Scalaire vermenigvuldiging

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

In de lineaire algebra is een scalaire vermenigvuldiging een vermenigvuldiging, maar waarbij alleen een van de twee operanden een echt getal is. De andere operand is een element uit een vectorruimte, meestal een vector, maar het kan ook een matrix zijn.

Scalaire vermenigvuldiging en scalair product moeten niet met elkaar worden verward, scalair product is een synoniem voor inwendig product.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

De scalaire vermenigvuldiging is distributief. Zij een lichaam (Ned) / veld (Be) en een vectorveld. Waar in het volgende twee elementen en worden gekozen, hebben zij hetzelfde aantal rijen en kolommen, dus kunnen bij elkaar worden opgeteld. Dan geldt voor de scalaire vermenigvuldiging of het volgende:

  1. distributief over :
  2. distributief over :
  3. associatief:

Meetkundige interpretatie[bewerken | brontekst bewerken]

  • De vector is een uitgerekte of ingekrompen versie van de vector , en is de schaalfactor.
  • Als en twee verschillende vectoren zijn en een schaalfactor verschillend van 0, dan is de lijn die en verbindt, evenwijdig met de lijn die en verbindt.

Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Opblazen van het reële coördinatenvlak met een reële schaalfactor :
  • Zij een willekeurige additieve commutatieve groep:
, dus keer uitgevoerd
Als negatief is, keer het tegengestelde element van bij zichzelf optellen.

Modulen[bewerken | brontekst bewerken]

Scalair vermenigvuldigen kan van lichamen/velden voor ringen worden gegeneraliseerd. De bewerkingen optellen en vermenigvuldigen worden dan niet meer in een vectorruimte uitgevoerd, maar in een moduul.