Viola epipsila
| Viola epipsila | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Viola epipsila Ledeb. (1820) | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Viola epipsila, habitus | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Viola epipsila op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Viola epipsila is een soort uit de viooltjesfamilie (Violaceae), die vooral te vinden is in veengebieden in Noord-Europa.
De plant lijkt zeer sterk op het algemenere moerasviooltje.
Naamgeving en etymologie
[bewerken | brontekst bewerken]- Engels: : Dwarf Marsh Violet
- Noors: Stor myrfiol
- Zweeds: Mossviol
De botanische naam Viola is Latijn voor 'purperen bloem'.
Determinatie
[bewerken | brontekst bewerken]Viola epipsila is een overblijvende, kruidachtige plant met een 8 tot 15 cm lange, opgerichte, onbehaarde bloemstengel. Hij plant zicht voort met een dunne, kruipende wortelstok. De fijn getande, hartvormige bladeren staan in een wortelrozet en zijn enkel aan de onderzijde op de nerven licht behaard.
De bloemen zijn 1,5 tot 2 cm groot, lichtpaars of wit en zwakgeurend. De bloemlip is paars geaderd. Er is een spoor aanwezig. De schutblaadjes bevinden zich boven het midden van de stengel, in tegenstelling tot die bij het moerasviooltje, die ongeveer in het midden van de stengel zijn ingeplant. V. epipsila bloeit van mei tot juni.
De vrucht is een 1 mm lange doosvrucht.
Gelijkende taxa
[bewerken | brontekst bewerken]V. epipsila kan onderscheiden worden van moerasviooltje door de iets langere bloemstengel, de hoger op de stengel geplaatste schutblaadjes, en de licht behaarde nerven op de onderzijde van de bladeren. Beide soorten komen voor in dezelfde biotopen.
Ecologie
[bewerken | brontekst bewerken]V. epipsila komt vooral voor in veengebieden, moerassen, vochtige bossen en beekoevers.
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]Het verspreidingsgebied strekt zich uit over Rusland, Finland, Scandinavië en in het noorden van de Verenigde Staten. De soort wordt als een relict uit de laatste ijstijd beschouwd.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Фиалка лысая op de Russischtalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- (en) IPNI, The International Plant Names Index
- (en) The Plant List
- (no) Urtekildens bildegalleri -Fjellplanter - Systematisk oversikt
· 
· 
