarom trappen artsen in het bedrog? 2.7 Niet gekoppelde medische dossiers 2.8 Moeilijk parket voor de arts 2.9 Meldcode kindermishandeling

2.1 Definitie Münchhausen by proxy Münchhausen by proxy is een afschuwelijke vorm van kindermishandeling, waarbij de dader zelf met voorbedachten rade een psychische, sociale of lichamelijke afwijking/ziekte bedenkt, verergert of aanbrengt bij een slachtoffer, om weloverwogen en opzettelijk artsen en anderen om de tuin te leiden, zodat die artsen het slachtoffer behandelen voor een nepziekte, waardoor de dader zijn zo hoognodige aandacht van o.a. medisch personeel krijgt. Om kort te gaan; Mbp is door middel van een ander, op een ziekelijke manier, aandacht trekken.

2.2 Mbp geen psychisch ziektebeeld Het syndroom van Münchhausen by proxy zelf is geen psychiatrisch ziektebeeld. De naam syndroom is misleidend. Je kunt niet aan Mbp lijden, je kunt het niet hebben, je pleegt het en het bestaat uit twee subcriteria PCF en FDP:

PCF. De medische diagnose bij het kind: Pediatric Condition Falsification (PCF) = Gefalsificeerde / geïnduceerde aandoening bij het kind. FDP. De diagnose bij de ouder/verzorger: Factitious Disorder by Proxy (FDP) = Nagebootste stoornis bij “volmacht”.

2.3 Kan men genezen van Mbp? Aangezien Münchhausen by proxy zelf geen ziekte is, maar een vorm van kindermishandeling, kun je dus ook niet spreken van genezen. Bijkomende gedragsstoornissen en psychische problemen, zoals een persoonlijkheidsstoornis, depressie, angststoornis of sterk narcistisch zijn, kunnen wel worden behandeld.

2.4 Wie doen het, wie zijn slachtoffer 95% van de daders is meestal de biologische moeder, maar ook andere verzorgers van het slachtoffer, zoals toegewijde verplegers en ziekenverzorgenden kunnen Münchhausen by proxy-daders zijn. De slachtoffers zijn vaak de kinderen van de dader. Behalve kinderen kunnen ook volwassenen, ouderen en dieren het slachtoffer zijn. (In feite alles wat niet mondig genoeg is om op te treden tegen de dader) Münchhausen by proxy-daders genieten vaak veel aanzien en kunnen hoog op de sociale ladder staan. Psychiaters schatten in dat een kwart van de vrouwen die Münchhausen by proxy plegen, ook zelf nog eens het ‘gewone’ syndroom van Münchhausen hebben. (Waarbij men zichzelf iets aandoet om aandacht te krijgen van medisch personeel)

2.5 Waarom doen deze daders het? De daders voelen zich niet gewaardeerd in het huidige gezin of voelden zich vroeger als kind geen gewaardeerd gezinslid of voelden zich verwaarloosd door hun eigen ouders of alledrie. Als er broers of zussen waren, vinden ze dat hun ouders meer van de andere kinderen hielden. Sommigen zeggen in hun jeugd (seksueel) te zijn mishandeld. De daders hebben soms een positieve ervaring (eventueel uit hun jeugd) met medisch personeel of hulpverleners, die ze terug doet verlangen naar diezelfde positieve ervaring. Het ziekenhuis is een spannende wereld waar ze veel aandacht krijgen, waar iedereen geïnteresseerd is in hun kind en men bewondering voor kind en dader heeft. Als een ouder zelf acute symptomen toebrengt kan hij de held uithangen door zelf ter plekke het kind EHBO te geven of snel naar de EHBO te gaan of als hij al in het ziekenhuis is de assistentie van verplegend personeel te krijgen.

2.6 Waarom trappen artsen in het bedrog? Artsen leren al tijdens hun opleiding om vooral naar de ouders te luisteren. Een kind kan vaak niet kan uitleggen waar het pijn doet of wat er aan de hand is. Omdat de moeder een vertrouwensband met de arts heeft opgebouwd is het voor een arts moeilijk totaal onbevooroordeeld te zijn. De moeder dringt aan op onderzoek naar de mysterieuze ziekte. Ook chirurgen laten zich in de luren leggen door de ouder en besluiten soms tot onnodige operaties. Het te moeilijk te accepteren dat de moeder werkelijk haar kind op een dergelijke manier mishandeld heeft. Niemand is gewetenloos genoeg om te kunnen denken aan het ondenkbare.

2.7 Niet gekoppelde medische dossiers In veel landen is medische info nog niet gekoppeld en heeft niemand overzicht over het volledige medisch dossier van een patiënt. Daardoor kan niemand alle feiten en vorige behandelingen naast elkaar leggen. Münchhausen by proxy-daders maken daar opzettelijk misbruik van en hun verhaal is zo sterk dat iedere arts in de leugens kan trappen, omdat dat de volledige opzet van de dader is.

2.8 Moeilijk parket van de arts Artsen zitten vaak in een moeilijk parket, want als ze een zeldzame afwijking over het hoofd zien, kan het kind sterven en de ouder hen aanklagen. En ook als artsen de ouders tegenspreken of het kind weigeren te behandelen kunnen ze aangeklaagd worden. Het is natuurlijk ook een kwestie van eergevoel, als de moeder de arts verwijt dat hij niet eens een juiste diagnose kan stellen. Verder zijn er artsen die een kans om het ontdekken van een nieuwe mysterieuze ziekte niet voorbij willen laten gaan. Ook dreigen met het aanvragen van een second opinion of op stappen naar een andere arts is een troef van de Münchhausen by proxy-dader. Er wordt dus door de Münchhausen by proxy-dader feitelijk gewoon gechanteerd en gemanipuleerd, zodat de arts het middel wordt om het kind te schaden! De dader is in staat om de ‘machtigen’ te neppen, om zo zelf macht te hebben.

2.9 Meldcode Kindermishandeling In 2008 is de bestaande meldcode voor artsen inzake kindermishandeling veranderd. De oude meldcode hanteerde “Zwijgen, tenzij”. De nieuwe meldcode hanteert “Spreken, tenzij”. Met deze nieuwe meldcode stimuleert de KNMG (Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst) dat artsen zich actiever gaan inzetten in de strijd tegen kindermishandeling. Artsen hebben een belangrijke verantwoordelijkheid om kinder-mishandeling te signaleren en aan te pakken. Zij hebben een zorgplicht voor kinderen die mogelijk schade door kindermishandeling kunnen oplopen. Van iedere arts wordt daarom verwacht dat hij spreekt voor het kind bij vermoedens van kindermishandeling. De code bevat een stappenplan hoe te handelen bij (vermoedens van) kindermishandeling.

