Naar inhoud springen

Sint-Christoforuskerk (Maastricht)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Wikiwerner (overleg | bijdragen) op 29 dec 2019 om 18:59. (Wikipedia:Opinielokaal/Hoofdlettergebruik bij namen van kerkgenootschappen, replaced: -katholieke Kerk → -Katholieke Kerk (2) met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Sint-Christoforuskerk
Huidige situatie, kerkgebouw vervangen door kantoor
Huidige situatie, kerkgebouw vervangen door kantoor
Plaats Maastricht-Caberg
Denominatie Rooms-Katholieke Kerk
Gewijd aan Sint-Christoffel
Coördinaten 50° 52′ NB, 5° 40′ OL
Sluiting 1990
Gesloopt in 1992
Architectuur
Architect(en) A.H.J. Swinkels
Bouwmethode betonskeletbouw
Bouwmateriaal baksteen, beton
Stijlperiode modernisme
Vrijstaande klokkentoren rechthoekig
Portaal  Portaalicoon   Christendom

De Sint-Christoforuskerk was een kerkgebouw in de de Nederlandse stad Maastricht. De voormalige rooms-katholieke parochiekerk van Caberg, gelegen aan de Prestantstraat, werd in 1992 gesloopt, op de toren na.

Geschiedenis

De voorgenomen uitbreiding van de wijk Caberg leidde in 1951 tot plannen om een parochie te stichten. Een noodkerk aan de Sint Lucassingel werd in 1954 in gebruik genomen.

Een nieuwe kerk, ontworpen door A.H.J. Swinkels, werd in 1961 ingewijd, nadat de wijk in 1960 was verheven tot zelfstandige parochie. Voordien was deze afhankelijk van de Heilig Hartparochie in Oud-Caberg.

Ontkerkelijking maakte dat het aantal gelovigen afnam. In 1990 werd de Christoforusparochie weer samengevoegd met de Heilig Hartparochie en in 1992 werd de kerk verkocht en gesloopt. De toren bleef van sloop gespaard, aangezien men aanvankelijk aan een kleiner kerkelijk centrum dacht. Dit kwam er niet en in 2000 werd de toren aan een telecommunicatiefirma verkocht, die er antennes op plaatste.

Beschrijving gebouw

De kerk nam een centrale plaats in de wijk in. Het betrof een gebouw bestaande uit een betonskelet dat met baksteen was opgevuld. Het dak was vlak, maar gegolfd. De rechthoekige bakstenen klokkentoren stond naast het kerkgebouw en was daarmee door een open constructie verbonden.