Leopoldswijk

De Leopoldswijk (Frans: Quartier Léopold), ook bekend als de Europese wijk, is een relatief nieuwe wijk in het oosten van Brussel. Het grenst aan de "kleine ring", het Jubelpark en het Leopoldspark, en strekt zich uit over het grondgebied van Brussel-Stad, Etterbeek, Elsene en Sint-Joost-ten-Node.

Ontstaan en uitbouw

De Leopoldswijk is een realisatie van de Societé civile pour l'agrandissement et l'embellissement de la capitale de la Belgique, een maatschappij die in 1837 in het leven werd geroepen door de gouverneur van de Generale Maatschappij, Ferdinand de Meeüs, en vertegenwoordigers van de politieke en financiële kringen. Met deze bouwcampagne mikte de maatschappij op een publiek van aristocraten en gegoede burgers. Koning Leopold I sloot zich aan bij dit initiatief en stond toe dat het zijn naam kreeg. Architect Tilman-François Suys ontwierp de plattegrond in dambordpatroon waarin twee vierhoekige pleinen waren opgenomen, het Frère-Orbanplantsoen en het de Meeüsplantsoen; zij lagen in het verlengde van de hoofdassen van het Warandepark. De gebouwen werden op percelen van 7 bij 21 meter opgetrokken en getuigen van zeer diverse invloeden. Dit harmonische geheel onderging met de opkomst van de tertiaire sector een grootschalige sloop.

Ontwikkeling tot Europese wijk

De nieuwbouw is opgetrokken in postmoderne en internationale stijl en bestaat uit grote kantoorgebouwen die dienen als vergaderruimten voor Europese instellingen.

Aan de Wiertzstraat bevindt zich de Brusselse vestiging van het Europees Parlement, waar de plenaire vergaderingen plaatsvinden. Vlak hierbij bevindt zich het Internationaal Conferentiecentrum, het NMBS-station Brussel-Luxemburg en het Luxemburgplein met vele uitspanningen.

Aan het Schumanplein bevindt zich het Berlaymontgebouw, waar de Europese Commissie zetelt. Van dit plein naar het westen loopt de Wetstraat, een belangrijke oost-westas voor de wijk. Verderop in deze straat bevindt zich het 19e-eeuwse Paleis der Natie, de zetel van het Federaal Parlement van België. Ondergronds bevinden zich het spoorwegstation Brussel-Schuman en het metrostation Maalbeek.

De meeste ambtenaren van de Europese instellingen wonen in de oostrand van Groot-Brussel, de Europarlementariërs wonen veelal vlakbij het parlementsgebouw in het woonkwartier in de wijk, het Europees district. De vele in appartementen gesplitste huizen en flatgebouwen staan er tussen de jugendstilhuizen. De prijzen voor woonruimte zijn er torenhoog.

Tussen de zetel van het Europees Parlement en de Belliardstraat ligt het vroeg-twintigste-eeuwse Leopoldpark, omringd door de Solvay-bibliotheek en het conservatorium Lycée Jacqmain. Ten oosten van het Schumanplein, op de as van de Wetstraat, ligt het laat-negentiende-eeuwse Jubelpark. In dit park zijn vier musea te vinden: het Koninklijk Museum voor Kunst en Geschiedenis, het Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis, het Koninklijk Museum voor Natuurwetenschappen en Autoworld. In een van de zijstraten staat het Cauchiehuis.

Verdere Europese instellingen in de wijk zijn het Europees Economisch en Sociaal Comité, de Europese Rekenkamer, de Europese Ombudsman, het Europees Comité van de Regio's, de Raad van de Europese Unie, de Europese Investeringsbank, het Europees Investeringsfonds, het Publicatiebureau en het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen. Ook bevindt zich er een Europese School.

Externe link

• Plattegrond met aanduiding van de gebouwen van de Europese Unie (in pdf)

Bron

Brussel, 175 jaar hoofdstad, (Brochure uitgegeven naar aanleiding van de open monumentendagen 17-18 september 2005 door de staatssecretaris bevoegd voor Monumenten en Landschappen, de tekst behoort tot het publiek domein)