Hoofdstuk 3. Hulpverlening AMK

3.1 Wie kunnen er met Mbp geconfronteerd worden behalve artsen? 3.2 Waarom zijn kids het slachtoffer en wat gebeurt er met hen? 3.3 Een casus 3.4 Wat betekent het kind voor de moeder? 3.5 Scheiden ouder / kind om zo Mbp aan te tonen 3.6 Praten met de ouders 3.7 Wat te doen in geval van vermoeden Mbp? 3.8 Rol AMK 3.9 Richtlijn Münchhausen by proxy 3.10 Kan Mbp bewezen worden? Verborgen camera video’s 3.11 Vaststelling Mbp moeilijk

3.1 Wie kunnen er met Mbp geconfronteerd worden behalve artsen? Iedereen. Niet alleen artsen, hulpverleners zoals verplegers en sociaal werkers, maar ook onderwijzers, politie, advocaten, rechters, kunnen eveneens geconfronteerd worden met Münchhausen by proxy.

3.2 Waarom zijn kinderen het slachtoffer en wat gebeurt er met hen? Münchhausen by proxy-moeders willen ongestoord hun gang kunnen gaan, ze zijn laf. Daarom kiezen ze slachtoffers die makkelijk te manipuleren zijn. Kinderen. Bij de slachtoffertjes worden talloze bloedmonsters afgenomen, vinden vele behandelingen en medische onderzoeken of zelfs operaties plaats.

3.3 Een casus Chat Austin is in 2004 twaalf jaar oud. Hij heeft vijfenvijftig operaties gehad, waarvan vijftig vóór zijn achtste levensjaar. Hij zou aan een zeldzame ziekte aan zijn darmen lijden en kon geen vast voedsel verteren en dus alleen maar sondevoeding krijgen. Heeft talloze bacteriële infecties gehad, die veroorzaakt bleken te zijn door zijn moeder. Chats ouders werden uit de ouderlijke macht ontzet en Chat is door zijn oom en tante geadopteerd en is lichamelijk niet meer ziek geweest. In 2000 bleek dat moeder Kimberly in 1993 een broertje van Chat vermoord heeft door insuline in te spuiten, terwijl het kind geen suikerziekte had. Hetzelfde heeft zij bij nog een andere zoon proberen te doen. Dit kind heeft het overleefd maar is verstandelijk gehandicapt geraakt. Kimberly Austin is veroordeeld tot negenennegentig jaar gevangenisstraf.

3.4 Wat betekent het kind voor de moeder? De moeder handelt duidelijk niet uit geldelijk gewin, wel met voorbedachten rade, niet impulsief, niet uit blinde woede en niet in reactie op het gedrag van het hulpeloze kind. Het kind betekent heel weinig voor de moeder. De kinderen zijn in het toneelstuk niet meer dan voorwerpen, waarmee de liefhebbende zorgzame Münchhausen by proxy-dader kan doen wat ze wil.

3.5 Scheiden ouder / kind om zo Mbp aan te tonen De beste maar zeker niet de makkelijkste methode om 100% aan te tonen dat een kind mishandeld wordt door Münchhausen by proxy, is het kind scheiden van de ouders. Als dan meteen of na verloop van tijd de symptomen verdwijnen, is duidelijk dat een van de ouders de hand moet hebben gehad in de geheimzinnige ziekte van het kind.

3.6 Praten met de ouders Het is niet altijd handig de ouders te confronteren met de conclusie vermoeden Münchhausen by proxy. Een Mbp-dader zal zijn of haar daden altijd ontkennen. De partner zal de dader voor de volle 100% in bescherming nemen. Bovendien zal met alleen uitspreken van het vermoeden, de mishandeling niet ophouden. Sterker nog mogelijk zal de dader zijn handelingen op een nog slinksere wijze gaan uitvoeren waardoor het kind meer en langer kan lijden en de waarheid mogelijk niet boven tafel komt.

3.7 Wat te doen in geval van vermoeden Mbp? · U kunt uw vermoedens bij uw eigen huisarts neerleggen. · Of u kunt uw vermoedens bij de huisarts van de dader aankaarten. · U kunt de schoolarts op de hoogte brengen. · Hulpverleners en verpleegkundigen hebben richtlijnen binnen hun organisatie. · Een vertrouwensarts bij het AMK kan u van advies dienen. · U kunt een melding doen bij het AMK. · Of als laatste optie, u kunt het melden bij de politie.

3.8 Rol van AMK Aangezien de weg, tussen een vermoeden van kindermishandeling en actie ondernemen voor het kind door bijvoorbeeld de Raad voor de kinderbescherming, een lange is en om de rechten van het kind te kunnen beschermen en ten uitvoer te brengen is een extra stap noodzakelijk, die vorm is gegeven in het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK). Het AMK is met de Wet op de Jeugdzorg deel van het Bureau Jeugdzorg. Binnen het AMK onderzoeken vertrouwensartsen, maatschappelijk werkers en andere disciplines de schending van de rechten van het kind met als doel deze te stoppen. Bij het handelen van het AMK (de vertrouwensartsen) staat de positie en de rechten van het kind centraal.

3.9 Richtlijn Münchhausen by proxy Münchhausen by proxy is een complexe en moeilijk herkenbare vorm van kinder-mishandeling en wijkt nogal af van de overige meldingen betreffende kindermishandeling en om die reden heeft van de VVAK (Vakvereniging VertrouwensArtsen Kindermishandeling) de werkgroep MBPS een richtlijn opgesteld hoe te handelen specifiek bij Münchhausen by proxy. De richtlijn is op te vragen bij vertrouwensartsen Nederland.

3.10 Kan Mbp bewezen worden? Verborgen camera video’s Münchhausen by proxy kan bewezen worden als een kind geneest nadat het bij de moeder is weggehaald en de medische behandeling is gestopt. Net als bij de meeste vormen van kindermishandeling is dit indirect bewijs. Omdat het zo moeilijk is om de gewiekste bedriegers betrappen, ontaarden de beschuldigingen meestal in een welles/nietes discussie. Een heterdaad is nodig om een echt bewijs te hebben. Er zijn opnames met de verborgen camera gemaakt met schokkende videobeelden. Daders die hun kind verstikken, een armpje breken, laten braken etc. Video-opnames worden niet altijd als bewijs aanvaard in een rechtszaak. Maar ook al worden Münchhausen by proxy-daders met bewijzen geconfronteerd, dan nog blijven ze zoals iedere andere misdadiger hardnekkig ontkennen.

3.11 Vaststelling Mbp moeilijk Voor rechters en iedereen blijft vaststelling of er daadwerkelijk sprake is van Münchhausen by proxy dus erg moeilijk. Het zou echter niet moeten leiden tot een onterechte terughoudendheid in het vaststellen van Münchhausen by proxy.

