Resolutie 309 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Resolutie 309
Van de	Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum	4 februari 1972
Nr. vergadering	1638
Code	S/RES/309
Stemming	voor; 14 onth.; 0 tegen; 0 niet; 1
Onderwerp	Zuid-Afrikaanse bezetting van Zuidwest-Afrika.
Beslissing	Contact opnemen met alle partijen.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1972
	Permanente leden
	China · Frankrijk · Sovjet-Unie · Verenigd Koninkrijk · Verenigde Staten
	Niet-permanente leden
	Argentinië · België · Guinee · India · Italië · Japan · Panama · Somalië · Soedan · Joegoslavië
	De Zambezi-rivier in het grensgebied van Namibië met Zambia, Zimbabwe en Botswana in het Noordoosten van Namibië.

Resolutie 309 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties was de eerste van vier resoluties die door de VN-Veiligheidsraad werden aangenomen op 4 februari 1972. Veertien leden stemden voor. China nam niet deel aan de stemming. De Veiligheidsraad vroeg secretaris-generaal Kurt Waldheim contact te leggen met alle partijen inzake de bezetting van Zuidwest-Afrika door Zuid-Afrika om schot in de zaak te krijgen.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Zuidwest-Afrika voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Zuid-Afrika had na de Eerste Wereldoorlog een mandaat gekregen om Zuidwest-Afrika, het huidige Namibië, te besturen. Daar kwam tegen de jaren zestig verzet tegen. Zeker nadat Zuid-Afrika een politiek van apartheid begon te voeren, kwam er ook internationaal verzet, en in 1968 beëindigde de Verenigde Naties het mandaat. Zuid-Afrika weigerde Namibië te verlaten en hun verdere aanwezigheid werd door de VN illegaal verklaard.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

De Veiligheidsraad had de kwestie-Namibië verder bekeken en erkende de speciale verantwoordelijkheid van de VN voor het volk en territorium van Namibië. De Veiligheidsraad herbevestigde nogmaals het recht van het Namibische volk op zelfbeschikking en onafhankelijkheid, evenals de nationale eenheid en territoriale integriteit van Namibië.

De Veiligheidsraad vroeg secretaris-generaal Kurt Waldheim om samen met de leden Argentinië, Somalië en Joegoslavië alle betrokken partijen te contacteren om de omstandigheden te creëren om dit recht uit te oefenen. Zuid-Afrika werd opgeroepen samen te werken met de secretaris-generaal aan de uitvoering van deze resolutie.

Aan de secretaris-generaal werd gevraagd om tegen 31 juli over de uitvoering van deze resolutie te rapporteren.

Verwante resoluties[bewerken | brontekst bewerken]

Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina United Nations Security Council Resolution 309 op de Engelstalige Wikisource.