Gebruiker:Sylhouet/Kladblok: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
In de [[middeleeuwen]] was het in de [[Oude Wereld]] gebruikelijk de juridische status van kooplieden uit een ander land in een capitulatie te regelen. Dat blijkt uit onderstaande, niet |
In de [[middeleeuwen]] was het in de [[Oude Wereld]] gebruikelijk de juridische status van kooplieden uit een ander land in een capitulatie te regelen. Dat blijkt uit onderstaande, niet-limitatieve reeks van voorbeelden. De [[Byzantijnse Rijk|Byzantijnse]] keizer [[Justinianus I|Justinianus]] (527-565) bijvoorbeeld stond de [[Armenië]]rs die in [[Constantinopel]] woonden toe om kwesties van huwelijk, erfenis en dergelijke te regelen volgens hun eigen wetten. [[Karel de Grote]] (747-814) verkreeg van [[kalief]] [[Haroen ar-Rashid]] speciale garanties en privileges voor [[Franken (volk)|Frankische]] kooplieden in het [[Kalifaat van de Abbasiden]]. Vorst [[Oleg de Wijze]] van het [[Kievse Rijk]] sloot in de 911 een capitulatie met keizer [[Leo VI van Byzantium]] die onder meer bepalingen bevatte voor berechting van Kievse onderdanen volgens hun eigen wet.<ref>Brown, p. 10, 11</ref> |
||
Tijdens de [[hoge middeleeuwen]] hadden de [[Italië|Italiaanse]] [[maritieme republieken]] een groot aandeel in het handelsverkeer rond de Middellandse Zee. Ze sloten – ieder voor zich – capitulaties af met machthebbers in het oostelijk deel van het gebied. [[Maritieme republieken#Republiek Pisa|Pisa]] wist extraterritoriale jurisdictie te verkrijgen |
Tijdens de [[hoge middeleeuwen]] hadden de [[Italië|Italiaanse]] [[maritieme republieken]] een groot aandeel in het handelsverkeer rond de Middellandse Zee. Ze sloten – ieder voor zich – capitulaties af met machthebbers in het oostelijk deel van het gebied. [[Maritieme republieken#Republiek Pisa|Pisa]] wist extraterritoriale jurisdictie te verkrijgen voor zijn onderdanen in [[Jeruzalem]], [[Beiroet]], [[Jaffa (stad)|Jaffa]], [[Cyprus]] en [[Rhodos (stad)|Rhodos]]. Daarnaast verkreeg het in 1173 speciale concessies van [[Saladin]], de [[Sultan (rang)|sultan]] van Egypte, op voorwaarde dat er geen [[kruistocht|kruisvaarders]] vervoerd zouden worden.<ref>Brown, p. 15</ref> |
||
[[Maritieme republieken#Republiek Venetië|Venetië]] sloot in 1219 een capitulatie met [[Aladin (sultan)|Aladin]], de Turkse sultan van [[Konia]], waarbij onderdanen van de ene partij in de domeinen van de andere immuniteiten genoten in alle juridische aangelegenheden van niet-criminele aard. Tien jaar later kreeg Venetië in een capitulatie met de sultan van [[Aleppo (stad)|Aleppo]] het recht om in die stad een eigen kerk, een telhuis (waar geld werd geteld) en een magistratuur te stichten.<ref>Brown, p. 16, 31</ref> |
[[Maritieme republieken#Republiek Venetië|Venetië]] sloot in 1219 een capitulatie met [[Aladin (sultan)|Aladin]], de Turkse sultan van [[Konia]], waarbij onderdanen van de ene partij in de domeinen van de andere immuniteiten genoten in alle juridische aangelegenheden van niet-criminele aard. Tien jaar later kreeg Venetië in een capitulatie met de sultan van [[Aleppo (stad)|Aleppo]] het recht om in die stad een eigen kerk, een telhuis (waar geld werd geteld) en een magistratuur te stichten.<ref>Brown, p. 16, 31</ref> |
||
Versie van 24 jul 2021 18:20
In de middeleeuwen was het in de Oude Wereld gebruikelijk de juridische status van kooplieden uit een ander land in een capitulatie te regelen. Dat blijkt uit onderstaande, niet-limitatieve reeks van voorbeelden. De Byzantijnse keizer Justinianus (527-565) bijvoorbeeld stond de Armeniërs die in Constantinopel woonden toe om kwesties van huwelijk, erfenis en dergelijke te regelen volgens hun eigen wetten. Karel de Grote (747-814) verkreeg van kalief Haroen ar-Rashid speciale garanties en privileges voor Frankische kooplieden in het Kalifaat van de Abbasiden. Vorst Oleg de Wijze van het Kievse Rijk sloot in de 911 een capitulatie met keizer Leo VI van Byzantium die onder meer bepalingen bevatte voor berechting van Kievse onderdanen volgens hun eigen wet.[1]
Tijdens de hoge middeleeuwen hadden de Italiaanse maritieme republieken een groot aandeel in het handelsverkeer rond de Middellandse Zee. Ze sloten – ieder voor zich – capitulaties af met machthebbers in het oostelijk deel van het gebied. Pisa wist extraterritoriale jurisdictie te verkrijgen voor zijn onderdanen in Jeruzalem, Beiroet, Jaffa, Cyprus en Rhodos. Daarnaast verkreeg het in 1173 speciale concessies van Saladin, de sultan van Egypte, op voorwaarde dat er geen kruisvaarders vervoerd zouden worden.[2]