Hoofdstuk 4. Herkenning, verpleging, onderwijzers

4.1 Kind ziek, ongebruikelijk ziektebeeld 4.2 Rol van onderwijzers bij herkennen Mbp bij een kind 4.3 Afwezigheid van de vader 4.4 Onmogelijk om leugens te verifiëren 4.5 Manieren waarop moeders het ziektebeeld manipuleren 4.6 Kenmerken van een Mbp-dader 4.7 Mbp casus kan erg ingrijpend zijn voor hulpverleners

4.1 Kind ziek, ongebruikelijk ziektebeeld Sommige kinderen lijken wel altijd wat te mankeren. Lichamelijke, maar ook geestelijke, ziektes waarvan de verschijnselen niet wetenschappelijk kunnen worden bewezen en die niet overgaan door een reguliere behandeling. De ziektehistorie kan ongebruikelijk zijn en vragen oproepen. Er is een familiehistorie van vergelijkbare ziekten bij en/of onverklaarbaar overlijden van, broertjes/zusjes. De ouder lijkt een onverzadigbare behoefte te hebben aan ophemeling en/of zorgt ervoor dat iedereen op de hoogte komt van haar talenten. Wanneer het kind gescheiden wordt van de moeder verminderen of verdwijnen de symptomen en blijken de kinderen kerngezond te zijn!

4.2 Rol van onderwijzers bij herkennen Mbp bij een kind Onderwijzers spelen in een vroeg stadium, een zeer belangrijke rol bij het herkennen van Mbp. Zij als geen ander, zelfs niet de naaste familie, zien het kind zo vaak. Verderop in dit document leest u de kenmerken waaraan u een mishandeld kind kunt herkennen. Daarnaast zien onderwijzers de ouders geregeld. Als een moeder (te) veel aandacht voor de ziektes van haar kind vraagt, een uitzonderingspositie bedingt, het kind veel thuishoudt, met het kind veel artsen bezoekt, wees dan alert.

4.3 Afwezigheid van de vader De echtgenoot valt op door afwezigheid bij het bezoekuur of gesprekken met artsen, onderwijzers etc. Zelfs wanneer het kind is opgenomen met een ernstige ziekte. Hij heeft weinig contact met dokters.

4.4 Bijna onmogelijk om leugens te verifiëren Het is voor een arts niet mogelijk dingen die zogenaamd thuis gebeurd zijn en net toevallig niet voorkomen als hij het kind onderzoekt, te controleren. Zoals bijv: overgeven, diarree, toevallen, koortsaanvallen, algehele malaise, psychische klachten.

4.5 Manieren waarop moeders het ziektebeeld manipuleren Er zijn Münchhausen by proxy-daders die verder gaan dan alleen maar klachten verzinnen. In hun toneelstuk moet hun slachtoffer toch ook echt symptomen hebben, waarmee ze naar een dokter moeten. Ze zetten hun kinderen op voedseldiëten, of geven het zout te eten waardoor het misselijk wordt. Ze geven meer, langer of andere dan voorgeschreven medicijnen, of voegen bloed toe aan een urinemonster. In het ziekenhuis veroorzaken ze symptomen door bijvoorbeeld medische apparatuur te manipuleren, ontstekingen aan infuuswonden te veroorzaken door bacteriën van o.a. tuinaarde of ze spuiten insuline in terwijl er geen suikerziekte is.

4.6 Kenmerken van een Mbp-dader Wat je ziet is een ziek kind dat het ongeluk getroffen heeft een Münchhausen by proxy-moeder te hebben die een ziekte voor haar kind verzonnen heeft. Het kind kan niet genezen, omdat de moeder het ziek houdt. De dokters staan voor een raadsel, want het gaat om een ziekte met allerlei niet logische symptomen. Je ziet hier een perfecte model ouder, de gewetenloze en leugenachtige actrice die het kind liever niet alleen wil laten, omdat bedrog anders uit zou kunnen komen en al die medische dingen zijn voor Münchhausen by proxy-daders juist de kick. Je ziet een sterke vrouw die uiterlijk kalm en onaangedaan is, wanneer een kind een nare behandeling moet ondergaan. Het leed van haar kind interesseert haar niet, het gaat alleen om haar eigen ziekelijke behoefte aan medische aandacht en ze gebruikt het kind daarbij als ding om dat te bereiken. Ze heeft zich heel erg verdiept in de ziekte van haar kind om geloofwaardiger over te komen en de medici beter om de tuin te kunnen leiden. Ze wil zo vaak mogelijk in het ziekenhuis zijn om haar kick te krijgen en is zo’n goede actrice (die zelfs in tranen kan uitbarsten) dat ze dokters en het medisch personeel geheel inpalmt en op vertrouwde voet met hen komt te staan. Je ziet een moeder die geïnteresseerd is in de ziekte van andere kinderen om zodoende weer inspiratie voor haar eigen toneelstuk te krijgen. Je ziet een gewetenloze bedrieger die als ze de indruk krijgt dat zij doorzien is, naar de volgende medische specialist gaat die het bedrog misschien niet doorziet.

Er zijn veel dingen die een Münchhausen by proxy-dader kenmerken. Een Münchhausen by proxy-dader vindt de ziekenhuisomgeving heerlijk, is gefascineerd in medische details en ziekenhuis roddels, is erop gebrand het medische team te assisteren alsof ze hun goedkeuring wil krijgen en toont een behoefte om een intense relatie met een dokter of ziekenhuisstaf te hebben, waarin de dader erg afhankelijk is van het medisch personeel. Ze toont veel interesse in de details van de ziektes van andere patiënten en is redelijk medisch onderlegd, vaak door zelfstudie. Ze zou in de gezondheidszorg zelf kunnen werken of is geïnteresseerd in een baan in de gezondheidszorg. Ze doet alles om de arts te steunen, spoort hem aan in het nemen van moeilijke beslissingen, maar wordt boos als de arts de behandeling weigert. Dan valt ze de medische staf af en eist verder onderzoek of ingrijpen, meer procedures, second opinions, en overplaatsingen naar andere beter toegeruste faciliteiten.

Ze kickt op attentie van andere mensen, zoals familie, vrienden, de gemeenschap, en medische professionals en wil zelf constant de aandacht hebben. Ze heeft een moeizame relatie met de andere ouder; die zich afwendt van het zieke kind, terwijl de dader die nota bene de ziekte veroorzaakt, de heldenrol op zich neemt en voor het kind zorgt. Soms probeert ze meer kinderen onder haar ouderlijke macht te krijgen door pleegouder te worden, wanneer haar eigen kinderen te groot worden om haar bedrog nog langer te tolereren. Voor buitenstaanders is het een perfect gelukkige gezinnetje, maar vaak gaat het om niet normale gezinssituaties.

