Standard Luik in het seizoen 2002/03

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Standard Luik
Naam Royal Standard Club de Liège
Bijnaam De Rouches
Opgericht 1898
Stadion Stade Maurice Dufrasne
Capaciteit 30.023 zitplaatsen
Voorzitter Vlag van Zwitserland Reto Stiffler
Algemeen directeur Vlag van België Pierre François
(vanaf februari 2003)
Vlag van België Alphonse Constantin
(tot februari 2003)
Technisch directeur Vlag van België Michel Preud'homme
Trainer Vlag van België Dominique D'Onofrio
(vanaf september 2002)
Vlag van België Robert Waseige
(tot september 2002)
Competitie Eerste Klasse
Thuis
Uit
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

In mei 2002 raakte bekend dat bondscoach Robert Waseige na het WK 2002 de nieuwe trainer van Standard Luik zou worden.[1] Dominique D'Onofrio bleef assistent-coach, terwijl Michel Preud'homme de functie van technisch directeur kreeg. In februari 2003 werd algemeen directeur Alphonse Constantin opgevolgd door Pierre François.

Ook de spelerskern van de Rouches veranderde aanzienlijk. Standard nam in de zomer van 2002 afscheid van onder meer David Brocken, Robert Špehar, Didier Ernst, Laurent Wuillot en Jurgen Cavens. De huurlingen Fabián Carini en Fredrik Söderström waren de opvallendste nieuwkomers. In januari 2003 belandde ook de Noorse middenvelder Bjørn Helge Riise in Luik.

Maar Waseige kende een slechte start. De Rouches verloren in hun eerste competitiewedstrijd verrassend met 0-3 van Excelsior Moeskroen en speelden nadien 3-3 gelijk in tegen Sporting Charleroi. Op de derde speeldag kwam rivaal RSC Anderlecht op bezoek. De Brusselaars wonnen met 0-2, waardoor oud-bondscoach Waseige meteen onder druk kwam te staan. Toen Standard vervolgens ook van RAEC Mons en Club Brugge verloor, werd de 64-jarige trainer ontslagen. Assistent Dominique D'Onofrio werd benoemd als nieuwe hoofdcoach.

Onder D'Onofrio presteerde Standard aanvankelijk beter. Zo won de Luikse club onder meer met 1-5 op het veld van regerend kampioen KRC Genk en met 4-1 van AA Gent. Desondanks slaagden de Rouches er niet om terug bij de top aan te sluiten. Ook in de terugronde verloor Standard de toppers tegen Anderlecht en Club Brugge. Het team van D'Onofrio zou uiteindelijk op de zevende plaats eindigen, met net geen dertig punten achterstand op kampioen Club Brugge.

In de beker bereikte Standard de kwartfinale. Daarin werd het door latere winnaar La Louvière uitgeschakeld. Standard won de heenwedstrijd met 3-1, maar ging nadien in Henegouwen met 2-0 verliezen. Op basis van het aantal gescoorde uitdoelpunten mocht La Louvière naar de volgende ronde.

