Radamel Falcao

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 147.181.96.14 (overleg) op 6 mrt 2020 om 14:35.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Radamel Falcao
Falcao in 2019
Persoonlijke informatie
Volledige naam Radamel Falcao García Zárate
Bijnaam El Tigre
King of the Europa League[1][2]
Geboortedatum 10 februari 1986
Geboorteplaats Santa Marta, Vlag van Colombia Colombia
Lengte 177 cm
Been Rechts
Positie Spits
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Turkije Galatasaray
Rugnummer 9
Contract tot 30 juni 2022
Jeugd
1999–2001
2001–2005 		Vlag van Colombia Lanceros Boyacá
Vlag van Argentinië River Plate
Senioren *
Seizoen Club W (G)
1999–2000
2005–2009
2009–2011
2011–2013
2013–2019
2014–2015
2015–2016
2019– 		Vlag van Colombia Lanceros Boyacá
Vlag van Argentinië River Plate
Vlag van Portugal FC Porto
Vlag van Spanje Atlético Madrid
Vlag van Monaco AS Monaco
→ Vlag van Engeland Manchester United
→ Vlag van Engeland Chelsea
Vlag van Turkije Galatasaray 		8 (1)
90 (34)
51 (41)
68 (52)
108 (65)
26 (4)
10 (2)
1 (1)
Interlands **
2001–2005
2005–2007
2005– 		Vlag van Colombia Colombia –17
Vlag van Colombia Colombia –21
Vlag van Colombia Colombia 		4 (1)
3 (2)
88 (34)
* Bijgewerkt op 14 september 2019
** Bijgewerkt op 14 september 2019
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Radamel Falcao García Zárate (Santa Marta, 10 februari 1986[3]) - alias Radamel Falcao - is een Colombiaans voetballer die doorgaans als spits speelt. Hij verruilde AS Monaco in september 2019 voor Galatasaray. Falcao debuteerde in 2005 in het Colombiaans voetbalelftal.

Clubcarrière

Lanceros Boyacá

Falcao maakte op 28 augustus 1999 zijn debuut in het eerste elftal van Lanceros Boyacá in de Categoría Primera B. Met zijn leeftijd van dertien jaar en 199 dagen werd hij daarmee de jongste debutant in de geschiedenis van het Colombiaanse profvoetbal. Hij kwam uiteindelijk tot acht competitiewedstrijden (één doelpunt) in de hoofdmacht van de in 2000 opgeheven club.

River Plate

Na een mislukte stage bij Millonarios verkaste Falcao in februari 2001 voor vijfhonderdduizend dollar naar River Plate in Argentinië. Hij speelde enkele jaren in de jeugdopleiding alvorens hij in 2005 zijn debuut in het eerste elftal maakte. Zijn prestaties bij River Plate bleven niet onopgemerkt en leverden hem zijn eerste uitnodiging op voor de Colombiaanse nationale ploeg. In juli 2009 werd Falcao voor circa zes miljoen euro verkocht aan FC Porto.

FC Porto

Op 28 april 2011 scoorde Falcao in de heenwedstrijd van de halve finale in de UEFA Europa League vier keer voor Porto in een met 5-1 gewonnen wedstrijd tegen Villarreal CF. Met zijn zeventiende Europese treffer verbrak hij het seizoenrecord dat Jürgen Klinsmann in 1995/96 in dienst van FC Bayern München neerzette met twee treffers. Bovendien bezorgde hij FC Porto op 18 mei 2011 in Dublin de eindoverwinning in de finale tegen SC Braga (1-0).

Atlético Madrid

Ter vervanging van de naar Manchester City FC verkaste Argentijn Sergio Agüero nam Atlético Madrid Falcao in augustus 2011 voor €40.000.000,- over van FC Porto. Op 9 mei 2012 scoorde hij onder meer in Boekarest de eerste twee doelpunten in de met 3-0 gewonnen finale van de UEFA Europa League tegen Athletic Bilbao. Zo eindigde hij met twaalf doelpunten voor het tweede jaar op rij als topschutter in de Europa League. Tijdens zijn eerste seizoen maakte hij 24 doelpunten uit 34 competitieduels in de Primera División. Op 31 augustus 2012 scoorde Falcao drie doelpunten in de eerste helft van de met 1-4 gewonnen wedstrijd om de UEFA Super Cup tegen Chelsea FC in het Stade Louis II van AS Monaco. Tijdens zijn tweede seizoen verbeterde Falcao met 28 doelpunten in 34 wedstrijden zijn doelpuntenproductie in competitieverband, waardoor hij bezig was aan het meest trefzekere jaar uit zijn carrière tot dan. In negentig officiële duels voor Los Rojiblancos scoorde de Colombiaan uiteindelijk zeventig keer.

AS Monaco

Op 28 mei 2013 werd bekendgemaakt dat Falcao de overstap maakte naar AS Monaco. Voor de transfer werd een recordbedrag van circa 57 miljoen euro overgemaakt aan Atlético Madrid.[4][5] Dit maakte Falcao de duurste aankoop uit de historie van de Ligue 1.[6]

Bij het sportcomplex in Fontvieille tekende Falcao op 31 mei 2013 een contract van vijf jaar bij Monaco, waar de spits tien miljoen euro netto per jaar ging verdienen.[7] Falcao was, na João Moutinho, James Rodriguez en Ricardo Carvalho, de vierde speler die deel kwam uitmaken van het nieuw te vormen sterrenensemble van de Monegasken. Nadat de transfer was afgerond, vertelde AS Monaco-trainer Claudio Ranieri dat hij van plan was een team te bouwen rondom zijn kersverse aankoop, Radamel Falcao.[8]