4.7 Mbp casus kan erg ingrijpend zijn voor hulpverleners Voor alle hulpverleners, verpleegkundigen en artsen is het ingrijpend te ervaren dat ze door de moeder om de tuin geleid zijn. Sommige artsen zijn maanden thuis na een dergelijke casus.

Hoofdstuk 5. Vaders

5.1 Waarom heeft de vader niets door? 5.2 Gelooft de vader het kind? 5.3 Als man sta je 100% achter je vrouw 5.4 Op welke manier leidt de moeder de vader om de tuin. 5.5 De waarheid ontdekken over je leugenachtige vrouw 5.6 Geloven instanties de vader als hij iets aankaart

5.1 Waarom heeft de vader niets door? De vader heeft geen idee van de drama’s die zich voltrekken. Hij werkt overdag en heeft geen zicht op wat er thuis is gebeurd. Net als de dokter kan hij de leugens, die zijn vrouw vertelt over de dingen die overdag gebeurd zijn, niet controleren. De verzorging laat hij logischerwijs aan de moeder over en zij gaat ook met het kind naar de dokter. De vader is allang blij dat deze zorg niet op hem rust.

5.2 Gelooft de vader het kind? Als het kind de vader erop aanspreekt, zal de vader er vaak vanuit gaan dat het kind jokt, overdrijft of gewoon fantaseert. De moeder doet in zijn beleving juist alles om het zieke kind te helpen.

5.3 Als man sta je 100% achter je vrouw Hij neemt zijn vrouw meestal voor de volle 100% in bescherming en blijft haar steunen door dik en dun. Hij gelooft alles wat zijn echtgenote hem wijs maakt. Zulke mannen zijn vaak erg afhankelijk van hun vrouw.

5.4 Op welke manier leidt de moeder de vader om de tuin? Het is ongelooflijk hoe dergelijke mannen door hun echtgenoten om de tuin kunnen worden geleid. Zoveel mogelijk proberen de moeders/daders scholen, instanties, buren, familie en vooral artsen te overtuigen van hun gelijk. De aandacht die ze hier mee krijgen is waar deze vrouwen voor leven. Om dit te bereiken, liegen, frauderen en manipuleren ze. De vader zal het niet merken. Als er al instanties een vermoeden hebben en bijvoorbeeld brieven aan de ouders schrijven, worden deze door de leugenachtige moeder voor de vader verborgen gehouden. Woorden worden verdraaid. Kleine kinderen worden (emotioneel) gechanteerd en gedreigd niet de waarheid aan vader te vertellen. De moeders gaan vele keren per maand naar artsen, de ziekteverschijnselen gebeuren altijd als vader er niet is. Ze zijn zorgzame vrouwen die hun mannen veel last uit handen nemen door zelf met het kind van arts naar arts te slepen. Als de artsen een gesprek met beide ouders hebben, en voorzichtig wat twijfels uiten over de ziekte van het kind, zal de vader 100% achter zijn vrouw blijven staan. Hoe kan zijn zo zorgzame toegewijde echtgenote liegen over de ziekte van hun kind? Het kind is ziek, dat kan toch iedere gek zo zien, die arts is incompetent. Vervolgens stoppen de ouders de behandeling bij deze arts en gaan naar de volgende medicijnman.

5.5 De waarheid te ontdekken over een leugenachtige vrouw Als een vader dan achter de waarheid komt, moet het afschuwelijk zijn er achter te komen, dat je kind helemaal niet ziek blijkt te zijn, maar dat je vrouw daar jarenlang letterlijk de hand in heeft gehad. Nog wranger moet het zijn te ontdekken dat ze dit niet heeft gedaan uit woede omdat het kindje bijvoorbeeld niet wilde luisteren, maar dat ze het deed om zelf aandacht te krijgen van medisch personeel;

5.6 Geloven instanties de vader als hij iets aankaart Vaders wiens schellen wél ineens van de ogen vallen blijven meestal na ontdekking van Mbp niet bij hun vrouw. Hoe kun je leven met zo’n leugenachtige echtgenote? Maar dan. Dan zit je op afstand en wilt vechten voor het welzijn je kinderen. Voorzichtig kaart je aan bij de huisarts of een instantie dat je vrouw niet spoort. Dat ze je kind een paar keer heeft proberen te vermoorden of in ieder geval ziek maakt. Nog steeds zijn veel instanties niet op de hoogte van het syndroom van Münchhausen by proxy en nemen ze je na deze mededeling niet serieus. Je zal wel weer de zoveelste vader zijn die na de scheiding de moeder zwart probeert te maken om zo de kinderen toegewezen te krijgen. Soms blijkt nadat er een melding gemaakt is van Mbp, de huisarts al eerder zelf actie daarin te hebben ondernomen. Dat was het moment dat de artsen voorzichtig tegen de vader en zijn vrouw probeerden te zeggen dat het kind niet ziek was. Dat was het moment dat de vader zijn vrouw zo heftig verdedigde. Had hij maar… Maar dat is altijd achteraf. Hoofdstuk 6. Kinderen en volwassenen na Mbp

6.1 Waarom doet een kind dat mishandeld wordt niets? 6.2 Hoe herken je een kind dat een Mbp-ouder heeft? 6.3 Hoe is een kind na een Mbp-mishandeling? 6.4 Herkenning van een Mbp-jeugd als je volwassen bent? 6.5 Hoe weet iemand zeker dat er Mbp heeft plaatsgevonden? 6.6 Hoe voelt een volwassene zich na ontdekking van Mbp? 6.7 Gevolgen van een Mbp-jeugd 6.8 Erkenning

6.1 Waarom doet een kind dat mishandeld wordt niets? · Ze beseffen niet dat ze mishandeld worden. Ze hebben het volste vertrouwen in de belangrijkste persoon in hun leven, hun moeder. En die zegt dat ze ziek zijn, dus dat geloven ze. · Ze worden niet geloofd, omdat wat ze zeggen soms in tegenspraak is met de signalen · Ze kunnen niet vertellen wat hen overkomt omdat ze nog te jong zijn. · Ze kunnen jarenlang aan mishandeling zijn onderworpen en geloven dat dit normaal is voor het gezinsgedrag. · Ze leven in angst voor hun moeder, die straf belooft als ze niet meewerken. · Ze willen hun moeder niet afvallen in angst voor de schande die dan over het gezin zou kunnen komen. · Ze denken, dat ze door ziek te zijn, hun ouders tot last zijn. Uit misplaatst schuldgevoel doen ze alles wat hun ouders hen opdragen.