Selectie[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Naam Nationaliteit Geboortedatum Vorige club
Keepers
1 Khalid Fouhami Vlag van Marokko Marokko 25-12-1972 2000-2001 SK Beveren
16 Filip Šušnjara Vlag van Kroatië Kroatië 07-04-1978 1992-1999 NK Osijek
17 Fabián Carini Vlag van Uruguay Uruguay 26-12-1979 2000-2002 Juventus
18 Dimitri Habran Vlag van België België 22-08-1975 1997-1998 RRFC Montegnée
Verdedigers
3 Ivica Dragutinović Aanvoerder Vlag van Joegoslavië (1992-2003) Joegoslavië 13-11-1975 1996-2000 AA Gent
5 Eric Van Meir Vlag van België België 28-02-1968 1996-2001 Lierse SK
7 Aleksandar Mutavdžić Vlag van Joegoslavië (1992-2003) Joegoslavië 03-01-1977 1999-2002 Germinal Beerschot
11 Gonzague Vandooren Vlag van België België 19-08-1979 2000-2001 Lierse SK
12 Rabiu Afolabi Vlag van Nigeria Nigeria 18-04-1980 2000-2001 Napoli
13 Godwin Okpara Vlag van Nigeria Nigeria 18-08-1971 1999-2001 Paris Saint-Germain
19 Önder Turacı Vlag van Turkije Turkije 14-07-1981 2000-2002 La Louvière
25 Joseph Enakarhire Vlag van Nigeria Nigeria 06-11-1982 1998-1999 Enugu Rangers
30 Bart Vandepoel Vlag van België België 30-03-1982 /
Middenvelders
6 Johan Walem Vlag van België België 01-02-1972 2000-2001 Udinese
8 Harold Meyssen Vlag van België België 24-07-1971 2000 Wüstenrot Salzburg
10 Almani Moreira Vlag van Guinee-Bissau Guinee-Bissau 16-06-1978 1999-2001 Boavista
14 Fredrik Söderström Vlag van Zweden Zweden 30-01-1973 2001-2002 FC Porto
15 Jonathan Walasiak Vlag van België België 23-10-1982 /
22 Bjørn Helge Riise Vlag van Noorwegen Noorwegen 21-06-1983 2001-2003 Aalesunds FK
23 Jinks Dimvula Vlag van België België 28-11-1982 /
24 Mustapha Oussalah Vlag van België België 19-02-1982 /
28 Grégory Rondeux Vlag van België België 08-05-1985 /
Aanvallers
9 Michaël Goossens Vlag van België België 30-11-1973 1997-1999 FC Schalke 04
20 Ole Martin Årst Vlag van Noorwegen Noorwegen 19-07-1974 1999-2000 AA Gent
21 Ali Lukunku Vlag van Congo-Kinshasa Congo-Kinshasa 14-04-1976 1997-1998 AS Monaco
22 Mohamed El Yamani Vlag van Egypte Egypte 10-01-1982 /
26 Cedric Olondo Vlag van Congo-Kinshasa Congo-Kinshasa 31-12-1982 /
29 Antonio Caramazza Vlag van België België 22-03-1982 /
Mohamed Tchité Vlag van Burundi Burundi 31-01-1984 2002 Victory Sport Mukura
Sébastien Grégoire Vlag van België België 25-02-1983 /

Technische staf[bewerken | brontekst bewerken]

Functie Naam Nationaliteit Opmerking
Coach Robert Waseige Vlag van België België Ontslagen op 16 september 2002.
Assistent-coach Dominique D'Onofrio Vlag van België België Hoofdcoach vanaf 16 september 2002.
Keeperstrainer Christian Piot Vlag van België België
Physical coach Guy Namurois Vlag van België België
Dokter Richard Maréchal Vlag van België België
Dokter Nebojša Popović Vlag van Joegoslavië (1992-2003) Joegoslavië
Fysiotherapeut Milou Delsaer Vlag van België België

Transfers[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste Klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Klassement[bewerken | brontekst bewerken]

P W G V + - DS Ptn
K (CL) 1 Club Brugge 32 25 4 3 96 33 +63 79
(CL) 2 Anderlecht 32 23 2 7 72 33 +39 71
(UEFA) 3 Lokeren 32 18 6 8 69 51 +18 60
  4 Sint-Truiden 32 16 8 8 63 44 +19 56
  5 Lierse 32 16 8 8 51 41 +10 56
  6 Genk 32 16 7 9 73 52 +21 55
  7 Standard Luik 32 14 8 10 53 39 +14 50
  8 AA Gent 32 15 2 15 49 55 −6 47
  9 Mons 32 13 4 15 45 45 +0 43
  10 Westerlo 32 12 4 16 39 46 −7 40
  11 Beveren 32 12 2 18 52 69 −17 38
  12 Antwerp 32 9 7 16 44 55 −11 34
  13 Moeskroen 32 9 5 18 42 72 −30 32
  14 Germinal Beerschot 32 8 7 17 49 57 −8 31
(beker) 15 Louvière 32 7 9 16 34 44 −10 30
  16 Charleroi 32 6 9 17 39 66 −27 27
D 17 KV Mechelen 32 4 6 22 18 86 −68 18
/ / Lommel 0 0 0 0 0 0 0 0

P: wedstrijden gespeeld, W: wedstrijden gewonnen, G: gelijke spelen, V: wedstrijden verloren, +: gescoorde doelpunten, -: doelpunten tegen, DS: doelsaldo, Ptn: totaal punten
K: kampioen, D: degradeert, (beker): bekerwinnaar, (CL): geplaatst voor Champions League, (UEFA): geplaatst voor UEFA-beker

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]