Tyrreense berghagedis
Tyrreense berghagedis IUCN-status: Gevoelig[1] (2022) | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Exemplaar uit Corsica. | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||
Archaeolacerta bedriagae Camerano, 1885 | |||||||||||||||||
Verspreidingsgebied in het rood. | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
Tyrreense berghagedis op Wikispecies | |||||||||||||||||
|
De Tyrreense berghagedis, vaak gespeld als Tyrrheense berghagedis[2] (Archaeolacerta bedriagae) is een hagedis uit de familie echte hagedissen (Lacertidae).
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]Een andere benaming is Bedriage's berghagedis. Vroeger werd deze soort in het geslacht Lacerta ingedeeld maar dat wordt beschouwd als verouderd.
De wetenschappelijke naam van de hagedis werd voor het eerst voorgesteld door Lorenzo Camerano in 1885. Het is tegenwoordig de enige soort uit het monotypische geslacht Archaeolacerta. De soortaanduiding bedriagae is een eerbetoon aan de Russische herpetoloog Jacques von Bedriaga.
Ondersoorten
[bewerken | brontekst bewerken]De skink wordt verdeeld in de volgende ondersoorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
---|---|---|
Archaeolacerta bedriagae bedriagae | Camerano, 1885 | Corsica |
Archaeolacerta bedriagae paessleri | Mertens, 1927 | Sardinië |
Archaeolacerta bedriagae sardoa | Peracca, 1903 | Sardinië |
Uiterlijke kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Volwassen exemplaren zijn buiten de paartijd bruingrijs en hebben een donkere, vale, fijnmazige nettekening op de rug. Het vrouwtje is egaler van kleur, de mannetjes krijgen in de paartijd een blauwe kleur op de buik en de liezen evenals blauwe vlekjes op de flank. Ook de vrouwtjes krijgen een wat blauwige kleur, de tekening op de rug krijgt een groter contrast; in plaats van een vale nettekening lijken het eerder witte stippen te worden. De juvenielen hebben een felle azuurblauwe staart. Alleen volwassen mannetjes bereiken soms een lichaamslengte tot 30 centimeter, meestal blijft de totale lengte onder de 25 centimeter.
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]De Tyrreense berghagedis komt voor in delen van Europa en leeft op het Italiaanse eiland Sardinië en het Franse Corsica. De habitat bestaat uit rotsachtige omgevingen waar de hagedis klimt over stenen, klippen, muren en ruïnes. De berghagedis wordt meest op enige hoogte aangetroffen tussen 600 en 2000 meter boven zeeniveau maar ook wel langs de kust, waar de hagedis vaak in de buurt van beekjes en stroompjes ligt te zonnen.
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'gevoelig' toegewezen (Near Threatened of NT).[3] Deze zeldzame soort is beschermd door CITES.
Levenswijze
[bewerken | brontekst bewerken]Het voedsel bestaat uit insecten en kleine ongewervelden. De hagedis valt als hij jaagt op omdat het een van de weinige echte hagedissen is die een heuse sprong kan maken om een prooi te vangen en zo vliegende insecten kan verschalken. Bij gevaar wil de hagedis het water weleens inspringen, want deze soort kan goed zwemmen.
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ (en) Tyrreense berghagedis op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Jeroen Speybroeck, Anton Stumpel, Wouter Beukema, Bobby Bok, Raymond Creemers, Jeroen van Delft, Henk Strijbosch & Jan Van Der Voort - Reptielen Amfibieën Vissen Onderzoek Nederland, Namenlijst Europese amfibieën en reptielen - jaargang 18, nummer 4.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Archaeolacerta bedriagae - IUCN Red List. Gearchiveerd op 29 oktober 2021.
Bronnen
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Archaeolacerta bedriagae - Website Geconsulteerd 9 januari 2019