6.2 Hoe herken je een kind dat een Mbp-ouder heeft? · Apathie, teruggetrokken gedrag, in een fantasiewereld levend; · Erg zenuwachtig, gespannen/angstig gedrag; · Kinderlijk gedrag; · Snel straf verwachten; · Gering gevoel van eigenwaarde; · Ontwikkelingsachterstand; · Buikpijnklachten, vermoeidheid, lusteloosheid; · Onverklaarbare blauwe plekken en kneuzingen

6.3 Hoe is een kind na een Mbp-mishandeling? Kinderen die slachtoffer zijn van Münchhausen by proxy en onder de plak van de ouders worden uitgehaald, moeten leren voor zichzelf op te komen. Ze weten eigenlijk helemaal niet wie ze zijn. Ze hadden niets te zeggen over hun leven. Anderen hebben altijd bepaald hoe ze zich voelen, wat ze moeten doen en zeggen, vaak waren ze ook erg afgeschermd. Ze moeten helemaal opnieuw leren te ervaren hoe het is om een normaal leven te leven, hoe het is om weer dagelijks naar school te gaan, weer normaal te eten, en vriendjes te maken. De kinderen moeten leren weer vertrouwen in anderen te krijgen. Er is jarenlang door hun eigen ouders tegen hen gelogen. Deze kinderen zijn door hun ouders verraden en voelen zich onveilig. Ze denken echt, dat zij iets gedaan of gezegd hebben waardoor hen dit is overkomen.

6.4 Herkenning van een Mbp-jeugd als je volwassen bent Veel mensen waarbij Mbp gebeurd is, zullen het als volwassenen nooit weten. Ze waren vroeger ziekelijk en zijn nu niet meer ziek, dus zullen ze wel over hun ‘ziekte’ heen zijn gegroeid. Velen vragen zich wel af hoe dit kan en gaan op zoek. Wanneer deze mensen over Münchhausen by proxy horen, herkennen ze ineens wat er vroeger gebeurd is.

6.5 Hoe weet iemand zeker dat er Mbp heeft plaatsgevonden? Behalve navraag bij familie en vroegere vrienden, dagboeken, agenda’s etc napluizen kan men zijn medisch dossiers opvragen bij huisartsen en ziekenhuizen. Echter in Nederland hoeven die niet langer dan tien jaar bewaard te worden. Met eventueel het medische dossier vallen alle puzzelstukjes dan op hun plaats.

6.6 Hoe voelt een volwassene zich na ontdekking van Mbp Verbijstering. Men is nooit ziek geweest! Opluchting. Het lag niet aan henzelf. Schuldgevoelens kunnen overboord. Er is geen verborgen ziekte. Nare herinneringen krijgen een naam. Woede en schaamte, dat de eigen moeder altijd tegen hen heeft gelogen en hen heeft ziek gemaakt.

6.7 Gevolgen van een MBP-jeugd. Sommigen mensen dragen nog letterlijk de zichtbare littekens. Anderen dragen de minstens net zo erge of misschien nog ergere geestelijke littekens. Mensen die daardoor anorexia, alcoholisme, slapeloosheid en depressies hebben opgelopen. Mensen die paniek- en woedeaanvallen, huilbuien, hyperventilatie of geen eigen waarde hebben. Mensen die zich eenzaam en onbegrepen voelen of relatieproblemen kregen, of andere geestelijke problemen hadden, bijvoorbeeld je nog steeds laten manipuleren door anderen, niet durven beoordelen wanneer je met je kinderen naar de dokter moet, zelf niet naar de dokter gaan omdat je niet op je moeder wil lijken. Veel mensen hebben voor hun problemen professionele hulp gezocht, leren weer voor zichzelf op te komen en leren zichzelf weer kennen en komen nu sterker uit de strijd. Stuk voor stuk mensen met een moedig karakter, sterke mensen die hard werken aan hun bestaan.

6.8 Erkenning Slachtoffers hebben vooral behoefte aan erkenning en een spijtbetuiging van de ouders. Als de schaamte voorbij is, kunnen ze verder met hun eigen leven.

Roos Boum 30 jan 2009 15:49 (CET)Reageren

Beste Roos. Allereerst wil ik mijn begrip uitspreken. Ik begrijp dat het vervelend is met Münchhausen by proxy geconfronteerd te worden, zeker als kind van. En ik begrijp dat ook goed wat u hier graag wilt doen. Daar heb ik alle begrip voor. De tekst zoals deze hierboven is aangegeven is echter niet geschikt voor wikipedia. Het betreft een brochure, gericht op kindermishandeling. Het is geen encyclopedisch artikel. In het artikel mbp moet zeker opgenomen worden dat hier sprake is van kindermishandeling en dat hier tegen ingegrepen kan en moet worden door doctoren. Bovenstaande tekst helpt hier helaas niet bij. Wellicht kunt u hieronder kort en helder een (kleine!!!) voorzet doen hoe dit in het artikel terecht zou kunnen komen. Samen komen we er wel uit. Met vriendelijke groet, Mig de Jong 30 jan 2009 17:43 (CET)Reageren
Roos Boum heeft per e-mail bevestigd dat zij inderdaad een poging tot verbetering zal doen, die ik hier zal plaatsen. Mig de Jong 2 feb 2009 14:16 (CET)Reageren

Kopie verwijdernominatie 20130417[brontekst bewerken]

