Naar inhoud springen

Wielersport op de Olympische Zomerspelen 2016 – wegwedstrijd vrouwen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wielersport op de Olympische Zomerspelen 2016
wegwedstrijd vrouwen
Forte de Copacabana
Gehouden in Vlag van Brazilië Rio de Janeiro
Jaar 2016
Data 7 augustus
Sport Wielerwedstrijd
Accommo­datie(s) Forte de Copacabana
Deelnemers 67 atleten
Medailles
Goud  Anna van der Breggen  Vlag van Nederland Nederland
Zilver  Emma Johansson  Vlag van Zweden Zweden
Brons  Elisa Longo Borghini  Vlag van Italië Italië
Vorige: 2012     Volgende: 2020
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Wielersport op de
Olympische Zomerspelen 2016
Baan
Keirinmannenvrouwen
Olympische sprintmannenvrouwen
Omniummannenvrouwen
Ploegenachtervolgingmannenvrouwen
Teamsprintmannenvrouwen
BMX
BMXmannenvrouwen
Mountainbike
Mountainbikemannenvrouwen
Weg
Tijdritmannenvrouwen
Wegwedstrijdmannenvrouwen

De wegwedstrijd voor de vrouwen op de Olympische Zomerspelen 2016 vond plaats op zondag 7 augustus 2016. De Nederlandse Marianne Vos won de gouden medaille in 2012 en verdedigde haar titel in Rio, hoewel landgenote Anna van der Breggen werd aangewezen als kopvrouw.[1] Nummer twee en ten tijde van de Spelen regerend wereldkampioene Lizzie Armitstead deed eveneens mee, ondanks drie gemiste dopingtesten,[2] net als 65 andere wielrensters.

Het parcours van de olympische wegwedstrijd besloeg ruim 140 kilometer, beginnend bij de oude legerbasis Forte de Copacabana. Het peloton reed vervolgens in westelijke richting over een kustweg en passeerde daarbij de wijken Ipanema en Barra da Tijuca, tot het begin van een ronde bij de Grumaribuurt. Deze ronde, die ook dienstdeed als het parcours voor de tijdrit is circa 25 kilometer lang, telde twee klimmen en een kasseienstrook en werd tweemaal afgelegd. Na deze rondes keerden de wielrensters terug naar de kustweg, die nu in oostelijke richting werd gevolgd. In Gávea volgde een nieuwe ronde van ongeveer dezelfde lengte, die eenmaal werd afgelegd. Daarna voerde het parcours terug naar het Fort, waar de finish lag.[3]

Lange tijd zag het ernaar uit dat de Amerikaanse Mara Abbott olympisch kampioen zou worden, maar in de laatste hectometers werd Abbott nog ingehaald. In een spurt met drie was Anna van der Breggen de snelste, voor Emma Johansson en Elisa Longo Borghini.

rang naam land tijd
Goud Anna van der Breggen Vlag van Nederland Nederland 3:51:27
Zilver Emma Johansson Vlag van Zweden Zweden z.t.
Brons Elisa Longo Borghini Vlag van Italië Italië z.t.
4 Mara Abbott Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten +4"
5 Lizzie Armitstead Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië +20"
6 Katarzyna Niewiadoma Vlag van Polen Polen z.t.
7 Flávia Oliveira Vlag van Brazilië Brazilië z.t.
8 Jolanda Neff Vlag van Zwitserland Zwitserland z.t.
9 Marianne Vos Vlag van Nederland Nederland +1'14"
10 Ashleigh Moolman-Pasio Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika z.t.
11 Megan Guarnier Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten z.t.
12 Evelyn Stevens Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten +1'16"
13 Alena Amjaljoesik Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland +2'16"
14 Tatiana Guderzo Vlag van Italië Italië +2'19"
15 Amanda Spratt Vlag van Australië Australië +4'09"
16 Olga Zabelinskaja Vlag van Rusland Rusland +4'25"
17 Eri Yonamine Vlag van Japan Japan +4'56"
18 Christine Majerus Vlag van Luxemburg Luxemburg +5'07"
19 Lisa Brennauer Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
20 Elena Cecchini Vlag van Italië Italië z.t.
21 Ellen van Dijk Vlag van Nederland Nederland z.t.
22 Rachel Neylan Vlag van Australië Australië z.t.
23 Linda Villumsen Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland z.t.
24 Małgorzata Jasińska Vlag van Polen Polen z.t.
25 Karol-Ann Canuel Vlag van Canada Canada z.t.
26 Pauline Ferrand-Prévot Vlag van Frankrijk Frankrijk z.t.
27 Emilia Fahlin Vlag van Zweden Zweden +6'36"
28 Arlenis Sierra Vlag van Cuba Cuba z.t.
29 Anisha Vekemans Vlag van België België z.t.
30 Ahreum Na Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea z.t.
31 Claudia Lichtenberg Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
32 Polona Batagelj Vlag van Slovenië Slovenië z.t.
33 Vita Heine Vlag van Noorwegen Noorwegen +7'07"
34 Daiva Tušlaitė Vlag van Litouwen Litouwen z.t.
35 Olena Pavlukhina Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan +7'38"
36 Hanna Solovej Vlag van Oekraïne Oekraïne +9'35"
37 Audrey Cordon Vlag van Frankrijk Frankrijk +9'37"
38 Leah Kirchmann Vlag van Canada Canada +10'02"
39 An-Li Kachelhoffer Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika z.t.
40 Ana Sanabria Vlag van Colombia Colombia z.t.
41 Anna Plichta Vlag van Polen Polen z.t.
42 Giorgia Bronzini Vlag van Italië Italië +10'06"
43 Trixi Worrack Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
44 Romy Kasper Vlag van Duitsland Duitsland +10'40"
45 Lotte Kopecky Vlag van België België z.t.
46 Martina Ritter Vlag van Oostenrijk Oostenrijk z.t.
47 Ane Santesteban Vlag van Spanje Spanje +11'32"
48 Shani Bloch Vlag van Israël Israël z.t.
49 Gracie Elvin Vlag van Australië Australië +11'34"
50 Jennifer Cesar Vlag van Venezuela Venezuela +11'51"
Niet gefinisht
Clemilda Fernandes Silva Vlag van Brazilië Brazilië Buiten tijd
Antri Christoforou Vlag van Cyprus Cyprus Buiten tijd
Annemiek van Vleuten Vlag van Nederland Nederland Opgave
Kristin Armstrong Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten Opgave
Katrin Garfoot Vlag van Australië Australië Opgave
Tara Whitten Vlag van Canada Canada Opgave
Nikki Harris Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië Opgave
Emma Pooley Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië Opgave
Sara Mustonen Vlag van Zweden Zweden Opgave
Ann-Sophie Duyck Vlag van België België Opgave
Chantal Hoffmann Vlag van Luxemburg Luxemburg Opgave
Lotta Lepistö Vlag van Finland Finland Opgave
Carolina Rodríguez Vlag van Mexico Mexico Opgave
Paola Muñoz Vlag van Chili Chili Opgave
Jutapip Maneehpan Vlag van Thailand Thailand Opgave
Vera Adrian Vlag van Namibië Namibië Opgave
Milagro Mena Vlag van Costa Rica Costa Rica Opgave
Huang Ting-ying Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei Gediskwalificeerd