AS Monaco verhuurde Falcao op 1 september 2014 voor circa €7.500.000,- één jaar aan Manchester United. Dat kreeg daarbij een optie om hem aan het einde van het seizoen voor circa €55.000.000,- definitief over te nemen.[9] Manchester United bracht in mei 2015 naar buiten geen gebruik te maken van deze optie. Monaco verhuurde Falcao gedurende het seizoen 2015/16 aan Chelsea, de kampioen van de Premier League in het voorgaande seizoen. Ook dat kreeg daarbij een optie tot koop.[10]

Clubstatistieken

Falcao aan de bal voor FC Porto in de Europa League, het toernooi waarvan hij twee seizoenen achter elkaar winnaar en topscorer werd.
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2005/06 Vlag van Argentinië River Plate Primera División 11 7 0 0 0 0 11 7
2006/07 20 3 0 0 0 0 20 3
2007/08 27 11 0 0 12 8 39 19
2008/09 32 13 0 0 3 3 35 16
Club totaal 90 34 0 0 15 11 105 45
2009/10 Vlag van Portugal FC Porto Primeira Liga 28 25 5 5 8 4 41 34
2010/11 22 16 3 3 16 18 41 37
2011/12 1 0 0 0 0 0 1 0
Club totaal 51 41 8 8 24 22 83 71
2011/12 Vlag van Spanje Atlético Madrid Primera División 34 24 1 0 15 12 50 36
2012/13 33 28 4 2 2 1 39 31
Club totaal 67 52 5 2 17 13 89 67
2013/14 Vlag van Monaco AS Monaco Ligue 1 17 9 2 2 - 19 11
2014/15 3 2 0 0 - 3 2
Club totaal 20 11 2 2 0 0 22 13
2014/15 → Vlag van Engeland Manchester United Premier League 26 4 3 0 - 29 4
Club totaal 26 4 3 0 0 0 29 4
2015/16 → Vlag van Engeland Chelsea Premier League 10 1 1 0 0 0 11 1
Club totaal 10 1 1 0 0 0 11 1
2016/17 Vlag van Monaco AS Monaco Ligue 1 29 21 4 2 10 7 43 30
2017/18 26 18 4 3 5 3 35 24
2018/19 33 15 1 1 5 0 39 16
Club totaal1 108 65 11 8 20 10 139 83
2019/20 Vlag van Turkije Galatasaray Süper Lig 1 1 0 0 – 12 8
Club totaal 1 1 0 0 0 0 1 1
Carrière totaal 353 198 28 18 76 56 457 272

1 N.B. Dit betreft een clubtotaal, dus een totaal van beide periodes bij AS Monaco

Interlandcarrière

Falcao speelde meerdere interlands in Colombiaanse nationale jeugdselecties. Hij maakte deel uit van de Colombiaanse selectie die in 2005 deelnam aan het WK -20 in Nederland. Daar verloor de ploeg van bondscoach Eduardo Lara in de achtste finales van de latere kampioen Argentinië -20 (2-1). Falcao debuteerde in 2005 in het Colombiaans voetbalelftal. Hij scheurde op woensdag 22 januari 2014 een kruisband in zijn linkerknie in een met 3-0 gewonnen bekerwedstrijd van AS Monaco tegen Monts d'Or Azergues Foot. Hij miste daardoor het WK voetbal 2014 in Brazilië.

Falcao maakte in 2018 wel deel uit van de Colombiaanse WK-selectie, die zich dankzij de vierde plaats in de CONMEBOL-kwalificatiezone rechtstreeks had geplaatst voor de WK-eindronde in Rusland. Daar begon Colombia met een enigszins verrassende nederlaag tegen het lager ingeschatte Japan (1-2), waarna de ploeg in de resterende twee groepswedstrijden te sterk was voor Polen (3-0) en Senegal (1-0). In de achtste finales echter werden de Colombianen na strafschoppen uitgeschakeld door Engeland (3-4), nadat beide teams in de reguliere speeltijd waren bleven steken op 1-1 door treffers van de Engelse topschutter Harry Kane (rake strafschop in de 57ste minuut) en een doeltreffende kopbal van verdediger Yerry Mina in blessuretijd. Carlos Bacca miste zijn inzet vanaf elf meter, net als Mateus Uribe. Falcao, aanvoerder van de Colombiaanse WK-equipe, kwam in alle vier duels in actie voor Colombia en scoorde één keer voor zijn vaderland.

Erelijst

Falcao met Colombia tijdens een WK-kwalificatiewedstrijd in en tegen Uruguay (2-0-nederlaag) in september 2013.
Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Argentinië River Plate
Primera División (winnaar Clausura) 1x 2008
Vlag van Portugal FC Porto
UEFA Europa League 1x 2010/11
Kampioen Primeira Liga 1x 2010/11
Taça de Portugal 2x 2009/10, 2010/11
Supertaça Cândido de Oliveira 2x 2010, 2011
Vlag van Spanje Atlético Madrid
UEFA Europa League 1x 2011/12
UEFA Super Cup 1x 2012
Copa del Rey 1x 2012/13
Vlag van Monaco AS Monaco
Kampioen Ligue 1 1x 2016/17

Persoonlijk

Falcao's vader Radamel García (1957) was eveneens profvoetballer en vertegenwoordigde Colombia op de Olympische Spelen van 1980 in Moskou. Deze vernoemde zijn zoon naar de Braziliaanse voetballer Paulo Roberto Falcão.

Zie ook

Externe link

Zie de categorie Radamel Falcao van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Radamel_Falcao&oldid=55796336"