Kopie van deze versie van de verwijderpagina
  • Münchhausen by proxy - wiu - Eigenlijk NE, niet het onderwerp maar het artikel. Een artikel over dit onderwerp waar geen controverse in besproken wordt? Onmogelijk en achterhaald. De bronnen zijn van twijfelachtig allooi of zwaar verouderd. Vergelijking met het artikel Roy Meadow zegt in dit verband al iets, op Münchausen syndrome by proxy is al veel meer te vinden. In de huidige vorm is het artikel zo misleidend, dat verwijdering onontkoombaar is als het niet bijgewerkt wordt naar de hedendaagse inzichten. — bertux 17 apr 2013 22:45 (CEST)Reageren
    • Nog steeds een prima artikel; een bestaand probleem waar alle artsen af en toe mee te maken krijgen. Geen enkele reden om het als geheel af te schieten. Aanmelder is kennelijk iemand met eigen POV. Bart (Evanherk) (overleg) 18 apr 2013 12:53 (CEST)Reageren
    • Waanzin is deze nominatie zeker niet, maar is het niet mogelijk hier uit te komen door ingrijpend bewerken en overleg? Glatisant (overleg) 26 apr 2013 00:02 (CEST)Reageren
      • Het gaat niet om bijzaken. De zaak rond Meadow heeft blootgelegd dat het hele syndroom in nevelen gehuld is. Er is een reëel gedragspatroon, maar dat wordt aangeduid als syndroom, dus als samenhangend geheel, zonder dat goed onderzocht is of dit het geval is. Er is bitter weinig onderzoek, er zijn veel onbewezen aannames en veel napraterij. Er is zelfs geen duidelijkheid over de vraag of de term moet slaan op een gedragspatroon of op een aandoening. De controverse raakt het hart van het syndroom. Ik nomineer niet voor een bagatel, in het weekend meer hierover. — bertux 26 apr 2013 06:35 (CEST)Reageren
        • Zou het, met de kennis van zaken die je schijnbaar bezit, misschien een idee zijn om die kennis in het artikel tentoon te spreiden? Je nomineert hier een artikel omdat een sectie over de schijnbaar aanwezige controverse ontbreekt terwijl je schijnbaar perfect op de hoogte bent van die controverse. In plaats van hier straks uit de doeken te doen waarom je precies vindt dat dit artikel niet door de beugel kan (zo vat ik je aankondiging toch op) zou je je energie beter op het artikel richten. Is maar een ideetje. EvilFreD (overleg) 26 apr 2013 19:18 (CEST)Reageren
          • Het zorgvuldig weergeven in een artikel vraagt wel wat meer dan de blauwemaandagstudie psychologie van ruim dertig jaar geleden en het uurtje grasduinen op Google Scholar dat ik er tot nu toe aan gespendeerd heb. Misschien ben ik te perfectionistisch, maar het zou me verscheidene uren werk kosten om me voldoende in te lezen voor een drieregelig stukje waar ik voluit achter kan staan. Daarenboven zit mijn eigen POV me in de weg: ik vermoed dat het hele syndroom nauwelijks meer is dan een gedachtenkronkel, een manier om de zwarte en verontrustende spelonken van de menselijke geest een vakterm te geven en om, hopelijk pas in tweede instantie, zichzelf een podium te verschaffen voor rechter, media en vakbroeders. Maar ik zal je suggestie in overweging nemen, misschien dan maar met een stukje wat niet helemaal naar mijn zin is. — bertux 27 apr 2013 15:10 (CEST)Reageren
            • Blijkbaar bevinden zich in jouw familie- of vriendekring geen mensen met Münchausen by proxy, want dan zou je pov er heel anders uitzien, vermoed ik. Ik ken twee mensen die volledig voldoen aan het symptomenpakket en dan kijk je toch heel anders aan tegen allerhande beweringen. Het maakt voor omstanders bijvoorbeeld geen bal uit of het een gedragspatroon betreft of een aandoening. Of het behandelbaar is of niet en zo ja hoe. Het enige wat telt is dat het bestaat.
Dat alles neemt overigens niet weg dat ik het met je eens ben dat die controverse een plaats verdient in het artikel. En dat is verder ook niet de reden waarom ik vind dat dit artikel behouden moet blijven. Objectief bezien ben ik simpelweg van mening dat een artikel niet verwijderd moet worden omdat een sectie over contoverse ontbreekt. De enige juiste oplossing is dat die sectie alsnog wordt toegevoegd. Als jij niet, dan door een ander. Maar tot die tijd kan het artikel gewoon blijven staan. Hopelijk vindt jij de motivatie want als ik het moet doen blijft het vermoedelijk niet bij uren werk, maar wordt het dagen Glimlach EvilFreD (overleg) 27 apr 2013 15:37 (CEST)Reageren
Einde kopie

Link naar munchhausenbyproxy.com onterecht verwijderd als 'link-spam'[brontekst bewerken]

Om onduidelijke reden wordt de link naar mijn site www.munchhausenbyproxy.com, die ik hier recentelijk toevoegde, meteen weer weggehaald (zelfs zonder ook maar een poging een berichtje hierover achter te laten via deze site bijvoorbeeld). In de geschiedenis staat vermeld 'spam' wat volkomen onjuist is om de volgende redenen: 1 - Mijn site is de eerste Nederlandstalige informatieve Mbp-site al sinds 2004, zonder commerciële belangen. 2 - De informatie op Wikipedia is grotendeels afkomstig van mijn site en mijn bijdragen! 3 - Ook het ontbreken van mijn naam en site als bronvermelding op dit punt (wat ook zou moeten worden toegevoegd bij de stichting STOMbp die mede door mij is opgericht!), mag wel duidelijk maken dat het verwijderen van de link onder de het motto spam, onterecht is.

Uitkijkende naar een reactie of liever een correctie,– De voorgaande bijdrage werd geplaatst door 95.210.210.129 (overleg · bijdragen)

Zie WP:EXL. EvilFreD (overleg) 26 dec 2013 12:38 (CET)Reageren
(na bwc) Hallo 95.210.210.129. Wikipedia is geen Startpagina met links naar van alles en nog wat. Twee externe links op een pagina vind ik mooi zat. Bij 2: zo moet het: niet extern linken, maar kennis van externe bronnen in het artikel verwerken. Met vriendelijke groet, Sander1453 (overleg) 26 dec 2013 12:43 (CET)Reageren

Al dan niet een misdrijf[brontekst bewerken]

Aangezien EvilFreD en Perudotes de bewerkingsgeschiedenis van dit artikel wat onleesbaar maken door elkaar keer op keer terug te draaien over het al dan niet in de categorie Categorie:Misdrijf plaatsen van deze aandoening, bij deze dan maar een voorzetje van mijn kant.

Is het hebben van een psychiatrisch syndroom een misdrijf?

Het lijkt me dat een syndroom eerder als gegeven van de persoon gezien moet worden, dan als een daad van een persoon

Is het gedrag van deze persoon een misdrijf?

Kindermishandeling is in de Nederlandse wet onder meer benoemd in de Jeugdweg en in de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015. Het Wetboek van Strafrecht kent deze term niet. Mishandeling is geregeld in Titel XX. Mishandeling en valt onder Misdrijven.