Venetië sloot in 1219 een capitulatie met Aladin, de Turkse sultan van Konia, waarbij onderdanen van de ene partij in de domeinen van de andere immuniteiten genoten in alle juridische aangelegenheden van niet-criminele aard. Tien jaar later kreeg Venetië in een capitulatie met de sultan van Aleppo het recht om in die stad een eigen kerk, een telhuis (waar geld werd geteld) en een magistratuur te stichten.[3]
Genua wist via zijn consul in Alexandrië van de Mammelukse sultan het recht van jurisdictie in rechtszaken te verkrijgen tussen Genuezen en Saracenen, evenals tussen Genuese en andere christenen. In 1261 kreeg Genua toestemming van de Byzantijnse keizer Michaël VIII om bij Constantinopel, aan de overzijde van de Gouden Hoorn, de aparte stad Galata te vestigen die onder Genuese jurisdictie viel.[4]
Ook handelssteden uit het noordelijker deel van Europa bedongen juridische autonomie voor hun kooplieden. In tegenstelling tot de zuidelijke steden kozen zij voor samenwerking en sloten ze zich aaneen in de Hanze. Een van de belangrijkste principes van het Hanzeverbond was dat burgers van Hanzesteden naar hun eigen wetten en gebruiken moesten worden beoordeeld, waar ze ook maar handel dreven.[5]
Er is ook een voorbeeld bekend van een capitulatie met China. In de 9e eeuw vormden Arabische kooplieden een nederzetting in de haven van Kanton waarbij ze hadden bedongen dat ze geregeerd en beoordeeld mochten worden door hun eigen kadi.[6]
https://www.britannica.com/topic/capitulation https://encyclopedia2.thefreedictionary.com/Capitulations https://opil.ouplaw.com/view/10.1093/law:epil/9780199231690/law-9780199231690-e2084
Een groeiend probleem in Noord-Brabant is de georganiseerde drugscriminaliteit. In de 20e eeuw begonnen met verspreide, kleinschalige hennepkwekerijen, heeft de drugscriminaliteit zich ontwikkeld tot een omvangrijke en succesvolle schaduweconomie. In 2019 trof de politie, naast honderden hennepkwekerijen, 25 drugslaboratoria aan en 38 locaties met drugsopslag. Dat is meer dan in voorgaande jaren en ook meer dan in andere provincies. Drugscriminelen stellen zich tegenover het gezag steeds agressiever op schrikken niet terug voor doodsbedreigingen aan het adres van burgemeesters. Tegelijkertijd kiezen ze voor de rol van weldoener in kleine gemeenschappen. Door sportclubs en andere lokale verenigingen financieel te steunen kopen ze acceptatie en verwerven ze invloed.
Drugscriminaliteit is zo in Noord-Brabant uitgegroeid tot een maatschappelijk probleem, dat voelbaar is in dorpen en stadswijken, in het buitengebied, in het verenigingsleven, in de vastgoedsector, rondom gezagsdragers en in het openbaar bestuur. Sinds 2010 is de Taskforce Brabant-Zeeland actief, waarin onder meer politie, Openbaar Ministerie, gemeenten, FIOD en de belastingdienst samenwerken bij het bestrijden van professionele misdaadorganisaties. Het resultaat lijkt mager: van de 190 Brabanders die voor de rechter verschenen omdat ze verdacht werden van drugscriminaliteit in 2015 en 2016, ging de helft vervolgens vrijuit.[7][8]
https://www.platformwow.nl/media/1290/wow_casestudy_def.pdf http://defotograaf.eu/blog/wilhelminakanaal-tilburg-2/ http://publicaties.minienm.nl/documenten/wilhelminakanaal-tilburg-achtergrondrapport-verkeer-en-vervoer http://geheugenvantilburg.nl/verhalen/lees/13965/het-wilhelminakanaal http://www.absofacts.com/ges/kanalenkoning-willem-i.htm
Foto's onder meer te vinden bij:
- 1. het Nationaal Archief
- 2. Beeld en Geluid Wiki
- 3. Flickr - verander Any license in Commercial use allowed
- 4. YouTube - klik onder Show more de optie Creative Commons aan
- 5. Het Geheugen van Nederland
- 6. Academische Collecties.
Noot 1: Hou altijd auteursrecht in de gaten: ofwel licentie in orde (PD, CC-BY en varianten), ofwel fotograaf >70 jaar dood ofwel foto >70 jaar oud én fotograaf niet te achterhalen.
Noot 2: resolutie verhogen doe je zo.
- ↑ Brown, p. 10, 11
- ↑ Brown, p. 15
- ↑ Brown, p. 16, 31
- ↑ Brown, p. 14, 16
- ↑ (fr) Alex. de Miltitz, Manuel des Consuls 41. A. Asher (1837). Geraadpleegd op 23 juli 2021.
- ↑ Brown, p. 10
- ↑ Weer meer drugslabs in Brabant: opnieuw koploper Nederland. Brabants Dagblad (27 februari 2020). Geraadpleegd op 6 november 2020.
- ↑ Criminaliteit met een zachte g. BrabantKennis (2017). Geraadpleegd op 6 november 2020.