Jullie mogen samen hieronder bespreken of het gaat om het syndroom of om de daden van iemand met dit syndroom (of over iets dat ik over het hoofd zie). Met vriendelijke groet, RonnieV (overleg) 4 nov 2015 17:07 (CET)Reageren

Ik geloof niet dat ik het veel duidelijker kan maken dan dit. EvilFreD (overleg) 4 nov 2015 19:02 (CET)Reageren
Ik neem aan dat EvilFred gewoon kan lezen, maar ik gok dat juridische kennis bij hem heel dun gezaaid is. Het is duidelijk dat 'misdrijf' in Categorie:Misdrijf in zijn juridische betekenis gebruikt wordt: namelijk als strafbaar feit dat door de wetgever is opgenomen in een strafwet. De moedercategorie Categorie:Wetsovertreding maakt dit andermaal duidelijk.
De categorie is dus alleen bedoelt voor misdrijven, misdaden en wanbedrijven die in een strafwet staan. Ergo, de categorie is niet bedoeld voor de actus reus noch voor de mens rea en al helemaal niet voor arbitraire feiten die daar slechts zijdelings aan raken. De wet kent geen mysdrijf 'Syndroom van Munchhausen by proxy', noch kent de wet het misdrijf 'kindermishandeling'. Zoals RonnieV aangeeft zal kindermishandeling altijd onder een ander misdrijf vallen bv. (zware) mishandeling. Die laatste is wél een misdrijf, die eerdere twee juist niét.
EvilFred zijn verduidelijking maakt dan ook voornamelijk zijn eigen ontwetendheid duidelijk. De redenatie 'Syndroom van Munchhausen by proxy resulteert soms in kindermishandeling wat soms ook een misdrijf oplevert, dus Syndroom van Muchhausen by proxy hoort in Categorie:Misdrijf' is te ridicuul voor woorden. Dit is een zelfde soort kromme redenatie als 'met een balpen worden mensen vermoord, mishandeld en seksueel misbruikt, dit kunnen strafbare feiten zijn die een misdrijf opleveren, kortom balpen hoort in de Categorie:Misdrijf'. Op deze manier past elk lemma op Wikipedia wel in de Categorie:Misdrijf, omdat er altijd wel op/bij/door/met/in/mee een strafbaar feit gepleegd is.
Dit laatste allemaal ten overvloede, de categorieomschrijvingen maken reeds duidelijk dat het om de categorie gereserveerd is voor het juridische begrip misdrijf/misdaad/wanbedrijf en niet voor de fysieke daden die door psychologen/sociologen en andere wetenschappers als misdrijf geduid worden. De fysieke daad kan een miljoen vormen aannemen, terwijl het juridische begrip uitputtend is. Het zou EvilFred dan ook sieren als hij gewoon toegeeft dat hij in een vlaag van verstandsverbijstering bleef doordrammen dat Syndroom van Munchhausen by proxy in de Categorie:Misdrijf hoort.Perudotes (overleg) 4 nov 2015 21:59 (CET)Reageren
Het doet er natuurlijk helemaal geen donder toe wat er voor beschrijvingen staan bij categorieën en het doet er geen donder toe of iets al dan niet effectief volgens de wet een misdrijf is. Die beschrijvingen kunnen namelijk net als de rest van Wikipedia aangepast worden naar behoefte. Het enkel toelaten van artikelen over specifieke misdrijven is hetzelfde als enkel artikelen over specifieke kleuren toelaten in de categorie kleur. Categoriseren gaat niet om zo specifiek mogelijk artikelen in te delen. Categoriseren gaat om vindbaarheid. De twee sluiten elkaar uit. Des te specifieker gecategoriseerd, des te minder nuttig is categoriseren.
Anders dan een balpen is Munchhausen overigens altijd mishandeling, niet soms. Er is geen andere verschijningsvorm van Munchausen dan mishandeling. Er zijn wel andere manieren om een balpen te gebruiken dan om te moorden. De vergelijking op zich is dan ook te ridicuul voor woorden.
Overigens helpt de neerbuigende houding van Perudotes de zaken bepaald niet vooruit. Het ware wenselijk als hij zijn toon wat zou dimmen en zijn ad hominems thuis zou laten teneinde goed overleg mogelijk te maken. EvilFreD (overleg) 4 nov 2015 23:05 (CET)Reageren
In uw schrijven maakt u het pijnlijk duidelijk dat u totaal geen juridische kennis in huis heeft. Dat geeft niks, maar dat verklaard wel waarom u halsstarrig blijft volhouden dat Categorie:Misdrijf bedoeld is voor syndromen als het onderhavige. Anders dan u doet voorkomen levert MBP niet per definitie een juridische mishandeling op. Sterker nog, MBP hoeft niet eens een strafbaar feit op te leveren. Een ouder die met een gefingeerde aandoening haar kind meesleept naar een ziekenhuis pleegt geen misdrijf, mishandelt haar kind niet, maar kan wel degelijk aan MBP lijden. Kortom, zo ridicuul is de vergelijking met een balpen niet: het zijn immers beide geen misdrijven in en op zichzelf maar kunnen onder bepaalde omstandigheden wel een onderdeel bij het plegen van een delict zijn.
Uw bewering dat 'de beschrijving er geen donder toe doet, omdat die toch aangepast kunnen worden' is ook te belachelijk voor woorden, en grenst aan een absurdisme. Alles op Wikipedia kan aangepast worden, ook de inhoud van elk lemma kan aangepast worden. Volgens u logica hoeft een artikel over 'Munchhausen by proxy' niet over 'Munchhausen by proxy' te gaan (maar kan net zo goed over paardebloemen gaan) omdat het toch allemaal aangepast kan worden. Zulk een nihilisme lijkt mij dan ook meer een krampachtige uiting van uw halsstarrige doordrammerij, dan een weloverwogen argument. Daarnaast volgt het doel van de categorie ook uit de plaatsing binnen Categorie:Wetsovertreding en die laatste weer binnen Categorie:Wet en Categorie:Strafrecht.
Vast staat dat er op Wikipedia keuzes gemaakt worden en dat mensen niet zonder goede reden hun POV door horen te drukken. Er is nu eenmaal voor gekozen om een categorie aan te maken voor het juridische begrip 'misdrijf', en niet voor het EvilFred begrip 'misdrijf'. Tuurlijk kan dat gewijzigd worden, maar dan niet omdat u toevallig vindt dat 'MBP' wel daarbij moet horen. Uw overige argumenten lijken ook voornamelijk uw eigen POV te zijn en vinden geen weerklank in bijvoorbeeld Help:Gebruik_van_categorieën. Vooral de uitleg die daar te vinden is "Er wordt naar gestreefd om een artikel X te categoriseren in de meest specifieke (de 'hoogste') categorie van de aanwezige categorieboom". Dat is stiekem ook wel vanzelfsprekend natuurlijk: als men maar van alles in een categorie propt 'want het heeft er iets mee te maken' dan bevordert dat de vindbaarheid zeker niet. Bij vindbaarheid gaat het immers ook om een logische ordening. Een psychologisch verschijnsel in een juridische categorie plempen hoort daar niet bij.
Uw voorbeeld van Categorie:Kleur overtuigt ook niet echt. 'Misdrijf' heeft een vrij specifieke betekenis die vrijwel niet contextafhankelijk is, onder 'kleur' is een veel bredere categorie omdat het ook een minder afgebakend begrip is. Vergelijk de Van Dale: één (1) definitie tegenover zestien (16).
Ik zie dan ook geen goede reden waarom het lemma in deze categorie moet staan. Het bevordert de vindbaarheid niet (anders dan u doet overkomen heeft de categorie immers een heel ander doel en juist doordat er termen over eenzelfde betekenis in één categorie staan wordt de vindbaarheid verbeterd). Anders dan u stelt uit MPB zich niet alleen door middel van een (juridische) mishandeling en hoeft dus niet per se een misdrijf te zijn en verschilt het dus niet van een balpen, of een auto, een geweer of andere stoornissen. Het enige verschil is dat het risico bij MBP groter is dat het vergezeld gaat met een misdrijf. Dat is echter iets anders dan dat het een misdrijf is.
Kortom, tenzij u wel argumenten heeft waarom MBP in de categorie:misdrijf hoort te staan, ga ik er van uit dat dát toch voornamelijk uw POV is. Zowel de systematiek van de categoriën en de beschrijving bij de categoriën sluiten namelijk de Categorie:Misdrijf bij Syndroom van Münchhausen by proxy uit. Perudotes (overleg) 5 nov 2015 00:12 (CET)Reageren
Munchhausen levert geen mishandeling op, Munchhausen ís mishandeling, en zo niet in Nederland dan toch zeker in België een misdrijf. Je kunt niet Munchhausen hebben zonder te misdrijven, behalve wanneer het slachtoffer een dier is en de feiten geen strafbere dierenmishandeling opleveren. Maar enfin, de zinloosheid van deze discussie wordt steeds duidelijker. Andere aanpak: heb je er vrede mee om het artikel onder te brengen in de categorie geweld? Geweld immers, leidt ook niet noodzakelijkerwijs tot (juridische) mishandeling, maar MBP is wel een vorm van geweld. EvilFreD (overleg) 5 nov 2015 07:42 (CET)Reageren
Kenmerkend voor MPB (tegenwoordig ook wel Factitious Disorder Imposed on Another) is dat de symptomen in het kind gefingeerd worden en daarvoor hulp wordt gezocht (criterium A en B uit de DSM-V: "Falsification of physical or psychological signs or symptoms, or induction of injury or disease, in another, associated with identified deception" en "The individual presents another individual (victim) to others as ill, impaired, or injured.") Dit kan zowel door te liegen, overdrijven, simuleren als het direct veroorzaken van die symptomen. Voor zover het bij liegen en overdrijven blijft en een eventueel consult bij een dokter nog niet geresulteerd heeft in invasief medisch onderzoek, zal in zowel Nederland als België geen sprake zijn van strafrechtelijke mishandeling – simpelweg omdat de klachten fictief zijn. Het verzinnen dat je kind depressief of suicidaal is, dan wel aan een ernstige vorm van nierfalen lijdt, is zeker abject, maar nog geen juridisch strafwaardige handeling. Dat sluit niet uit dat het ziektebeeld in psychologische en sociologische termen wél als (kinder)mishandeling kan worden omschreven, maar juridisch heeft dat weinig betekenis zolang niet aan een delictsomschrijving wordt voldaan.
Afijn, ten einde deze discussie kort te sluiten lijkt mij plaatsing in categorie:geweld prima. Een bredere categorie, waar ook reeds kindermishandeling in staat, en waar men ook bijvoorbeeld psychisch geweld onder kan verstaan.Perudotes (overleg) 5 nov 2015 14:36 (CET)Reageren
  • Goed om te lezen dat jullie tot elkaar hebben weten te komen.
Nog wat overwegingen:
Of een kind aanpraten dat het ziek zou zijn (Kleinering? Geestelijke mishandeling?), of een kind van school houden 'omdat het naar de dokter moet' (Onthouden van onderwijs) niet onder kindermishandeling zou vallen, daar zou ik nog wel eens een uitspraak over willen zien van een rechter.
Kindermishandeling wordt niet (zelfstandig) in het Wetboek van Strafrecht, maar wel, zoals ik in de inleiding aangaf, in een aantal andere wetten.
Met vriendelijke groet, RonnieV (overleg) 5 nov 2015 15:54 (CET)Reageren
De strafrechter zal geen uitspraak doen over de vraag of iets 'kindermishandeling' is of niet. Een kind van school weg houden valt strafrechterlijk niet onder 'kindermishandeling', maar is een handelen in strijd met hetgeen bepaald is in artikel 26 jo. art. 2(1) en art. 4 Leerplichtwet en is een overtreding. Dat levert geen 'kindermishandeling' op maar wordt gekwalificeerd als bijvoorbeeld "als degene die het gezag uitoefende over de jongere niet voldoen aan de verplichting om overeenkomstig de bepalingen van de Leerplichtwet 1969 te zorgen dat voornoemde jongere, als leerling van een school, als bedoeld in art. 1, onderdeel b, sub onderdeel 3 van de Leerplichtwet 1969, was ingeschreven".
Voor uw andere voorbeeld geldt hetzelfde, kleinering en geestelijke 'mishandeling' vallen niet onder het juridische begrip 'mishandeling' ex art 300 Sr e.v.. Origineel in het ontwerp luidde de passage nog "het opzettelijk aan een ander toebrengen van lichamelijk leed". Dat is toen vervangen door het enkele woordje 'mishandeling' omdat de betekenis van 'lichamelijk leed' te ruim zou zijn. Daar zouden immers ook behandelingen door een arts, de opvoedkundige klap ('castigatio paterna') e.d. onder vallen. Men heeft door het invoegen van het woordje mishandeling buiten kijf willen stellen dat het om het wederrechtelijk opzettelijk toevoegen van lichamelijke pijn, leed en (sinds 2014) onlust gaat.
Het begrip 'kindermishandeling' wordt in de wet alleen in een bestuursrechtelijke context gebruikt. Vroeger de Wet op de Jeugdzorg en tegenwoordig de Jeugdwet geven een definitie van 'kindermishandeling', echter deze gaat niet vergezeld met een strafbaarstelling. Hetzelfde geldt voor de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015. Beide wetten zijn dan ook geen strafwetten en de strafrechter zal geen boodschap hebben aan de definitie van 'kindermishandeling' die daarin gegeven wordt.
De raad voor de kinderbscherming en de bestuursrechter zullen uiteraard wel gebonden zijn aan de bepalingen omtrent kindermishandeling, maar zij hebben een bestuurrechtelijke taak. Als de raad over gaat tot een kinderbeschermingsmaatregel o.g.v. kindermishandeling is dat geen strafvervolging n.a.v. een strafbaar feit, maar een bestuursrechtelijke bevoegdheid die zij uitoefenen. Met vriendelijke groet, Perudotes (overleg) 5 nov 2015 17:17 (CET)Reageren